Το βίντεο είναι από τα παιδιά που θα παίξουν την πρώτη μέρα της τριήμερης Γιορτής του Θραψανιώτη Αγγειοπλάστη που θα γίνει στο χωριό 14 -15 και 16 Ιουλίου. Οι ίδιοι είναι αρκετά σαφείς στη σελίδα τους στο Facebook: Η έκθεση αγγειοπλαστικής θα είναι ανοιχτή από τις 8 μ.μ., ενώ τα παιδιά του συγκροτήματος “Η Πύλη του Ήχου” θα ανέβουν να παίξουν στις 10 το βράδυ...

Η "Πύλη του Ήχου" είναι ένα νέο συγκρότημα που δημιουργήθηκε από τον συνθέτη και δεξιοτέχνη του λαούτου Μιχάλη φραγκιαδάκη. Εκτός απο τον Μιχάλη Φραγκιαδάκη το συγκρότημα αποτελείται από τους: Μαριαλένα Μπιζανάκη (τραγούδι, ιδιόφωνα), Αντώνη Ζαχαριάδη (κιθάρα, τραγούδι), Γιώργο Ρασούλη (λύρα, τραγούδι), Γιώργο Παντελάκη (τραγούδι, τζουρά, ούτι), Δημήτρη Μανουσάκη (ασκομαντούρα, θιαμπόλι), Νίκο Χαριστάκη (κρουστα), Στρατή Φραγκιαδάκη (λαουτο).

Άλλο ένα βίντεο για να γνωρίσουμε καλύτερα τους καλλιτέχνες. Να θυμίσουμε ότι, όπως κάθε χρόνο, οι εκδηλώσεις για τη Γιορτή του Θραψανιώτη Αγγειοπλάστη πραγματοποιούνται στην αυλή του δημοτικού σχολείου του χωριού με είσοδο ελεύθερη...

Μπροστά μας έχουμε και το τουρνουά ποδοσφαίρου του “Ανθεστίωνα” που θα πραγματοποιηθεί αυτό τα Σαββατοκύριακο 7 – 8 Ιουλίου. Δημοσιογραφικές πληροφορίες αναφέρουν ότι ευχάριστη έκπληξη θα είναι οι δύο γυναικείες ομάδες “Σκισμένη Κάλτσα” και “Τρύπιο Παπούτσι” που θα αγωνιστούν πριν από τον τελικό και το θέαμα αναμένεται ενδιαφέρον... Περισσότερες λεπτομέρειες σε λίγο...

Με τον γκασμά και τη βαριοπούλα προσπαθεί να... ρίξει τη στέγη αυτός ο εργάτης σήμερα το πρωί, δίπλα στο σπίτι που μένουμε. Εδώ στεγάζονταν μέχρι πέρσι το κρεοπωλείο του Γιάννη Τσαγκαράκη ή Τσαγκαρογιάννη και τώρα μετακόμισε λίγο πιο κοντά στην κεντρική πλατεία του χωριού. Και οι άνθρωποι που το έχουν σκοπεύουν να χτίσουν άλλον έναν όροφο και να το χρησιμοποιήσουν για κατοικία. Η ταράτσα λοιπόν πρέπει να πέσει γιατί είναι σαθρή, αλλά θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν ένα μηχάνημα βρε αδερφέ... Μέσα στον καύσωνα του Ιουλίου...

Τέσσερις τόνοι κηπευτικά, προσφορά του Συνεταιρισμού “Ανατολή” της Ιεράπετρας μοιράστηκαν χθες στην ουρά των 400 και πλέον ατόμων που σχηματίστηκε έξω από το Εργατικό κέντρο Ηρακλείου. Ο καθένας μπορούσε να πάρει δωρεάν ένα κιβώτιο. Η αλληλεγγύη σε όλο της το μεγαλείο. Κρατάω κάτι που είπε μια ηλικιωμένη γυναίκα στη δημοσιογράφο που έκανε το ρεπορτάζ: “Έζησα στην κατοχή, ήμουν παιδάκι και αυτό που γίνεται τώρα δεν το έχω δει ποτέ μου. Έχω φρίξει...” Και προσθέτει: “αναγκαστικά ερχόμαστε και παίρνουμε ότι μας δίνουνε, του ευχαριστούμε πολύ”

Αυτό που συμβαίνει τούτες τις μέρες στο Site δεν έχει ξαναγίνει... Τέτοιο ρεκόρ επισκεψιμότητας, να πλησιάζουν του 1.500 σε μια μέρα οι επισκέπτες, δεν το έχω ξαναδεί ποτέ, μέχρι σήμερα, στα τέσσερα χρόνια ζωής του...

Τι έγινε λοιπόν ξαφνικά και ήρθε τόσος κόσμος στο φτωχικό μας; Μια πρώτη εξήγηση είναι ότι επειδή αυτόν τον καιρό κάνω πολλές αναρτήσεις που αφορούν το Θραψανό ίσως να έχω έξτρα επισκέπτες...

Μια άλλη ερμηνεία έχει να κάνει με το γεγονός ότι ξαναζωντάνεψε η μπάρα δεξιά με τα σχόλια φίλων. Παλιοί, αλλά και νέοι αναγνώστες νιώθουν την ανάγκη να εκφραστούν, επικοινωνούν και σχολιάζουν τα θέματα. Μόνο ένα δημοσίευμα πριν δέκα μέρες είχε περισσότερες από 1.600 επισκέψεις! Λέει κάτι αυτό; Πρέπει να λέει...

Ενδεχομένως θα πρέπει να ξαναδώ τη θεματολογία. Όμως το έχω πει κι άλλη φορά: Το Site αυτό δεν έχει κερδοσκοπικό χαρακτήρα. Η όποια αύξηση της επισκεψιμότητας του έχει να κάνει μ' αυτό που λέμε καταξίωση και μόνο μ' αυτό.

Έτσι το εκλαμβάνω και προσπαθώ παρά το γεγονός ότι λόγω χρόνου (βρίσκομαι σε διακοπές γαρ...) οι αναρτήσεις να είναι περισσότερες καθημερινά. Προσέχω, ωστόσο, να μη χάσουν από την ποιότητα τους, αν και σκόπιμα κάποιες φορές επιλέγω και ανάλαφρα θέματα... Διότι χρειαζόμαστε και τέτοια για να μην τα... “παίξουμε” στις δύσκολες συγκυρίες που περνάμε σαν έθνος και σαν λαός...

Να μην ξεχνάμε πως έχουμε μπροστά μας το τουρνουά ποδοσφαίρου που οργανώνει ο αθλητικός σύλλογος του χωριού, “Ανθεστίωνας” γι' αυτό το Σαββατοκύριακο, λόγος σοβαρός για να πάμε να το παρακολουθήσουμε. Κι όλο και κάτι θα “περάσει” ως ρεπορτάζ κι από δω... Να μάθουν κι αυτοί που θα ήθελαν να πάνε, αλλά για διάφορους λόγους δεν τα κατάφεραν ή είναι μακριά από τον τόπο τους, για αντικειμενικού λόγους...