Στο τυπογραφείο ύλη για το τ. 178, της εφημερίδας ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ. Ξεκινάμε!

ilektrikos177

Αυτό είναι το τελευταίο φύλλο του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ τ. 177, που ολοκληρώσαμε την Παρασκευ΄ή 7/3/2025. Μπορείτε να το δείτε όπως είναι τυπωμένο ΕΔΩ. Σταθερός, όπως πάντα στην παρουσία του! Σταθεροί και οι άνθρωποι που έχουν την ευθύνη έκδοσης του, από το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, τη Διοίκηση του. Από σήμερα βάζουμε μπροστά για το επόμενο... Στέλνω στο τυπογραφείο ύλη για να "στήνεται"

anagrafi.040324

Εδώ, σ' αυτό το τυπογραφείο, την ΑΝΑΓΡΑΦΗ, στο Περιστέρι, γίνεται η τεχνική επεξεργασία του "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ Σιδηρόδρομου". Η Ανδρομάχη ή Μάχη είναι η κοπέλα που συνεργαζόμαστε. Την ευχαριστούμε για την άψογη συνεργασία, όπως και τους ανθρώπους του τυπογραφείου, Σάκη και Δημήτρη.

ilektrikos.171Η έκδοση μιας εφημερίδας είναι ένας κύκλος. Μόλις ολοκληρωθεί ένα τεύχος και αφού περάσει λίγος καιρός και το χαρούν οι ανθρωποι του, αρχίζουμε να ετοιμάζουμε το επόμενο. Έτσι λοιπόν  τηνπροηγούμενη εβδομάδα, την Τετάρτη 30/4, κατέβηκα στον Πειραιά και παρέλαβα το υλικό για το νέο τεύχος 177. Και σήμερα Παρασκευή. μια μέρα μετά την ΠΟρωτομαγιά έφυγε το πρώτο μεγάλο μέρος της για το τυπογραφείο. Ξεκινάμε ένα νέο ταξίδι!

Χαίρομαι κάθε φορά που συμβαίνει να  ολοκληρώνουμε αυτή τη διαδικασία, επειδή είναι απόλυτα σταθεροί και κάνουμε πραγματική δουλειά, όταν βρισκόμαστε από κοντά... Όλα τριγύρω αλλάζουμε κι όλα τα ίδια μένουν, λέει ένας ποιητής. Ο χρόνος φεύγει σαν αέρας. Είναι μια όμορφη διαδικασία που γίνεται, κάθε δίμηνο. Διότι κάθε πράγμα που αξίζει, έχει τη δουλειά του. Τίποτα και πουθενά, κάτι, δε γίνεται "μαγικά" κι από μόνο του.

Το συναίσθημα; Χαρά για κάτι όμορφο που δημιουργούμε τακτικά με συνέπεια και συνέχεια. Μια όμορφη διαδικασία που επαναλαμβάνεται σταθερά, χρόνια τώρα. Και δεν ξέρω το γιατί (ή μάλλον ξέρω...) αλλά μ' αρέσει πολύ όλη αυτή η διαδικασία. Κι αυτό, το κάνουν οι άνθρωποι του να φαίνεται έτσι. Ιδιαίτερα ο πρόεδρος Θύμιος Ρουσιάς! Νιώθω την αγάπη τους, τη ζεστασιά, την καλή συνεργασία τους που αποτυπώνεται και στην ποιότητα της δουλειάς μας.

Και κάπως έτσι η ιστορία μας με το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, σύνεχίζεται. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που θεωρώ μεγάλο προνόμιο μου να συνεχίζω μαζί τους αυτό που ξεκίνησε εδώ και 30 χρόνια, από τη γέννηση της εφημερίδας με τους συνταξιούχους του ΗΣΑΠ. Ανθρώπους ξεχωριστούς, με ήθος και συνείδηση που σπάνια βρίσκεις στον κόσμο, στο συνάφι εκείνων που ασχολούνται με τα κοινά. 

Αν και έχω αλλάξει δύο ανθρώπους, στις θέσεις ευθύνης του προέδρου στο Σωματείο, τον Μανώλη Φωτόπουλο στο ξεκίνημα και για 15 χρόνια και τον Θύμιο Ρουσιά τα τελευταία 12 χρόνια, ποτέ δεν είχα πρόβλημα από κανέναν τους. Τον Θύμιο τον ήξερα και συνεργάστηκα μαζί του, άλλα δέκα χρόνια πριν, καθώς ήταν ο Γραμματέας του Σωματείου, επί εποχής Φωτόπουλου.

Εξαιρετικοί άνθρωποι! Είναι από αυτούς που λύνουν, αντί να δημιουργούν προβλήματα, που χαίρονται μ' αυτό που κάνουν και δεν μιζεριάζουν από λάθη που μπορεί να συμβούν. Και επιπλέον, εκτιμούν πολύ τη δουλειά που τους προσφέρω, όλα αυτά τα χρόνια.

Κι όταν λέω «φτιάχνω» την εφημερίδα που βλέπετε, εννοώ ότι τη σχεδιάζω και την υλοποιώ ως έκδοση. Δίνω δηλαδή μορφή στα άψυχα κείμενα. Στην έκδοση που μπορείτε να δείτε πατώντας ΕΔΩ, και που είναι η τελευταία, όπως θα διαπιστώσετε.

Είναι ένα έντυπο «συνδικαλιστικό», με την έννοια ότι προβάλλει τη δράση του Σωματείου, αλλά και δημιουργεί εκείνες τις προϋποθέσεις που είναι απαραίτητες για να διατηρείται (το Σωματείο και οι άνθρωποι του) ενωμένο και αγαπημένο στα μάτια των 2.000- 2.500 περίπου μελών του, συνταξιούχων του ΗΣΑΠ σε όλη την Ελλάδα, όπου κι αν μένουν.

Βέβαια, όπως σε όλους, η πανδημία του Covid-19, δημιούργησε κι εδώ τα προβλήματα της. Εκείνον τον καιρό, θυμάμαι, οι άνθρωποι του Σωματείου, παίρνοντας όλα τα μέτρα ασφαλείας, πήγαιναν τρεις φορές την εβδομάδα στον Πειραιά, στα γραφεία τους και σαν τα μυρμήγκια, ιδιαίτερα ο Θύμιος, ακόμα και από το σπίτι του, μάζευε την ύλη του 16σέλιδου ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ σε σχήμα ταμπλόιντ.

Μ’ αυτόν τον τρόπο και με καλό προγραμματισμό, κατάφεραν να μην χάσουν εκδόσεις, παρά μόνο μία! Άθλος, αν σκεφτεί κανείς, από τι περάσαμε… Και τι περνάμε! Αφού ο φόβος για τον Covid-19 δεν έχει φύγει, εντελώς.

Διατηρούν επίσης ένα εξαιρετικό διαδικτυακό τόπο για την άμεση ενημέρωση των μελών τους. Τις άμεσες ανακοινώσεις τις «ανεβάζει» η Ελευθερία, που έχει και τη γραμματειακή υποστήριξη του Σωματείου. Και τη γενική επιμέλεια έχω εγώ. Δείτε το ΕΔΩ, παρακαλώ.

Γενικά, είμαι πολύ χαρούμενος που συνεργάζομαι μαζί τους. Ακούν τις παρατηρήσεις μου, προσεκτικά και τις περισσότερες φορές τις εφαρμόζουν. Κάνουν τη δουλειά μου δημιουργική και ευχάριστη και τους ευχαριστώ γι’ αυτό. Και καθώς κι εγώ είμαι πια ο ίδιος συνταξιούχος, τους καταλαβαίνω όλο και περισσότερο. Το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, αποτελεί ένα πρότυπο δημιουργικότητας.

Κάποιοι λένε ότι τα Σωματεία Συνταξιούχων, είναι για απομάχους της δουλειάς. Που ζουν στο περιθώριο και ζουν με τις μνήμες τους από τα παλιά. Μπορεί να είναι και αυτό, αλλά πιστέψτε με, πολλοί νέοι θα ήθελαν να τους μιμηθούν στη δουλειά που προσφέρουν, εθελοντικά, για το κοινό καλό!

Τελειώνουν οι μέρες των διακοπών μου...

Posted in Τα δικά μου

Ο μικρός, Νίκος Μαράτσης, γιος του ανιψιού μου Παναγιώτη, παίζει δυο τραγούδια με τη λύρα το βράδυ της βάφτισης του Αγησίλαου στο εξοχικό κέντρο “Βίγλα”, δίπλα στους Ζοφόρους... Ήταν υπέροχος!

Μαζί με την κιθάρα και το λαούτο που τον συνοδεύουν χωρίς πρόβα, ο Νικος έπαιξε με τη λύρα κι ο πατέρας του χόρεψε και στα δυο. Και τον ενθάρρυνε κιόλας να αφεθεί και παίξει όπως εκείνος ξέρει. Και παίζει καλά...

Ο καιρός φεύγει... Κι όταν περνάς καλά, φεύγει πιο γρήγορα... Δεν το ξέραμε αυτό; Το ξέραμε... Κάθε φορά όμως που φτάνω κοντά στο τέλος των διακοπών μου θεωρώ πως έχω υποχρέωση στον εαυτό μου να κάνω ένα μικρό απολογισμό και να ανασκουμπωθώ για να οργανώσω όσο πιο καλύτερα γίνεται το μικρό υπόλοιπο που έμεινε...

Καταρχήν, θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που παρά την οικονομική λαίλαπα που πλήττει τους περισσότερους συμπατριώτες γύρω μου, έτσι όπως τα κατάφεραν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, το να κάνεις διακοπές μια τέτοια εποχή, είναι από μόνο του ένας άθλος...

Είχα την ευκαιρία να ξεκουραστώ, να ανασυντάξω τις δυνάμεις μου, το μυαλό μου, τις σκέψεις μου στον καθαρό αέρα της Κρήτης και να ζήσω μερικές μοναδικές στιγμές που κάθε άνθρωπος θα ήθελε να έχει ζήσει...

Περπάτησα σε μέρη γνώριμα, ξαναείδα πράγματα από την αρχή, γνώρισα νέους τόπους ή είδα παλιούς με νέα ματιά, ταξίδεψα, έγραψα, κοιμήθηκα, ξεκουράστηκα στη μεσημεριανή σιέστα του καυτού Ιούλη...

Κάπως έτσι οι μέρες περνούν όμορφα... Και μόνο το ημερολόγιο που τρέχει υπενθυμίζει πως πρέπει να ανασυνταχτώ και να οργανώσω την επιστροφή μου στην Αθήνα, όσο γίνεται πιο ήρεμα. Για να μην έχει “τριγμούς” η ενσωμάτωσή μου στους ρυθμούς της πόλης που απέχουν πολύ από τους ρυθμούς της επαρχίας... Θα γίνουν όλα στην ώρα τους και όπως πρέπει. Τώρα που οι πολλές και συνεχείς εκδηλώσεις έλαβαν τέλος.

Ο Αύγουστος θα είναι πιο ήρεμος, το ξέρω... Και ελπίζω πιο δροσερός για να αντέξουμε να βγάλουμε κι αυτό το καλοκαίρι και να προετοιμαστούμε για το δύσκολο χειμώνα που θα 'ρθει...

Τον καιρό αυτό των διακοπών μου είχα τη δυνατότητα να ξαναδώ μερικά πράγματα κάτω από άλλο πρίσμα. Διάβασα πολύ εφημερίδες, κυρίως τοπικές και πολιτικά έντυπα, περιοδικά που εμπιστεύομαι για τις υπερκομματικές αναλύσεις τους. Γνώρισα νέα παιδιά στο χωριό ή ανθρώπους της ηλικίας μου που είχα ξεχάσει τη φυσιογνωμία τους, ύστερα από τόσα χρόνια απουσίας.

Η αλήθεια είναι ότι με όσα ζούμε τον τελευταίο χρόνο έχει ξεθωριάσει λίγο το όνειρο της επιστροφής, τουλάχιστον με τις προϋποθέσεις που εγώ ήθελα, αλλά εδώ είμαστε να ξανασταθούμε στα πόδια μας και να οργανώσουμε από την αρχή και σε καλύτερες βάσεις αυτό το καινούργιο που έρχεται...

Το πιο σημαντικό είναι να μη μας καταβάλει η απογοήτευση, να μη θεριέψει μέσα μας αυτό το κακό... Ακούμε καθημερινά τόσα που είναι να τρελαίνεσαι... Τουλάχιστον να είμαστε όρθιοι για να μπορέσουμε να δώσουμε τις μάχες που πάντα ξέραμε να δίνουμε...

Ναι, όμορφα κύλησαν οι τρεις και κάτι εβδομάδες εβδομάδες στο χωριό. Και την Κυριακή το βράδυ φεύγω...

Η επιστήμη του να έχεις μελίσσια...

Posted in Κρήτη

Αφορμή ήταν η έκθεση στο πλάι της τριήμερης γιορτής για τον Θραψανιώτη Αγγειοπλάστη, να γνωρίσω λίγο τα μελίσσια... Ο Θοδωρής Δρακούλης, μελισσοκόμος στο επάγγελμα ασχολήθηκε μαζί μου κι έδωσε απαντήσεις σε όλες τις ερωτήσεις μου. Οι οποίες δεν ήταν και λίγες. Εδώ το περίπτερό τους.

Μια κυψέλη ειδικά φτιαγμένη με γυαλί στη μια της πλευρά, έτσι που να βλέπεις τις μέλισσες πως ειναι μέσα σ΄ αυτήν μου κίνησε το ενδιαφέρον. Κι όχι μόνο το δικό μου. Πολλοί επισκέπτες στάθηκαν σ' αυτή την κυψέλη...

Φωτογραφίες – πορτραίτα στον τοίχο του περιπτέρου, έδειχναν πώς γινόταν τα παραδοσιακά μελίσσια... Τότε που ως κυψέλες χρησιμοποιούσαν πήλινες ειδικές κατασκευές. Μοναδικής ομορφιάς εικόνες...

Πήλινο φυσητήρι... Το χρησιμοποιούσαν οι μελισσοκόμοι για να πλησιάσουν τις κυψέλες και να μαζέψουν το μέλι, χωρίς να υπάρχει πρόβλημα από τις μέλισσες. Ζαλίζονταν και δεν ήταν επικίνδυνες... Δίπλα τους διαφημιστικά φυλλάδια για τη μέλισσα και τα προϊόντα της. Τα ξεκοκάλισα κι ομολογώ ότι έλαβα ενδιαφέρουσα πληροφόρηση...

Μέλι και καρύδια, ότι πιο όμορφο έχω δοκιμάσει... Πάντα μου άρεσε έτσι. Το χάρηκα. Και πιο πολύ απ' όλα χάρηκα την κουβέντα που είχα με τον Θοδωρή: “Δίνεις την ψυχή σου στα μελίσσια” μου λέει...

Ένα ταψί με μέλι κηρήθρας για να δοκιμάσουν οι επισκέπτες. Με κουταλάκια μιας χρήσεως. Πρώτη φορά έτρωγα... Μάσησα την κηρήθρα σαν τσίχλα, “πήρα” το μέλι και πέταξα το κερί. Για όλα έχουν προβλέψει οι άνθρωποι...

Για όποιον ενδιαφέρεται να πάρει τυποποιημένο σε γυάλινο βάζο του ενός κιλού μπορεί να επικοινωνήσει με τον Θοδωρή Δρακούλη, μελισσοκόμο στο 28910 41708 κιν. 6977680280. Το μέλι είναι Θραψανιώτικο...

Κλείνουμε τις 350.000 επισκέψεις σε λίγο...

Posted in Επικαιρότητα

Κάτοπτρα για φωτοβολταϊκά συστήματα στην περιοχή του Θραψανού... Είδαμε πολλά παρόμοια στην Κρήτη στα ταξίδια που κάναμε... Η κατασκευή τουw είναι τέτοια που... κινούνται και παρακολουθούν τον ήλιο, για να έχουν ευθεία επαφή μαζί του και καλύτερα αποτελέσματα σε συλλογή ηλεκτρικής ενέργειας...

Αυτή τη φορά το ρεκόρ επισκεψιμότητας έγινε πολύ γρήγορα. Ευθύνες γι' αυτό έχει το γεγονός ότι κάθε χρόνο αποκτούμε και νέους φίλους του Site από το Θραψανό...

Το βλέπω από τις αναρτήσεις φίλων που έχω στο Facebook και φυσικά η αναγνωσιμότητα, είτε απευθείας, είτε μέσω της σελίδας κοινωνικής δικτύωσης, παίρνει “φωτιά”.

Μ' αρέσει αυτό που γίνεται. Και μ' αρέσει που συχνά διαπιστώνω ότι κι άλλοι φίλοι κάνουν αναρτήσεις στηριζόμενοι στο λιγκ από αυτές τις πρωτότυπες εγγραφές.

Η αλήθεια είναι ότι εδώ, σπάνια αντιγράφουμε. Κι αν αυτό συμβεί θα υπάρχει ανάγκη... Κι αυτό δε γίνεται τυχαία. Έχει πολύ αγάπη μέσα του και πολύ διάθεση για ζωή αυτό το Site.

Κάποιοι αναρωτιούνται πώς γίνεται αυτό χωρίς να υπάρχει προσδοκία για εύκολο και γρήγορο κέρδος... Γίνεται παιδιά. Φτάνει να ξεκαθαρίσετε μέσα σας τι έχετε για πούλημα και τι όχι. Τι κρατάτε για τον εαυτό σας, αδιαπραγμάτευτα, καθαρά σαν τις γάργαρες πηγές των νερών της ψυχής...

Και τέτοιο είναι αυτό το Site. Δεν υπήρξε ποτέ επαγγελματικό και δεν έπαψα να ποτέ να διατυπώνω την άποψη ότι το κάνω για το κέφι μου κι αυτό είναι που εκτοξεύει τη δημιουργικότητα και μαζί όλες αυτές τις προϋποθέσεις που χρειάζονται για να το εμπιστευτείς και να μείνεις στην παρέα, σαν φίλος που έχει να μοιραστεί πολλά...

Οι πιθαράδες “κουμαντάρουν” τον πηλό

Posted in Κρήτη

Στο περιθώριο της έκθεσης μαστόροι – πιθαράδες δείχνουν στα παιδιά πως μπορούν, αν θέλουν, να τα καταφέρουν να φτιάξουν τα δικά τους πήλινα αντικείμενα στον τροχό. Τα βοήθησαν για να έχει επιτυχία η προσπάθειά τους. Και τα καταφέρνουν...

Λίγο πιο δίπλα οι μαστόροι του πηλού, οι πιθαράδες, δουλεύουν τα δικά τους μεγάλα αντικείμενα. Υπομονετικά... Οι επισκέπτες της έκθεσης παρακολουθούν όλη τη διαδικασία με το στόμα ανοιχτό... Πως παίρνει σχήμα ο πηλός... Είναι μια σπουδαία τέχνη...

Επειδή για τις ανάγκες της έκθεσης δουλεύουν νύχτα, υπήρχε ανάγκη να στεγνώσει ο πηλός για να πάνε στο επόμενο χέρι... Και τα τελευταία χρόνια το μυαλό του Θραψανιώτη έχει εφεύρει πατέντες αποτελεσματικές γι' αυτή τη δουλειά...

Άλλα δυο μικρά παιδιά επιχειρούν μόνα τους στον τροχό... Και δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο... Πιστέψτε με. Ο πατέρας μου ήταν από τους καλύτερους πιθαράδες. Πήγα σε πολλές βεντέμες μαζί του. Ε, λοιπόν δεν τα κατάφερα ποτέ μου να κάνω ένα καψάκι με τα χέρια μου στον τροχό...

Αργά το βράδυ της Δευτέρας... Ο μάστορας έχει τελειώσει τα αγγεία που ξεκίνησε να φτιάχνει το απόγευμα και βάζει τις τελευταίες πινελιές που θα το ομορφύνουν. Ήρεμα, χωρίς να βιάζεται... Σαν πραγματικός καλλιτέχνης...

Αρκετοί ήταν αυτοί που επισκέφτηκαν την έκθεση στη Γιορτή του Θραψανιώτη Αγγειοπλάστη που οργάνωσε φέτος, για 26 συνεχή χρονιά, ο Πολιτιστικός Σύλλογος του χωριού... Το στιγμιότυπο είναι παρμένο την τρίτη και τελευταία μέρα της Γιορτής. Θα μπορούσαν να είναι περισσότεροι μαστόροι στα περίπτερα...

Στο χωριό των πιθαράδων, Θραψανό... Γλάστρες με ειδική τεχνοτροπία φτιαγμένες. Λες και έχουν υποστεί εικαστική παρέμβαση. Πανέμορφες για να στολίσεις τη βεράντα σου. Χειροποίητες, όχι από καλούπι...

Η ΓΣΕΕ για τις αυθαίρετες μειώσεις μισθών

Posted in Επικαιρότητα

H ΓΣΕΕ με επιστολή της προς το υπουργείο Εργασίας και το ΣΕΠΕ ζητά την άμεση παρέμβασή τους για την ανάκληση - διόρθωση των ερμηνευτικών εγκυκλίων 4601/304/12-3-2012 και 10341/763/1-6-2012 της Διεύθυνσης Αμοιβής του Υπουργείου Εργασίας.

Στην επιστολή επισημαίνεται ότι στις σχετικές ερμηνευτικές εγκυκλίους του υπουργείου Εργασίας γίνεται διασταλτική και αυθαίρετη ερμηνεία της διάταξης 1 παρ.1 της ΠΥΣ 6/2012, οι οποίες ουσιαστικά σηματοδοτούν την εκτεταμένη μείωση μισθών για τους νέους κάτω των 25 ετών, ακόμη και για εκείνους που δεν αμείβονται με τα κατώτατα όρια της ΕΓΣΣΕ.

Ολόκληρη η επιστολή έχει ως εξής:

Προς τον Υπουργό Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης & Πρόνοιας κ. Γ. Βρούτση


Κοινοποίηση:

  1. Γενική Γραμματέα Υπουργείου Εργασίας, Κοιν. Ασφάλισης & Πρόνοιας κα Α. Στρατινάκη

  2. Ειδικό Γραμματέα Σ.ΕΠ.Ε. κ. Μ. Χάλαρη


Θέμα: «Ανεπίτρεπτη γενικευμένη εφαρμογή της αντισυνταγματικής διάταξης του άρθρου 1 παρ. 1 της ΠΥΣ 6/28-2-2012 αναφορικά με μειώσεις κατώτατων ορίων μισθών και ημερομισθίων για νέους ηλικίας κάτω των 25 ετών».


Κύριε Υπουργέ,

Η θέσπιση και εφαρμογή της Πράξης Υπουργικού Συμβουλίου (ΠΥΣ) 6/28-2-2012, όπως είναι γνωστό, επέφερε σαρωτικές ανατροπές σε θεμελιώδεις θεσμούς του Εργατικού Δικαίου της χώρας, υποβιβάζοντας δραματικά το επίπεδο προστασίας και διαβίωσης των εργαζομένων και καταλύοντας το μηχανισμό αυτορρύθμισης που κατοχυρώνει το άρθρο 22 παρ. 2 του Συντάγματος.

Με την ίδια ΠΥΣ επιβλήθηκαν, σε υλοποίηση μέτρων του Μνημονίου ΙΙ, δραματικές μειώσεις μισθών, σε επίπεδα πολύ κάτω του ορίου αξιοπρεπούς διαβίωσης και φτώχειας. Συγχρόνως, αναιρέθηκαν οι προστατευτικές έναντι της απόλυσης ρυθμίσεις και, το σημαντικότερο: οι ρυθμίσεις αυτές καταστρέφουν ολοκληρωτικά το μηχανισμό συλλογικών διαπραγματεύσεων και της διαιτησίας οδηγώντας τους όρους εργασίας από τη συλλογική στην ατομική διαπραγμάτευση και τις ατομικές συμβάσεις εργασίας.

Στο σύνολό τους οι ρυθμίσεις της ΠΥΣ παραβιάζουν τον πυρήνα συνταγματικά κατοχυρωμένων θεμελιωδών δικαιωμάτων και ανατρέπουν θεσμικές ρυθμίσεις που ενσωματώνονται στο Σύνταγμα και σε σειρά αναγνωρισμένων Διεθνών Συμβάσεων και Συνθηκών, οι οποίες βάσει του Συντάγματος (άρθρο 28 παρ.1) έχουν υπερνομοθετική ισχύ.

Η ΓΣΕΕ, όπως είναι γνωστό, έχει ήδη ασκήσει στο Συμβούλιο της Επικρατείας αίτηση ακύρωσης του συνόλου των ρυθμίσεων της ΠΥΣ

Με αφορμή το πλήθος των ερμηνευτικών και άλλων ζητημάτων που δημιουργεί η εφαρμογή της ΠΥΣ 6/28-2-2012, περιήλθε σε γνώση μας έγγραφο, με Αρ.Πρωτ. 10341/763/1-6-2012, της Διεύθυνσης Αμοιβής Εργασίας (Τμήμα Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας) του Υπουργείου σας, που απευθύνεται , μεταξύ άλλων στο ΣΕΠΕ, με το οποίο παρέχονται κατευθύνσεις αναφορικά με την εφαρμογή του 1 παρ. 1 της ΠΥΣ 6/2012, σε σχέση με τη μείωση κατά 32% των κατώτατων ορίων μισθών και ημερομισθίων για τους νέους ηλικίας κάτω των 25 ετών. Με το έγγραφο αυτό υιοθετείται, όπως και με τη σχετική ερμηνευτική εγκύκλιο του Υπουργείου σας (Αρ. Πρωτ. 4601/304/12-3-2012), διασταλτική ερμηνεία της προαναφερόμενης διάταξης, η οποία ουσιαστικά σηματοδοτεί την εκτεταμένη μείωση των μισθών των νέων κάτω των 25 ετών, ακόμη και όταν αυτοί δεν αμείβονται με τα κατώτατα όρια της ΕΓΣΣΕ.

Παρά το ότι οι Επιθεωρητές Εργασίας, δεν έχουν την υποχρέωση εφαρμογής προδήλως αντισυνταγματικών διατάξεων ή παράνομων διαταγών, με βάση και το άρθρο 25 του Υπαλληλικού Κώδικα (Ν. 3528/2007 «Κώδικας Δημοσίων Πολ.Διοικ. Υπαλλήλων & Υπαλλήλων ΝΠΔΔ»), που θωρακίζει τη νομιμότητα των υπηρεσιακών ενεργειών, ωστόσο τόσο η ερμηνευτική εγκύκλιος του Υπουργείου σας, όσο και το παραπάνω έγγραφο, που εκδόθηκε βάσει αυτής, δημιουργούν πρόσθετα προβλήματα κατά την εφαρμογή των πρόδηλα αντισυνταγματικών ρυθμίσεων της ΠΥΣ.

Σε σχέση ειδικότερα με την πρωτοφανή νομοθετική επέμβαση στο περιεχόμενο της ισχύουσας Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΕΓΣΣΕ), και τη μείωση των κατώτατων διαμορφωμένων ορίων μισθών και ημερομισθίων, για τους νέους ηλικίας κάτω των 25 ετών, το άρθρο 1 παρ. 1 της ΠΥΣ ορίζει :

«1. Από 14−2−2012 και μέχρι την ολοκλήρωση του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής, τα κατώτατα διαμορφωμένα όρια μισθών και ημερομισθίων της από15−7−2010 ισχύουσας Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, όπως αυτά προβλέπονταν και ίσχυαν κατά την 1−1−2012, μειώνονται κατά 22%. Από 14−2−2012 και μέχρι την ολοκλήρωση του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής μειώνονται κατά 32% τα κατώτατα διαμορφωμένα όρια μισθών και ημερομισθίων της από 15−7−2010 ισχύουσας Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, όπως αυτά προβλέπονταν και ίσχυαν κατά την 1−1−2012, για νέους ηλικίας κάτω των 25 ετών. Τα μειωμένα κατά 32% κατώτατα όρια μισθών και ημερομισθίων του προηγούμενου εδαφίου ισχύουν και για τους μαθητευόμενους της παρ. 9 του άρθρου 74 του ν. 3863/2010 (Α΄ 115). Η παρ. 8 του άρθρου 74 του ν. 3863/2010, το άρθρο 43 του ν. 3986/2011 (Α΄ 152) καθώς και κάθε άλλη ρύθμιση που είναι αντίθετη με τις διατάξεις της παραγράφου αυτής, καταργούνται»

Είναι φανερό, και από την απλή, ακόμη, γραμματική ερμηνεία της πιο πάνω διάταξης, ότι αυτή αφορά στα κατώτατα όρια προστασίας, που θεσπίζει η ισχύουσα ΕΓΣΣΕ. Είναι πρόδηλο ότι τα νέα κατώτατα όρια μισθών ισχύουν υπό την αυτονόητη προϋπόθεση της μη υπαγωγής των εργαζομένων σε άλλη ευνοϊκότερη, ως προς την ενότητα των αποδοχών, συλλογική ή ατομική σύμβαση εργασίας.

Με την ερμηνευτική Εγκύκλιο του Υπουργείου σας (Αρ. Πρωτ. 4601/304/12-3-2012) υιοθετήθηκε, με contra legem διασταλτική ερμηνεία, η γενικευμένη μείωση κατά 32% σε όλους τους νέους εργαζόμενους μέχρι 25 ετών, «ανεξαρτήτως κλάδου και ειδικότητας», δηλαδή ακόμα και σε αυτούς που καλύπτονται από κλαδικές, ομοιοεπαγγελματικές ή επιχειρησιακές ΣΣΕ (και όχι μόνο αυτούς που αμείβονται με την Ε.Γ.Σ.Σ.Ε.) .

Με το με αρ. πρωτ. 10341/763/1-6-2012 έγγραφο της Διεύθυνσης Αμοιβής του Υπουργείου σας, που απευθύνεται στο ΣΕΠΕ, παρέχονται οδηγίες και κατευθύνσεις για την εφαρμογή του άρθρου 1 παρ. 1 της ΠΥΣ , στο πλαίσιο του οποίου διατυπώνεται η άποψη , με βάση την προαναφερθείσα εγκύκλιο, ότι η μείωση 32% δεν εφαρμόζεται μόνο για όσους αμείβονται με τα όρια της ΕΓΣΣΕ αλλά και «για ήδη εργαζομένους κάτω των 25 ετών, οι οποίοι αμείβονται βάσει κάποιας ισχύουσας κλαδικής ΣΣΕ».

Δεν πρόκειται απλώς για μια contra legem και προφανώς εσφαλμένη ερμηνεία διατάξεων, οι οποίες από τη φύση τους πρέπει να εφαρμόζονται στενά, αλλά επιπλέον, για τη νομιμοποίηση της παραβίασης ισχυουσών ΣΣΕ και μειώσεων μισθών εκατοντάδων χιλιάδων νέων ειδικευμένων εργαζομένων. Επιπλέον, με τη τυχαία διαφοροποίηση ως προς τη μισθολογική μεταχείριση των εργαζομένων, οι οποίοι διακρίνονται με βάση το τυπικό, συγκυριακό και απρόσφορο στοιχείο της ηλικίας τους και όχι με βάση το ουσιαστικό κριτήριο του είδους, της ποιότητας και της ποσότητας της εργασίας που παρέχουν, παραβιάζεται η αρχή της μισθολογικής ισότητας και της αναλογικότητας, ενώ δημιουργούνται εργαζόμενοι «πολλών ταχυτήτων», ακόμη και στο πλαίσιο εφαρμογής κανονιστικών όρων ισχυουσών ΣΣΕ.

Κύριε Υπουργέ,

Η προστασία της νεότητας, που τελεί υπό την προστασία του Κράτους (άρθρο 21 παρ. 3 Σ), επιβάλλει την ιδιαίτερη μέριμνα της Πολιτείας απέναντι στην κατηγορία των νέων εργαζομένων, που πλήττεται δραματικά από την οικονομική κρίση, ενώ κανένας λόγος γενικότερου κοινωνικού ή δημόσιου συμφέροντος, την ύπαρξη του οποίου ελέγχουν πάντως τα δικαστήρια, δεν συντρέχει στην περίπτωση αυτή για την επιβολή μέτρων μισθολογικής και άρα και κοινωνικοασφαλιστικής ανισότητας

Άλλωστε, η ήδη εφαρμοσθείσα, με βάση προηγούμενες νομοθετικές ρυθμίσεις (άρθρο δεύτερο παρ. 6 ν. 3845/2010, άρθρα 74 παρ. 8 ν. 3863/2010, 43 ν. 3986/2011), μείωση στα κατώτατα όρια αποδοχών στους νέους ηλικίας κάτω των 25 ετών δεν έχει οδηγήσει ούτε σε μείωση της ανεργίας ούτε σε αύξηση της απασχόλησής τους, εξαιτίας της ύφεσης, της γενικευμένης μείωσης των αποδοχών των εργαζομένων και της χρήσης ευέλικτων μορφών απασχόλησης στην αγορά εργασίας. Αντίθετα, η ανεργία των νέων, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, εκτοξεύθηκε στο τέλος του 2011 σε ποσοστό ρεκόρ, 50% περίπου, με έναν στους δύο νέους να είναι άνεργοι, ενώ σήμερα το ποσοστό αυτό, που κινείται αυξητικά, έχει υπερβεί το 50%. Η δυσμενής διαφοροποίηση του εργασιακού καθεστώτος ειδικά των νέων εργαζομένων, που υποτίθεται ότι θα οδηγούσε στη μείωση της ανεργίας τους, είναι εντελώς απρόσφορη για το σκοπό αυτό, δυσανάλογα επαχθής και σε πλήρη αντίθεση με τη συνταγματική αρχή της ισότητας και της αναλογικότητας (άρθρα 4 παρ. 1 και 25 παρ. 1 του Συντάγματος).

Με τα δεδομένα αυτά είναι φανερό ότι η άποψη που υιοθετείται από τις Υπηρεσίες σας υπερβαίνει και διευρύνει, ανεπίτρεπτα, το πεδίο εφαρμογής ακόμη και των αντίστοιχων διατάξεων της ΠΥΣ, που καταλύουν θεμελιώδεις συνταγματικούς κανόνες και βρίσκονται στον αντίποδα Διεθνών Συμβάσεων και Συνθηκών.

Στο πλαίσιο αυτό ζητάμε να ανακληθούν άμεσα τόσο η ερμηνευτική Εγκύκλιος (αρ.πρωτ.4601/304/12-3-2012), όσο και το με αρ.πρωτ.10341/763/1-6-2012 έγγραφο της Διεύθυνσης Αμοιβής του Υπουργείου σας.

Με τιμή

Ο Πρόεδρος                                    Ο Γεν. Γραμματέας

Γιάννης Παναγόπουλος                          Νικόλαος Κιουτσούκης

Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στην Αγία Μαρίνα...

Posted in Κρήτη

Ο Μάνθος Κωστάκης πίσω από τους πάγκους με το “Θραψανιώτικο ψητό”. Τα πρώτα ταψιά, ζεστά – ζεστά ήρθαν από τους φούρνους του χωριού...



Δείτε το πήλινο ταψί τι όμορφο που είναι με τα κρέατα ψημένα στο ζουμί τους. Έσπαγε η μύτη από τις μυρωδιές... Άλλο να σας το λέω κι άλλο να το αισθάνεστε...



Ακόμα μια φωτογραφία από το στέκι των παιδιών με το “Θραψανιώτικο ψητό”. Και σήμερα εκεί θα είναι. Αν περάσετε από 'κεί κάντε μια στάση... Θα με θυμηθείτε...

Το είδα χθες και το παρατηρώ χρόνια τώρα ως φαινόμενο. Νέοι κυρίως άνθρωποι, αλλά και κάποιας ηλικίας ξεκινούν τέτοιες μέρες πεζή να πάνε στο πανηγύρι της Αγιάς Μαρίνας στη Βόνη. Παρέες – παρέες είναι. Με εφόδια ένα παγούρι νερό για το δρόμο. Κάνουν τα αστεία τους, έχουν όρεξη και το 'χουν τάμα που πρέπει να εκπληρώσουν.

Δεν θα σχολιάσω το θέμα. Η πίστη είναι ένα περίεργο πράγμα που δε χωράει αμφισβήτηση. Ο καθένας, άλλωστε, έχει αυτό το δικαίωμα...

Τους βλέπω στο δρόμο... Πρέπει να έχουν ξεκινήσει νωρίς τ' απόγευμα... Δεν ξέρω, αλλά μάλλον θα μείνουν εκεί. Δεν είναι δυνατόν να κάνουν τον ίδιο δρόμο πίσω με τα πόδια και αυθημερόν...

Κι αυτό συμβαίνει από πολύ μακρινές περιοχές. Ακόμα και από το Ηράκλειο... Η Χαρούλα η Βερίγου μου είπε κάποτε πως συχνά, θυμάται παιδί να κατεβαίνουν με τα πόδια από το Οροπέδιο Λασιθίου. Και έχει να το λέει.... Ξεχνιούνται τέτοια πράγματα; Δεν ξεχνιούνται...

Στη Βόνη βεβαίως γίνεται το αδιαχώρητο... Ένας απέραντος τσαντιρομαχαλάς στήνεται για ένα τριήμερο. Λίγοι είναι εκείνοι που ενώ γνωρίζουν το μικρό της ζωής μιας τέτοιας κατασκευής προσπαθούν να κάνουν το καλύτερο που μπορούν από μεριάς εμφάνισης... Τέτοιο είναι και το κιόσκι των παιδιών που για πρώτη φορά φέτος έβαλαν “Θραψανιώτικο ψητό” να πωλούν, ελπίζοντας πως θα το φέρουν σε επαφή με τους χιλιάδες επισκέπτες – προσκυνητές της Αγίας Μαρίνας.

Φυσικά ο δρόμος που ενώνει τη Βόνη με το ναό είναι μια απέραντη λαϊκή στο χειρότερό της. Κάθε καρυδιάς καρύδι θα βρεις πίσω από τους πάγκους που πωλούν παιχνίδια, ρούχα, ενθύμια του τόπου. Κινέζοι οι περισσότεροι, αναρωτιέμαι πώς το μαθαίνουν από ποιους και πιάνουν τις θέσεις με τα φτηνά, μιας χρήσεως παιχνίδια τους...

Ο Δήμος Μίνωα μισθώνει το χώρο που καταλαμβάνουν, χωρίς να παρέχει ουδεμία διευκόλυνση. Έκανα ένα σχόλιο στο Fecebook σε εγγραφή του δημάρχου κ. Καλογεράκη επισημαίνοντας την ανάγκη ηλεκτροδότησης των ανθρώπων αυτών που ασχολούνται με το εμπόριο. Να σταματήσει το απαράδεκτο φαινόμενο με τις γεννήτριες που και αντιαισθητικό είναι και θορυβώδες. Δεν μπήκε στον κόπο να μου απαντήσει ο ίδιος. Προσφέρθηκε ένας... κολαούζος, ελπίζω εν αγνοία του, γράφοντας ειρωνικά: “Σιγά μην του δώσουμε και στέγαστρα... Υπάρχουν άλλες προτεραιότητες. Ξέρει ο δήμαρχος...” Ωραία απάντηση...

Δεν αμφιβάλω ότι μπορεί να ξέρει ο δήμαρχος... Απλά, το 1984 που του πήρα συνέντευξη για τον έντυπο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, ως τον πιο νέο, ηλικιακά, κοινοτάρχη Αρκαλοχωρίου, ήταν τελείως αλλιώτικος. Ενεργητικός, δραστήριος, χάρηκα όταν άκουσα ότι εξελέγη στον διευρημένο καλλικρατικό δήμο Μίνωα... Και ήλπιζα ότι κάτι θα είχε μείνει από 'κείνον τον Ζαχαρία, ότι θα συζητάει, αντί να αποφεύγει τα ζητήματα που του θέτουν οι δημότες του...

Κρητικό γλέντι σήμερα στους Αγγειοπλάστες...

Posted in Κρήτη

Όμορφες κοντυλιές από του Μελεσσανάκη και Κακλή που παίζουν απόψε στη δεύτερη μέρα των εκδηλώσεων για τη Γιορτή του Θραψανιώτη Αγγειοπλάστη στην αυλή του δημοτικού σχολείου.

Ως αργά, τις πρώτες πρωινές ώρες σήμερα κράτησε η χθεσινή πρώτη μέρα των μουσικών εκδηλώσεων με τα ανθρώπους της “Πύλης του Ήχου”. Που αποδείχτηκαν και πολύ χορευτικοί... Να και τον τεράστιο πίνακα ζωγραφική που σηματοδοτεί τις εκδηλώσεις...



Τελευταίες πινελιές χθες το απόγευμα στα περίπτερα της έκθεσης... Λίγο αργότερα θα μουν στη μέση και τα τροχιά, για να κάνουν επιτόπου πιθάρια οι μαστοροι. Μπροστά στα μάτια των επισκεπτών...



Τα τραπεζάκια είναι στρωμένα, έτοιμα να υποδεχτούν τους καλεσμένους στην εκδήλωση. Σήμερα αναμένεται περισσότερος κόσμος. Οι Μελισσανάκης και Κακλής εγγυώνται για καλό κρητικό γλέντι. Άμα σας πάρει ο δρόμος σας, ελάτε μια βόλτα από το Θραψανό σήμερα και αύριο...

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA