Απίστευτο!... συνέβη κι αυτό! Δείτε ένα ρεπορτάζ του Νίκου Κωνσταντόπουλου στη σημερινή ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ που περιγράφει το πάθημα μιας Ελληνίδας αθλήτριας που… παίζοντας με το κινητό της τηλέφωνο έκανε «χιουμοράκι» που ελήφθη ως ρατσιστικό σχόλιο…

Σκέψου, να’ ταν αυτός ο ρατσισμός μας... Από πολύ χειρότερα πράγματα υποφέρουμε...

Στα ραδιόφωνα μας προετοιμάζουν για νέες περικοπές σε μισθούς – συντάξεις. Σιγά, τώρα που θα μείνουμε σ’ αυτές τις λεπτομέρειες. Εδώ έχουμε το θέμα της Βούλας Παπαχρήστου που αποκλείστηκε από την ελληνική αποστολή που πάει στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου.

Το τι παπαριές, υπερβολές και ανοησίες θα ακούσουμε γι’ αυτό το θέμα τις επόμενες ημέρες δε λέγεται… Πάρτε μια βαθιά ανάσα για να αντέξετε. Οι ξερόλες και οι «ειδικοί» θα εμφανιστούν στα ΜΜΕ να κάνουν την κριτική τους και ν’ αποδώσουν δικαιοσύνη γι’ αυτό το… φοβερό σφάλμα στο οποίο υπέπεσε η αθλήτρια.

Άσε που μπορεί και να μην ξέρουν καν τι είναι το twitter.

Λεπτομέρειες… Τι λέτε τώρα… Είπαμε, προετοιμαστείτε... Οι επόμενες μέρες θα είναι δύσκολες...

• Δείτε ΕΔΩ ένα μήνυμα του Διονύση Τσακνή στη Βούλα.
• Τι δήλωσε στο Reuters η αθλήτρια. Δείτε ΕΔΩ. Η θέση της...
  
• Δείτε ΕΔΩ και μια άλλη εκδοχή για το ίδιο θέμα... Για να  είστε απόλυτα ενημερωμένοι...
• Βρήκαμε θέμα για να ασχολούμαστε τις επόμενες μέρες. Δείτε κι ΕΔΩ...
• Κι άλλο ένα ένα δημοσίευμα ΕΔΩ για να γνωρίσετε καλύτερα το επίμαχο θέμα...
• Τα αθλητικά Site πήραν φωτιά... Δείτε άλλο ένα δημοσίευμα για το ίδιο θέμα, ΕΔΩ...
• Μέχρι και ο Άδωνης Γεωργιάδης κατέθεσε επερώτηση στη Βουλή. Δεν κάνω πλάκα. Δείτε ΕΔΩ...
  

Το πρωτοσέλιδο των ΝΕΩΝ. Μοιρασμένο στα δύο. Από τη μια το... τεράστιο θέμα με την αθλήτρια και το περίφημο twitter της Παπαχρήστου. Κι από την άλλη το θέμα με τις περικοπές στις συντάξεις και τα επιδόματα που ετοιμάζουν. Άκρως υποβαθμισμένο...

Τέτοια ζητήματα σοβαρά θα συνεχίζουν να μπαίνουν στο περιθώριο. Το πρόβλημα επικεντρώνεται στο σχόλιο της Παπαχρήστου στο twitter. Εδώ, το χθεσινό πρωτοσέλιδο της κρητικής εφημερίδας ΠΑΤΡΙΔΑ που προβάλλει το έγγραφο του Εργατικού Κέντρου Ηρακλείου που παίρνει μια πολύ καλή στάση απέναντι στους ανέργους και άστεγους, μοιράζοντας συχνά τρόφιμα σε αυτούς που τα έχουν ανάγκη. Η ανθρώπινη αλληλεγγύη στην πράξη. Στην Κρήτη αυτά τα ζητήματα τα έχουν βάλει σε μια προτεραιότητα. Δείτε ΕΔΩ ολόκληρο το θέμα. Οι αθηναϊκές εφημερίδες περί άλλων τυρβάζουν.

Τα έχετε δει φαντάζομαι στα δημοσιεύματά μου από την Κρήτη, ένα ολόκληρο μήνα τώρα. Τύπο διάβαζα πολύ επιλεκτικά και περισσότερο τα περιοδικά που εκτιμώ για την πολιτική στάση και τις σοβαρές αναλύσεις τους.

Εφημερίδες, καθημερινά, άρχισα να ξαναδιαβάζω μετά την επιστροφή μου στη δουλειά. Κι όταν λέω να διαβάζω, δεν εννοώ μόνο τους πρωτοσέλιδους τίτλους. Αυτούς έτσι κι αλλιώς τους βλέπω καθημερινά από επαγγελματική διαστροφή. Η ουσία είναι στις εσωτερικές σελίδες. Στα ρεπορτάζ που μπορείς να ξεχωρίσεις και αξίζει τον κόπο να μείνεις λίγο περισσότερο και να εντρυφήσεις στο περιεχόμενό τους.

Τώρα που έχω περισσότερο χρόνο στη διάθεσή μου στο γραφείο, ασχολούμαι, πιο προσεκτικά. Είδατε και χθες, μερικά κομμάτια που ξεχώρισα... Τα σκανάρισα για να βάλω και τις σχετικές λεζάντες που δίνουν στον αναγνώστη να καταλάβει τι ήταν αυτό που μου έκανε το κλικ, να μείνω λίγο περισσότερο και να τα σχολιάσω. Θετικά ή αρνητικά δεν έχει και τόση σημασία. Ή μήπως έχει; Υπάρχει στο σινάφι μου η αντίληψη πως τα καλά νέα, δεν είναι νέα… Και για πολλά χρόνια έψαχναν να βρουν το σκάνδαλο για να το αναδείξουν. Νομίζω η κρίση έφερε αλλαγές και σ’ αυτό.

Επειδή κάποιοι φροντίζουν καθημερινά να μας σερβίρουν κακές ειδήσεις, να μας τρομοκρατούν, να μας καθηλώνουν, ήρθε ο καιρός να αναδεικνύουμε τις καλές ειδήσεις. Να ξαναδείξουμε τη φωτεινή πλευρά της ζωής, να ξαναδούμε το χαμόγελο ν’ ανθίζει στις καρδιές των ανθρώπων.

Αυτό το site, ως φιλοσοφία και στάση ζωής το κάνει σταθερά, σχεδόν καθημερινά… Συνειδητά… Κι έχω την αίσθηση ότι οι αναγνώστες μου το επικροτούν, γι’ αυτό και παραμένουν εδώ, σταθεροί συνοδοιπόροι στα μεγάλα διαδικτυακά ταξίδια.

Δεν έχω αντίρρηση στην κριτική, καλόπιστη παρατήρηση, αλλά σε κάθε ευκαιρία προσπαθώ να δίνω χώρο έκφρασης σ’ ένα παλιό, όμορφο, ανθρώπινο συναίσθημα που θεωρούσαμε αυτονόητο.

Τίποτα, ωστόσο, στις μέρες μας δεν είναι πλέον αυτονόητο. Χρειάζεται καθημερινή επιβεβαίωση πως είμαστε εδώ, όρθιοι και το παλεύουμε να κάνουμε αυτή τη ζωή, έτσι όπως την κατάντησαν, καλύτερη, πιο υποφερτή και να μη λείψει το χαμόγελο από τα χείλη μας.

Δεν είναι εύκολο, το ξέρουμε, παρ’ όλα αυτά το επιχειρούμε. Επειδή αγαπάμε τον άνθρωπο και σεβόμαστε τις αδυναμίες που κουβαλάει… Γι’ αυτό και θα επιμείνουμε, σταθεροί στη θέση μας, ότι αξίζει και πρέπει να το παλέψουμε, αν θέλουμε να δούμε να ξημερώνουν καλύτερες μέρες.

Η αλήθεια είναι ότι πρέπει να ψάξεις πολύ για να τις βρεις τις καλές ειδήσεις, αλλά υπάρχουν... Δεν είναι όλα μαύρα και άραχνα. Δείτε εδώ ένα δημοσίευμα από τις εσωτερικές σελίδες του σημερινού ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΤΥΠΟΥ. Η καλή πλευρά της Κρήτης... Που υπάρχει. Σας το βεβαιώνω εγώ που την έζησα φέτος...

Κι αυτό είναι το σποτ του σκηνοθέτη Θοδωρή Παπαδουλάκη, εκείνου του παλικαριού που είχε σκηνοθετήσει το ΝΗΣΙ για το NEGA πριν δυο χρόνια και αφορούσε ανθρώπινες ιστορίες από τη ζωή των λεπρών στη Σπιναλόγκα. Επιτέλους η Περιφέρεια Κρήτης μπήκε μπροστά και ο Θοδωρής κατέγραψε πώς βλέπει με τα μάτια του την Κρήτη... Μπράβο σε όσους είχαν την ιδέα και διπλά μπράβο σ' αυτούς που την υλοποίησαν...

Κι άλλη θετική είδηση... Ένας δραστήριος και δυναμικός δήμος στις παρυφές της Αθήνας δίνει το καλό παράδειγμα. Το Ίλιον δείχνει έμπρακτα την αλληλεγγύη του σε όσους συνανθρώπους μας τη χρειάζονται.

Επιστροφή στην πραγματικότητα του αθηναϊκού τύπου... Σαν να μην έφτανε η ανυπόφορη ζέστη στην Αθήνα, ιδού ένα δημοσίευμα της εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ ενόψει του αυριανού ερχομού της τρόικα. Προετοιμάζει κλίμα... Εντύπωση μου κάνει η έμφαση που δίνει η εφημερίδα στις δηλώσεις Σαμαρά (κάτω αριστερά στη φωτό...): “Θα μείνουμε στο ευρώ. Δεν θα τους περάσει” Για γίνειλίγο πιο σαφής, ρε παλικάρι... Ποιών δε θα περάσει, τι;

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Αυτός είναι ο κ. Σαμαράς... “Πρώτα να δείξουμε ότι η χώρα σέβεται του στόχους. Ύστερα να δείξουμε ότι μπορούμε να εφαρμόσουμε όσα πρέπει να γίνουν”. Γεια σου ρε παλικάρι! Χαλάρωσε λίγο... Μην τρίζεις άλλο τα δόντια στους τροϊκανούς. Με τέτοια πίεση θα τα κάνουν πάνω τους... Κι είναι και καλοκαίρι...

Ορκίστηκε χθες βουλευτής ο... μουσικός, Αρτέμης Ματθαιόπουλος της Χρυσής Αυγής... Ιδού ένα από τα τραγούδια του. Ώρα να δούμε πράξεις... Μπα, το παλικάρι της φακής, απλά βολεύτηκε...

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Ο φόβος είναι εδώ. Η τρόικα επιστρέφει με... τελεσίγραφο για μέτρα – εξπρές κατά το πρωτοσέλιδο του ΕΘΝΟΥΣ. Τι είπε το “Αλ Τζαζίρα”, ότι τα ελληνικά ΜΜΕ βρίσκονται σε διατεταγμένη επιχείρηση στήριξης της τρόικας; Άντε καλέ, υπερβολές...

Ιδού το βίντεο στο οποίο αναφέρθηκα λίγο πιο πάνω. Δεν είναι και τόσο μακριά από την πραγματικότητα, όσα λέει... Παρακολουθείστε το, με προσοχή, παρακαλώ...

Έτσι παρουσιάζει το θέμα ο ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ. Οσφυοκάμπτες... Κουβέντα για επαναδιαπραγμάτευση. Να τους δείξουμε "τι καλά παιδιά είμαστε" και να εκλιπαρούμε για μια καλύτερη μεταχείριση. Μια τέτοια Ελλάδα θέλουμε;

Εκφοβισμός και στη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. Η στάση πληρωμών πρώτο θέμα. Μα, αν θυμάμαι καλά, αυτοί οι τρεις που συγκρότησαν την κυβέρνηση, αυτόν τον στόχο είχαν πρώτο. Προς τι λοιπόν οι λεονταρισμοί; Το καθήκον τους κάνουν. Τις δεσμεύσεις τους, υλοποιούν..

Στο ΛΟΓΟ ο τίτλος είναι αποκαλυπτικός, αλλά μόνον ο τίτλος... Δεν είδα το ίδιο και στο κείμενο της πρώτης σελίδας. Εκτός κι αν όλα αυτά τα κρατάνε για την 2 σελίδα τους...

Ε, αυτό δεν έχει ξαναγίνει!.. Η “επίθεση αγάπης” - επισκεψιμότητας έγινε σε τέτοιο βαθμό, ώστε να γονατίσει το μέγεθος των 30 GB που μας έχει παραχωρηθεί από το server που φιλοξενεί αυτή την ιστοσελίδα. Σήμερα το πρωί και για λίγες ώρες, ήταν αδύνατον να μπει κανείς σ' αυτό το Site. Ένα μήνυμα ενημέρωνε ότι η επισκεψιμότητα αυτόν τον μήνα είχε ξεπεράσει τα όρια τους και... χτύπησε κόκκινο.

Χρειάστηκε η πυροσβεστική παρέμβαση του Άρη Ντάτση από την onScreen για να μου δώσει άλλα 10 GΒ κι έτσι, ελπίζω πως δεν θα ξαναπαρουσιαστεί παρόμοιο πρόβλημα... Άλλωστε και ο ίδιος δηλώνει φαν της ιστοσελίδας κι ακόμα κι να μην του το ανέφερα το πρόβλημα, θα το διαπίστωνε και ο ίδιος... Τον ευχαριστώ δημόσια για την τιμή και την άμεση παρέμαβασή του, όπως πάντα, άλλωστε..

Οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους εσάς. Το να συμβαίνει ένα τέτοιο πράγμα, την ώρα που... φλέγεται η Αθήνα και οι νύχτες είναι ιδιαίτερα δύσκολες, ομολογώ ότι είναι κάτι που με ξάφνιασε θετικά, όμορφα... Ναι, είναι δύσκολες οι νύχτες... Το διαπίστωσα και ο ίδιος προσωπικά καθώς ήταν πολύ δύσκολη η χθεσινή νύχτα, το ένοιωσα στο πετσί μου. Πέρασα δύσκολα με μια άπνοια που την έκανε ακόμα δυσκολότερη.

Σήμερα ολοκλήρωσα την εκκαθάριση στο γραφείο μου και έστησα τον ΤΥΠΟ, που την ύλη του παρέλαβα χθες...

Το απόγευμα, συνεννοηθήκαμε με την Πόπη, να την πάω στη Σαλαμίνα... Να κατακάτσει λίγο η ζέστη, για να μπορώ να βγω μια βόλτα μέχρι το Πέραμα...

Αρχίζω και μπαίνω στο κλίμα... Δεν είναι και πολύ δύσκολο διότι ακόμα και τον καιρό των διακοπών δεν “κάθισα” ιδιαίτερα... Τα γραφτά μου ήταν μπόλικα και οι αναρτήσεις μου καθημερινές. Καθόλου τυχαία δεν ήρθε αυτή η τεράστια επισκεψιμότητα...

Το δημοσίευμα του σημερινούυ ΕΘΝΟΥΣ για το ίδιο θέμα. Προσεγμένο...

Την τραγική κατάσταση στην ελληνική αγορά εργασίας διαπίστωσε το κλιμάκιο της Διεθνούς Συνομοσπονδίας Συνδικάτων το οποίο επισκέφθηκε τη χώρα μας στα πλαίσια παγκόσμιας έρευνας που διενεργεί για τις παραβιάσεις εργασιακών δικαιωμάτων.

Η Γενική Γραμματέας της, η οποία ήρθε στη χώρα μας μετά από αίτημα της ΓΣΕΕ, είχε προσωπική επαφή τόσο με εργαζόμενους και ανέργους οι οποίοι της ανέπτυξαν τα προβλήματα που επέφεραν οι μνημονιακές πολιτικές όσο και με τον υπουργό Εργασίας στον οποίο έθεσε το θέμα της επαναδιαπραγμάτευσης με την τρόικα με στόχο την αλλαγή της οικονομικής πολιτικής.

Μετά τις διαπιστώσεις για την ολοσχερή κατεδάφιση του θεσμικού πλαισίου των εργασιακών σχέσεων στην Ελλάδα συνδυαστικά με την ραγδαία οικονομική και θεσμική αποδυνάμωση εργαζομένων και συνταξιούχων η Γ. Γραμματέας της Διεθνούς Συνομοσπονδίας θα προχωρήσει αύριο σε παρέμβασή της προς το ΔΝΤ και την Ευρωπαϊκή Ένωση θέτοντας μεταξύ άλλων δυο βασικά αιτήματα:

• Να αναζητηθούν για την Ελλάδα εναλλακτικές οικονομικές πολιτικές που θα ενισχύουν την ανάπτυξη και κατ΄επέκταση την απασχόληση και την πραγματική οικονομία.
• Να ακούσει η τρόικα τους κοινωνικούς εταίρους και να σεβαστεί την όποια συμφωνία τους για τους κατώτατους μισθούς και τις κοινωνικές παροχές των εργαζομένων, οι οποίες εκμηδενίστηκαν μετά την αδικαιολόγητη κατάργηση των Οργανισμών Εργατικής Εστίας και Κατοικίας οι οποίοι χρηματοδοτούνταν αποκλειστικά από τις εισφορές εργαζομένων και εργοδοτών.

Η ITUC πραγματοποίησε το τελευταίο διάστημα δημοσκόπηση σε 14 χώρες μεταξύ αυτών και στην Ελλάδα χαρακτηρίζοντας μεταπολεμική την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα μας μετά τις διαπιστώσεις ότι το 97% των εργαζομένων έχει μείωση μισθών ενώ μόλις 3% έχει διατηρήσει το εισόδημά του.

Η παγκόσμια έρευνα της Διεθνούς Συνομοσπονδίας Συνδικάτων θα δημοσιοποιηθεί το β εξάμηνο του 2012.

Σ' αυτή την κατάσταση βρήκα το γραφείο μου σήμερα το πρωί που ήρθα, πρώτη μέρα μετά την άδεια, στη δουλειά. Θα φτιάξω ένα καφέ και θα πιάσω να το τακτοποιήσω λιγάκι..

Οι δείκτες του ημερολογίου μου “κολλημένοι” στις 21 Ιουνίου... Εκεί που τους άφησα όταν έφυγα. Τα πράγματα αλλάζουν με αργούς ρυθμούς. Ούτε που το καταλαβαίνεις μερικές φορές...

Δευτέρα πρωί στο γραφείο μου... Η καλοκαιρινή άδεια έλαβε τέλος... Κάθε κατεργάρης στον πάγκο του... Γύρισα σε μια ζεστή Αθήνα... Ακόμα και το πρωί της εδώ είναι ζεστό. Σκέψου να μεσημεριάσει...

Στο γραφείο μου είναι μια στοίβα, εφημερίδες παλιές. Πέρασα κι από το περίπτερο και πήρα τις καινούριες. Φρέσκο πράμα. Σημερινές. Θα μου πάρει χρόνο μέχρι να τα βάλω τα πράγματα σε μια σειρά. Και να ξαναλειτουργήσει πάλι. Αλλά δεν με βιάζει τίποτα. Η ενσωμάτωση πρέπει να γίνει σιγά – σιγά, ομαλά και με τρόπο...

Έβαλα στο ραδιόφωνο να παίζει το Δεύτερο. Ένας γνωστός μου, ο Κώστας Θωμαϊδης με συντροφεύει με τις “πλανώδιες μουσικές” του... Είναι εδώ κι ο Θεόφιλο. Ο πρώτος που είδα στην ΠΕΤ ΟΤΕ. Κάποια στιγμή είδα και τον Γιώργο. Τα παιδιά της Γραμματείας λείπουν στην καλοκαιρινή τους άδεια...

Πέρασα λίγο νωρίτερα από το περίπτερο της Στουρνάρη για τις εφημερίδες. Η Ντίνα με είδε και βγήκε να με χαιρετίσει. Δε λέω “καλό χειμώνα”. Είναι νομίζω πολύ νωρίς ακόμα με τέτοιες ζέστες...

“Δε μαύρισες” μου λέει η Ντίνα. Δε με τρελαίνει η ηλιοθεραπεία. Αλλιώς αντιλαμβάνομαι εγώ τις διακοπές, αλλά άντε να εξηγήσεις τώρα...

Ο υπολογιστής μου χρειάζεται ενημερώσεις. Ένα μήνα δεν άνοιξε ο καημένος. Λογικό. Θα τα ξαναβρούμε στην πορεία. Να ησυχάσει λίγο κι ο μικρός που με συντρόφεψε στις διακοπές μου, αξιοπρεπέστατα...

Καλώς σας βρήκα λοιπόν από το γραφείο μου. Η ζωή συνεχίζεται... Ένα μικρό διάλειμμα ήταν, πάει και πέρασε. Κάποιες ανάσες Σαββατοκύριακα, από δω και πέρα θα μας φέρουν πιο κοντά στο χειμώνα...

Αλλά, είπαμε, δεν βιαζόμαστε... Καθόλου δεν βιαζόμαστε...

Καλώς σας βρήκα... Σας χαιρετώ μ'αυτό το όμορφο τραγούδι του Μαχαιρίτσα. Μαζί του ο Adamo. Απολαύστε το...

Η φωτογραφία τραβήχτηκε σήμερα το μεσημέρι καθώς επέστρεφα από τον Άι Νικόλα στη βόλτα που επεχείρησα να κάνω. Είναι η είσοδος του χωριού από το δρόμο για το Αρκαλοχώρι. Ένα τελευταίο αντίο για το φετινό καλοκαίρι στο Θραψανό που με φιλοξένησε για ένα ολόκληρο μήνα και κάτι... Το χωριό που έχω ακριβά φυλαγμένο στην καρδιά μου

Αυτό είναι το μουρέλο που είχα αναλάβει να ποτίζω το καλοκαίρι που ήμασταν εδώ. Η ντενέκα δεξιά ήταν μόνιμα εκεί. Την είχε πάει ο Αγησίλαος με το τρακτέρ. Τώρα που άδειασε την πήγα σπίτι, να την ξαναγεμίσουν και να την πάνε πάλι πίσω. Έχει δρόμο ακόμα μπροστά του το καλοκαίρι...

Αγριομπουρνελιά, στις όχθες της λίμνης στις Λειβάδες. Είχα εντοπίσει άλλη μία εκεί δίπλα , μα τούτη εδώ είναι φορτωμένη μικρούς καρπούς που αρχίζουν και γλυκίζουν πια... Πόσο θα κρατήσουν; Κανείς δεν ξέρει... Κάποιες νοικοκυρές θέλουν αυτούς τους καρπούς για να φτιάξουν γλυκό του κουταλιού... Και δημόσιες όπως είναι, όποιος πρόλαβε τον Κύριο είδε...

Δίπλα στο σπίτι του Γιάννη Θεοδωράκη στο χωριό είδα αυτή την ήμερη μπουρνελιά, μάλλον βανίλια. Φορτωμένη. Τα κλαδιά της δεν αντέχουν το βάρος των καρπών της. Άνοιξα το φράκτη και πήγα κοντά να τη φωτογραφίσω. Έκοψα και δυο για να φάω επιτόπου. Νόστιμα που είναι...

Αυτή είναι σίγουρα η τελευταία καλοκαιρινή βόλτα στο χωριό μου... Ήθελα να την κάνω, να αποχαιρετίσω τον τόπο μου. Ξεκίνησα γύρω στις 9.30 το πρωί και την ολοκλήρωσα, αν μπορεί να πει κανείς εύκολα μια τέτοια κουβέντα, στις 12 το μεσημέρι. Είχα πολύ όρεξη να συνεχίσω, μα άρχισε να ζεσταίνει υπερβολικά κι αυτή την Κυριακή κι ο αέρας δεν ήταν αρκετός να δροσερέψει κάπως τα πράγματα...

Πήγα στου Μπουρμά να δω το λιόφυτο εκεί... Δεν έχει πολύ καρπό φέτος μα είναι σε πολύ καλή κατάσταση τα δέντρα. Συνέχισα για τον Άι Νικόλα, έκανα μια στάση στην παλιά εκκλησία και είδα πόσο όμορφα έχουν επιμεληθεί τους εξωτερικούς χώρους...

Ύστερα πήγα στους Τροχάλους να βάλω το τελευταίο νερό που είχε η πλαστική ντενέκα στο μικρό μουρελάκι... Ήταν η τρίτη φορά που το πότιζα το φετινό καλοκαίρι. Να πάρει τα πάνω του, να φτάσει τα διπλανά στην ανάπτυξη. Πήγα τη ντενέκα στη Στασούλα, να την ξαναγεμίσει και να την πάει με το τρακτέρ ο Αγησίλαος και συνέχισα για τη λίμνη στις Λειβάδες...

Είναι ήσυχα τέτοια ώρα... Δεν κυκλοφορεί ψυχή στους δρόμους. Βρήκα την άγρια μπουρνελιά στις όχθες της λίμνης και γεύτηκα μερικά φρούτα. Στο φόρτε τους είναι τώρα. Δεν ξέρω πόσο θα κρατήσουν, υπάρχουν μου είπαν νοικοκυρές που τα κυνηγούν για να τα κάνουν γλυκά του κουταλιού.

Πέρασα μια βόλτα και από το συνεργείο του Λευτέρη, του ανιψιού μου. Έχει και σήμερα, κυριακάτικα, πελάτες. Τα προβλήματα στις μηχανές δεν περιμένουν... Ούτε κι ενδιαφέρει τι μέρα θα είναι για να παρουσιαστούν. Κάναμε μια καλή κουβέντα εκεί με τους πελάτες και τον Λευτέρη. Για τι άλλο, τα οικονομικά προβλήματα έτσι όπως μας έχουν προκύψει...

Έφυγα για να πάω να βάλω βενζίνη στη μηχανή. Έχω ταξίδι το απόγευμα και φορτωμένος όπως θα 'μαι δεν θα έχω τη δυνατότητα να φουλάρω το ντεπόζιτο...

Ακόμα λίγο έξω από το χωριό. Κάθε μέρος εδώ το ξέρω καλά... Το 'χω περπατήσει μικρός. Όλα είναι ίδια. Ένα μόνο μου φαίνεται να έχει αλλάξει: Οι αποστάσεις που κάποτε μου φαίνονταν μεγάλες, τώρα μου προκύπτουν πολύ μικρές...

Μεσημέριασε... Μια στάση στο πατρικό μου για να γράψω και μετά στη Στασούλα. Φαΐ, λίγη ξεκούραση και μετά, κατά τις 8 το απόγευμα την κάνουμε για το λιμάνι του Ηρακλείου. Ως εδώ ήταν. Επιστρέφουμε...