"Δουλεύεται" στο τυπογραφείο η η ύλη για το τ. 178, της εφημερίδας ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ!

ilektrikos177

Αυτό είναι το τελευταίο φύλλο του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ τ. 177, που ολοκληρώσαμε την Παρασκευή 7/3/2025. Μπορείτε να το δείτε όπως είναι τυπωμένο ΕΔΩ. Σταθερός, όπως πάντα στην παρουσία του! Σταθεροί και οι άνθρωποι που έχουν την ευθύνη έκδοσης του, από το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, τη Διοίκηση του. Από την περασμένη Παρασκευή βάλαμε μπροστά για το επόμενο... Στείλαμε στο τυπογραφείο ύλη για να "στήνεται". Και η Μάχη, ανασκουμπώθηκε...

anagrafi.040324

Εδώ, σ' αυτό το τυπογραφείο, την ΑΝΑΓΡΑΦΗ, στο Περιστέρι, γίνεται η τεχνική επεξεργασία του "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ Σιδηρόδρομου". Η Ανδρομάχη ή Μάχη είναι η κοπέλα που συνεργαζόμαστε στο στήσιμο της. Την ευχαριστούμε για την άψογη συνεργασία, όπως και τους ανθρώπους του τυπογραφείου, Σάκη και Δημήτρη. Εξαιρετικοί και απόλυτα συνενοήσιμοι.

ilektrikos.171Η έκδοση μιας εφημερίδας είναι ένας κύκλος. Μόλις ολοκληρωθεί ένα τεύχος και αφού περάσει λίγος καιρός και το χαρούν οι ανθρωποι του, αρχίζουμε να ετοιμάζουμε το επόμενο. Έτσι λοιπόν  τηνπροηγούμενη εβδομάδα, την Τετάρτη 30/4, κατέβηκα στον Πειραιά και παρέλαβα το υλικό για το νέο τεύχος 177. Και σήμερα Παρασκευή. μια μέρα μετά την ΠΟρωτομαγιά έφυγε το πρώτο μεγάλο μέρος της για το τυπογραφείο. Ξεκινάμε ένα νέο ταξίδι!

Χαίρομαι κάθε φορά που συμβαίνει να  ολοκληρώνουμε αυτή τη διαδικασία, επειδή είναι απόλυτα σταθεροί και κάνουμε πραγματική δουλειά, όταν βρισκόμαστε από κοντά... Όλα τριγύρω αλλάζουμε κι όλα τα ίδια μένουν, λέει ένας ποιητής. Ο χρόνος φεύγει σαν αέρας. Είναι μια όμορφη διαδικασία που γίνεται, κάθε δίμηνο. Διότι κάθε πράγμα που αξίζει, έχει τη δουλειά του. Τίποτα και πουθενά, κάτι, δε γίνεται "μαγικά" κι από μόνο του.

Το συναίσθημα; Χαρά για κάτι όμορφο που δημιουργούμε τακτικά με συνέπεια και συνέχεια. Μια όμορφη διαδικασία που επαναλαμβάνεται σταθερά, χρόνια τώρα. Και δεν ξέρω το γιατί (ή μάλλον ξέρω...) αλλά μ' αρέσει πολύ όλη αυτή η διαδικασία. Κι αυτό, το κάνουν οι άνθρωποι του να φαίνεται έτσι. Ιδιαίτερα ο πρόεδρος Θύμιος Ρουσιάς! Νιώθω την αγάπη τους, τη ζεστασιά, την καλή συνεργασία τους που αποτυπώνεται και στην ποιότητα της δουλειάς μας.

Και κάπως έτσι η ιστορία μας με το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, σύνεχίζεται. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που θεωρώ μεγάλο προνόμιο μου να συνεχίζω μαζί τους αυτό που ξεκίνησε εδώ και 30 χρόνια, από τη γέννηση της εφημερίδας με τους συνταξιούχους του ΗΣΑΠ. Ανθρώπους ξεχωριστούς, με ήθος και συνείδηση που σπάνια βρίσκεις στον κόσμο, στο συνάφι εκείνων που ασχολούνται με τα κοινά. 

Αν και έχω αλλάξει δύο ανθρώπους, στις θέσεις ευθύνης του προέδρου στο Σωματείο, τον Μανώλη Φωτόπουλο στο ξεκίνημα και για 15 χρόνια και τον Θύμιο Ρουσιά τα τελευταία 12 χρόνια, ποτέ δεν είχα πρόβλημα από κανέναν τους. Τον Θύμιο τον ήξερα και συνεργάστηκα μαζί του, άλλα δέκα χρόνια πριν, καθώς ήταν ο Γραμματέας του Σωματείου, επί εποχής Φωτόπουλου.

Εξαιρετικοί άνθρωποι! Είναι από αυτούς που λύνουν, αντί να δημιουργούν προβλήματα, που χαίρονται μ' αυτό που κάνουν και δεν μιζεριάζουν από λάθη που μπορεί να συμβούν. Και επιπλέον, εκτιμούν πολύ τη δουλειά που τους προσφέρω, όλα αυτά τα χρόνια.

Κι όταν λέω «φτιάχνω» την εφημερίδα που βλέπετε, εννοώ ότι τη σχεδιάζω και την υλοποιώ ως έκδοση. Δίνω δηλαδή μορφή στα άψυχα κείμενα. Στην έκδοση που μπορείτε να δείτε πατώντας ΕΔΩ, και που είναι η τελευταία, όπως θα διαπιστώσετε.

Είναι ένα έντυπο «συνδικαλιστικό», με την έννοια ότι προβάλλει τη δράση του Σωματείου, αλλά και δημιουργεί εκείνες τις προϋποθέσεις που είναι απαραίτητες για να διατηρείται (το Σωματείο και οι άνθρωποι του) ενωμένο και αγαπημένο στα μάτια των 2.000- 2.500 περίπου μελών του, συνταξιούχων του ΗΣΑΠ σε όλη την Ελλάδα, όπου κι αν μένουν.

Βέβαια, όπως σε όλους, η πανδημία του Covid-19, δημιούργησε κι εδώ τα προβλήματα της. Εκείνον τον καιρό, θυμάμαι, οι άνθρωποι του Σωματείου, παίρνοντας όλα τα μέτρα ασφαλείας, πήγαιναν τρεις φορές την εβδομάδα στον Πειραιά, στα γραφεία τους και σαν τα μυρμήγκια, ιδιαίτερα ο Θύμιος, ακόμα και από το σπίτι του, μάζευε την ύλη του 16σέλιδου ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ σε σχήμα ταμπλόιντ.

Μ’ αυτόν τον τρόπο και με καλό προγραμματισμό, κατάφεραν να μην χάσουν εκδόσεις, παρά μόνο μία! Άθλος, αν σκεφτεί κανείς, από τι περάσαμε… Και τι περνάμε! Αφού ο φόβος για τον Covid-19 δεν έχει φύγει, εντελώς.

Διατηρούν επίσης ένα εξαιρετικό διαδικτυακό τόπο για την άμεση ενημέρωση των μελών τους. Τις άμεσες ανακοινώσεις τις «ανεβάζει» η Ελευθερία, που έχει και τη γραμματειακή υποστήριξη του Σωματείου. Και τη γενική επιμέλεια έχω εγώ. Δείτε το ΕΔΩ, παρακαλώ.

Γενικά, είμαι πολύ χαρούμενος που συνεργάζομαι μαζί τους. Ακούν τις παρατηρήσεις μου, προσεκτικά και τις περισσότερες φορές τις εφαρμόζουν. Κάνουν τη δουλειά μου δημιουργική και ευχάριστη και τους ευχαριστώ γι’ αυτό. Και καθώς κι εγώ είμαι πια ο ίδιος συνταξιούχος, τους καταλαβαίνω όλο και περισσότερο. Το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, αποτελεί ένα πρότυπο δημιουργικότητας.

Κάποιοι λένε ότι τα Σωματεία Συνταξιούχων, είναι για απομάχους της δουλειάς. Που ζουν στο περιθώριο και ζουν με τις μνήμες τους από τα παλιά. Μπορεί να είναι και αυτό, αλλά πιστέψτε με, πολλοί νέοι θα ήθελαν να τους μιμηθούν στη δουλειά που προσφέρουν, εθελοντικά, για το κοινό καλό!

Όλοι το απόγευμα στο Σύνταγμα...

Posted in Επικαιρότητα

Σημερινά κυριακάτικα δημοσιεύματα... Η ΑΥΓΗ προβάλει το δικό της θέμα, αλλά υπενθυμίζει και για την ανάγκη να δηλώσουμε παρουσία στο απογευματινό συλλαλητήριο στο Σύνταγμα...

Κάτι συμβαίνει εκεί στο ΛΟΓΟ... Πολύ καλά είναι τον τελευταίο καιρό τα πρωτοσέλιδα τους... Τελικά δεν χρειάζεται ένα έντυπο να διαθέτει μεγάλη κυκλοφορία. Καμιά φορά ο τίτλος τους κάνει όλη τη δουλειά...

Να το δω κι αυτό και τι στον κόσμο! Οργισμένος ο κ. Σαμαράς μ' αυτούς τους καλούς ανθρώπους, τους φίλους μας, τους δανειστές; Πάει, χάλασε ο κόσμος... Από το σημερινό ΠΑΡΟΝ...

Οπωσδήποτε! Μην αμφιβάλετε... Ο κ. Σαμαράς θα απαιτήσει άμεση εκταμίευση των 31,5 δις ευρώ... Η οικονομική εφημερίδα ΕΞΠΡΕΣ έχει τον όρο “απαιτήσει” χωρίς εισαγωγικά. Δημοσιογραφία της πλάκας...

Αποκαλυπτική η REAL NEWS στο πρωτοσέλιδο της. Οι δανειστές μας θέλουν τώρα και τα κλειδιά... Άντε καλέ... Τίποτα κομμουνιστές τα διαδίδουν αυτά. Εδώ έχουμε μια συγκυβέρνηση τριών κομμάτων (Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ ότι απέμεινε -ΔΗΜΑΡ) σκέτο μπετόν αρμέ. Ή μήπως δεν είναι έτσι; Όλοι στο Σύνταγμα!

Μου διώχνετε τους φίλους μου. Εγώ θα μείνω!

Posted in Επικαιρότητα

Αισιόδοξο μήνυμα το κείμενο που ακολουθεί... Έτσι για να πάρουμε λίγη δύναμη και κουράγιο να συνεχίσουμε. Γιατί παραπλήθυναν τα λαμόγια εκεί έξω...Και οι τεχνικές που χρησιμοποιούν δεν έχουν πια καθόλου φαντασία. Δείτε τον τίτλο από το ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ σήμερα για τον άνθρωπο που θα έφερνε την ιδιωτικοποίηση στην ηλεκτρική ενέργεια... Πώς γίνονται όλοι άρρωστοι, μόλις συλληφθούν;...


Θα μας τρελάνει το ΒΗΜΑ... Αρχίζει και... βλέπει, ότι και οι απλοί, καθημερινοί άνθρωποι... Και χρειαζότανε, αλήθεια ένα γκάλοπ από μια εταιρεία δημοσκόπησης για να το πιστοποιήσει αυτό; Μια βόλτα να έκαναν οι ρεπόρτερ της εφημερίδας στο δρόμο να μιλούσαν με τους ανθρώπους θα ήταν αρκετό. Αλλά πού να ξεβολευτούν από τα κλιματιζόμενα γραφεία τους...

Πήρα χθες στο e-mail  μου αυτό το κείμενο. Το θεωρώ πολύ σοβαρό και θέλω να το μοιραστώ μαζί σας: Φίλε γεια σου μου έστειλαν αυτό το κείμενο, δεν σου κρύβω ότι δάκρυσα όταν το διάβασα, είναι πολύ δύσκολες οι στιγμές που περνάμε, είναι όμως ακόμα πιο δυσβάσταχτες για όσους έχουν την δύναμη να σκέφτονται μέσα από την ψυχή τους.

Μεγαλώσαμε εδώ, είναι ωραία εδώ, τι ωραία; Μαγικά είναι, έχει ήλιο, έχει θάλασσα, έχει αλάτι στα μαλλιά, άμμο κρυμμένη στα πιο παράξενα σημεία μιας τσάντας που δεν τινάξαμε. εδώ φοράμε σκούφους μονάχα επειδή έτσι γουστάρουμε, εδώ είναι Νοέμβρης και δεν χρειάζεσαι μπουφάν, εδώ τρώμε σουβλάκια στο όρθιο, πίνουμε τσίπουρα και γελάμε, εδώ κλαίγαμε για αγόρια που δεν μας ήθελαν, μετά πετούσες μια μαλακία και σκάβαμε στα γέλια, εδώ έκλαψαν επειδή δεν τους θέλαμε, εδώ χαράξαμε τα ονόματα μας σε δέντρα -αυτά τα λίγα που υπάρχουν- εδώ κάναμε κοπάνες, εδώ μεθύσαμε και ξερνούσαμε στο μπάνιο κάποιου φίλου, εδώ - στο δωμάτιο μου - μας είχε βρει η μάνα μου λιωμένες με ένα μπουκάλι τεκίλα και κάτι φλούδες από λεμόνια, θυμάσαι;

Εδώ ξεκινήσαμε να ονειρευόμαστε,
μετά ακούσαμε για «επανάσταση», μετά τα όνειρα άλλαξαν, εδώ φάγαμε χημικά, εδώ τρέξαμε, εδώ σε πήρα τηλέφωνο κλαίγοντας τότε που πέρασαν τα μέτρα και ψέκασαν έναν παππού μπροστά μου και φώναζε από το τηλέφωνο η μάνα σου να έρθεις με το αυτοκίνητο (!) στο αποκλεισμένο Σύνταγμα να με μαζέψεις γιατί είμαι "βλαμμένο", εδώ είδαμε το δίκιο εδώ και το άδικο, εδώ ανατριχιάσαμε με ένα σύνθημα και γελάσαμε με το "μωρό μου είσαι όμορφη σαν τράπεζα που καίγεται". Τώρα φεύγεις... Ούτε η πρώτη είσαι ούτε η τελευταία. Εγώ θα μείνω.

Ο ένας μετά τον άλλον φεύγουν, ο ένας Λονδίνο, η άλλη Βέλγιο, Βερολίνο, ο άλλος Ολλανδία, Αμερική διάφοροι. Οικονομικοί μετανάστες. Ποιοι; Οι δικοί μου οι φίλοι. Αυτοί με τους οποίους σπούδασα, αυτοί με τους οποίους ονειρεύτηκα τις δουλειές και τις ζωές «των ονείρων» μας. Όνειρο γιόκ. Στην καλύτερη θα δουλεύουμε - όσοι είμαστε τυχεροί- δωδεκάωρα για ένα μισθό "χέσε μέσα", ούτε ταξίδια, ούτε λεφτά, ούτε φοβεροί έρωτες (που χρόνος για έρωτες, δεν βλέπεις τι γίνεται!) ούτε μέλλον. έτσι θέλουν. Μία και σήμερα, όπως στο στρατό, κάθε μέρα γίνεται «μία και σήμερα». Σκατά. το ξέρω πως δεν θες να ζεις με ένα 500άρικο, πως έχεις όνειρα. τα ίδια όνειρα έχουμε. Εγώ θα μείνω.

Ο ένας μετά τον άλλον αγανακτούν, και φεύγουν. Έχουν γαμάτα βιογραφικά οι φίλοι μου. Τους προσλαμβάνουν εύκολα έξω... Χαίρομαι. Λυπάμαι που σκορπιζόμαστε. Λυπάμαι που μένω εδώ και οι άλλοι φεύγουν για ένα μέλλον που για να το ζήσουν θα πρέπει να μηδενίσουν το κοντέρ τους. Ένα κοντέρ που τις ταχύτητες του τις ανεβάσαμε μαζί τόσα χρόνια. Φεύγεις. Θα σε στηρίξω, αλλά ρε γαμώτο, μην φύγεις! Δες πόσα καταφέραμε σε τόσο λίγο διάστημα, πίστευες τι θα συνέβαινε το 2008, πίστευες ότι θα μαζευόμασταν εκατοντάδες χιλιάδες στο Σύνταγμα για τόσους μήνες, πίστευες οτι θα πιανόμασταν χέρι χέρι για να μην χαθούμε μες τον κόσμο, πίστευες ότι θα πηγαίνουμε σε συγκεντρώσεις και δεν θα 'μαστε τρεις κι ο κούκος, πίστευες το αποτέλεσμα των εκλογών όταν γιορτάζαμε το βράδυ στο περίπτερο στο Πανεπιστήμιο και ήταν αυτό το αστείο παιδί με την πορτοκαλάδα που δεν μιλούσε, έλα πες, πιστεύεις την απόσταση που έχουμε διανύσει; Εγώ θα μείνω.

Ο ένας μετά τον άλλον πακετάρουν, γαμωσταυρίζουν, δακρύζουν και επιβιβάζονται σε ένα αεροπλάνο - όχι για ένα χρόνο που διαρκεί το μάστερ - για όσο...Η μάνα τους κλαίει από το τηλέφωνο τι να πει; Λέει «Καλή τύχη». Και όλο και περισσότερο ακούω το «Η Ελλάδα είναι μόνο για διακοπές»! Όχι ρε! Δεν είναι μόνο για διακοπές, γιατί αν αρχίσεις να το πιστεύεις, τότε θα την καταντήσουν μόνο για διακοπές, αλλά για τις διακοπές που θα σιχαίνεσαι να κάνεις. Εγώ θα μείνω.

Ο ένας μετά τον άλλον βλέπουν την πόλωση, τους φασίστες, την επικείμενη σύγκρουση. Μου είπες ότι κάτι μπάτσοι είχαν στριμώξει έναν μετανάστη, ότι τους έδειξε τα χαρτιά του και του τα έσκισαν, μου είπες ότι στους φίλους του Δ. που τους έπιασαν τους ξερίζωσαν τις τζίβες μία μία, σοκαρίστηκες. Το ξέρω πως κάθε βράδυ ακούς για επιθέσεις χρυσαυγιτών σε μετανάστες, το ξέρω πως εσύ ήθελες να σώζεις γατάκια μην τα πατήσουν αυτοκίνητα και τώρα ασχολείσαι με τέτοια. Δεν ήμασταν προετοιμασμένες γι αυτό αλλά να που έτυχε. Και τώρα τι; 'Ετσι απλά, δεν ζείς εδώ όπως θα θέλες και φεύγεις. Φεύγοντας από το πρόβλημα δεν λύνεται, μήπως πάντα φεύγαμε αναζητώντας την προσωπική διάσωση; Mήπως φτάσαμε εδώ επειδή συναινέσαμε σε αυτή την λάθος λογική; Kαι αν εκεί που πας, γίνουν σε λίγο καιρό τα ίδια, τι θα κάνεις; Θα πας αλλού; Θα γυρνάς με μια βαλίτσα τον πλανήτη για να βρείς που δεν έχει κρίση, μπάς και ζήσεις; Μια ζωή φευγάτη; Μπας και δω φευγάτη ήσουν; Μήπως όταν αδιαφόρησες -αστάθμητος παράγοντας βλέπεις η αδιαφορία- έφταιξες κι εσύ; Όπως κι εγώ. Τώρα έκλεισες και τα εισιτήρια. Εγώ θα μείνω.

Ο ένας μετά το άλλον, μιλούν από το skype φορώντας πυτζάμες μπροστά σε μια κάμερα με τους φίλους που τους έδιωξε η χώρα τους. Μας είπανε ότι όλα γίνονται για «την σωτηρία της πατρίδας». Ποια πατρίδα ρε, η πατρίδα μπαίνει σε αεροπλάνο και μετακομίζει αλλού. Στην βαλίτσα της έχει έναν Πουλαντζά (δανεικό κι αγύριστο), τον Τρυποκάρυδο του Ρόμπινς και μια μπλούζα μου. Ποια "πατρίδα" χωρίς τους φίλους μου; Το πιο φιλόδοξο όνειρο είναι το δύσκολο. Και εδώ μένουμε λίγοι, όλο και λιγότεροι, δυναμώνουμε την φωνή μας (πάει μαζί με την οργή αυτό). Αλλά δεν μπορώ να φωνάζω για δύο, για τρεις για δέκα, μένουμε λίγοι. Καταφέρνουν αυτό που θέλουν, μας αποδεκατίζουν, δεν το καταλαβαίνεις; Δεν γίνεται να φεύγεις και να μείνουμε εμείς οι λίγοι με τα παππούδια που ψήφισαν Σαμαρά. θα μας κάνουν τα ίδια και χειρότερα. Μείνε να το παλέψουμε. Μείνε να τους διώξουμε και να φτιάξουμε τον κόσμο μας όπως μας αξίζει, καλύτερο! Oνειρέψου με μάτια ανοιχτά εδώ. Δεν μπορώ μόνη μου. Μείνε να μη μείνουμε λίγοι. Εγώ θα μείνω.

Tης Αναστασίας Γιάμαλη

  • Δείτε ΕΔΩ μια απόφαση δικαστηρίου σταθμός... Για να παίρνουμε λίγο κουράγιο...

Τα 40 χαράτσια που μας επιβάλλει το Μνημόνιο ΙΙΙ

Posted in Επικαιρότητα

Έχουμε ακόμα μερικούς τίτλους εφημερίδων από χθες πριν πάμε στις σημερινές... Αυτό που σχολιάζουμε από χθες είναι το ηρωικό κλίμα που προσπαθούν να καλλιεργήσουν οι φιλικές προς τον Σαμαρά, εφημερίδες. Δείτε εδώ τη ΒΡΑΔΥΝΗ.


Καμιά ανησυχία (!) λέει χθες το ΕΘΝΟΣ... Σήμερα επανεξετάζει το θέμα και βλέπει τι βλακεία έγραψε, οπότε και το... θάβει στο φύλλο της Κυριακής...

Σαράντα είναι τα χαράτσια που προβλέπει το «Μνημόνιο 3» και έρχονται να προστεθούν στις περικοπές που έχουν ήδη επιβληθεί και να εξανεμίσουν ακόμη περισσότερο τα εισοδήματα των Ελλήνων. Με τα χαράτσια αυτά η κυβέρνηση ευελπιστεί να εισπράξει έσοδα προκειμένου να γεμίσουν τα άδεια ταμεία του κράτους...

 

Μειώνεται ο κατ' αποκοπήν συντελεστής επιστροφής φόρου των αγροτών από το 11% στο 6%.

 

Αυξάνεται ο συντελεστής ΕΦΚ, του πετρελαίου εσωτερικής καύσης (DIESEL) κινητήρων που χρησιμοποιείται αποκλειστικά στη γεωργία από εικοσιένα (21) ευρώ ανά χιλιόλιτρο σε εξήντα έξι (66) ευρώ ανά χιλιόλιτρο για την ενίσχυση των δημοσίων εσόδων.

 

Αυξάνεται η φορολογία των βιομηχανοποιημένων καπνών, με κύριο στόχο τα «στριφτά». Η τιμή του καπνού υπολογίζεται ότι θα αυξηθεί κατά περίπου 1 ευρώ το φακελάκι. Ταυτοχρόνως, απαγορεύεται και η δωρεάν διανομή προϊόντων καπνού «για σκοπούς έρευνας αγοράς».

 

Παρατείνεται ο χρόνος παραγραφής για την πραγματοποίηση ελέγχων σε πάσης φύσεως εκκρεμείς υποθέσεις, νομικών και φυσικών προσώπων για όλες τις φορολογίες μέχρι τις 31.12.2012.
Καταργούνται από 1ης Ιανουαρίου 2013 οι διατάξεις που αφορούν σε ειδικές κατηγορίες επιδοτήσεις ανεργίας και ειδικές εισοδηματικές ενισχύσεις ανεργίας («Συνεταιριστικά Ελληνικά Λιπάσματα ΑΕ», Μ.Α.Β.Ε. «ΠΙΝΔΟΣ ΑΕ», TVX Hellas AE, «Ενωμένη Κλωστοϋφαντουργία ΑΕ», Ολυμπιακή κ.λπ.).

 

Η καταχώριση και οποιαδήποτε μεταβολή στο Γενικό Εμπορικό Μητρώο (ΓΕΜΗ) καθώς και η χορήγηση αντιγράφων ή πιστοποιητικών, προϋποθέτει την καταβολή τέλους που αποτελεί έσοδο της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων κατά ποσοστό 80% και έσοδο της οικείας υπηρεσίας καταχώρισης στο Γ.Ε.ΜΗ. κατά ποσοστό 20%.

 

Επιβάλλεται έκτακτη ειδική εισφορά αλληλεγγύης έως 35% στους παραγωγούς ηλεκτρικής ενέργειας από φωτοβολταϊκούς σταθμούς, για τις πωλήσεις ηλεκτρικής ενέργειας κατά το χρονικό διάστημα από 1.7.2012 έως και 30.6.2014 και αφορά τους λειτουργούντες σταθμούς, καθώς και όσους σταθμούς τεθούν σε δοκιμαστική λειτουργία ή ενεργοποιηθεί η σύνδεσή τους εφεξής.
Σε δημόσιο και ΔΕΚΟ καταργούνται από 1ης Ιανουαρίου 2013 υπολείμματα δώρων και επιδομάτων αδείας για όλους τους κρατικούς λειτουργούς και τους υπαλλήλους του Δημοσίου, των ΝΠΔΔ, των ΟΤΑ και των ΝΠΙΔ.

 

Αναστέλλονται από 1ης Ιανουαρίου 2013 και μέχρι το τέλος του 2016, τα Κίνητρα Επίτευξης Στόχων (ΚΕΣ) και Δημοσιονομικών Στόχων (ΚΕΔΣ) στους υπαλλήλους του Δημοσίου, των ΝΠΔΔ και των ΟΤΑ.

 

Επεκτείνεται από 1ης Ιανουαρίου 2013 στις ΔΕΚΟ και στα ΝΠΙΔ το βαθμολογικό και μισθολογικό καθεστώς των υπαλλήλων του Δημοσίου.

 

Επιβάλλονται αναδρομικά, από 1ης Αυγούστου 2012, οι μειώσεις επί των αποδοχών στα ειδικά μισθολόγια. Θα αναζητηθούν και θα κρατηθούν σαν «αχρεωστήτως καταβληθείσες αποδοχές» από το μισθό τους.

 

Μειώνεται στο μισό (κατά 50%) η αντιμισθία προέδρων των δημοτικών και περιφερειακών συμβουλίων.

 

Καταργείται και η καταβολή αποζημίωσης στους αιρετούς για τη συμμετοχή τους σε συνεδριάσεις δημοτικών συμβουλίων κ.λπ.

 

Καταργείται, από 1ης Ιανουαρίου 2013, το χρονοεπίδομα που καταβάλλεται στους δικηγόρους με έμμισθη εντολή του δημοσίου, ΝΠΔΔ και ΟΤΑ.
Τίθεται πλαφόν στα 1900 ευρώ για τις μέσες αποδοχές στις ΔΕΚΟ.

 

Αναστέλλονται κατά ένα χρόνο οι δύο τελευταίες δόσεις της έκτακτης παροχής στους εν ενεργεία δικαστικούς λειτουργούς, που αφορούσαν στα έτη 2012 και 2013. Αντίστοιχη χρονική μετακίνηση ισχύει και για τους συνταξιούχους δικαστικούς.

 

Μειώνονται εκ νέου οι αποδοχές των γενικών γραμματέων υπουργείων κ.λπ. στα 3.000 ευρώ το μήνα.

 

Καταργούνται για όλους τα δώρα τους συνταξιούχους τα δώρα

 

Επιβάλλεται νέα εισφορά από 3% ως 12% στο άθροισμα κύριας και επικουρικής σύνταξης
Μειώνεται η σύνταξη με βάση τον μειωμένο βασικό μισθό των εν ενεργεία υπαλλήλων και κρατικών λειτουργών

 

Αυξάνονται οι εισφορές ΟΓΑ και σε όλα τα Ταμεία, στο ύψος των εισφορών του ΙΚΑ

 

Επιβάλλεται «χαράτσι» 1 ευρώ ανά συνταγή στα φαρμακεία

 

Επιβάλλεται «εισιτήριο» 25 ευρώ στα νοσοκομεία του ΕΣΥ

 

Δεν θα παίρνουν σύνταξη όσοι απολύονται από το δημόσιο (για διαφθορά κ.λπ.)

 

Η σύνταξη των στρατιωτικών και πολιτικών υπαλλήλων που φεύγουν με 15ετία θα δίδεται στα 67

 

Η συνταξιοδότηση για τους εργαζόμενους με βαρέα και ανθυγιεινά θα δίδεται στα 58
Σύνταξη στα 60 με ΒΑΕ στο δημόσιο (οδοκαθαριστές κ.λπ.)

Στα 62 με 40 έτη η σύνταξη στον ΟΑΕΕ, ΙΚΑ κλπ. Στο δημόσιο θα ισχύσει από το 2020.
Μειώνεται το εφάπαξ στο ΤΑΠΙΤ, στο ΤΠΔΥ, στο ΕΤΑΠ-ΜΜΕ, στο ΤΑΥΤΕΚΩ, στο ΕΤΑΑ, στο ΤΕΑΠΑΣΑ, και των Υπαλλήλων ΙΚΑ, ΟΓΑ και δικηγόρων του δημοσίου.

 

Μαζικές μετατάξεις δημοσίων υπαλλήλων (μονίμων και ιδιωτικού δικαίου) από τα τέλη του 2012 και ανά τρίμηνο, προς άλλα υπουργεία, περιφέρειες, ΝΠΔΔ, ΝΠΙΔ κλπ. Ο υπό μετάταξη υπάλληλος μεταφέρει το βαθμό και το μισθολογικό κλιμάκιο του σε νέα συναφή θέση της ειδικότητας τους, ενώ αν δεν παρουσιαστούν στη νέα θέση τους απειλούνται με υποβιβασμό (οι μόνιμοι) ή απόλυση (οι ιδιωτικού δικαίου και οι ευρισκόμενοι σε διαθεσιμότητα).

 

Διαθεσιμότητα επί ένα χρόνο με μειωμένο μισθό (θα λαμβάνουν τα τρία τέταρτα των αποδοχών τους) για μονίμους πολιτικούς υπαλλήλων του Δημοσίου, ανεξάρτητων αρχών, Ν.Π.Δ.Δ. και Ο.Τ.Α. πρώτου και δεύτερου βαθμού, οι θέσεις των οποίων καταργούνται. Οι υπάλληλοι αυτοί μπορεί κατά την διάρκεια της διαθεσιμότητάς τους να μετατάσσονται εκουσίως ή υποχρεωτικά ή να μεταφέρονται με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου οπουδήποτε στο δημόσιο.

 

Επίσης μπορεί να υπάγονται σε ειδικά προγράμματα επαγγελματικής επανεκπαίδευσης ή επανακατάρτισης. Αντίστοιχες ρυθμίσεις εφαρμόζονται και σε υπαλλήλους με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου.

 

Η υπηρεσιακή σχέση των υπαλλήλων αυτών, εφόσον δεν μεταταχθούν ή μεταφερθούν, λύεται με τη λήξη του καθεστώτος της διαθεσιμότητας.

 

Παρατείνεται μέχρι τέλος του 2016 ο κανόνας περιορισμού των προσλήψεων «1 πρόσληψη για κάθε 5 αποχωρήσεις» στο δημόσιο.

 

Τίθενται αυτοδικαίως σε αργία υπάλληλοι εφόσον τους ασκηθεί ποινική δίωξη για κλοπή ή υπεξαίρεση (κοινή ή της υπηρεσίας), για παράβαση καθήκοντος κλπ. Επίσης, εάν εκδοθούν σε βάρος τους δικαστικές καταδίκες, ένταλμα προσωρινής κράτησης ή με περιοριστικούς όρους, εάν τους επιβληθεί η πειθαρχική ποινή παύσης κλπ. Ο υπάλληλος επανέρχεται αυτοδίκαια στα καθήκοντα του, εάν εκλείψει ο λόγος για τον οποίο ετέθη σε αργία.

 

Προβλέπονται μεταθέσεις εκπαιδευτικών, με δαπάνη του Δημοσίου από σχολείο σε σχολείο σε όλη την επικράτεια με απόφαση του Υπουργού Παιδείας. Θα καθοριστεί διαδικασία με κριτήρια, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται η υπηρεσία σε σχολεία με δυσμενείς όρους διαβίωσης και λειτουργίας, η συνυπηρέτηση, η ανάγκη συνοίκησης συζύγων, η εντοπιότητα, η προστασία τέκνων, καθώς και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για την διενέργεια των μεταθέσεων, σύμφωνα με την εφημερίδα Ημερησία.

 

Θεσπίζεται από 1ης Ιανουαρίου 2014 επίδομα μακροχρονίως ανέργου, για τους ανέργους οι οποίοι έχουν εξαντλήσει το δικαίωμα τακτικής επιδότησης εφόσον το εισόδημά τους δεν ξεπερνά τις 10.000 ευρώ, προσαυξανόμενο κατά 586 ευρώ για κάθε ανήλικο τέκνο της οικογένειας. Το ύψος του μηνιαίου επιδόματος μακροχρονίως ανέργου δεν μπορεί να υπερβεί τα 200 ευρώ και καταβάλλεται για όσο χρονικό διάστημα οι δικαιούχοι παραμένουν άνεργοι αλλά όχι πέραν των 12 μηνών. Τα όρια ηλικίας των δικαιούχων ορίζονται από 20 ετών μέχρι 66.

 

Καταργούνται όλα τα οικογενειακά επιδόματα αντικαθίστανται από ένα νέο ενιαίο οικογενειακό επίδομα που καταβάλλεται από το πρώτο παιδί. Οι οικογένειες που δικαιούνται το ενιαίο επίδομα στήριξης τέκνων διαιρούνται σε τέσσερις εισοδηματικές κατηγορίες, ως εξής: (α) έως 6.000 ευρώ θα λαμβάνουν το πλήρες επίδομα, (β) με 6.001 έως 12.000 ευρώ θα λαμβάνουν τα 2/3 του επιδόματος, (γ) από 12.001 έως 18.000 ευρώ θα λαμβάνουν μόνο το 1/3 του επιδόματος.

 

Το ενιαίο επίδομα στήριξης τέκνων υπολογίζεται ανάλογα με τον αριθμό των εξαρτώμενων τέκνων ως εξής: 40 ευρώ το μήνα για ένα εξαρτώμενο τέκνο, 80 ευρώ για δύο τέκνα, 130 ευρώ για τρία τέκνα και 180 ευρώ για τέσσερα τέκνα. Για κάθε επιπλέον τέκνο πέραν του τετάρτου, καταβάλλεται, πέραν των ανωτέρω, μηνιαίο επίδομα 60 ευρώ.

 

Θεσπίζεται πιλοτικό Πρόγραμμα ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος. Θα ισχύσει από 1ης Ιανουαρίου 2014 αλλά δεν προσδιορίζονται το ύψος των παροχών κι τα κριτήρια χορήγησης.
Αλλαγές επέρχονται για επαγγελματικούς κλάδους όπως περιπτερούχοι, εφημεριδοπώλες, ταξί, εκτελωνιστές, βυτιοφόρα, φορτοεκφορτωτές, ξεναγοί, λογιστές, φοροτεχνικοί, ορκωτοί εκτιμητές, ενεργειακοί επιθεωρητές, ΙΙΕΚ, κολέγια κ.λπ.

 

Η διάθεση των παρασκευασμάτων για βρέφη γίνεται, εκτός από τα φαρμακεία, και από σούπερ-μάρκετ τροφίμων, παντοπωλεία κ.λπ.

  • Από το διαδίκτυο...

Βουλή (μοιραίοι) και άβουλοι αντάμα...

Posted in Δημοσιογραφικά

Διαβάστε αυτό το υπέροχο κομμάτι της Έλενας Ακρίτα στα σημερινά ΝΕΑ. Η γυναίκα "γράφει" με την πένα της...

Οχι ότι άλλη σκασίλα δεν είχατε, αλλά ήμουνα κρυωμένη την Τετάρτη Των Μέτρων. Απομονωμένη στο δωμάτιο, σε καραντίνα μην κολλήσω όλο μου το σόι!

Και μην ακούτε για έλλειψη φαρμάκων. Εγώ στη γειτονιά μου τα βρήκα όλα - σε πλούσια ποικιλία χρωμάτων και σχεδίων. Αντιβιοτικά. Παυσίπονα S, M, L, XL, XXL. Σπρέι για τη μύτη. Τζελ για την ίδια μύτη. Το άλλο που το κάνεις «φςς φςς μπόινγκ» για τις εισπνοές. Αντιισταμινικά σε λογικές τιμές, βιταμίνες αφρίζουσες, τίλιο με μέλι σε κτηνώδεις ποσότητες.

Γιατί τα καταθέτω όλα αυτά - να, εδώ βρε, στην ολομέλεια; Για να καταστεί σαφές ότι την ημέρα που ψηφιζόταν το Μνημόνιο Νο 4325, το ανοσοποιητικό μου σύστημα ήταν ανύπαρκτο. Τα αντανακλαστικά μου εκμηδενισμένα. Με λίγα λόγια, ήμουνα το όνειρο της κάθε κυβέρνησης: Μια απαθής-παθητική «πολίτις».

Ετσι με βρήκε, Τετάρτη Των Μέτρων, η είσοδος της χώρας στην Κοινωνία της Γαλέρας. Μια κοινωνία όπου άντρες και γυναίκες, νέοι και γέροι, ασθενείς και οδοιπόροι, όμορφοι, άσχημοι, κοντοί, ψηλοί, μελαχρινοί, ξανθοί, αγρότες, εργάτες, φοιτητές, τεχνοκράτες, υπάλληλοι, κομπλεξικοί, ευαίσθητοι, έξυπνοι, ηλίθιοι - όλοι θα κάνουμε την αναπαράσταση του Μπεν Χουρ: θα μπούμε  στις γαλέρες, θα τραβάμε κουπί και θα σκάει ο βούρδουλας στις γυμνές μας πλάτες.

Κουκουλωμένη στο κρεβάτι, συντονισμένη στο Κανάλι της Βουλής, παρακολουθούσα παθητικά να κρίνεται το μέλλον του παιδιού μου. Των παιδιών μας... Μια γενιά που θα στελεχώσει τα παζάρια και τις αγορές της μετανάστευσης. Μια γενιά από είλωτες. Παρίες. Κουπιά στις γαλέρες της ΕΕ!

Και ποιοι θα το ζήσουμε τώρα αυτό; Εμείς οι κλασικοί έλληνες γονείς! Που ανεξάρτητα από ιδεολογίες, ανεξάρτητα από δεξιές κι αριστερές παπαρολογίες, το DNA μας είναι ίδιο κι απαράλλαχτο: να σπουδάσουμε το παιδί, να βρει δουλειά ΚΟΝΤΑ ΜΑΣ, να παντρευτεί, να μετακομίσει σε διαμέρισμα ΔΙΠΛΑ ΜΑΣ και να τρώμε κάθε Κυριακή όλοι μαζί στο οικογενειακό τραπέζι...

Και μετά ξυπνήσαμε!

Τετάρτη Των Μέτρων, το ελληνικό Κοινοβούλιο μας σερβίριζε μια πλούσια επιλογή από πιάτα  ημέρας: «ΝΑΙ». «ΟΧΙ». «ΠΑΡΩΝ». «ΑΠΩΝ». «ΙΣΩΣ». «ΘΑ ΤΟ ΣΚΕΦΤΩ». «ΕΧΩ ΗΘΙΚΟ ΔΙΛΗΜΜΑ». «ΚΡΑΤΑΩ ΚΛΕΙΣΤΑ ΤΑ ΧΑΡΤΙΑ ΜΟΥ». «ΘΑ ΨΗΦΙΣΩ ΚΑΤΑ ΣΥΝΕΙΔΗΣΙΝ» (ή, μάλλον, κατά συνείδησιν του κόμματος με το οποίο τα έχω ήδη κάνει πλακάκια να με στεγάσει). «ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΣΗΜΕΡΑ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ, ΕΧΩ ΠΟΝΟΚΕΦΑΛΟ».

Ξεφτίλα! Ξεφτίλα, ξεφτίλα, ξεφτίλα, ξεφτίλα! Ξεφωνητά, ουρλιαχτά, υστερίες, βρισίδια, τσιρομαχητά. ΕΙΣΤΕ ΑΛΗΤΕΣ. ΕΙΣΤΕ ΨΕΥΤΕΣ. ΕΙΣΤΕ ΚΛΕΦΤΕΣ. ΚΡΕΜΑΛΕΣ ΘΑ ΣΑΣ ΣΤΗΣΟΥΜΕ, ΤΟΜΑΡΙΑ. ΗΣΥΧΙΑ ΣΤΟ ΑΚΡΟΑΤΗΡΙΟ. ΛΑΜΟΓΙΑ. ΡΕΜΑΛΙΑ. ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ. ΤΙ ΕΙΠΕΣ, ΡΕ ΠΑΛΙΟΜΑΛΑΚΑ; ΕΜΕΝΑ ΕΙΠΕΣ ΠΑΛΙΟΜΑΛΑΚΑ, ΡΕ ΠΑΛΙΟΜΑΛΑΚΑ;

Και το περίεργο είναι πως με τόση ταραχή, τόσο άγχος, τόσο στρες που περνάνε, δεν είδα κανέναν να παθαίνει και τίποτα. Μια πίεση, μια δύσπνοια, δυσφορία, ζάλη, σκοτοδίνη, μια αντράλα, μια πεθαίνω-σβήνω-χάνομαι! Τίποτα δεν παθαίνει ο χοντρόπετσος ο άνθρωπος, χαρά μου. Το παχύδερμο - ο κόσμος να χτυπιέται κάτω - δεν παθαίνει τί-πο-τα.

Φταίμε τώρα εμείς να μιλήσουμε για φιγουρατζίδικες τακτικές του κ...λου; Φταίμε τώρα εμείς να μιλήσουμε για μια ελεεινή παρωδία, μια άθλια ξεπέτα που γίνεται στο βήμα της Βουλής - μόνο και μόνο για να ικανοποιήσουν τις πελατειακές τους σχέσεις; Να εξασφαλίσουν την επόμενη εκλογή τους;

- Οταν ο άλλος μιλάει για την Ακρόπολη της Ηπείρου, εννοεί τα παγωτά, φεύγει και πιάνει στασίδι στα κανάλια.

- Οταν η άλλη καταψηφίζει τα μέτρα με γνώμονα το βαθύ πολιτικό σκεπτικό ότι δεν της κάνανε κάτι που ζήτησε στην Κέρκυρα.

- Οταν ο - δεν θυμάμαι ποιος - καταψηφίζει για να μη χαλάσει το χατίρι 5-10 ατόμων που ζητάνε ρουσφέτι στη γειτονιά του!

- Οταν... όταν... άσ' το, μην το ζαλίζεις, η λίστα αυτή τελειωμό δεν έχει!

Αλλά τι να πεις; Τι να πεις έτσι σκατά κι απόσκατα που τα κάναμε κι εμείς; Εμείς οι πολίτες, εμείς οι ψηφοφόροι, εμείς οι «αθώοι του αίματος»... Αυτοί είναι! Αυτοί μας εκπροσωπούν! Αυτούς ψηφίσαμε! Αυτούς στείλαμε στο Κοινοβούλιο. Μπήκαμε στο παραβάν και βάλαμε σταυρουδάκι δίπλα στο όνομα. Δίπλα στο όνομα του πολιτικάντη, του ψηφοθήρα, του χρυσαυγίτη, του δημοκόπου, του αδίστακτου, του οπορτουνιστή, του μιζαδόρου, του δήθεν αριστερού, του δήθεν νεοφιλελεύθερου - του δήθεν. Γενικώς. Γενικώς και καθόλου αορίστως.

Και δεν ισοπεδώνω. Δεν τους παίρνω όλους παραμάσχαλα. Κόντρα στον λαϊκισμό της εποχής, επιμένω και θα επιμένω πως εκεί μέσα υπάρχουν βουλευτές έντιμοι και καθαροί. Βουλευτές σοβαροί. Βουλευτές καλών προθέσεων.

Μόνο που οι φωνές τους πνίγονται. Ισως γιατί τα πιο υπεύθυνα άτομα μετράνε λόγια. Αποφεύγουν κορόνες. Ισως γιατί είναι χαμηλών τόνων... Και τους χαμηλούς τόνους πάντα τους νικάνε οι κραυγές του καιροσκοπισμού. Πάντα τους πνίγουν τα ντεσιμπέλ της χυδαιότητας.

Κι έτσι κάνουν παιχνίδι οι «άλλοι». Οι «επαγγελματίες οραματιστές». Εκεί στη Βουλή... Βουλή, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα. Βουλοί. Και άβουλοι. Αντάμα....

Τετάρτη Των Μέτρων... Στο θολωμένο μου μυαλό, ο ποιητής - κόντρα στα ουρλιαχτά - ψιθυρίζει. «Οπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει».

Κι εμάς μία από τα ίδια, Μεγάλε! Αν και κόψαμε τα πολλά ταξίδια (παίζει τα διόδια στην εποχή σου να ήταν πιο μανιτζέβελα) κι εμάς μία από τα ίδια... Οπου κι αν στραφούμε η Ελλάδα μας πληγώνει!

Αλλά δεν μας πληρώνει...

Σάββατο στο πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα

Posted in Δημοσιογραφικά

Σπασμένα ακόμα τα τζάμια στις τουαλέτες του πάρκου. Δεν πα να λέμε μέσα από το Blog της ΕΚΑΠ, σιγά μην ευαισθητοποιηθεί κάποιος να αποκαταστήσει τη ζημιά. Και αυτοκίνητα μέσα στο πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα. Εδώ θέλει ο άνθρωπος να ακούσει τη μουσική του...

Καλά, τα μηχανάκια είναι μια μόνιμη ιστορία. Τα βλέπεις πολύ συχνά μέσα στο πάρκο. Λείπουν και οι φύλακες, ποιος να τους μιλήσει. Λείπει και η αγωγή από το σπίτι που θα επέβαλε σε κάποιον να αφήσει απ' έξω τη μηχανή και να περπατήσει με τα πόδια μέσα στο πράσινο... Κι αυτή η νέα κατασκευή, αριστερά, τι είναι;

Όμορφο πράσινο... Μικρές ελιές... Ξελαμπικάρει το μυαλό, καθαρίζει το μάτι... Ούτε οι πολλοί άνθρωποι της πόλης, ούτε τα αυτοκίνητα... Τα δρομάκια είναι έρημα το μεσημέρι του Σαββάτου. Άντε να δεις καμιά κοπέλα να κάνει τζόκινγκ...

Πράσινο... Υπέροχο πράσινο... Και το χώμα νοτισμένο από τη βροχή. Ίσα που έχει στεγνώσει... Σε μερικές περιπτώσεις έχει ακόμα λακκούβες με νερό. Χρειάζεται προσοχή καθώς περπατάς. Μη λερωθείς από τις λάσπες...

Ιδού και ολίγον φθινόπωρο... Κιτρινισμένα φύλλα στα δέντρα, στο πλάι του πάρκου, όπου οι πολυκατοικίες κάνουν πια αισθητή την παρουσία τους... Και παρά το γεγονός ότι ο καιρός χαλά... Οι άνθρωποι επιμένουν να κάνουν αμέριμνοι τη βόλτα τους...

Τελευταία φωτογραφία με δυο μικρές λιμνούλες νερό μετά τις πρόσφατες βροχές... Δε λέει να στεγνώσουν εύκολα, αλλά “δένουν” με το τοπίο. Πραγματικά, αυτό το πάρκο είναι θησαυρός... Είμαστε τυχεροί που το έχουμε...

Είχα καιρό να κάνω μια βόλτα στο αρχαιολογικό πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα. Και σήμερα ήταν η ιδανική μέρα. Αφού ξεμπέρδεψα με τα ψώνια της λαϊκής και του σούπερ μάρκετ, ροβόλησα κατά το πάρκο. Βοηθάει και ο καιρός....

Έχει μια ηλιοφάνεια άλλο πράγμα. Μόνο Νοέμβρης δεν δείχνει να είναι... Εντάξει πρέπει να ρίξεις κάτι πάνω σου άμα καθίσεις στον ίσκιο, αλλά αν περπατάς στον ήλιο ούτε αυτό χρειάζεσαι...

Χρειαζόταν αυτή η βόλτα... Ήταν πολύ γεμάτη αυτή η εβδομάδα, με εντάσεις στους δρόμους, κινητοποιήσεις, μια ανάπαυλα κοντά και μέσα στη φύση ήταν απαραίτητη...

Κάθομαι σε ένα παγκάκι και γράφω τις σημειώσεις μου. Γύρω μου ακούγονται τα πουλιά που τιτιβίζουν και χαρούμενες παιδικές χαρές... Και κάπου ανάμεσα στα δέντρα ένα θρόισμα από το ελαφρύ αεράκι που φυσά. Σαν ανάσα... Υπέροχο... Σκέτη απόλαυση...

Το χώμα είναι ακόμα νοτισμένο από τη βροχή, κάπου – κάπου μπορεί να συναντήσεις και λάσπες, θέλει προσοχή καθώς περπατάς στα χωματένια δρομάκια και το πράσινο του πάρκου...

Ξαφνικά εδώ, χάνεις την αίσθηση της πόλης. Νομίζεις πως είσαι σε ένα χωριό. Όπως και στον Εθνικό Κήπο, ο αχός της Αθήνας, ακούγεται σαν από κάπου πολύ μακριά. Εδώ πραγματικά ηρεμείς, χαλαρώνεις, να πάρεις την ανάσα σου, αυτή που μας χρωστά το Σαββατοκύριακο έτσι που τη Δευτέρα να νοιώσουμε ανανεωμένοι στο γραφείο με τις υποχρεώσεις μπροστά μας...

Μια νέα κοπέλα σπρώχνει το παιδικό καροτσάκι της με το μωρό. Πηγαίνει πολύ σιγά, δεν βιάζεται, εδώ κανείς δεν βιάζεται... Δεν έχει λόγους.... Ο περίπατος είναι απόλαυση...

Μια άλλη κυρία, έχει δεμένο ένα σκυλάκι κανίς και ελεύθερο ένα άλλο. Αν καταλαβαίνω καλά, το ελεύθερο το λέει Φαίη. Στέκεται κάτω από τον ίσκιο ενός δέντρου, και φωνάζει: “Φαίη, Φαίη, Φαίη”. Η Φαίη την ακολουθεί σε μια απόσταση 10-15 μέτρων αγνοώντας προκλητικά το αφεντικό και τις εκκλήσεις της με το όνομά της. Γελώ. Έχουν πολύ πλάκα...

Πιο εκεί ένας κύριος κάνει ποδήλατο ρομαντικά. Τον ακολουθούν στον περίπατο δυο μικρά κορίτσια με τα δικά τους ποδήλατα.

Ένας τύπος έχει παρκάρει το αυτοκίνητό του μέσα στο πάρκο και ακούει μουσική από CD. Στις τουαλέτες ακόμα δεν έφτιαξαν τα τζάμια που έσπασαν... Τι λέω τώρα. Εδώ τις τοποθέτησαν, κλειστές αφού δεν υπάρχει αποχέτευση. Να χαρώ εγώ μελετητές... Θα πρέπει να πληρώθηκαν καλά για τις μελέτες τους...

Στις μέρες του 3ου Μνημονίου...

Posted in Δημοσιογραφικά

Σημερινός τίτλος του ΛΟΓΟΥ. Τρέχουν να μαζέψουν τα αμάζευτα... Τα... συνεταιράκια τους στην Ευρώπη σφυρίζουν τώρα αδιάφορα... Αφού πρώτα έβαλαν τους 153 βουλευτές που τώρα “ξεφωνίζουν” στο διαδίκτυο να ψηφίσουν τα απεχθέστερα μέτρα κατά του λαού...

Άρχισαν και οι... απειλές από τους οσφυοκάμπτες... Φοβερός ο τίτλος της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ! Από τη μια αναφέρεται στο τελεσίγραφο Σαμαρά (για φαντάσου ποιος στέλνει τελεσίγραφα, ο κ. κωλoτούμπας) κι από την άλλη, με μικρότερα γράμματα από κάτω: Πάνω από 3,4 εκτ. Έλληνες φτωχοί και αποκλεισμένοι...

Πελάγωσαν” και στην ΕΣΤΙΑ... Ε, δεν το περίμεναν αυτό από τους Ευρωπαίους “φίλους” μας. Και τώρα αναδεικνύουν τη θεωρία του εκβιασμού... Τι, τους εκβιάζουν κι αυτούς; Κι εγώ που νόμιζα πως ο εκβιασμός ήταν αποκλειστικά δικό τους προνόμιο...

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 10/11/2012

Το ότι βιώνουμε δύσκολους καιρούς ουδείς μπορεί να το αμφισβητήσει. Έχουμε κουραστεί να δεχόμαστε επιθέσεις που έχουν στο στόχαστρο τους τη μια τις κατακτήσεις αιώνων και την άλλη οτιδήποτε έχει σχέση με τη σταθερότητα και τη σιγουριά... Αυτό που επιδιώκουν είναι να θεωρούμε πάντα τους εαυτούς μας ότι αιωρούνται στο κενό και δεν έχουμε τη δυνατότητα να αντισταθούμε και να αντιδράσουμε.

Αυτό που είδαμε το διήμερο 6 και 7 Νοεμβρίου με τις κινητοποιήσεις των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ σε ότι αφορά τουλάχιστον τις συγκεντρώσεις και τα συλλαλητήρια στο κέντρο της Αθήνας, δεν ήταν ότι καλύτερο περιμέναμε... Όντως χρειάζεται να μας... αναλάβει ομαδικά ένας ψυχίατρος. Ολόκληρο το λαό και όχι μεμονωμένα άτομα...

Πώς γίνεται να παρακολουθούμε αποσβολωμένοι, χωρίς να αντιδρούμε σε ότι μήνες τώρα σχεδίαζαν, πώς γίνεται να... ξαναψηφίζουμε αυτούς που συνετέλεσαν στο έγκλημα και συνεχίζουν να κάνουν ότι μπορούν για να μας αποτελειώσουν;

Εκτός κι αν μας αρκεί μια κάποια “τιμωρία” με τα ποσοστά των τριών κομμάτων που μετέχουν στην συγκυβέρνηση να χάνουν από τη κάλπη να καταρακυλούν...

Με συγχωρείται αλλά εμένα αυτό δεν μου είναι αρκετό... Εκτός κι αν δεν έχουμε αντιληφθεί ακόμα το μέγεθος όσων περιέχονται στο 3 Μνημόνιο και σφυρίζουμε αδιάφορα...

Πόσοι και ποιοι ανάμεσά μας επεδίωξαν να βρουν και να διαβάσουν αυτό το πολυνομοσχέδιο των 500 σελίδων που οι τροϊκανοί δανειστές επέβαλαν να ψηφίσουν οι Έλληνες βουλευτές μέσα από τη διαδικασία ενός άρθρου; Και μη μου πείτε δεν μας αφορά να το ψάξουμε. Αύριο θα κάνουμε αυτή ακριβώς την κριτική στους βουλευτές που το ψήφισαν. Πώς το ψήφισαν, αφού δεν το διάβασαν; Αρκεί να συντάσσεται κανείς σαν το πρόβατο στο μαντρί κάτω από την κομματική ομπρέλα; Εμείς λέμε, όχι!... Αυτοί που το ψήφισαν ίσως έχουν κάποιες περισσότερες και πιο τεκμηριωμένες απαντήσεις...

Στις μέρες του 3ου Μνημονίου ο χειρότερος σύμβουλος είναι η απογοήτευση, η απόσυρση και ο επιλεκτικός ωχαδερφισμός... Μας έχουν κάνει να πιστέψουμε ότι έχουμε μερίδιο ευθύνης για την κατάσταση που βρισκόμαστε και που αύριο θα είναι ακόμα χειρότερη καθώς έρχεται χειμώνας και τα προβλήματα θα πολλαπλασιάζονται, λόγω και των καιρικών συνθηκών.

Στη Βουλή με τις εκάστοτε πλειοψηφίες που διέθετε η εξουσία “πέρασαν” πολλοί νόμοι και διατάγματα που δεν εφαρμόστηκαν ποτέ στη ζωή επειδή κρίθηκε ότι δεν αντιπροσώπευαν, αυτοί που τα ψήφισαν τη λαϊκή αποδοχή. Πολλοί νόμοι κρίθηκαν εκ των υστέρων αντισυνταγματικοί και μπορεί να ταλαιπωρήθηκαν κάποιοι στις αίθουσες των δικαστηρίων, αλλά δικαιώθηκαν...

Το χειρότερο θα ήταν να σκύψουμε ταπεινωτικά το κεφάλι κάτω από το βάρος της ήττας και της ολοκληρωτικής κατάθλιψης. Νίκη θα ήταν να βγούμε πιο δυνατοί, πιο αποφασισμένοι, πιο έτοιμοι για όλα. Γνωρίζοντας πως έχουν χάσει το μέτρο, με τη συσπείρωση και την αλληλεγγύη από τα χαμηλά, ξεκινώντας από τη γειτονιά θα τα καταφέρουμε να τους ανατρέψουμε. Κι αυτούς και τις πολιτικές που πιστεύουν.

Η ιστορία γράφεται και από απλούς, αλλά αποφασισμένους ανθρώπους. Όχι μόνο στα πολυτελή έδρανα της Βουλής που νομοθετούν ερήμην του λαού που τους εξέλεξε. Ας το έχουμε υπόψη μας αυτό. Κάνει καλό στην ψυχολογία και είναι η αλήθεια.

Η επόμενη μέρα πρέπει να μας βρει πιο δυνατούς, έξω και μακριά από τους κομματικούς μηχανισμούς που εγκλωβίζουν τη σκέψη και παγιδεύουν το μυαλό. Η επόμενη μέρα πρέπει να έχει αισιόδοξα, φωτεινά χρώματα. Ας τους επιστρέψουμε με τόκο το μαύρο που θέλησαν να βάλουν στις ζωές μας. Ο αγώνας για αξιοπρεπή επιβίωση, ας γίνει καθημερινός, χωρίς πισωγυρίσματα... Μέχρι την τελική δικαίωση...

  • Το κομμάτι αυτό δημοσιεύεται σήμερα στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ στην ομώνυμη στήλη μου, “Επισημάνσεις”.

Παραβιάζουν το σύνταγμα τα νέα μέτρα

Posted in Επικαιρότητα

Γνωμοδότηση για τη συνταγματικότητα του πολυνομοσχεδίου που ψηφίστηκε την Τετάρτη στην Βουλή παρέδωσαν, μετά από αίτημα του Α. Τσίπρα, ο Κώστας Χρυσόγονος Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου και ο Ακρίτας Καϊδατζής Λέκτορας Συνταγματικού Δικαίου στο Τμήμα Νομικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Οι δύο συνταγματολόγοι έκριναν πως οι νέες πρόσθετες περικοπές σε μισθούς, συντάξεις και επιδόματα και λοιπές επιβαρύνσεις που προβλέπονται στο νομοσχέδιο και επισωρεύονται σε σειρά αντίστοιχων περικοπών και επιβαρύνσεων που έχουν επιβληθεί κατά την προηγούμενη τριετία παραβιάζουν άρθρα του Συντάγματος.

Σύμφωνα με την γνωμοδότηση “Δεν είναι επομένως επιτρεπτή η επιβολή μέτρων που βαρύνουν δυσανάλογα ορισμένες κατηγορίες  πολιτών έναντι άλλων ούτε, κατά μείζονα λόγο, η επισώρευση νέων μέτρων σε βάρος των ίδιων κατηγοριών πολιτών, εάν τα προηγούμενα αποδείχθηκαν απρόσφορα” και προσθέτει πως “είναι αμφίβολη η  προσφορότητα των νέων μέτρων, δηλαδή το αν και κατά πόσον η περαιτέρω αφαίμαξη ήδη συρρικνωμένων εισοδημάτων μπορεί πράγματι να αποδώσει τα προσδοκώμενα δημοσιονομικά οφέλη”.

Επιπλέον αναφέρει πως “παρίσταται κατεξοχήν αμφίβολη η  αναγκαιότητα των  νέων μέτρων, δεδομένου ότι με αυτά επιβαρύνονται για πολλοστή φορά και δυσανάλογα οι μισθωτοί και συνταξιούχοι, χωρίς να έχουν εξαντληθεί οι δυνατότητες –και ούτε καν έχουν ληφθεί στοιχειώδη μέτρα– για τη σύλληψη της φορολογητέας ύλης και της παραοικονομίας, τα οποία άλλωστε μπορούν να έχουν δυνητικά πολλαπλάσια απόδοση”.

Οι συνταγματολόγοι έκριναν πως “Οι προτεινόμενες ρυθμίσεις για περικοπές αποδοχών ή συντάξεων είναι ως εκ τούτου αντισυνταγματικές ήδη σε αφηρημένο επίπεδο, καθότι δεν συναρτούν τις εν λόγω περικοπές με τον προσδιορισμό ενός ελάχιστου ποσού αποδοχών ή συντάξεων, το οποίο να διασφαλίζει το ελάχιστο επίπεδο αξιοπρεπούς διαβίωσης του ανθρώπου. Πέραν τούτου, οι σχετικές ρυθμίσεις καθίστανται και συγκεκριμένα  αντισυνταγματικές σε κάθε περίπτωση κατά την οποία από τη συγκεκριμένη εφαρμογή των μέτρων καταλείπεται διαθέσιμο εισόδημα σε ύψος που υπολείπεται του ορίου της φτώχειας”.

Ακόμη κρίνουν πως συντρέχει προσβολή της αρχής της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης προς το κράτος, από το σύνολο των μέτρων που, είτε αυτοτελώς είτε σε συνδυασμό με προηγουμένως επιβληθέντα, συνεπάγονται δραστική και υπέρμετρη συρρίκνωση του διαθέσιμου εισοδήματος. Αυτό αφορά ιδίως τις περικοπές αποδοχών και συντάξεων όσων  ανήκουν στα ειδικά μισθολόγια, που κατά περίπτωση μπορεί να φτάνει ή και να υπερβαίνει ποσοστό 35%, καθώς και τη βίαιη αναπροσαρμογή των αποδοχών στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, με την υπαγωγή στο μισθοβαθμολόγιο του Δημοσίου, που κατά περίπτωση μπορεί να καταλήγει σε απώλειες που υπερβαίνουν ακόμη και το 50% των μέσων αποδοχών του 2009.

Η γνωμοδότηση αναφέρει πως “τα προτεινόμενα μέτρα στο σύνολό τους, και ιδίως η κατάργηση επιδομάτων (εορτών και αδείας, κοινωνικής αλληλεγγύης  συνταξιούχων, οικογενειακά και πολυτεκνικά, ειδικά ανεργίας), που πλήττουν δυσανάλογα  τα χαμηλά εισοδήματα, αντίκεινται στην αρχή της ισότητας στα δημόσια βάρη, που κατοχυρώνει το άρθρο 4 παρ. 5 Συντ".


Παραβίαση του Συντάγματος και στη διαδικασία

ψήφισης των μέτρων

Μείζον συνταγματικό ζήτημα τίθεται, σύμφωνα με τους συνταγματολόγους, από τη σώρευση του συνόλου των παραπάνω μέτρων σε ένα και μόνον άρθρο, το οποίο κατατέθηκε στη Βουλή για συζήτηση, επεξεργασία και ψήφιση με τη διαδικασία του κατεπείγοντος.

“Είναι επομένως πέραν πάσης αμφισβήτησης ότι η σώρευση πλείστων και ποικίλων  μέτρων ατάκτως ερριμμένων στο κατ’ ευφημισμόν «άρθρο μόνο» του νομοσχεδίου  παραβιάζει κατάφωρα το άρθρο 76 παρ. 1 Συντ., δεδομένου ότι, παρά την αυταπόδεικτη κανονιστική αυτοτέλεια των επιμέρους (συνταξιοδοτικών, μισθολογικών κλπ.) ρυθμίσεων, παραλείπεται η κατ’ άρθρον συζήτηση, επεξεργασία και ψήφισή τους” αναφέρει.

“Η παραβίαση είναι  ακόμη βαρύτερη, αν ληφθεί υπόψη ότι το νομοσχέδιο εισάγεται με τη διαδικασία του κατεπείγοντος και επομένως έχει ήδη συρρικνωθεί στο ελάχιστο συνταγματικά επιτρεπτό  όριο η συζήτηση στη Βουλή” τονίζει.

“Ταυτόχρονα, η παραπάνω μεθόδευση προσβάλλει επίσης το δικαίωμα της κατά συνείδηση ψήφου των βουλευτών κατά το άρθρο 60 παρ. 1 Συντ., δεδομένου ότι τους στερεί τη δυνατότητα να διαφοροποιήσουν, θετικά ή αρνητικά, εάν αυτό επιβάλλει η συνείδησή τους, την ψήφο για ένα ή περισσότερα από τα επιμέρους  μέτρα σε σχέση με την επί της αρχής ψήφο τους.   Πρέπει να επισημανθεί ότι η εν λόγω μεθόδευση παραβιάζει επιπροσθέτως και άλλες  συνταγματικές διατάξεις” προσθέτει.

“Από την άποψη της λειτουργίας του πολιτεύματος, όλα τα παραπάνω συνιστούν μια  βαρύτατη θεσμική απρέπεια έναντι της Βουλής” επεσημαίνουν.

  • Μπορείτε να δείτε ολόκληρη την γνωμοδότηση ΕΔΩ.
  • Το κομμάτι είναι αναδημοσίευση από το site alterthess.gr/

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA