Μια μικρή όμορφη έξοδος με φίλους μας, εκτός των τειχών, στο Καβούρι της Βουλιαγμένης…
Χθες ήταν μια πολύ όμορφη μέρα... Ο ήλιος δυνατός έκαιγε την άδεια πόλη της Αθήνας. Οι δρόμοι ήταν ελεύθεροι κι εμείς είπαμε με τους φίλους μας να εκδράμουμε σε έναν κοντινό προορισμό, το Καβούρι Βουλιαγμένης.
Είμαστε μαζί με τον Άρη και τη Χάρις. Το παλέψαμε λίγο να βρούμε που θα αφήναμε το αυτοκίνητο. Βλέπεις την ίδια με εμάς ιδέα είχαν πολλοί Αθηναίοι. Αλλά δεν απογοητευτήκαμε. Βρήκαμε τελικά και περπατήσαμε στην παραλία.
Φύσαγε ένα ελαφρό αεράκι αρκετό για να δοκιμάσει τα όρια των μαλλιών, των κοριτσιών. Έκρινα όμως ότι ήταν φυσική και την κράτησα, αν και είμαι βέβαιος πως όταν τη δουν δημοσιευμένη, θα μου γκρινιάξουν...
Το μέρος είναι πραγματικά ωραίο. Έχει πολύ πράσινο κι εμείς επωφεληθήκαμε της ευκαιρίας, να περπατήσουμε. Δίπλα στη θάλασσα και το πράσινο, δεν υπάρχει πιο ωραίος συνδυασμός. Και τα κορίτσια έχουν πάντα ωραίες ιδέες.
Ο Άρης και η Χάρις κάθισαν σε ένα παγκάκι να ξαποστάσουν. Μου άρεσαν και τους φωτογράφησα. Δεν είναι εν αγνοία τους. Το βλέμμα επιδοκιμασίας του Άρη το αποδεικνύει, περίτρανα. Πολύ όμορφη, δεν είναι;
Η Σούλα με φόντο τον Σαρωνικό... Η θάλασσα είναι γαλήνια. Και καθώς ο καιρός είναι πολύ ζεστός δεν ήταν λίγοι εκείνοι που έκαναν μπάνιο. Εδώ που τα λέμε θα μπορούσαν να κάνω κι εγώ δεν διακρίνουμε για την τόλμη μου.
Μια φωτογραφία μέσα στο αυτοκίνητο. Η Σούλα έχει παραχωρήσει το μπροστινό κάθισμα στον Άρη και κάθισε πίσω με τη Χάρις. Και μάλλον δουλειά της φιλενάδας της είναι η φωτογραφία που δεν πήρα είδηση πώς πάρθηκε, επειδή οδηγούσα,
Τελευταία φωτογραφία από το Καβούρι. Έχω κατέβει κάτω στη θάλασσα. Έχει βγάλει πολλά φύκια, αλλά είναι πεντακάθαρη. Σας στέλνω τους χαιρετισμούς μου. Σ' ένα ζωντανό Site, όπως είναι ο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ, μπορεί κι αυτό να συμβεί.
