Αύριο, μετά τη δύση του ήλιου, γιορτάζουμε την Ανάμνηση του θανάτου του Ιησού Χριστού

anamnisi

Μ'  αυτή την πρόσκληση θελουμε να σας καλέσαμε να παρευρεθείτε αύριο, στον γιορτασμό του δείπνου του Κυρίου. Ο γιορτασμός της Ανάμνησης του θανάτου του Ιησού που θα τον τηρήσουμε και φέτος, με ένα εντελώς και μοναδικό τρόπο. Με φυσική παρουσια στο ξενοδοχείο NOVOTELΜιχαήλ 4 Βόδα Str, Αθήνα 104 39

Πιθανόν ίσως να ρωτήσετε, Τι είδους δείπνο είναι αυτό; Πότε και πού θα προσφερθεί; Ποιος είναι ο σκοπός του, και γιατί να επιθυμώ να παρευρεθώ;

Το δείπνο του Κυρίου είναι, επίσης, γνωστό ως η ανάμνηση του θανάτου του Χριστού. Ο τρόπος του εορτασμού του αναγράφεται για μας στη Βίβλο στα εδάφια 1 Κορινθίους 11:23-25 «23 Διότι εγώ έλαβα από τον Κύριο αυτό το οποίο και σας παρέδωσα, ότι ο Κύριος Ιησούς τη νύχτα κατά την οποία επρόκειτο να προδοθεί πήρε ένα ψωμί 24 και, αφού έκανε μια ευχαριστήρια προσευχή, το έσπασε και είπε: «Αυτό σημαίνει το σώμα μου που είναι για χάρη σας. Εξακολουθήστε να το κάνετε αυτό σε ανάμνησή μου». 25 Το ίδιο έκανε και με το ποτήρι, αφού δείπνησαν, λέγοντας: «Αυτό το ποτήρι σημαίνει τη νέα διαθήκη+ που έχει ως βάση το αίμα μου. Εξακολουθήστε να το κάνετε αυτό, όποτε το πίνετε, σε ανάμνησή μου».»

Πού θα λάβει χώρα αυτό το δείπνο; Η πρόσκληση το αναφέρει.  Πότε; Ο Ιησούς το εγκαθίδρυσε στις 14 του μηνός Νισάν, σύμφωνα με το βιβλικό ημερολόγιο. Αυτό συνέβη αμέσως μετά τον εορτασμό απ’ αυτόν και τους αποστόλους του, τού ετησίου Πάσχα σε ανάμνηση της απελευθέρωσης του Ισραήλ από την Αιγυπτιακή δουλεία. (Ματθ. 26:2, 17-20) Έτσι μια φορά κάθε χρόνο, στις 14 του μηνός Νισάν, οι Χριστιανοί Μάρτυρες του Ιεχωβά συναθροίζονται σε υπακοή στην εντολή του Ιησού. Φέτος, η ημερομηνία, είναι η σημερινή, Σάββατο 12 Απριλίου 2025,  στις 7:30 μετά τη δύση του ήλιου.

Στιγμιοτυπο οθονης 2025 04 11 5.47.10 πμ

Ποιος είναι ό σκοπός αυτού του δείπνου; Έχει τον ίδιο σκοπό που έχει κάθε αναμνηστική εορτή. Και  αυτός είναι, ν’ αποφύγουν οι άνθρωποι να λησμονήσουν ένα σπουδαίο γεγονός. Και τίνος γεγονότος ή ανάμνηση γιορτάζεται με το δείπνο του Κυρίου; Στις 14 του μηνός Νισάν του 33 μ.Χ., ο Ιησούς Χριστός ως «το Αρνί του Θεού το οποίο αφαιρεί την αμαρτία του κόσμου!» (Ιωάν. 1:29) Φυσικά, κανένα γεγονός δεν είναι σπουδαιότερο για το ανθρώπινο γένος από τον θυσιαστικό θάνατο του Ιησού Χριστού δεν έχει λάβει χώρα. Μέσω αυτού του γεγονότος, όλοι οι άνθρωποι, οι οποίοι ασκούν πίστη, μπορούν να ελευθερωθούν από την αμαρτία και τον θάνατο και να κερδίσουν αιώνια ζωή.—Ιωάν. 3:16.

Εφόσον, αυτή θα είναι μια τόσο χαρωπή και γεμάτη σημασία ευκαιρία, πρόκειται οπωσδήποτε να ωφεληθούμε με το να παρευρεθούμε σ’ αυτήν. Έτσι θ’ αυξήσει η κατανόηση και η εκτίμηση σας για την αγαθότητα και την αγάπη του Ιεχωβά Θεού και του Ιησού Χριστού. Και χωρίς αμφιβολία θα λάβουμε μια πιο σαφή εικόνα απ’ αυτή που είχαμε ποτέ προηγουμένως, όσον αφορά το τι ακριβώς σημαίνει να είναι ένας πραγματικός Χριστιανός, ένας γνήσιος ακόλουθος του Ιησού Χριστού.—1 Πέτρ. 2:21.

Έτσι παρακαλούμε να την θεωρήσετε, αυτή την πρόσκληση, ως προσωπική σας πρόσκληση για να παρευρεθείτε στο δείπνο του Κυρίου μαζί με τους Χριστιανούς Μάρτυρες του Ιεχωβά. Εκείνοι ακολουθούν τους λόγους του Ιησού: «Δωρεάν λάβατε, δωρεάν δώστε,» κι’ έχουν μάθει να εκτιμούν ότι «Μεγαλύτερη ευτυχία νιώθει κάποιος όταν δίνει παρά όταν λαβαίνει» —Ματθ. 10:8· Πράξ. 20:35.

Τα δικά μου

Φίλοι από τα παλιά...

Πάντα χαίρομαι όταν συναντώ, στο δρόμο μου, ανθρώπους από τα παλιά. Έτσι ξαφνικά, απρογραμμάτιστα σήμερα το πρωί, την ώρα που ψώνιζα στο σούπερ μάρκετ μ' ακούμπησε ο Θανάσης Δρακόπουλος... Πόσα χρόνια είχα να τον δω αλήθεια; Ούτε που το θυμάμαι...

Από τον καιρό που η Ειρήνη πήγαινε ακόμα σχολείο (Λύκειο) κι εγώ είχα ασχοληθεί με τους Συλλόγους Γονέων, ο Θανάσης ήταν γραμματέας στην Ένωση Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων του 4ου Διαμερίσματος Δήμου Αθηναίων. Ωραίος άνθρωπος, από ένα χωριό της Μεσσηνίας, άνοιξε με αγάπη το σπίτι του να μας φιλοξενήσει για μια μέρα, το τραπέζι του ήταν πλούσιο και ο ίδιος με τη γυναίκα του τη Νίκη με το χαμόγελο...

Δίπλα στα αλλαντικά, η Αλέκα, η πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων του 54 Γυμνασίου Αθηνών με τη μικρή κόρη της. Αν δεν μου μίλαγε ούτε που θα την πρόσεχα

Και λίγο αργότερα, στο περίπτερο της πλατείας Βάθη που πήγα για εφημερίδες, ο Κώστας Πανούσης, σταθμάρχης στον ΟΣΕ, συνταξιούχος σήμερα. Είχαμε συνεργαστεί σε μια μεγάλη απεργία με το Σωματείο και θυμάται πόσο καλά τα πήγαμε. Μου θύμισε ακόμα πολλά πράγματα για τον Μιχάλη Ζησιμόπουλο και μου ανέλυσε τα σχέδια του για το μέλλον του στην Ομοσπονδία Σωματείων Συνταξιούχων. Ανθηρός. Και η κουβέντα του ήταν όμορφη... Κι ας με πρόλαβε πάνω στο μηχανάκι την ώρα που ετοιμαζόμουν να επιστρέψω σπίτι και να διαβάσω τις εφημερίδες μου.

Υπάρχουν βέβαια και άλλοι που εμφανίζονται και εξαφανίζονται σαν τα τζίνι, αλλά δεν ανησυχείς γιατί έχεις καταλάβει πως κάπως έτσι είναι ο χαρακτήρας τους.

Σαν τη Νίκη – Διαβολίτσα που εμφανίστηκε ξαφνικά την περασμένη Πέμπτη το πρωί μέσα στον Messeger ως loussila και, αμαρτία εξομολογημένη δεν είναι αμαρτία, δεν τη θυμόμουνα. Εκείνη μου μίλησε πρώτη. Για πέντε λεπτά θα' ταν και μετά... εξαφανίστηκε. Για λίγο, είπε... Μπορεί να είμαι κι εγώ παράξενος σε σχέση με το χρόνο. Πόσο μπορεί να κρατάει το “λίγο”; Δύο λεπτά; Δύο ώρες; Δύο μέρες; Δύο μήνες; Δύο χρόνια; Θα δείξει...

Είναι, πάντως ένα όμορφο “ταρακούνημα” αυτή η επαφή με το παρελθόν. Θυμίζει το δρόμο που περπάτησες για να φτάσεις μέχρι εδώ. Κι αυτό είναι ένα δικό σου κομμάτι της ιστορίας...

  • Σαββατοκύριακο μπροστά μας και δείτε, πατώντας ΕΔΩ την υπέροχη άνοιξη στην Ιαπωνία. Από ένα e-mail της Μαριέττας Μουρούτη πού ξέρει πως να χαλαρώνει τους ανθρώπους στις δύσκολες ώρες που περνάμε

Ξεπεράσαμε τις 40.000 επισκέψεις!

Όταν βλέπεις να ανταμείβεται ο κόπος σου, χαίρεσαι. Ανθρώπινο συναίσθημα στα δικά μου μέτρα. Το βλέπω και δεν το πιστεύω… Ξεπέρασε τις 40.000 επισκέψεις αυτό το Site!

Πώς μπορεί να συμβαίνει αυτό αλήθεια σε ένα Site που ελάχιστοι το γνωρίζουν κι αυτοί που το επισκέπτονται ίσως να μην ξέρουν πως ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ είναι ο γεννημένος σε ένα μικρό χωριό του Ηρακλείου Κρήτης, το Θραψανό; Και αυτό το λέω, επειδή πολλές φορές φίλοι αναρωτιούνται τι μπορεί να σημαίνει ο τίτλος του Site.

Λοιπόν έχω μια εξήγηση κι ελπίζω να έχω πέσει μέσα στην εκτίμησή μου.. Η καθημερινή, σχεδόν, ενημέρωσή του δεν έχει να με… αναδημοσιεύσεις θεμάτων άλλων φίλων που εκτιμώ τα γραφτά τους. Αυτό γίνεται με μεγάλη φειδώ και με σεβασμό στη λογική των αναγνωστών μου.

Οι εκατόν πενήντα – εκατόν εξήντα καθημερινοί επισκέπτες (το βλέπετε στην μπάρα δεξιά που έχω τοποθετήσει τους μετρητές…) πρέπει να εκτιμούν την προσπάθεια για να το τιμούν ανελλιπώς, ακόμα και τα Σαββατοκύριακα.

Επιπλέον, λέει τις αλήθειες με το όνομά τους, τολμάει να υπερβεί τα όρια (δείτε το βίντεο στο προηγούμενο σημείωμα) και έχει αρκετό χιούμορ ακόμα και αυτοσαρκασμό.

Αν δεν το κάνω αυτό, δεν έχει νόημα να κρατάω «ζωντανό αυτό το χώρο. Πρόθεσή μου δεν είναι να προσθέσω μια ακόμα δουλειά (τέτοιες έχω και δεν προλαβαίνω κι όλας…) αλλά να βρεθεί ένα σημείο επικοινωνίας και επαφής, ανάμεσα σε ανθρώπους που τους αρέσει να ψάχνουν στους ιστότοπους. Επιπλέον η τεχνολογία επιτρέπει την άμεση ενημέρωση, κάτι που δεν είναι εφικτό με τα παραδοσιακά μέσα.

Έτσι μάθαμε να κάνουμε, έτσι και θα συνεχίσουμε. Ευχαριστούμε για την εμπιστοσύνη σας!

Γίναμε πάλι πολύ ωραίοι!


Τώρα πώς να αντισταθούμε σε μερικά πράγματα που κάνουν λίγο πιο διαφορετική, μπορεί και όμορφη τη ζωή; Είπαμε την Παρασκευή το απογευματάκι να πάμε για κούρεμα με τον Λάμπρο. Το “είπαμε” μην το... δένετε, γιατί εγώ το είπα και ο Λάμπρος αποδέχτηκε με τη σχετική βαρεμάρα την πρόταση.

Η αλήθεια είναι πως μόλις είχαμε γυρίσει από την ορθοδοντικό του στη Φιλοθέη, επιστρέψαμε τις ταινίες στο βιντεοκλάμπ της γειτονιάς, κλείσαμε ραντεβού για την Τρίτη που μας έρχεται στη μηχανή και το αυτοκίνητο και... ψωνίσαμε και κάτι ψιλοπράγματα από το σούπερ μάρκετ...

Αλλά η Αθηνά με τη Σίλβια είναι εκπληκτικά κορίτσια. Έχουν το χάρισμα, όπως σε όλα τα κομμωτήρια φαντάζομαι, να χαλαρώνουν τους πελάτες με τα αστεία, το χαμόγελο και τα καλαμπούρια τους. Είναι μέσα στη δουλειά τους; Είναι ο χαρακτήρας τους; Όπως κι αν είναι, μια ώρα μαζί τους είναι αρκετή για να νοιώσεις άλλος άνθρωπος.

Με την επιστροφή στο σπίτι κοιμήθηκα σχεδόν δυο ώρες. Και δεν είναι και καλοκαίρι ακόμα. Αλλά νομίζω ότι έφυγε όλη η ένταση της εβδομάδας. Θα ακολουθήσει ένα χαλαρό Σαββατοκύριακο και από τη Δευτέρα ξανά στην πρέσα.

Ναι, αλλά τώρα είμαστε, πώς να το κάνουμε και... πιο ωραίοι!

Όχι άλλα ψέματα, σας παρακαλώ…

Ο Μάρτης μας αποχαιρετά σήμερα και αύριο έρχεται ο Απρίλης. Μυρωδάτος, όμορφος, γεμάτος λουλούδια άγρια… Κρατήστε αυτή την εικόνα. Και τη χθεσινή Πανσέληνο που ήταν μοναδική και υπέροχη.

Μην μπείτε στον κόπο να πείτε το… καθιερωμένο πρωταπριλιάτικο «αστείο» για να κάνετε τους φίλους σας να γελάσουν. Υπάρχουν πολύ πιο όμορφα πράγματα που μπορείτε να κάνετε με χιούμορ και καλή διάθεση και να γελάσουν.

Τι ανάγκη υπάρχει για ένα ακόμα ψέμα; Μπαφιάσαμε, κουραστήκαμε, αηδιάσαμε να ακούμε καθημερινά ψέματα από τους πολιτικούς μας. Μην τους κάνουμε τη… χάρη να τους μιμηθούμε ούτε για μια φορά το χρόνο.

Κάθε Πρωταπριλιά το’ χω αυτό το πρόβλημα. Όχι πως μ’ ακούει κανείς, αλλά εγώ θα συνεχίσω να το λέω. Πού ξέρεις; Μπορεί να βοηθήσω να πεισθούν κάποιοι πως είναι ένα ανόητο έθιμο για να κάνουν πλάκα οι εφημερίδες. Κι αυτές το έκαναν τότε που δεν υπήρχε internet, τηλεόραση και ραδιόφωνο. Στις μέρες μας κάτι χαζά ψέματα τα βάζουν στις εσωτερικές σελίδες και αν…

Έχουν, άλλωστε, από μόνες τους απαξιώσει τη δουλειά τους με τις εκδουλεύσεις στην εκάστοτε εξουσία που καμιά αίσθηση δεν κάνει η υπερβολή ή η διόγκωση μιας είδησης που φτάνει το ψέμα.

Γι’ αυτό σας λέω: Μην πείτε αυτή την Πρωταπριλιά ψέματα, ούτε στον περίγυρό σας…

  • Έχει κι άλλα προβλήματα ο κόσμος. Δείτε ΕΔΩ πώς τα παρουσιάζει το ΕΘΝΟΣ σήμερα...

Η νύχτα έρχεται απαλά, γλυκά...


Ανοιξιάτικο τοπίο... Μαργαρίτες και άλλα λουλούδια στην Παναγιά την Καρβουναρέικη το περασμένο Σάββατο...

Ήθελα να το δω αυτό... Το πέρασμα από τη μέρα στη νύχτα. Παρατηρώ λεπτό το λεπτό πώς πέφτει η νύχτα, πώς το σκοτάδι απλώνει τα δίχτυα του και μας πιάνει όλους μέσα...

Τα φώτα στους δρόμους έχουν ανάψει. Έχει ακόμα λίγο φως. Τόσο ώστε να βλέπω να γράφω. Καθώς όμως το σκοτάδι πυκνώνει οι φανοστάτες στους δημόσιους δρόμους δείχνουν να βγάζουν όλο και πιο λαμπερό φως.

Επτά η ώρα το απόγευμα. Μια καμπάνα εκκλησίας χτυπά στο βάθος. Σαββατόβραδο στην επαρχία και αυτό που λατρεύω είναι η σιωπή του. Μόνο κάτι πουλιά ακούγονται να τιτιβίζουν αχνά. Πέρα μακριά οι κορυφογραμμές των βουνών ακόμα διακρίνονται...

Όσο μπορώ να διακρίνω κι εγώ σ' αυτό το χειρόγραφο τις λέξεις που αφήνει πίσω του το στυλό που... τρέχει. Δεν κρατιέται. Ρουφά μαζί μου τις στιγμές.

Έξω δεν κυκλοφορεί κανείς. Μια κουκουβάγια ακούγεται από μακριά. Οι άνθρωποι έχουν μπει στα σπίτια τους. Δεν είναι για πειράματα ο καιρός.

Είναι μαγικό. Μέσα σε μισή ώρα η νύχτα έχει απλώσει παντού... Είναι, αλήθεια, πολύ όμορφο...

  • Δείτε ΕΔΩ ξανά το βίντεο που παίζω εγώ (επειδή εσείς μου το ζητήσατε, παραδεχθείτε το...) κι ΕΔΩ ένα PDF για όσους ενδιαφέρονται να εξοπλιστούν με σεμινάρια για την άγρια ελεύθερη αγορά...

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA