Ένα φεστιβάλ στο Θραψανό Ηρακλείου Κρήτης που αξίζει να το ζήσετε από κοντά!

xoma.nero.fotia2025

Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Θραψανού σε συνεργασία με τo Κέντρο Μελέτης Νεώτερης Κεραμεικής, τη Βρετανική Σχολή Αθηνών, το Υπουργείο Πολιτισμού την υποστήριξη της ΔΗΝΕΠΟΚ (Δ/νση Νεώτερης Πολιτιστικής Κληρονομιάς)  τη συμμετοχή των Αγγειοπλαστών του Θραψανού, διοργανώνει σειρά πολιτιστικών εκδηλώσεων εστιασμένων στην Κρητική παραδοσιακή κεραμική και τον πολιτισμό της Κρήτης, με την στήριξη της Περιφέρειας Κρήτης υπό την αιγίδα του Δήμου Μινώα Πεδιάδας. Δείτε το σημερινό πρόγραμμα ΕΔΩ.

musiki.iulios2025

Τα δικά μου

Εδώ μιλάμε, λέμε ελεύθερα τη γνώμη μας


Η αφίσα της ΓΣΕΕ για την απεργία της Πέμπτης. Να είμαστε όλοι εκεί...

Ένα από τα σημαντικά ατού που έχει αυτό το Site σε σχέση με άλλα είναι ότι παρακολουθεί τη ζωντανή επικαιρότητα, την καταγράφει, έτσι όπως τη ζει και… δημιουργεί υλικό για τον ιστορικό του μέλλοντος που θα ήθελε να γνωρίζει πώς είμαστε, ως λαός, στα 2010.

Φυσικά η δράση έχει και αντίδραση. Αυτό κι αν το ξέρουμε καλά. Και μας αρέσει αυτό όταν προκύπτει. Δείτε το θέμα για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας ΕΔΩ. Η Ελένη, τακτική αναγνώστρια του Site και καλή φίλη από τον καιρό των σχολείων, μπήκε και το σχολίασε. Της απάντησα. Ανταπάντησε. Δεν το συνέχισα γιατί δεν επρόκειτο να συμφωνήσουμε ποτέ. Ε, δεν είναι και τόσο κακό αυτό! Κουβέντα να γίνεται. Με χαμόγελο…

Αυτό είναι που μας αρέσει. Γιατί με την Ελένη, πέρα από την όποια διαφωνία μας θα παραμείνουμε φίλοι. Και θα συμμετέχουμε στις κοινές εκδηλώσεις διαμαρτυρίας, όπως αυτή που οργανώσαμε σήμερα το απόγευμα στο σταθμό του ΜΕΤΡΟ Σεπολίων.

Φυσικά θα «τρώμε» και τις… χλαπάτσες μας. Όπως χθες βράδυ που, εκμεταλλευόμενος το γεγονός ότι είχα μια εβδομάδα άδεια από την εφημερίδα πήγα να παρακολουθήσω το Δημοτικό Συμβούλιο της Αθήνας, στο παλιό δημαρχείο στην Αθηνάς. Ωραίο το κτίριο, αρκετός ο κόσμος στην αίθουσα συνεδριάσεων, φώτα, τηλεοράσεις, μικρόφωνα και αρκετοί πολίτες Αθηναίοι που πήγαν να δουν και να ακούσουν τους εκλεγμένους εκπροσώπους τους να τοποθετούνται πάνω στα φλέγοντας ζητήματα της πόλης.

Αλλά όλη αυτή η… φλυαρία στα προ ημερησίας διατάξεως ζητήματα, κούρασε υπερβολικά. Δεν άντεξα. Έφυγα πολύ πριν φτάσουν στο επίμαχο «51 θέμα» που αφορούσε την Ακαδημία Πλάτωνα κι αφού είχα «φάει» περιμένοντας κοντά τρεις ώρες. Δεν ξέρω αν μέχρι τη λήξη του Δημοτικού Συμβουλίου είχαν προλάβει να το κουβεντιάσουν. Στα Blog φίλων της ΕΚΑΒ, παρότι έψαξα, δεν είδα λέξη…

Από την Αθηνά, έμαθα στη συγκέντρωση, ότι μίλησε η ίδια και δεν είναι και τόσο άσχημα τα πράγματα. Λεπτομέριες μόλις τις έχουμε...

Ωρέ τι γίνεται έξω με το κοκκινόχωμα;

Ίχνος δεν θα μείνει στη Σαχάρα από την άμμο; Όλη εδώ θα έρθει; Η κατάσταση στην Αθήνα είναι φοβερή. Ο καιρός έξω είναι ολοσκότεινος και η ψηλή βροχή αφήνει, όπου πέσει, κόκκινες πιτσιλιές από το κοκκινόχωμα της Αφρικής

Ένα σπάνιο φαινόμενο επικρατεί από τις πρωινές ώρες της Δευτέρας στον Αττικό ουρανό. Σύμφωνα με τους μετεωρολόγους, νοτιάδες μεταφέρουν σκόνη από την Αφρική, η οποία έχει καλύψει την Δυτική Ελλάδα, τα Ιωάννινα, την Αττική, το Αιγαίο και την Τουρκία.

Το φαινόμενο θα διαρκέσει μέχρι αργά το βράδυ όπου και αναμένεται να καθαρίσει ο ουρανός.

Και μέχρι τότε πέρα από το καυσαέριο έχουμε να αντιμετωπίσουμε και τη σκόνη που πέφτει… υγροποιημένη στο Λεκανοπέδιο από τις πρώτες πρωινές ώρες σήμερα…

  • Δείτε αυτό το πολύ διδακτικό PPS πατώντας ΕΔΩ. Έτσι για να ξέρουμε τι συμβαίνει γύρω μας...

Η Ειρήνη και ο Χριστόφορος ετοιμάζονται...


Η Ειρήνη μέσα στο υπό ανέγερση νέο σπίτι...

Είχα καιρό να δω το σπίτι στην Αλκινόου στην καινούρια του μορφή. Και πήγαμε το Σάββατο, λίγο μετά το μεσημέρι,καθώς είχαν μπει τα πλακάκια, είχαν φτιαχτεί τα γύψινα στις οροφές και είχε ολοκληρωθεί το μπαλκόνι.

Πραγματικά, τα παιδιά φτιάχνουν κάτι πολύ ωραίο. Με σχέδιο, με γούστο και κυρίως μέσα στις προθεσμίες που έβαλαν από την αρχή. Θεωρούν πως αν δεν τους καθυστερήσουν οι μαστόροι μετά το Πάσχα θα είναι σε πολύ καλό δρόμο...

Σε κάθε περίπτωση, ο Χριστόφορος και η Ειρήνη σχεδιάζουν να γίνει ο γάμος μέσα στον Οκτώβρη και ώς τότε όλα θα είναι έτοιμα. Το σπίτι τους έτσι όπως το ονειρεύονται για να “στήσουν” την οικογένεια τους εύχομαι τα επόμενα χρόνια της ζωής τους.

Και η αλήθεια είναι ότι προχωρούν οι δουλειές και φαίνεται πια το αποτέλεσμα, ότι φτιάχνουν κάτι εντελώς νέο. Τίποτα δεν θυμίζει ένα σπίτι που ζήσαμε για δεκαπέντε χρόνια μέσα. Νέες, μοντέρνες όψεις, πιο χρηστικά σημεία δημιουργούν σίγουρα την αίσθηση του καινούριου.

Πήρα δύο φωτογραφίες, περισσότερο για να θυμούνται εκείνα από τι φάσεις πέρασαν για να φτιάξουν το σπιτικό τους. Δεν είναι καλλιτεχνικές, αλλά αποτυπώνουν αυτή τη διαδικασία στην οποία έχουν μπει, μήνες τώρα, τα παιδιά. Μακάρι να πάνε όλα καλά μέχρι τέλος και να απολαύσουν τους καρπούς των κόπων τους.

Απόψε στο “Πολύτροπο Τέχνης” συζητάμε...


Κυριακάτικα άλλοι φροντίζουν να τα περάσουν πιο χαλαρά. Μέρα που είναι οι άνθρωποι θέλουν να είναι κοντά στους δικούς τους, στο σπίτι τους.

Αλλά εδώ τα προβλήματα είναι μεγάλα. Η κρίση έχει χτυπήσει την πόρτα μας. Τα αποτελέσματά της τα βλέπουμε. Μια ματιά γύρω μας, δίπλα μας, στη γειτονιά, θα μας πείσει γι' αυτό.

Τα μαγαζιά περνούν τις πιο δύσκολες μέρες τους. Φίλοι επαγγελματίες λένε πως τον τελευταίο μήνα δεν έχουν κάνει καθόλου κίνηση. Και οι μεγάλες εκπτώσεις δεν βοήθησαν σε τίποτα. Σκέφτονται το νοίκι, τις επιταγές που έχουν ρίξει στην αγορά και ελλείψει ρευστού θα μείνουν ακάλυπτες και... τρελαίνονται.

Δύσκολες μέρες. Και οι ανήσυχοι πολίτες δεν καθόμαστε με σταυρωμένα τα χέρια. Κουβεντιάζουμε. Βρισκόμαστε σήμερα το απόγευμα στο “Πολύτροπο” και διερευνούμε λύσεις πρακτικές για να ξεπεράσουμε το πρόβλημα. Δεν περιμένουμε μοιρολατρικά την τύχη μας. Έχουμε τη θέληση να αλλάξουμε τον κόσμο και το κάνουμε τώρα!

  • Δείτε ΕΔΩ πιο καθαρά την πρόσκληση και σας περιμένουμε. Μην... περιμένετε να χιονίσει για να δείτε μια άσπρη μέρα!

Μοιράσαμε την εφημερίδα στην Πλάτωνος


Συνεργείο από την ΕΚΑΠ μοιράζει τη νέα εφημερίδα στην Πλάτωνος...

Σίγουρα πρόκειται για μια ξεχωριστή εμπειρία το να μοιράζεις την εφημερίδα “Ακαδημία Πλάτωνος” στην περιοχή. Το είδαμε σήμερα το πρωί στις 11, όταν συνεπείς στο ραντεβού μας, ο Θανάσης έφερε τα πρώτα φύλλα της νέας εφημερίδας στην πλατεία του Πλάτωνα.

Τα πήραμε στα χέρα μας, νοιώσαμε τη “ζεστασιά” του χαρτιού, είδαμε την πολύ καλή ποιότητα της δουλειάς μας, το χαρήκαμε.

Κι ύστερα πήραμε τους δρόμους να την μοιράσουμε στον κόσμο, να σφιγμομετρήσουμε αντιδράσεις, να “γραδάρουμε” διαθέσεις. Στην Πλάτωνος, τον κεντρικό δρόμο που οδηγεί από το πάρκο στον Αϊ Γιώργη, δίνουμε στα ανοιχτά μαγαζιά.

Οι άνθρωποι είναι “κουμπωμένοι”. Κάποιοι νομίζουν ότι είμαστε του Δήμου Αθηναίων και κάνουμε αβάντα στον Νικήτα Κακλαμάνη να ξαναβγεί δήμαρχος, κάποιοι την παίρνουν στα χέρια τους με επιφύλαξη άλλοι δίνουν δύο για να την αποκτήσουν.

Αξίζει τον κόπο να ερμηνεύσουμε όλες αυτές τις αντιδράσεις, θετικές και αρνητικές και να τις καταγράψουμε στο δεύτερο φύλλο. Διότι, όπως και να το κάνουμε, ταράξαμε βαλτωμένα νερά.

Είναι η πρώτη φορά που βλέπουν τοπική εφημερίδα να μοιράζεται από άνδρες και γυναίκες μέλη της Επιτροπής Κατοίκων Ακαδημίας Πλάτωνα. Φυσικά συναντήσαμε και αντιδράσεις. Ένας ιδιοκτήτης μαγαζιού μας είπε ότι “είμαστε εμείς υπεύθυνοι που δεν έχει δουλειά” επειδή δεν αφήσαμε να γίνει στην περιοχή το διοικητικό μέγαρο της Νομαρχίας Αθηνών. Τέτοια αξιολόγηση του προβλήματος και τέτοια σύγχυση εσωτερική... Γι' αυτό είμαστε εδώ, γι' αυτό προσπαθούμε και αγωνιζόμαστε. Ανοίξαμε δρόμους με όλες τις δυσκολίες που έχει το εγχείρημα. Έτσι είναι οι πρωτοπόροι, τ' ακούν κι όλας...

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA