Το να καλωπίζεις τον εαυτό σου ενώ κινείσαι ως κοινωνικό ον είναι αυτονόητο. Με την επιστροφή μου τον αν κουρευτώ ήταν εκ των ουκ άνευ... Έτρεχα με τη ζέστη στους δρόμους και κόλλαγα στον ιδρώτα και μέσα σ' όλα μου φταίγανε και τα μαλλιά! Ποια μαλλιά; Αυτά τα λίγα που έχω...

Ε, λοιπόν στις διακοπές, όλα αυτά, ούτε που σε νοιάζουν, ούτε σε ενδιαφέρουν. Εδώ όμως είναι αλλιώς... Κινούμε σε γραφεία με κόσμο, οφείλω να προσαρμοστώ αναλόγως...

Και κούρεμα και ξύρισμα λοιπόν, λίγο πριν φύγω για Σαββατοκύριακο στο χωριό. Στο κομμωτήριο της Όλγας, ο Γιώργος, έχει όρεξη για πολιτικοκοινωνική ανάλυση. Και ζητάει τη γνώμη μου και την άποψή μου την ώρα που έχει διαμορφωμένη άποψη και μου την καταθέτει.

Η Όλγα πάλι θέλει να μάθει για τον... Σωκράτη Γκιόλια. Δεν μπορεί, λέει, όλα τα ξέροπυμε εμείς οι δημοσιογράφοι κι αυτό θα το ξέρουμε. Ποιοι τον «έφαγαν» και γιατί; Την ίδια απορροία έχουν και στο συνεργείο από το οποίο πέρασα για να μου ρίξουν στο κλιματιστικό του αυτοκινήτου ένα μυκητιοκτόνο.«Πρέπει τώρα να προσέχετε, εσείς οι δημοσιογράφοι...». Μ' αρέσει αυτή η ισοπέδωση. Όλοι είμαστε ίδιοι. Κάτα σαν το χακί στο στρατό! ¨Ολοι οι στρατιώτες καλόι ή κακοί ανάλογα με την προσωπική εμπιρεία.

Ευτυχώς η Σίλβια έχει κέφια. Τπο διασκεδάζει καθώς με κουρεύει. «Τα μαλλιά σου πετάνε κ. Νίκο» μου λέει και γελάει. Με δουλεύει το τσογλανάκι...

Ας είναι. Περνά ευχάριστα η ώρα. Ύστερα στο τυπογραφείο για τον «Ηλεκτρικό», να τον πάρω για τον Μανώλη που θέλει να τον δουλέψει το Σαββατοκύριακο και τη Δευτέρα κάνουμε τις τελικές διορθώσεις να φύγει για το πιεστήριο. Θα περάσω από την Καλλιθέα να του τη δώσω.

Αμέσως μετά Πειραιά. Στην εφημερίδα για την βάρδια στην «Κ». Στις 7 θα τελειώσω και μια ώρα αργότερα θα φύγουμε για το Ελληνικό Γορτυνίας...

Σε λίγο το κοντέρ των επισκεπτών αυτού του Site θα «χτυπήσει» 60.000 επισκέψεις. Κι αυτό θεωρώ ότι είναι μια κατάκτηση πραγματικά μεγάλη. Που κέρδισα με το σπαθί μου.

Μέρα με τη μέρα εκατοντάδες άνθρωποι εμπιστεύονται αυτή τη σελίδα και περιμένουν να δουν και να και να διαβάσουν κάτι ενδιαφέρον. Ελπίζω να μην τους διαψεύδω την προσδοκία.

Το παλεύω πάντως... Προσπαθώ να είμαι μέσα στα πράγματα. Έτσι κι αλλιώς παρακολουθώ και ζω την επικαιρότητα από τα μέσα. Αλλά θεωρώ πως η ενημέρωση, το μοίρασμα μπορεί να γίνει με διαφορετικό τρόπο. Δεν συμφωνώ με τις κραυγές και αποφεύγω τους... ψιθύρους...

Μήνα το μήνα, η εμπιστοσύνη σας είναι για μένα μια κατάκτηση. Αυτό που μπορώ να σας υποσχεθώ είναι ότι δεν πρόκειται να σας διαψεύσω.

Θα συνεχίσω να βάζω πρωτογενή κείμενα και δικές μου φωτογραφίες, θα συνεχίσω να γράφω για αυτά που ξέρω, που είδα, που έζησα, να μεταφέρω σε τούτο δω τον διαδικτυακό τόπο την εμπειρία ζωής, όπως εγώ την αντιλαμβάνομαι.Ξεκάθαρα πράγματα. Νομίζω αυτό αγαπήσατε και γι' αυτό είστε εδώ. Συνεχίζουμε αταλάντευτα στο δρόμο που χαράξαμε με τη χαρά να βλέπουμε νέους αναγνώστες να μπαίνουν στο κλάμπ των φίλων.

Εντάξει, μην «πιέζεστε» να γράψετε, να σχολιάσετε τα γραφόμενά μου... Τα εκατό πρώτα χρόνια είναι δύσκολα. Μετά, όλα είναι πιο εύκολα. Πιστέψτε με...

Ετοιμάζουν τα χαρτιά για την εκκλησία η Ειρήνη με τον Χριστόφορο κι ανάμεσα στα τυπικά χαρτιά που χρειάζονται είναι και η δημοσίευση της αγγελίας γάμου σε μια ημερήσια αθηανϊκή εφημερίδα.

Φυσικά διαλέξαμε την «Καθημερινή» που δουλεύω. Υποτίθεται ότι είναι στο πλαίσιο του «κάνουν δημόια γνωστό» ότι θα παντρευτούν.
Από παλιά χρονολογείται αυτό. Δείτε τι βρήκα για τον γάμο, ψάχνοντας λίγο στο λεξικό:

γάμος ο [γ?mos] Ο18 : 1. ένα από τα επτά μυστήρια της εκκλησίας. 2. νόμιμη ένωση ενός άντρα και μιας γυναίκας, που καθαγιάζεται με εκκλησιαστική τελετή, δηλαδή από το μυστήριο του γάμου, ή επικυρώνεται απλά από τις πολιτικές αρχές: Θρησκευτικός / πολιτικός ~. Mοργανατικός ~. ~ μεικτός, που γίνεται μεταξύ αλλοθρήσκων. Εικονικός / άκυρος ~. Aνοιχτός / κλειστός ~, με / χωρίς προσκεκλημένους. ~ από συνοικέσιο / από έρωτα. Tους ένωσαν τα (ιερά) δεσμά του γάμου. H κόρη του είναι πια σε ηλικία γάμου. Παιδιά εκτός γάμου, νόθα. (λόγ. έκφρ.) έρχομαι εις γάμου κοινωνία(ν)*. ΠAΡ Πάρ΄ τον στο γάμο σου να σου πει και του χρόνου, γι΄ αυτούς που λένε κτ. παράταιρο και άκαιρο. Xωρίς γαμπρό* ~ δε γίνεται. Aφήνω το γάμο και πάω για πουρνάρια, αφήνω κτ. πολύ σημαντικό για κτ. δευτερεύον. Όλα του γάμου δύσκολα κι η νύφη γγαστρωμένη*. Ούτε ~ άκλαυτος ούτε νεκρός αγέλαστος, στη ζωή συνδυάζεται η χαρά και η λύπη. || (επέκτ.) το γλέντι, το τραπέζι που συχνά ακολουθεί την τελετή: Xωριάτικος ~. Ο ~ τους άφησε εποχή. ΦΡ έγινε του Kουτρούλη* ο ~ / το πανηγύρι. || (πληθ.) επίσημη έκφραση συνήθ. σε προσκλητήρια γάμου ή όταν πρόκειται για το γάμο υψηλών προσώπων. (έκφρ.) αργυροί γάμοι, επέτειος είκοσι πέντε χρόνων γάμου. χρυσοί γάμοι, επέτειος πενήντα χρόνων γάμου. αδαμάντινοι γάμοι, επέτειος συνήθ. εξήντα χρόνων γάμου. 3. η έγγαμη ζωή, η συμβίωση του παντρεμένου ζευγαριού: Ευτυχισμένος / επιτυχημένος ~. Nεκρός* ~. Έχει δύο παιδιά από τον πρώτο της γάμο. H πρώτη νύχτα του γάμου. ΦΡ λευκός* ~.
[αρχ. γάμος]

Τον Οκτώβρη, με το καλό θα παντρευτούνη τα παιδιά. Όλα είναι έτοιμα. Αυτές τις μέρες ολοκληρώνουν και τα προσκλητήρια για να τα δώσουν μετά τον Αύγουστο.

Το σπίτι τους είναι έτοιμο. Ζουν ήδη σ' αυτό, εχουν το νοικοκυριό τους, όλα... Να 'ναι καλά και τυχερά τα παιδιά να στεριώσει η σχέση τους, σχέση αγάπης...

Το μαγαζί που καθίσαμε, ο “Βραχόκηπος”, μια λεπτομέρεια του με την οποία γίνεται αντιληπτή η πολυτέλεια και η προσοχή που έχουν δείξει οι ιδιοκτήτες του.

Μια βραδιά με τον Μηνά είναι μια βραδιά πολύ ενδιαφέρουσα που, τελικά, με τη γόνιμη κουβέντα περνά και πολύ γρήγορα... Τρεισήμισι ώρες μαζί. Υπογράψαμε το χαρτί - “συμφωνητικό” που περιγράφει τις εργασίες που θα γίνουν στο σπίτι καθώς και το ποσό που θα χρειαστεί κι ύστερα ανοίξαμε πανιά για κουβέντα, παρέα με καλό φαΐ κι ένα εξαιρετικό χύμα θραψαθύρι, λευκό κρασί που πίνοταν σαν... νερό, αλλά είχε μια απαλή υφή και μια εκπληκτική γεύση.

Τόπος συνάντησης μια πολύ όμορφη ταβέρνα στο Γάσι Αρκαλοχωρίου. “Βραχόκηπος” λέγεται, αλλά για τη βρεις χρειάζεται τη βοήθεια... δορυφόρων της google.

Άξιζε όμως τον κόπο να πάμε εκεί. Είχε δύο ακόμα παρέες όλο το μαγαζί. Το περιβάλλον πολύ καλό, η μουσική προσεγμένη και σε ύψος τέτοιο που μπορούσες να συζητήσεις άνετα. Και τα φαγητά του προσεγμένα στην τελευταία λεπτομέρεια στο περιεχόμενο του πιάτου και το σέρβις. Μέχρι και τα αρωματικά μαντιλάκια, με τη φίρμα του μαγαζιού πάνω τους και τα τηλέφωνα επικοινωνίας, ήταν πάρα πολύ καλής ποιότητας.

Καθίσαμε ώς τις 12.30. Ένα πραγματικά πολύ ωραίο ελληνικό δείπνο -εργασίας που δεν με άφησε τελικά ο Μηνάς να πληρώσω. Διότι “είμαστε στον τόπο του” εμείς οι... αλλοδαποί.

Δεν ήθελα να του το χαλάσω και δεν επέμενα. Ήταν τόσο ωραίο το κλίμα που το σεβάστηκα και απλά επιφυλάχθηκα να ανταποδώσω στην Αθήνα. Κι απ' ότι φαίνεται δεν θα αργήσει να έρθει. Τον Σεπτέμβρη θα... ροβολήσει κατά πάνω.

Στο χωριό γλεντάνε ακόμα. Τι γλεντάνε, δηλαδή, μόλις άρχισαν το τριήμερο γλέντι. Έχουν πολύ δρόμο ακόμα μπροστά τους.

Έπεσα “ξερός” γεμάτος από την ιδέα ότι όλα θα πάνε καλά. Τόσο καλά που, κανονικά, θα έπρεπε να... ανησυχώ. Τι τύχη να πέσουν τέτοιοι άνθρωποι, σαν τον Μηνά, στο δρόμο μου με διάθεση για ζωή, με κέφι και δημιουργική φαντασία που θα με βοηθήσουν να δω το όνειρό μου, σχετικά με το σπίτι, να γίνεται πραγματικότητα...