Εδώ το ηλιοβασίλεμα είναι στη λίμνη της Λειβάδας... Υπέροχο! Αλλά και το διπλό, μαζί ήλιος και φεγγάρι, είναι κάτι το μοναδικό. Αρκεί να το ζήσετε μια φορά και θα καταλάβετε τι εννοώ...

Μια όμορφη στιγμή του καλοκαιριού είναι όταν βασιλεύει ο ήλιος, την ώρα που συναντιούνται  με τη σελήνη, όχι πολύ αργά, από τις 5 το απόγευμα και μετά το ‘χω παρατηρήσει, το πρώτο δεκαήμερο του Ιουλίου.

Κι είναι το φεγγάρι φωτεινό, λευκό στον ουρανό και δεν πιστεύεις στα μάτια σου πως σου συμβαίνει να ζεις αυτό το φαινόμενο. Μακάρι να μπορούσα να το κινηματογραφήσσω για να το δείτε. Είναι κάτι το φανταστικό.

Αλλά αν το είδα εγώ στο χωριό μου, υποθέτω πως θα είναι ορατό και από αλλού. Στις πόλεις με το δυνατό φωτισμό ίσως τα πράγματα είναι λίγο πιο δύσκολα να το δείτε.

Μια τέτοια ώρα λοιπόν αξίζει τον κόπο να τη διαθέσεις για βόλτα. Πεζή είναι ακόμα καλύτερα, αλλά με τη μηχανή έχω τη δυνατότητα να διανύσω μεγαλύτερες αποστάσεις. Πάντα μέσα στα χωράφια, ανάμεσα από λιόφυτα, αμπελώνες και θερμοκήπια. Με τα τζιτζίκια να ‘χουν στήσει τρελό τραγούδι και να αλλάζουν θέση από μελειά σε ελιά.

Διαλέγω δρόμους και πέρνω. Ούτε που ξέρω πού θα με βγάλουν. Έχει αλλάξει πολύ το ίδιο το χωριό στα χρόνια που λείπω. Μεγάλωσε περιφερειακά, νέες γειτονιές δημιουργήθηκαν από καλοχτισμένες κατασκευές, σύγχρονες...

Το παλιό χωριό όμως στο κέντρο παραμένει ως έχει. Πού και πού κάποιος κληρονόμος ξαναφτιάχνει, όπως εγώ, το πατρικό του ή το αναστειλώνει, αν υπάρχει σεβασμός στην παράδοση, αλλά τα περισσότερα είναι εγκαταλειμμένα ερείπια. Σε πιάνει η ψυχή σου καθώς βλέπεις αυτή την εγκατάλειψη.

Τα νέα παιδιά μαζεύονται σε παρέες στη λίμνη της Λειβάδας ή στην αυλή του σχολείου. Είδα χθες περνώντας από κει ότι ετοιμάζονται για τη Γιορτή του Αγγειοπλάστη που θα γίνει το ΠαρασκευοΣαββατοΚύριακο 15-16-17/7. Έχουν φέρει καρέκλες και τραπέζια, στήνουν στάντ που σημαίνει ότι θα υπάρχει στο χώρο και έκθεση αγγειοπλαστικής και ετοιμάζουν επιπλέον φωτιστικά για τις ανάγκες της βραδιάς. Αν έτσι είναι, που θα το δούμε τις αμέσως επόμενες μέρες, αξίζουν πολλά μπράβο στους διοργανωτές, τον Πολιτιστικό Σύλλογο Θραψανού δηλαδή...

Εδώ θα είμαστε μέχρι την Κυριακή το μεσημέρι, οπότε και αποχαιρετούμε οριστικά την Κρήτη. Έτσι όμορφα, χαλαρά, εκδρομικά, όπως φέτος... για το φετινό καλοκαίρι. Τα ονειρά μας για του χρόνου πάλι.