Όπου κι αν πας στις εκκλησίες των Μαρτύρων του Ιεχωβά θα βρεις διάχυτη την ίδια αγάπη… Και παντού, στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό θα ακούσεις ακριβώς το ίδιο πρόγραμμα. Ένα μικρό ζήτημα με τη γλώσσα θα το έχεις, αλλά παντού θα βρεις πρόθυμους μεταφραστές ή να παρακολουθήσεις από τα δικά σου βιβλία.


Την Κυριακή που μας πέρασε πήγαμε συνάθροιση με τους φίλους μας, στην εκκλησία της Κορίνθου. Δεν είχα ξαναπάει κι έτσι χάρηκα πολύ όταν γνώρισα από κοντά την αίθουσα και φυσικά τους αδελφούς μας. Χτισμένη έξω από την πόλη, σύγχρονη με πολύ μεγάλο πάρκινγκ για να εξυπηρετεί άνετα τις ανάγκες όλων των παρευρισκομένων…


Για μένα είχε ακόμα ένα μεγαλύτερο βάρος, μιας και στην Αγία Γραφή υπάρχουν καταχωρημένες δύο επιστολές που είναι γραμμένες από τον απόστολο Παύλο για τους Κορινθίους. Τους γνώριζε μάλιστα καλά μιας και είχε ζήσει εδώ κοντά τους για μερικά χρόνια. Και μάλιστα δούλεψε ως σκηνοποιός για τα προς το ζην.


Έκανα ένα μικρό κύκλο και τη φωτογράφησα πριν μπούμε μέσα για να παρακολουθήσουμε το πρόγραμμα. Σας το είπα από την αρχή μου άρεσε πολύ. Τα πάντα καθαρά και με καλή διευθέτηση και οι αδελφοί μας είχαν γεμάτοι την αίθουσα και συμμετείχαν ενεργά με απαντήσεις του οδηγού ΣΚΟΠΙΑΣ από το βήμα.


Το πιο ωραίο όμως είναι ότι όπου κι αν πάμε συναντάμε φίλους και αδελφούς. Ανθρώπους που κάπου έχουμε ξαναδεί ή έχουμε ξανασυναντηθεί κάποια στιγμή της ζωής μας. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που υπάρχει η άποψη να πηγαίνουμε λίγο νωρίτερα από την καθορισμένη ώρα. Η συναναστροφή με αδελφούς είναι πολύ ενθαρρυντική.


Αυτό ακριβώς κάναμε κι εδώ, επωφελούμενοι από τη στάση και παραμονή μας στο σπίτι των φίλων μας στην Αλμυρή Κορινθίας. Η αίθουσα δεν είναι μακριά. Περίπου 15 λεπτά δρόμος από το σπίτι τους, όσο δηλαδή κάνουμε κι εδώ, στην Αθήνα, καθώς πηγαίνουμε να πάρουμε ηλικιωμένους αδελφούς από τα σπίτια τους…