Λίγο αργότερα στο κέντρο διασκέδασης “Βίγλα” του Δημοσθένη, όλα ήταν έτοιμα για να υποδεχθούν τους καλεσμένους. Η διακόσμηση άψογη. Τα τραπέζια στρωμένα και οι μπομπονιέρες ξεχωριστές... πιθάρια με χαραγμένα πάνω τους το όνομα του μικρού Αγησίλαου. Δείτε δυο στο τραπέζι μου...

Νωρίτερα πήγαμε και φωτογραφήσαμε το χώρο της ταβέρνας. Έχουν κάνει καλή δουλειά εδώ οι άνθρωποι. Αρκεί να 'χεις υπομονή και να περιμένεις... Στο τέλος είναι σίγουρο ότι θα αποζημιωθείς με το παραπάνω...

Άψογη η διακόσμηση των τραπεζιών. Χάρτινα καραβάκια γεμάτα καραμέλες, γλειφιτζούρια και μπαλόνια για τα παιδιά. Και δίπλα τα ποτήρια της ρακής και του κρασιού, απαραίτητα στο δείπνο που θα ακολουθήσει της βάφτισης. Και φυσικά ρεσώ παντού. Όλα στο μπλε του ουρανού... Για το αγόρι που βαφτίστηκε σήμερα...

Ψηλά σ' ένα λόφο, αριστερά πριν φτάσουμε στο Ζοφόρο από το Θραψανό, είναι η ταβέρνα “Βίγλα” όπου έγινε το γλέντι για τα βαφτίσια του μικρού Αγησίλαου. Πανόραμα όλος ο κάμπος κάτω από τα πόδια μου. Το αεράκι γλυκαίνει την ατμόσφαιρα και παίρνει από πάνω μας, όλη τη ζέστη της μέρας... Τόσο που το βράδυ έκανε ψυχρούλα πια...

Οι οργανοπαίκτες έδωσαν μια άλλη ξεχωριστή νότα στην όλη γιορτινή ατμόσφαιρα της βάφτισης. Ο λυράρης, ένα πολύ ωραίος πιτσιρικάς, είναι λέει δάσκαλος στο δημοτικό σχολείο του Θραψανού.... Αν διδάσκει με το ίδιο κέφι που έπαιζε τις κοντυλιές χθες βράδυ, είναι τυχερά τα παιδιά του...

Η οικογένεια Μαράτση πρώτη στο χορό. Μπροστά ο Νίκος, ο γιος του Παναγιώτη που τον κρατά και δίπλα του ο μεγάλος Αγησίλαος, παππούς, που το όνομά του πήρε ο μικρός που βαφτίστηκε σήμερα. Ο Νίκος έκανε απίστευτης ομορφιάς χορευτικές φιγούρες, όπως και ο πατέρας του... Τους θυμάμαι κι από το γάμο της Ειρήνης. Έκλεψαν την παράσταση...

Άλλο ένα στιγμιότυπο από το χορό που ακολούθησε ώς τις πρωινές ώρες της Κυριακής. Εμείς αντέξαμε ώς τη μία... Ήταν όλα όμορφα... Και τα φαγητά και το σέρβις του μαγαζιού και η ατμόσφαιρα με τους οργανοπαίκτες. Αν ήξερες να χορεύεις, το λέω αυτό γιατί εγώ ήμουν... παρατηρητής, θα μπορούσες να καθίσεις πολύ ευχαριστημένος ώς το τέλος...