Γράφω, κρατάω σημειωσεις, κάνω αναρτήσεις στο Site μου... Έτσι μ' αρέσει να περνάω τον ελεύθερο χρόνο μου στις διακοπές...

Ήρθε η ώρα να κάνω μερικά πράγματα τώρα, δέκα μέρες αφότου είμαι στο χωριό μου στη φετινές καλοκαιρινές μου διακοπές. Κυρίως αυτά αφορούν το πατρικό μου... Εκκρεμότητες που μένουν πίσω επειδή δεν είμαι εδώ να παρακολουθώ από κοντά το έργο των μαστόρων...

Να ρωτήσω, να μάθω,να δω πως μπορεί να γίνουν μερικά ακόμα βήματα μπροστά. Θέλω να το κάνω. Επιβάλλεται...

Όσο κι αν οι καιροί είναι θολοί και δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει η επόμενη μέρα, όσο κι αν προβλέπεται πιο άγριο το αύριο και πιο δύσκολο για την επιβίωση, το ζήτημα είναι ότι πρέπει να δω μερικά πράματα. Τέτοια, που δείχνουν να είναι προσεγγίσιμα.

Ναι, αυτή την εβδομάδα θα κάνω μερικά πράγματα... Θα ξεκινήσω από τα αλουμίνια. Παρόλο που φέτος μπήκε το νερό στ' αυλακι μετά την περσινή κοροϊδία από τον δήθεν μάστορα που προσφέρθηκε να τα φτιάξει και πληρώθηκε γι' αυτό... Ναι, μπήκαν, αλλά υπάρχουν ακόμα πράγματα που πρέπει να γίνουν. Και αυτά θα τα δω...

Όπως θέλω να δω και το σπίτι της Μαλάμως που έφτιαξαν πριν μερικούς μήνες τα παιδιά της στις λίγες μέρες που ήρθαν στο χωριό. Τα χέρια τους “πιάνουν” κι αυτό είναι πολύ σημαντικό. Και οικονομικό. Αυτό που χρειάζονταν ήταν μόνο ο χρόνος και τα υλικά, τα υπόλοιπα ήταν δική τους δουλειά...

Θα πάρω τα κλειδιά και θα πάω να τα δω από κοντά... Και θα περπατήσω έξω. Με τα πόδια ή με τη μηχανή... Το θέλω, το χρειάζομαι...

Θέλω να πάω λίγο στο καμίνι. Να δω τα παιδιά που δουλεύουν εκεί, να ακούσω τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς τους για τη δύσκολη συγκυρία που βιώνουμε...

Έχω και τη διάθεση και την όρεξη να το κάνω. Και νιώθω ήδη ξεκούραστος για να μπορώ να το απολαύσω.

Οι μέρες διακοπών δεν μπορεί παρά να είναι μέρες ξεκούρασης και πιο χαλαρής προσέγγισης των πραγμάτων... Αυτό είχα σκοπό να κάνω κι αυτό κάνω, μέρα τη μέρα...