Γι’ αυτά τα νέα παιδιά που συνεχίζουν την παράδοση γίνεται η Γιορτή του Θραψανιώτη Αγγειοπλάστη. Μακάρι η αφορμή για γλέντι να γίνει και αφορμή για προβληματισμό σε σχέση με τη συνέχιση της τέχνης και στο αύριο…

Πλήθυναν στο Facebook οι εγγραφές από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Θραψανού και από μεμονωμένα μέλη ή φίλους συγχωριανούς για την προβολή της γιορτής του Θραψανιώτη αγγειοπλάστη. Και οι προετοιμασίες στον προαύλιο χώρο του δημοτικού σχολείου κλιμακώνονται με γοργούς ρυθμούς.

Όσοι βέβαια γνωρίζουν, ξέρουν καλά πως το μεγαλύτερο βάρος θα είναι στο γλέντι. Ήδη τα βαριά ονόματα «κράχτες» έχουν πέσει στην αγορά. Στις 15/7 το βράδυ αρχίζουμε με Μπικάκη. Νέος κρητικός ήχος με ενσωματωμένα σύγχρονα όργανα που κάνουν τη μουσική να «ακούγεται» αλλιώς. Αρέσει στους νέους και ας έχουν τις ενστάσεις τους όσοι παρακολουθούν κατά γράμμα την παράδοση.

Εδώ και μια εβδομάδα έχουν τοποθετήσει διαφημιστικές πινακίδες με την εκδήλωση στις κρίσιμες διασταυρώσεις, όπως αυτή του Καστελλίου, των Πεζών και στον Κολομόδι. Και φυσικά οι οργανωτές έχουν φροντίσει να συμπέσουν οι τριήμερες εκδηλώσεις με το πανηγύρι της Αγιάς Μαρίνας στη Βόνη που προσελκύει προσκυνητές από όλη την Κρήτη και γίνεται το… αδιαχώρητο.

Η γιορτή ξεκίνησε με σκοπό να δώσει στους Θραψανιώτες αγγειοπλάστες τη θέση που τους πρέπει στην ιστορία. Κάποτε γύριζαν ολόκληρη την Κρήτη, μαστόροι σαν τον πατέρα μου, που έκαναν πιθάρια στις φημισμένες βεντέμες.

Έτσι μεγάλωσαν γενιές και γενιές. Με το χώμα, με τον πηλό, με την τέχνη τους που ξεπερνούσε τα όρια της δημιουργίας.

Σήμερα τα νέα παιδιά συνεχίζουν την παράδοση. Σε πιο σύγχρονα εργαστήρια που έχουν φτιάξει στο χωριό πια. Αλλά με την ίδια παραδοσιακή μέθοδο. Με την τέχνη που περνά αποκλειστικά από τα χέρια τους. Σταθερό εισόδημα από μια τέχνη που «κρατάει» στο πέρασμα των αιώνων.  Κι αυτό είναι ίσως που κρατάει τους νέους στο χωριό με αποτέλεσμα να αυξάνονται από απογραφή σε απογραφή, σε αντίθεση με την υπόλοιπη περιφέρεια που χάνει όλο και περισσότερο κόσμο.

Δεν ξέρω πως θα επηρεάσει τα πράγματα η κρίση, αλλά για την ώρα τους έχει ακουμπήσει πολύ λιγότερο από τους κατοίκους των αστικών κέντρων. Το διαπιστώνεις σε κάτι τέτοιες ευκαιρίες. Στα γλέντια που γίνονται στην περιοχή με αφορμή το καλοκαίρι. Γεμάτα είναι τα τραπέζια από ανθρώπους που αποζητούν λίγη χαρά στη διασκέδαση.

Οι αφίσες των καλλιτεχνών σε όλα τα χωριά κάνουν γνωστό πού παίζουν και πότε με τη λύρα τους. Και οι θεατές είναι μεταφερόμενοι. Σήμερα εδώ, αύριο αλλού. Κάπως έτσι περιμένουν και τη γιορτή του Θραψανιώτη Αγγειοπλάστη στις 15-16-17/7 στον προαύλιο χώρο του δημοτικού σχολείου του χωριού μας. Και είναι βέβαιο ότι ο κόσμος θα γλεντήσει και θα φάει το χοιρινό στο φούρνο με τις πατάτες, κλασική σπεσιαλιτέ.

Έχω δει το έργο και από άλλες χρονιές. Η μόνη προσωπική ένσταση είναι στο τρόπο που γίνεται αυτό καθεαυτό το γλέντι. Οι λυράρηδες ξεκινούν αργά το βράδυ και φτάνουν ώς τις πρώτες πρωινές ώρες με την ένταση στο τέρμα. Αυτή όμως είναι η χαρά των νέων. Σεβαστή…