Είναι που είναι που ρυθμοί τρελοί καθημερινά, κάπου περιμένουμε πώς και πώς τα Σαββατοκύριακα να λειτουργήσουμε σε ρυθμούς λίγο πιο χαλαρούς, να πάρουμε ένα μεσημεριανό υπνάκο, να κάνουμε τις δουλειές μας πιο ήρεμα…

Όσο γίνεται. Γιατί, χωρίς να το κάνουμε επίτηδες, όσα μας… περισσεύουν στην καθημερινότητα μας, εκεί τα… στριμώχνουμε. Την επαφή με το σούπερ μάρκετ, τη λαϊκή, ένα ψιλοδιάβασμα εφημερίδων, λίγο ουζάκι και ότι ήθελε προκύψει…Αλλά να αγχωθούμε και μ’ αυτό, πολύ δεν πάει;

Γι’ αυτό και θα προσπαθήσουμε κάποια πράγματα να τα κάνουμε σήμερα. Όπως την επαφή μας με τον λογιστή για τη φορολογική δήλωση, την εκκρεμότητα που έχουμε στα οικονομικά με το φροντιστήριο των Αγγλικών και των Γερμανικών, τη συνάντηση στην ΕΚΑΠ στο σπίτι της Αθηνάς στις 7.30 και λίγο πιο μετά στη συντακτική επιτροπή των «Μηνυμάτων». Πώς σας φαίνεται στα πρόγραμμα;

Και δεν τελειώσαμε. Έχω δώσει στο τυπογραφείο έξι σελίδες του νέου τεύχους του «Ηλεκτρικού» και θέλω να το ολοκληρώσω με άλλες έξι, αλλά δεν το βλέπω για σήμερα… Κι ακόμα να δω τις σημερινές εφημερίδες, να βγάλω φωτοτυπίες του Δελτίου, να κλείσω τις εκκρεμότητες με τη Βίκη σε σχέση με τις διαφημίσεις στη σελίδα 16 που της χρωστάω…

Είπαμε, το χαλαρά είναι στόχος προς διεκδίκηση. Στην πραγματικότητα έχω μπροστά μου ένα κάρο δουλειές όπως κάθε μέρα, άλλωστε… Κι ας είναι Παρασκευή. Κι ας αχνοφαίνεται στον ορίζοντα το Σαββατοκύριακο…