"Κλείσαμε" το τ. 176, της εφημερίδας "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος". Και τώρα, πιεστήριο!

ilektrikos.176

Αυτό είναι το φύλλο του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ τ. 176, το φύλλο που ολοκληρώσαμε προχθες και έφυγε για πιεστήριο. Μπορείτε να το δείτε όπως είναι τυπωμένο ΕΔΩ. Σταθερός, όπως πάντα στην παρουσία του! Σταθεροί και οι άνθρωποι που έχουν την ευθύνη έκδοσης του, από το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, τη Διοίκηση του. Την Παρασκευή 27/12/2024 πήρα ύλη για το νέο τεύχος. Και την Τετάρτη το μεσημέρα κατά τη μία, πήγαμε στο τυπογραφείο κάναμε τις τελευταίες "πινελλιές" και την "κλείσαμε".

anagrafi.040324

Εδώ, σ' αυτό το τυπογραφείο, την ΑΝΑΓΡΑΦΗ, στο Περιστέρι, γίνεται η τεχνική επεξεργασία του "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ Σιδηρόδρομου". Η Ανδρομάχη ή Μάχη είναι η κοπέλα που συνεργαζόμαστε. Την ευχαριστούμε για την άψογη συνεργασία, όπως και τους ανθρώπους του τυπογραφείου, Σάκη και Δημήτρη.

ilektrikos.171Η έκδοση μιας εφημερίδας είναι ένας κύκλος. Μόλις ολοκληρωθεί ένα τεύχος και αφού περάσει λίγος καιρός και το χαρούν οι ανθρωποι του, αρχίζουμε να ετοιμάζουμε το επόμενο. Έτσι λοιπόν  την Παρασκευή 27 Δεκεμβρίου 2024 κατέβηκα στον Πειραιά για να παραλάβω το υλικό για το νέο τεύχος 176.  Και παρότι ήταν μια περίοδος γιορτών με πολλές ενδιάμεσες αργίες, όλα πήγαν καλά και χθες το μεσιμέρι, ώρα 13:00 πήγαμε εκεί και την "κλείσαμε" δίνοντας τις τελευταίες πινελιές ώστε να φύγει για το πιεστήριο... 

Χαίρομαι κάθε φορά που συμβαίνει να  ολοκληρώνουμε αυτή τη διαδικασία, επειδή είναι απόλυτα σταθεροί και κάνουμε πραγματική δουλειά, όταν βρισκόμαστε από κοντά... Όλα τριγύρω αλλάζουμε κι όλα τα ίδια μένουν, λέει ένας ποιητής. Ο χρόνος φεύγει σαν αέρας. Είναι μια όμορφη διαδικασία που γίνεται, κάθε δίμηνο. Διότι κάθε πράγμα που αξίζει, έχει τη δουλειά του. Τίποτα και πουθενά, κάτι, δε γίνεται "μαγικά" κι από μόνο του.

Το συναίσθημα; Χαρά για κάτι όμορφο που δημιουργούμε τακτικά με συνέπεια και συνέχεια. Μια όμορφη διαδικασία που επαναλαμβάνεται σταθερά, χρόνια τώρα. Και δεν ξέρω το γιατί (ή μάλλον ξέρω...) αλλά μ' αρέσει πολύ όλη αυτή η διαδικασία. Κι αυτό, το κάνουν οι άνθρωποι του να φαίνεται έτσι. Ιδιαίτερα ο πρόεδρος Θύμιος Ρουσιάς! Νιώθω την αγάπη τους, τη ζεστασιά, την καλή συνεργασία τους που αποτυπώνεται και στην ποιότητα της δουλειάς μας.

Και κάπως έτσι η ιστορία μας με το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, σύνεχίζεται. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που θεωρώ μεγάλο προνόμιο μου να συνεχίζω μαζί τους αυτό που ξεκίνησε εδώ και 30 χρόνια, από τη γέννηση της εφημερίδας με τους συνταξιούχους του ΗΣΑΠ. Ανθρώπους ξεχωριστούς, με ήθος και συνείδηση που σπάνια βρίσκεις στον κόσμο, στο συνάφι εκείνων που ασχολούνται με τα κοινά. 

Αν και έχω αλλάξει δύο ανθρώπους, στις θέσεις ευθύνης του προέδρου στο Σωματείο, τον Μανώλη Φωτόπουλο στο ξεκίνημα και για 15 χρόνια και τον Θύμιο Ρουσιά τα τελευταία 12 χρόνια, ποτέ δεν είχα πρόβλημα από κανέναν τους. Τον Θύμιο τον ήξερα και συνεργάστηκα μαζί του, άλλα δέκα χρόνια πριν, καθώς ήταν ο Γραμματέας του Σωματείου, επί εποχής Φωτόπουλου.

Εξαιρετικοί άνθρωποι! Είναι από αυτούς που λύνουν, αντί να δημιουργούν προβλήματα, που χαίρονται μ' αυτό που κάνουν και δεν μιζεριάζουν από λάθη που μπορεί να συμβούν. Και επιπλέον, εκτιμούν πολύ τη δουλειά που τους προσφέρω, όλα αυτά τα χρόνια.

Κι όταν λέω «φτιάχνω» την εφημερίδα που βλέπετε, εννοώ ότι τη σχεδιάζω και την υλοποιώ ως έκδοση. Δίνω δηλαδή μορφή στα άψυχα κείμενα. Στην έκδοση που μπορείτε να δείτε πατώντας ΕΔΩ, και που είναι η τελευταία, όπως θα διαπιστώσετε.

Είναι ένα έντυπο «συνδικαλιστικό», με την έννοια ότι προβάλλει τη δράση του Σωματείου, αλλά και δημιουργεί εκείνες τις προϋποθέσεις που είναι απαραίτητες για να διατηρείται (το Σωματείο και οι άνθρωποι του) ενωμένο και αγαπημένο στα μάτια των 2.000- 2.500 περίπου μελών του, συνταξιούχων του ΗΣΑΠ σε όλη την Ελλάδα, όπου κι αν μένουν.

Βέβαια, όπως σε όλους, η πανδημία του Covid-19, δημιούργησε κι εδώ τα προβλήματα της. Εκείνον τον καιρό, θυμάμαι, οι άνθρωποι του Σωματείου, παίρνοντας όλα τα μέτρα ασφαλείας, πήγαιναν τρεις φορές την εβδομάδα στον Πειραιά, στα γραφεία τους και σαν τα μυρμήγκια, ιδιαίτερα ο Θύμιος, ακόμα και από το σπίτι του, μάζευε την ύλη του 16σέλιδου ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ σε σχήμα ταμπλόιντ.

Μ’ αυτόν τον τρόπο και με καλό προγραμματισμό, κατάφεραν να μην χάσουν εκδόσεις, παρά μόνο μία! Άθλος, αν σκεφτεί κανείς, από τι περάσαμε… Και τι περνάμε! Αφού ο φόβος για τον Covid-19 δεν έχει φύγει, εντελώς.

Διατηρούν επίσης ένα εξαιρετικό διαδικτυακό τόπο για την άμεση ενημέρωση των μελών τους. Τις άμεσες ανακοινώσεις τις «ανεβάζει» η Ελευθερία, που έχει και τη γραμματειακή υποστήριξη του Σωματείου. Και τη γενική επιμέλεια έχω εγώ. Δείτε το ΕΔΩ, παρακαλώ.

Γενικά, είμαι πολύ χαρούμενος που συνεργάζομαι μαζί τους. Ακούν τις παρατηρήσεις μου, προσεκτικά και τις περισσότερες φορές τις εφαρμόζουν. Κάνουν τη δουλειά μου δημιουργική και ευχάριστη και τους ευχαριστώ γι’ αυτό. Και καθώς κι εγώ είμαι πια ο ίδιος συνταξιούχος, τους καταλαβαίνω όλο και περισσότερο. Το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, αποτελεί ένα πρότυπο δημιουργικότητας.

Κάποιοι λένε ότι τα Σωματεία Συνταξιούχων, είναι για απομάχους της δουλειάς. Που ζουν στο περιθώριο και ζουν με τις μνήμες τους από τα παλιά. Μπορεί να είναι και αυτό, αλλά πιστέψτε με, πολλοί νέοι θα ήθελαν να τους μιμηθούν στη δουλειά που προσφέρουν, εθελοντικά, για το κοινό καλό!

Επικαιρότητα

Το ψήφισμα της απεργιακής συγκέντρωσης

Από τη σημερινή απεργιακή κινητοποίηση. Οι απεργοί έχουν πάρει μέτρα περιφρούρησης...

Οι απεργοί που συγκεντρωθήκαμε σήμερα Πέμπτη 20/5/2010 στο Πεδίο Άρεως στην απεργιακή συγκέντρωση της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, με αίτημα κατά των άδικων οικονομικών μέτρων και με αιχμή το Ασφαλιστικό εγκρίναμε το παρακάτω ψήφισμα:

Οι εργαζόμενοι απορρίπτουν ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΑ το Σχέδιο Νόμου της Κυβέρνησης και της Τρόικας (Ευρ. Επιτροπή, ΕΚΤ, ΔΝΤ) γιατί αλλοιώνει, ανατρέπει και απαξιώνει τα κοινωνικά χαρακτηριστικά της ασφάλισης και τα δικαιώματα των ασφαλισμένων:

1)   Ακολουθεί την παλιά χρεοκοπημένη συνταγή μείωσης των Συντάξεων υλοποιώντας τον Νόμο Πετραλιά με αύξηση των ορίων ηλικίας (ειδικότερα στις γυναίκες και στους νέους) ως τη μόνη λύση για την αντιμετώπιση των ελλειμμάτων και της βιωσιμότητας του ασφαλιστικού συστήματος.

2)  Το κράτος περιορίζει και συρρικνώνει δραματικά την προοπτική και τις υποχρεώσεις του  για την χρηματοδότηση του ασφαλιστικού συστήματος.

Ειδικότερα για τις Νέες Γενιές η κρατική χρηματοδοτική συμμετοχή περιορίζεται στο ελάχιστο ποσό το οποίο και αυτό τίθεται υπό «αυστηρές» προϋποθέσεις που φτάνει στα όρια της ακύρωσης. Εντάσσει του νεοπροσληφθέντες του Δημοσίου στο ΙΚΑ με κίνδυνο κατάρρευσης του Ιδρύματος και της Ασφάλισης του Δημοσίου.

3)   Μειώνει τις συντάξεις έως και 15%, οδηγεί το ποσοστό αναπλήρωσης στο 65%, καταργεί τις κατώτατες συντάξεις και οδηγεί τους συνταξιούχους της χώρας μας σε ακόμα χαμηλότερη θέση.

4)    Αυξάνει έμμεσα τον εργασιακό βίο από 2 έως 7 χρόνια για όλες τις κατηγορίες ασφαλισμένων ακόμα και στα ΒΑΕ  και ιδιαίτερα των γυναικών στο δημόσιο από 5 έως 15 χρόνια.

5)    Επαναφέρει το ΛΑΦΚΑ, δηλαδή την εσωτερική αναδιανομή εισοδήματος μεταξύ των  συνταξιούχων, η οποία σε συνδυασμό με τις υπόλοιπες περικοπές, οδηγεί σε ένα ακόμη πιο φτωχό σύστημα για τους ήδη συνταξιούχους αλλά και για τις επερχόμενες γενιές.

6)     Αφήνει δεκάδες σκόπιμες ασάφειες και εξουσιοδοτικές διατάξεις, για να ρυθμιστούν τεράστιας σημασίας και σπουδαιότητας θέματα με Υπουργικές αποφάσεις, με σοβαρό κίνδυνο περαιτέρω επώδυνων αλλαγών.

7)     Εξισώνει το όριο ηλικίας των γυναικών στο δημόσιο από 5 σε 15 χρόνια. (Υλοποίηση της απόφασης του Ευρωδικαστηρίου που εξισώνει τα όρια ανδρών – γυναικών με αποτέλεσμα την αύξηση του ορίου ηλικίας των μητέρων από 5 σε 15 χρόνια.)

8)    Προωθεί ρυθμίσεις για περαιτέρω υποβάθμιση της επικουρικής ασφάλισης και δεν αντιμετωπίζει τα οξυμένα προβλήματα που υπάρχουν σ’ αυτά όπως το Ταμείο Πρόνοιας Δημοσίων Υπαλλήλων κ.λπ.

Οι εργαζόμενοι, οι Συνταξιούχοι, οι άνεργοι αρνούνται να πληρώσουν για ακόμα μια φορά τα εγκληματικά πολιτικά και ασφαλιστικά λάθη των κυβερνήσεων, με μειώσεις των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών τους δικαιωμάτων και παροχών.

ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ και απορρίπτουν τη λογική ότι δεν υπάρχει άλλη λύση για τη σωτηρία του ασφαλιστικού συστήματος, ότι δεν μπορεί να διασφαλισθεί το μέλλον των ΝΕΩΝ που αναγκάζονται να δουλεύουν ΑΝΑΣΦΑΛΙΣΤΟΙ.

ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ ΤΗΝ ΥΠΟΤΑΓΗ στις παράλογες αντεργατικές, και αντιασφαλιστικές ρυθμίσεις της Κυβέρνησης και των «Τοκογλύφων» δανειστών.

Λύση ΥΠΑΡΧΕΙ το θέμα είναι αν ΥΠΑΡΧΕΙ πολιτική βούληση.

Εδώ και χρόνια τα συνδικάτα έχουν καταθέσει ολοκληρωμένη, τεκμηριωμένη και ρεαλιστική πρόταση, που σέβεται και ενισχύει τα δικαιώματα των ασφαλισμένων ενώ ταυτόχρονα εξασφαλίζει την οικονομική βιωσιμότητα του συστήματος.

Το θέμα είναι ότι αυτή έρχεται σε αντίθεση, με τις Νεοφιλελεύθερες συνταγές που έχουν κυρίαρχο στόχο, την ακύρωση κάθε κοινωνικού χαρακτήρα της ασφάλισης, γιατί αυτές το αντιμετωπίζουν αποκλειστικά ως οικονομικό πρόβλημα, αγνοώντας προκλητικά τον άνθρωπο και τις ανάγκες του!

Προτάσεις ΕΝΙΑΙΕΣ και ΔΙΚΑΙΕΣ με εξίσωση παροχών προς τα πάνω για όλες τις κοινωνικές ομάδες και όλες τις κατηγορίες, που δεν θα διαχωρίζουν τους ασφαλισμένους σε «καλούς» και «κακούς» σε πρώτης και δεύτερης κατηγορίας πολίτες!

Το πρόβλημα του ασφαλιστικού συστήματος στη χώρα μας είναι πρόβλημα ΠΟΡΩΝ – ΕΣΟΔΩΝ και ΟΧΙ ΠΑΡΟΧΩΝ γι’ αυτό:

Καμία ΛΥΣΗ δεν είναι βιώσιμη, σοβαρή και αποδεκτή αν δεν αντιμετωπίζει το πρόβλημα των πόρων – εσόδων όπως:

1 ) Την εκτεταμένη εισφοροδιαφυγή, τη φοροκλοπή, τη μαύρη και ανασφάλιστη εργασία, που αποτελούν διαχρονικά το κυρίαρχο  πρόβλημα εσόδων.

Τρόποι και «εργαλεία» να αντιμετωπισθεί υπάρχουν πολλοί και έχουν εφαρμοσθεί αποτελεσματικά στις χώρες της Ευρ.Ένωσης με θεαματικά αποτελέσματα.

2) Την είσπραξη των βεβαιωμένων και καταλογισθέντων ασφαλιστικών οφειλών χρεών σε μεγάλους και ισχυρούς εργοδότες και επιχειρηματίες. (Για αρκετούς υπάρχουν και αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις, οι οποίες κατά περίεργο τρόπο δεν ΕΚΤΕΛΟΥΝΤΑΙ!

Επιτέλους να δοθεί στη ΔΗΜΟΣΙΟΤΗΤΑ ο κατάλογος των οφειλετών του ΙΚΑ – ΕΤΑΜ  τουλάχιστον για ποσά άνω των 50.000 Ευρώ.

3)  Τα «κόλπα» των εικονικών πτωχεύσεων μεταβιβάσεων και τις προσχεδιασμένες εισφορο-αποφυγές των ιδιωτών που κατά τα άλλα οι ίδιοι γίνονται πλουσιότεροι, μέσω εξωχώριων εταιρειών και μεταβίβασης των περιουσιακών τους στοιχείων σε τρίτους.

4)  Τη λεηλασία των Ασφαλιστικών Ταμείων απ’ τις ανεξέλεγκτες δαπάνες Υγείας ( φαρμάκων, έξω-νοσοκομειακών υπηρεσιών, προσθετικών υλικών κλπ. ) που έχουν γίνει η μεγαλύτερη πληγή σπατάλης.

5)  Την αποτελεσματική αξιοποίηση των αποθεματικών και της ακίνητης περιουσίας των Ασφαλιστικών Ταμείων, που απαξιώνετε ανεκμετάλλευτη.

6) Τη συνεπή καταβολή των υποχρεώσεων του Κράτους προς τον κλάδο σύνταξης και υγείας των Ταμείων, τα χρέη του οποίου έχουν ξεπεράσει τα 8 ΔΙΣ €.

7)  Την άντληση πρόσθετων πόρων από χρηματιστηριακές δραστηριότητες, την κίνηση κεφαλαίων, τα τυχερά παιχνίδια, την εκποίηση δημόσιας περιουσίας κλπ.

8)  Την ίδρυση ειδικής Τράπεζας Ασφαλιστικών Ταμείων για την αξιοποίηση των αποθεματικών, των διαθέσιμων, των συνταξιοδοτικών λογαριασμών και πράξεων.

Η ΓΣΕΕ, η ΑΔΕΔΥ και η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΑΠΑΙΤΟΥΝ:

  • ΔΗΜΟΣΙΟ – ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ – ΙΣΧΥΡΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ που θα ενισχύει την κοινωνική συνοχή, τους οικονομικά αδύνατους, τους απλούς ανθρώπους του μόχθου.

ΠΡΩΤΑ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ και οι ΑΝΑΓΚΕΣ του. ΟΧΙ ΣΤΟ ΑΝΤΙΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ. ΑΥΞΗΣΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΕΙΩΣΗ ΤΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΠΑΡΟΧΩΝ. Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Η Απεργιακή Συγκέντρωση ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ

Σχόλια (0)

There are no comments posted here yet

Υποβάλετε το σχόλιό σας

Posting comment as a guest. Sign up or login to your account.
Συννημένα (0 / 3)
Share Your Location

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA