Ακόμα λίγη άνοιξη από τον τόπο που μένουμε... Την αντέχετε; Ιδού τα χρώματα της φύσης!
Χθες σας είχαμε κάτι από την περιοχή μας, μια φωτογραφία στις έξι και τις υπόλοιπες πέντε, τις δώσαμε στα λουλούδια της φίλης μας Νίτσας από την Αλμυρή Κορινθίας. Σήμερα επιστρέφουμε Αθήνα με ότι πιο όμορφο είναι εκεί έξω, στους ακάλυπτους χώρους της ευρύτερης περιοχής Ακαδημίας Πλάτωνα.
Όλες αυτές οι ομορφιές είναι δίπλα στο 3ο ΕΠΑΛ, κοντά στο ΚΤΕΛ Κηφισού και τις τραβήξαμε μια από τις προηγούμενες μέρες που είχαμε βγει σε μια ελεγχόμενη βόλτα, ύστερα από τη σχετική άδεια. Δείτε το χαμομήλι, τι υπέροχο που είναι. Ήθελα να μαζέψουμε, αλλά η Σούλα φοβήθηκε να το εμπιστευτεί, ότι ήταν καθαρό και δεν το κάναμε.
Αυτό το υπέροχο, μοναδικό κίτρινο και πράσινο, εμείς το λέμε στην Κρήτη, βρούβες... Και μάλιστα ξεσταχιασμένες... Δεν τρώγονται πια, αλλά οπτικά τουλάχιστον το αποτέλεσμα, είναι υπέροχο για τα μάτια μας. Ένας αρκετά μεγάλος ανοιχτός χώρος, σε μια σχετικά κατοικημένη περιοχή.
Οι μαργαρίτες πάλι είναι το σήμα κατατεθέν της άνοιξης. Θα είναι εδώ ώς την Πρωτομαγιά, ένα ολόκληρο μήνα. Και τι δεν κάναμε μ' αυτές στο χωριό... Τις κόβαμε ματσάκια για να τις βάλουμε στο ανθοδοχείο, στο σπίτι μας. Και νομίζω ότι κράταγαν τότε αρκετά. Και ομόρφαιναν τα πάντα, ένα γύρω.
Μου έκανε εντύπωση όλη αυτή η ομορφιά και έσκυψα και προσανατόλισα το φακό του κινητού μου, πάνω τους. Νομίζω ότι το αποτέλεσμα αποζημιώνει για την προσπάθεια. Δείτε τι όμορφο που έχουν κάνει τον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ όλες αυτές οι αγριάδες. Διότι, πουθενά εδώ δεν έβαλε το χέρι του, ο άνθρωπος.
Κρατάω όλα αυτά τα υπέροχα πράγματα, καθώς και τα σχόλια που έκαναν οι φίλοι μου όταν ανέβασα τις φωτογραφίες στο Facebook. Λόγια αγάπης και... συμβουλές. Η Λένα επέμενε πως έπρεπε να μαζέψουμε από το χαμομήλι. Μπορεί και να είχε δίκιο, αλλά όπως είπα δεν το κάναμε, επειδή δεν ξέραμε το μέρος.
Σχόλια (0)