Όμορφα μπαλκόνια σας έχουμε σήμερα. Μια ξεχωριστή μέρα για κάποιους από μας...
Λεμονιά στο μπαλκόνι ενός διαμερίσματος, με καρπό πάνω της; Πάντα μου έκανε εντύπωση και η λεμονιά είναι από τα δέντρα που θα ήθελα πάντα να έχω. Την έβαλα στην εξωτερική αυλή του σπιτιού πατρικού μου σπιτιού στο χωριό και έχω τη χαρά να την έχω μπροστά μου κάθε μέρα κι ας είναι στον κοινόχρηστο χώρο της πολυκατοικίας.
Είναι μερικά λουλούδια, δεν ξέρω την ονομασία τους, αν και προσπαθώ συνεχώς και ρωτώ τους φίλους που μου στέλνουν να μου πουν πώς τα λένε, που είναι πανέμορφα κι αυτή την εποχή που τραμπαλίζεται ανάμεσα στο σκληρό χειμώνα και ανοιγοκλείνει το μάτι στην άνοιξη, όταν αφήνει τις θερμοκρασίες του να ανέβουν...
Ναι, είναι πολύ όμορφα, ίσως επειδή δεν είναι σε κάποιο κήπο και το χώμα που χρειάζονται για να αναπτυχθούν. Τους αρκεί ο ήλιος και η φροντίδα. Και μια γλάστρα τους είναι αρκετή για να βγάλουν τις πιο ωραίες ομορφιές. Να μας γεμίσουν αισιοδοξία, πως η ζωή συνεχίζεται και έχει πάντα τα ωραία της!
Έχω λόγους να τα αγαπώ πάντα, τα λουλούδια. Έχουν έναν τρόπο να φτιάχνουν τη διάθεση, να σε γεμίζουν χαρά, να σου δίνουν δύναμη... Σήμερα που είναι μια μέρα που χρειάζονται αντοχές, παραπάνω, έκρινα φρόνιμο να τα μοιραστώ μαζί σας. Να πάρετε κι εσείς από τη χαρά μου. Έτσι δεν κάναμε πάντα, εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ;
Ακόμα κι αυτά τα χρυσάνθεμα, που είναι τώρα πια στο τέλος τους, έχουν την ομορφιά τους... Σκέφτομαι πόσο πρέπει να μας αγαπά ο δημιουργός μας, ώστε να μας δίνει για τα μάτια μας τόσες και τέτοιες ομορφιές. Ξέρει ότι τα χρειαζόμαστε όλα αυτά, επειδή είμαστε μικροί και ευάλωτοι... Κι επιπλέον μας αρέσει το ωραίο!
Σχόλια (0)