Όμορφες μέρες διακοπών! Είναι ωραίο μερικές φορές να ακούς μόνο τα τζιτζίκια…
Μέρες καλοκαιρινών διακοπών, στα τέλη του Ιουλίου. Με το θερμόμετρο να είναι καθηλωμένο σταθερά ψηλά και όσους ανθρώπους μπορούν, να είναι ήδη σε κάποιο τουριστικό θέρετρο, δίπλα στη θάλασσα και το πράσινο, για λίγη παραπάνω δροσιά… Κάτι εντελώς απαραίτητο, για να αντέξουμε το χειμώνα που θα έρθει μπροστά μας.
Διότι θα έρθει, όσο κι αν ζώντας μέσα στη θερινή ραστώνη σήμερα, μοιάζει να μην προκύψει ποτέ… Ο χρόνος κινείται με τους δικούς του ρυθμούς. Και μια αρχή καλή, λέει να μη χάνεις τίποτα από ότι είναι για να ζήσεις. Διότι μπορεί και να μην ξανασυμβεί ποτέ, αφού τίποτα δεν θεωρούμε δεδομένο.
Σε χαλαρούς ρυθμούς λοιπόν, αναζητώ κάτι όμορφο. Και δεν θέλει και πολύ για να το βρω… Απλά πράγματα χρειαζόμαστε και σ’ αυτά τα απλά, αλλά περιεκτικά, κρύβεται το μυστικό της ζωής. Και μπορεί να είναι μια παρέα με φίλους, ένα καλό φαγητό, μια ενδιαφέρουσα συζήτηση, ένας καφές στην ώρα του… Αυτά αρκούν.
Η θάλασσα στο βάθος, όπως τη βλέπουμε από το μπαλκόνι μας, είναι ήρεμη, Πού και πού, ένα ταχύπλοο περνά, αφήνοντας άσπρες γραμμές πίσω του. Και καθώς η ατμόσφαιρα είναι καθαρή, από εδώ, το πρώτο πόδι της Χαλκιδικής, την Κασσάνδρα που είμαστε, διακρίνω το δεύτερο πόδι με τον Μαρμαρά και το Πόρτο Καρράς απέναντι μας.
Καταγράφω εικόνες και λέξεις… Είναι κάτι που με γεμίζει, εδώ στις διακοπές μου, αφού έχω λίγο περισσότερο χρόνο στη διάθεση μου. Που δεν με τρελαίνει και πολύ το ρολόι που φορώ, όταν το φορώ... Νομίζω, αυτό το έχω καταφέρει τα τελευταία χρόνια. Το κοιτάω μόνο, όπου και όταν, είναι αναγκαίο, προκειμένου να διεκπεραιώσω δουλειές και υποχρεώσεις.
Γραμμένο, όπως μ’ αρέσει, είναι αυτό το κομμάτι. Στο χέρι, απόγευμα, παρέα με ένα ελληνικό καφέ και με τα τζιτζίκια στα διπλανά λιόφυτα να έχουν στήσει το δικό τους καλοκαιρινό πάρτι… Δεν την έχω πάντα αυτή την πολυτέλεια, αλλά στις διακοπές μου το θέλω. Όπως το μπάνιο στη θάλασσα το πρωί και την καλή παρέα όλη μέρα.
Σχόλια (0)