Είπαμε, υπομονή! Όχι πως είναι και το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο, αλλά σίγουρα οπλιζόμαστε, ώστε να είμαστε σε θέση να αντιμετωπίσουμε τις πιο δύσκολες καταστάσεις όταν αυτές έρθουν. Ας κάνουμε λοιπόν και σήμερα, άλλη μια μέρα από το τάμπλετ… Και ας σας δώσουμε λουλούδια, αυτή τη φορά.

Ξέρουμε ότι τα αγαπάτε. Εξάλλου τα περισσότερα από αυτά που βλέπετε εδώ, εσείς μας τα στείλατε. Πριν από καιρό ίσως, αλλά τι σημασία μπορεί να έχει; Η ομορφιά, αν μη τι άλλο, είναι διαχρονική. Το νιώθεις, το διαισθάνεσαι, καθώς μετράς βήμα – βήμα αυτή την απαράμιλλη ομορφιά!

Έχω τα τρεξίματα μου κι εγώ σήμερα… Θα κλείσω τις σελίδες του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ στο τυπογραφείο. Μια διαδικασία που γίνεται κάθε δυο μήνες μια για όποιους έχουν στοιχειώδη σχέσημε τη σύνταξη ύλης, αντιλαμβάνονται τι λέω. Οι υπόλοιποι θα συνεχίσουν να πιστεύουν ότι μερικά πράγματα στον Τύπο, γίνονται «από μόνα τους», μαγικά.

Και μετά θα αρχίσουμε να κάνουμε τα δικά μας σχέδια, για το φετινό καλοκαίρι. Ανενόχλητοι μάλιστα, καθώς στην Π.Ο.Σ.Σ. αποφάσισαν να μη βγάλουν τον ΤΥΠΟ αυτό το δίμηνο. Θα περιμένουν λίγο να δουν τι τρέχει με τη νέα κυβέρνηση και θα επανέλθουν αρχές Σεπτεμβρίου. Εμένα πάντως θα μου λείψει…

Αλλά, δεν μου πέφτει λόγος. Δική τους είναι η εφημερίδα, εκείνοι θα αποφασίσουν τι θα κάνουν. Εγώ σίγουρα έχω να ασχοληθώ με πολύ σοβαρά πράγματα. Άσε που μέχρι τότε μπορεί και να φτιάξουν το κομπιούτερ μου και να γίνει η ζωή μου, λιγότερο κουραστική. Αν δεν μου τηλεφωνήσουν μέχρι αύριο, θα το κάνω εγώ.