Αυτή η μικρή πλατεία στο κέντρο της Αθήνας καθορίζεται από τα όρια που σας δείχνουμε στο χάρτη. Είναι κοντά στη Μιχ. Βόδα και στην Ηπείρου. Δεν έχει όνομα, αλλά δεν της λείπει η ομορφιά. Εμείς τουλάχιστον έτσι την νιώσαμε και θέλουμε να το μοιραστούμε μαζί σας...
Ακολουθήστε μας, παρακαλώ...

Φαίνεται ότι κάποτε ήταν κι εδώ πολυκατοικίες αλλά ο Δήμος Αθηναίων έκρινε πως χρειάζονταν μια μικρή ανάσα ζωής η περιοχή και διαμόρφωσε το χώρο, όπως ακριβώς χρειάζονταν, ώστε η μικρή πλατεία να αποκτήσει μια ομορφιά και να αρέσει στους ανθρώπους να τη χρησιμοποιούν.


Αυτή η εποχή βέβαια δεν είναι και η καλύτερη, καθώς τα δέντρα δεν έχουν ούτε ένα φύλλο επάνω τους. Όμως ακόμα κι έτσι εμάς μας άρεσε, όπως άρεσε και στους ανθρώπους που επωφελήθηκαν από τον ήλιο για να καθίσουν στα παγκάκια της και να κάνουν τις συζητήσεις τους.


Δείτε, ακόμα κι έτσι καθώς η πλάτη της είναι οι τεράστιες πολυκατοικίες, το λίγο πράσινο αλλάζει τη διάθεση και δίδει τη δυνατότητα σ' αυτούς τους ανθρώπους που ζουν εκεί, να νιώσουν καλύτερα. Κι από ότι μας είπαν οι θαμώνες, οι υπάλληλοι τους Δήμου, την περιποιούνται...


Προσπαθήσαμε να καταγράψουμε όλες τις πλευρές της. Δεν ήταν και τόσο δύσκολο. Ο χώρος είναι μικρός. Και το φωτογραφικό ρεπορτάζ μπορούσε να γίνει γρήγορα... προσπαθήσαμε να το κάνουμε με τη μεγαλύτερη επάρκεια και ελπίζω το αποτέλεσμα να σας ικανοποιεί.


Εντάξει οι άνθρωποι που δεν αγαπούν τον τόπο που ζουν τείνουν να καταστρέψουν τα πάντα. Όπως αυτή τη βρύση, ας πούμε. Ξήλωσαν το μηχανισμό της και τη μετέτρεψαν σε... ψησταριά. Αυτή ήταν η ανάγκη τους. Τι θέλετε δηλαδή, να παραμείνουν οι αρχικοί σχεδιασμοί;


Άλλη μια γωνιά της μικρής πλατείας που εμένα τουλάχιστον με κέρδισε... Ελπίζω αυτή η λάμπα να ανάβει τη νύχτα και να της παρέχει, μαζί με τις άλλες μια κάποια ασφάλεια. Διότι, ανοιχτή όπως είναι από παντού, οι κίνδυνοι παραμονεύουν... Πάντως χάρηκα που τη βρήκα στο δρόμο μου...