Στην ταβέρνα του «Λάμπρου» στο Κατσιμίδι, βρεθήκαμε χθες με τα παιδιά. Ήθελα να πάρουν μια «γεύση» και από Πάρνηθα. Προσπαθώ, όλες αυτές τις ημέρες, να τους γνωρίσω σφαιρικά την Αθήνα και να πάρουν μαζί τους, όμορφες εικόνες από την Ελλάδα.


Στο μέρος αυτό της Πάρνηθας, κάνει κρύο. Και χθες ο καιρός ήταν συννεφιασμένος. Ευτυχώς δεν έβρεξε μέχρι που φτάσαμε εκεί. Το έκανε, όσο τρώγαμε και στην επιστροφή στην Αθήνα... Το τζάκι όμως ήταν αναμμένο και τα κορίτσια, ιδιαίτερα η Σούλα, της άρεσε πολύ.


Ζητήσαμε από την κοπέλα που σερβίριζε να μας βγάλει μια φωτογραφία. Ανταποκρίθηκε με χαρά. Μου αρέσουν οι άνθρωποι που σου λένε «ναι», με χαμόγελο. Το τραπέζι μας έχει τα κλασικά, παϊδάκια, σαλάτες, πατάτες τηγανητές, ένα χωριάτικο λουκάνικο και δικό του κόκκινο κρασί.


Ο ιδιοκτήτης της ταβέρνας, μας θυμήθηκε... Ερχόμαστε και με τον παππού Διονύση εδώ και του άρεσε πολύ. Κέρασε και τα δικά του. Και τα γλυκά στο τέλος, γιαούρτι με μέλι και χαλβά σιμιγδαλένιο και ενάμισι λίτρο κρασί από αυτό που πίναμε και μας άρεσε...


Νωρίτερα κάναμε μια στάση στα βασιλικά κτήματα στο Τατόι. Είχαμε καιρό να πάμε… Πάντα μας άρεσε με τη Σούλα, αυτή η διαδρομή μέσα στο πράσινο, όσο κι αν η εγκατάλειψη του πρώην θερινού παλατιού, περνώντας τα χρόνια, γίνεται όλο και πιο εμφανής...


Στον Κώστα άρεσε πολύ αυτός ο πλάτανος. Κι αυτός ήταν που δημιούργησε αυτό το πλάνο. Μάλιστα χαμήλωσε το κινητό του τηλέφωνο και κατάφερε να «πιάσει» την κορυφή του έχοντας και τα κορίτσια μέσα. Αργότερα, όταν μας στείλει, όπως μας υποσχέθηκε τις χιλιάδες φωτογραφίες που πήρε, θα σας βάλω να δείτε τη δική του. Ασφαλώς, πολύ καλύτερη!


Κατεβήκαμε στο χώρο της πισίνας των θερινών ανακτόρων, κάποτε. Η εγκατάλειψη είναι φανερή. Δεν μπήκα καν στον κόπο, να φωτογραφίσω την άδεια πισίνα. Μια σκέτη θλίψη ήταν… Έμεινα εδώ, να παρακολουθώ τον Κώστα να στήνει τις φωτογραφίες του, ενθουσιασμένος κυριολεκτικά από τον χώρο.


Με φόντο το παλάτι, πίσω τους... Η Σούλα, ο γιός της και η νύφη της... Ναι ήταν και χθες μια πολύ όμορφη μέρα. Εκτιμήσαμε καθετί, με όλες τις αισθήσεις μας, επειδή αποτελούν μέρος της Δημιουργίας του Ιεχωβά. Και κρατήσαμε κι εμείς και τα παιδιά, το καλύτερο στη μνήμη της καρδιάς μας.