Από την Κρήτη στο Πήλιο, μια δρασκελιά δρόμος για τους καλούς φίλους και αδελφούς…
Σήμερα στο ξεκίνημα μιας νέας εβδομάδας, θα ήθελα να αρχίσω με όμορφες φωτογραφίες που μου έστειλαν φίλοι. Το ξημέρωμα αυτό είναι από τη Ζαγορά Πηλίου, την ώρα που σηκώνεται η Βικτόρια για να φτιάξει τα υπέροχα πρωινά για τους πελάτες του ξενώνα τους.
Κι αυτή εδώ η φωτογραφία είναι από τη Γρα Λιγιά της Ιεράπετρας. Ανατολική Κρήτη. Υπέροχη! Ένας άλλος κόσμος απ’ ότι γνωρίζαμε ως τώρα. Η θάλασσα ήρεμη. Το ελάχιστο κύμα παφλάζει πάνω στην αμμουδιά. Κι ο Γιώργος έχει προλάβει να γράψει τις λέξεις.
Το γαλάζιο της θάλασσας είναι παντού υπέροχο. Εδώ είναι το Αιγαίο. Φωτογραφημένο από ψηλά. Το Πήλιο είναι πανέμορφο κάθε εποχή. Εμείς το ζήσαμε με χιόνια, αλλά κι έτσι είναι υπέροχο είναι και το καλοκαίρι με την ήρεμη και γαλήνια θάλασσα.
Νότια Κρήτη, κάπου κοντά στην Ιεράπετρα. Το άνυδρο τοπίο και η θάλασσα πεντακάθαρη να την πιείς στο ποτήρι. Εδώ είναι που σηκώνεις τα χέρια ψηλά και ευχαριστείς τον Δημιουργό. Ποιος άνθρωπος και με ποια μέσα μπορεί να καταφέρει αυτή την άγρια ομορφιά;
Η νοικοκυρά έχει σηκωθεί νωρίς. Ετοίμασε το φύλλο για την πίτα της, την έβαλε στον φούρνο να ψηθεί και τώρα είναι έτοιμη για το σερβίρισμα. Από τα χέρια της Βικτόριας. Ξέρουμε τι σας λέμε με σιγουριά. Έχουμε γευτεί λιχουδιές από τα χέρια της.
Όπως κι αυτοί οι λουκουμάδες που ακόμα δεν έχουν μελωθεί για να σερβιριστούν στους πελάτες, ανάμεσα στα άλλα, για το πρωινό τους. Απλά, όμορφα, αληθινά. Με υλικά αγνά, από εκείνα που τρώνε και οι ίδιοι. Ελεγμένα και προσεγμένα στο καθετί…
Σχόλια (0)