Για το καφέ στο Λόφο Σκουζέ, έχω γράψει πολλές φορές στο παρελθόν. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ. Πάντα μου άρεσε να πίνω το καφεδάκι μου εκεί ή ακόμα και να τρώω κάτι, από αυτά που έφτιαχνε στην κουζίνα του ο αξέχαστος Τάσος… Πρόκειται για μια όμορφη περιοχή στα Σεπόλια, αρκετά ψηλά απ’ όπου μπορείς να δεις την Ακρόπολη ή τον Λυκαβηττό το βράδυ, φωτισμένα…


Κι ωστόσο όλοι εμείς που κάναμε υπομονή και προσμέναμε είδαμε πριν δυο χρόνια, ύστερα από μια μακριά περίοδο κλεισίματος να ανοίγει υπό την εποπτεία του Δήμου Αθηναίων, απογοητευτήκαμε πριν λίγες μέρες, όταν σε μια επίσκεψη μας το βρήκαμε σ’ αυτή την κατάσταση εγκατάλειψης… Τι συνέβη λοιπόν; Απέτυχε και ο ίδιος ο Δήμος στη διαχείριση του; Οι εικόνες που είδαμε είναι θλιβερές…


Από τότε που με μεθόδευση ενός αλητήριου ο οποίος έδωσε διπλάσια προσφορά για να κάνει τον Τάσο, τον φίλο που το διαχειριζόταν ως καφέ και ταβέρνα ως τότε, να φύγει, επειδή ήταν ασύμφορη πια η εκμετάλλευση του. Και λέω αλητήριος, γιατί δεν έδωσε ποτέ τίποτα από ότι υποσχέθηκε, ενώ κάποια στιγμή το εγκατέλειψε αφήνοντας το σε μια οικτρή κατάσταση… Κάποιοι ίσως, θυμούνται…


Εκείνη την περίοδο, πολλοί ήταν αυτοί κι ανάμεσα τους κι εμείς που ζητούσαν την επαναλειτουργία του, καθώς βρίσκεται σε ένα πολύ όμορφο σημείο της Αθήνας, αλλά παρά τις υποσχέσεις τίποτα δε φαινόταν ότι θα άλλαζε… Και τότε ανέλαβε ο ίδιος ο Δήμος Αθηναίων μέσω μιας εταιρίας του που είχε αναλάβει τη διαχείριση στο Γκάζι χωρίς δυστυχώς να μπορέσει να αντέξει μέσα στην οικονομική κρίση της εποχής μας…


Τι συνέβη και αποσύρθηκε, δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε… Αλλά η εικόνα που παρουσιάζει τώρα το καφέ στο Λόφο Σκουζέ είναι πραγματικά μια θλιβερή εικόνα εγκατάλειψης… Θα θέσουμε το ερώτημα από εδώ: Γιατί πώς έφτασαν σ’ αυτή την απόφαση; Δεν αναμένουμε απάντηση, καθώς γνωρίζουμε ότι τα αυτιά τους είναι περήφανα, αν και έχουν υποχρέωση στο να απαντούν στις ερωτήσεις και τις απορίες των δημοτών τους, που έχουν βάση…