Χωριό Ελληνικό Αρκαδίας. Φωτογραφία παρμένη στις 11 π. μ. Λίγο πριν έρθω στο καφέ ΤΟ ΚΕΦΙ για να κάνω αυτή την ανάρτηση... Η κακοκαιρία είναι ένα χθεσινό φαινόμενο. Το πρωί της Κυριακής ξημέρωσε με ένα λαμπρό ήλιο...

Βγήκα μια βόλτα... Το λευκό του ήλιου τονίζει τα πάντα γύρω. Δέντρα που τα φύλλα τους έχουν πέσει κι ένα πράσινο σεντόνι από το χορτάρι που βγαίνει φουριόζικα μετά τις πρώτες βροχές...

Βλέποντας αυτές τις εικόνες δε βρίσκεις την παραμικρή αντιστοίχιση με όσα περιγράφω στο κείμενο. Κι όμως είναι εικόνες που είδα και έζησα χθες στον ερχομό μου στο χωριό Ελληνικό. Χειμώνας χθες, άνοιξη σήμερα...

Από τα γκρεμισμένα σπίτια τα εγκαταλειμμένα στην τύχη τους, συχνά τα βλέπουμε στα χωριά τέτοια φαινόμενα. Κληρονομιές που δεν μπόρεσαν να τις συντηρήσουν, ιστορίες οικογενειών που έσβησαν στο πέρασμα των χρόνων...

Σάββατο λίγο μετά το μεσημέρι ξεκινήσαμε για το χωριό Ελληνικό της ορεινής Αρκαδίας. Ο καιρός είναι άκρως χειμωνιάτικος. Ψιλοβρέχει, όλη μέρα και κάνει κρύο υπερβολικό. Δεν είναι κάτι παράξενο και περίεργο. Χειμώνας είναι... Σε λίγο τελειώνει και ο Δεκέμβρης...

Όλη η διαδρομή ήταν κάπως έτσι... Βρεγμένοι οι δρόμοι κι ένα ελαφρύ ψιλόβροχο που κατά περιοχές, γινόταν πιο δυνατό. Αναγκαστικά η ταχύτητα ήταν πιο χαμηλή, ελεγχόμενη... Τέτοιοι δρόμοι, τη θέλουν την προσοχή τους...

Αμέσως μετά τη σήραγγα Αρτεμησίου ήταν που τα... είδαμε όλα, όταν σταματήσαμε για λίγο στην Αλέα και χρειάστηκε να κατέβουμε από το αυτοκίνητο... Φύσαγε δυνατά και το νερό έπεφτε με δύναμη στα πρόσωπα μας...

Ύστερα ξαναβρήκαμε πιο ήρεμο δρόμο, βρεγμένο μεν, αλλά χωρίς κίνηση. Γενικότερα ο δρόμος δεν είχε κίνηση. Λίγη “πίεση” κυκλοφοριακή είχαμε στην Κακιά Σκάλα, επειδή είχε συμβεί ένα ατύχημα και η Τροχαία μαζί με την Πυροσβεστική είχαν μειώσει στο μισό τη χωρητικότητα του οδοστρώματος σ' αυτό το σημείο...

Φτάσαμε στο Ελληνικό γύρω στις 6.30 το απόγευμα με τη θερμοκρασία στου 5 βαθμούς. Νύχτα πια. Βραδιάζει νωρίς το χειμώνα... Το χωριό μυρίζει από τα τζάκια που καίνε. Κάθε σπίτι με καμινάδα που κατοικείται, είτε τζάκι θα έχει, είτε ξυλόσομπα.

Τα δεντράκια στο πλάι του δρόμου, τα φυσικά, είναι στολισμένα με αναμμένα φωτάκια ενός έντονου λευκού προς το μπλε, χρώματος. Όμορφη ατμόσφαιρα, μη σας πω καλύτερη και από αυτής της πλατείας Συντάγματος. Αλήθεια,μου άρεσε... Δεν υπερβάλω...

Το σκυλί, ο Ιβάν, μας περιμένει αλυχτώντας... Είχαμε να δούμε από το καλοκαίρι. Μεγάλωσε... Σαν την αρκούδα είναι με το πυκνό τρίχωμα του. Σε καλή φάση και η Σπίθα. Ξανάγινε στρογγυλή... Το καλοκαίρι ήταν αλλιώς, πιο ντελικάτη.

Καθίσαμε λίγο να ξεκουραστούμε από το ταξίδι. Μέσα. Κοντά στη σόμπα. Με την τηλεόραση να παίζει. Η συντροφιά της επαρχίας... Δεν έχει κανένα καινούριο σίριαλ. Παλιά παίζει... Προτιμώ να γράψω. Το γράψιμο είναι μια όμορφη συντροφιά για μένα..

Επτά η ώρα... Έξω ο αέρας φυσάει δυνατά. Ακούγεται... Έντονα, καθώς περνάει ανάμεσα στα δέντρα...

Πρώτο βράδυ στο χωριό, κουβαλώντας την κούραση της Αθήνας. Έπεσα νωρίς στο κρεβάτι, γύρω στις εννιά θα ήταν. Τελικά δεν κοιμήθηκα νωρίτερα από τις 10.30, αλλά χουχούλιασα στο κρεβάτι μου. Και η σόμπα έκαιγε όλη τη νύχτα...