Με το τραγούδι του Παντελή Θαλασσινού από τον κλασικό πια δίσκο του “Καλεντάρι” ας τον καλωσορίσουμε τον Σεπτέμβρη...

Ένα από τα χαρακτηριστικά του Σεπτέμβρη είναι η μελαγχολία. Φεύγει το καλοκαίρι. Έρχεται ο χειμώνας, η καρδιά μας “πεταρίζει” στα νέα δεδομένα...

Κι άλλο ένα τραγούδι για τον Σεπτέμβρη. Ο μήνας είναι πολυτραγουδισμένος...

Καλώς μας ήρθες Σεπτέμβρη, μήνα της καρδιά μας. Κι αν έχει “ακούσει” ο ταλαίπωρος. Τελειώνει το καλοκαίρι, φέρνει μαζί του το φθινόπωρο (αν υπάρχει πια τέτοια εποχή και όσο κρατάει...), ανοίγουν τα σχολεία, ετοιμαζόμαστε για το χειμώνα... Ε, θέλεις κι άλλα πράγματα για να καταγράψεις αρνητικά ρεκόρ;

Εμείς όμως δεν θα το δούμε έτσι... Θα του χαμογελάσουμε ευγενικά και θα τον υποδεχτούμε με χαρά γιατί, το ξέρουμε, έχει και πολλά θετικά πράγματα να μας δώσει. Αλλά αυτά πρέπει να κοιτάξετε μέσα σας και να έχετε διάθεση για να τα δείτε. Τουλάχιστον αυτό, διάθεση...

Ύστερα, αν ξεκινήσετε όμορφα, είναι βέβαιο ότι θα βρείτε κι άλλα θετικά να του προσάψετε. Το σίγουρο όμως είναι πως όσο κι αν το θέλουν κάποιοι, δεν πρέπει να χάσουμε το χαμόγελο και την αισιοδοξία μας για το αύριο. Έστω και κοντοπρόθεσμα. Αφού, έτσι όπως μας έχουν κάνει, είναι αδύνατον να δούμε πιο μακριά...

Δείτε το μόνο έτσι: Ένας καινούριος μήνας έκανε την εμφάνισή του στη ζωή μας. Κι επειδή μεγαλώνουμε και μ' αυτό θα 'πρεπε και να ωριμάζουμε, καλό είναι να ξαναδούμε τα πράγματα γύρω μας, κάτω ;από μια άλλη οπτική, πιο θετική, τουλάχιστον. Θέλει δουλειά, θα μου πείτε... Εντάξει, θέλει... Και τι μας προσφέρθηκε από τη ζωή απλόχερα χωρίς να το διεκδικήσουμε; Θυμάστε ένα;