Τι κάνεις όταν ξαφνικά επάνω που έχεις όρεξη και διάθεση για δουλειά, αντιλαμβάνεσαι ότι το κομπιούτερ, αυτή η... θαυματουργή εφεύρεση που μπορεί να βοηθά να κάνεις πολλά πράγματα, τα φτύνει; Η αλήθεια είναι πως δεν έχεις πολλές επιλογές... Μη όντας γνώστης αυτών των τεχνολογιών δεν είχα παρά να περιμένω να φύγει η Κυριακή, να 'ρθει η Δευτέρα και να αναζητήσω κάποιον ειδικό....

Αλλά ο ειδικός περί τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές είναι μια κουβέντα στην επαρχία... Πώς θα τον βρεις, αν υπάρχει κι αν τον βρεις είναι βέβαιο ότι θα γνωρίζει να διαχειριστεί σωστά τη λύση του προβλήματος; Σωστές σκέψεις. Αλλά πέραν αυτού ουδέν...

Κι αν ήθελα, που ήθελα, να ξαναδουλέψει το μηχάνημα θα έπρεπε να το ρισκάρω...Να δοκιμάσω να βρω έναν άνθρωπο και να προσπαθήσει να του ρίξει μια ματιά...

Πώς νιώθεις λοιπόν όταν το PC δεν ανταποκρίνεται στοιχειωδώς σε όσα είναι σχεδιασμένο να κάνει; Είναι σαν να χάνεις κάτι από τον εαυτό σου, σαν να σου λείπει ένα κομμάτι από το παζλ που ενώνει τον κόσμο...

Από χθες το μεσημέρι που παρουσιάστηκε το πρόβλημα έχω μια ανησυχία... Αλλά ήταν Κυριακή, τα πάντα κλειστά, δεν είχα καμιά δυνατότητα να κάνω κάτω. Μια επικοινωνία τηλεφωνική με τον Δήμο δεν απέδωσε.. Προσπάθησα να του εξηγήσω το πρόβλημα. Δεν ήταν εύκολο.

Κι έτσι, Δευτέρα πρωί ροβόλησα κατά τη Μεγαλόπολη ψάχνοντας να βρω τον ειδικό... Στα τυφλά... Ρωτώντας πας στην πόλη, λένε... Κάπως έτσι το 'κανα κι εγώ...

Και βρήκα άκρη... Ένα εργαστήριο στην άκρη της πόλης, φάνηκε ότι μπορούσε να με βοηθήσει. Μόνο που έπρεπε να περιμένω... Ο τεχνίτης είχε πάει στο χωριό και θα επέστρεφε σε κανά δυο ώρες. Εκ των υστέρων έμαθα ότι το χωριό του ήταν το Ελληνικό. Ειρωνεία... Από κει κατέβηκα εγώ στη Μεγαλόπολη...

Περίμενα... Και τι ήταν δυο ώρες μπροστά στην ελπίδα ότι θα μπορούσε να να βρεθεί λύσει και να λειτουργήσει κανονικά το κομπιούτερ μου;

Πήγα στην πλατεία, κάθισα σ' ένα καφέ, παρήγγειλα μια παγωμένη σοκολάτα και λίγο πριν κλείσει το δίωρο επέστρεψα στο εργαστήριο. Ήταν ακόμα κλειστό... Αύγουστος είναι και οι ρυθμοί είναι λίγο πιο ραχατλίδικοι...

Όταν ήρθε το πήρε στα χέρια του το άνοιξε. “Είναι ο σκληρός” είπε και άνοιξε την ειδική θέση που είναι κλειδωμένος. Το... χάιδεψε λίγο και το ξανακούμπωσε... Πήρε κανονικά μπροστά. Αυτό ήταν το... τεράστιο πρόβλημα... Ευχαριστώ πολύ νεαρό τεχνίτη Σαρακινιώτη... Μου έμαθε ότι δεν πρέπει αν το βάζω κάτω εύκολα. Και βγήκα κερδισμένος από αυτή την ιστορία...