Η ανθισμένη πασχαλιά που βρήκαμε στα Καλυβάκια μια βροχερή μέρα που πήγαμε να πάρουμε αρνί δίνει το καθαρό μήνυμα των ημερών. Φτάνει να είμαστε καλά μέσα μας για να νιώσουμε την Ανάσταση. Και δεν είναι ο καλός καιρός το παν...

Λίγη πρασινάδα πάνω στην πέτρα, στην Καρύταινα που πήγαμε χθες το μεσημέρι μια βόλτα. Αλλά εδώ πήραμε εκπληκτικές φωτογραφίες που αξίζουν ένα ξεχωριστό σημείωμα...

Πριν ξεκινήσουμε να κατέβουμε χωριό, Μ. Τετάρτη βραδάκι πριν τις 8 πέρασα από την Ευαγγελία, την κτηνίατρο που παρακολουθεί τον Ρήγα, να πάρω κάποια εμβόλια που έπρεπε να του κάνουμε και κει μιλώντας, της είπα ότι πήγα τόσο αργά γιατί την επομένη το μεσημέρι θα φεύγαμε για το χωριό...

“Μακάρι να σας κάνει καιρό, γιατί ακούω ότι θα χαλάσει” μου είπε... Προς έκπληξή της ανέφερα πως δεν ήταν για μένα το πιο βασικό σημείο αυτό. Σημασία έχει ότι θα πήγαινα στο χωριό με όποιο καιρό κι αν ήταν. Και το εννοούσα...

Τέσσερις μέρες μετά κι αφού εξαντλήσαμε τις... μίνι διακοπές στην ελληνική ύπαιθρο τρώγοντας τόσες βροχές που ούτε το χειμώνα δεν είδα, επιμένω σταθερά στις απόψεις μου...

Ναι, την επαρχία αξίζει να της ζεις κάθε εποχή. Έχει καλό ήλιο, όπως τη Δευτέρα του Πάσχα, μπορείς να βγεις μια βόλτα στα χωράφια.

Βρέχει, περιορίζεις τις μετακινήσεις σου έχοντας πάντα κάτι ενδιαφέρον να κάνεις. Χιονίζει πας για χιονοπόλεμο στο Μαίναλο...

Το σπουδαίο είναι να είσαι καλά μέσα σου.

Κι εδώ είναι που όλοι οι άνθρωποι δεν το έχουν. Επειδή τυχαίνει να βιώνουν προβλήματα, νομίζουν ότι τους φταίει ο καιρός... Στην πραγματικότητα μόνο ο κακός τους εαυτός, τους φταίει...

Απολογιστικά λοιπόν πέρασα μια χαρά στο χωρίο. Χωρίς πρόγραμμα με χαλαρούς ρυθμούς ήταν οι κινήσεις μας...

Επιστροφή στη δουλειά μ' ένα υπέροχο τραγούδι του Χρήστου Θηβαίου. Έτσι, για να ξαναπιάσουμε το νήμα...