Η φωτογραφία, απόγευμα της Κυριακής του Πάσχα... Βρέχει δυνατά. Κάθομαι στο χαγιάτι και γράφω. Παγώνουν τα χέρια μου, αλλά μ' αρέσει. Απρίλης κι αυτός...

Άλλο ένα κουτσουνάρι που μαζεύει βροχή από τη στέγη για να τη ρίξει μέσα στον κήπο. Μ' αρέσει να τη βλέπω, να την ακούω... Ήθελα να κρατήσω τη στιγμή...

Ένα κοντινό πλάνο πάνω στα βρεγμένα λουλούδια. Λάμπουν οι σταγόνες κι ας μην έχει τόση ηλιοφάνεια γύρω με τον τόπο βρεγμένο και τα σύννεφα χαμηλά. Τέτοιο Πάσχα είχα χρόνια να το ζήσω...

Παρ' ότι προχωρημένη η άνοιξη, η φετινή Πασχαλιά έμοιαζε πιο πολύ με χειμωνιάτικη... Είχε τόσο κρύο που χρειαζόμαστε αναμμένη τη σόμπα και με δυσκολία καθόσουν στο χαγιάτι τα απογεύματα. Κι είχε τόση βροχή που είχα χρόνια να δω Πάσχα.

Τα ανθισμένα δέντρα, ωστόσο, που βρίσκεις μπροστά σου, έχουν άλλη λογική και η βρεγμένη φύση στον πρώτο ήλιο που θα ξεμυτίσει δίνει στοίχημα να μεγαλώσει το πράσινό της, να φουντώσει κάθε σπιθαμή γης.

Κι έτσι όμως εμένα μ' αρέσει το Πάσχα. Δεν είναι σώνει και καλά τα κρέατα που βάλαμε στη σούβλα... Δίνουν χρώμα ξεχωριστό στις μέρες, αλλά δεν είναι αυτό που θέλω να ζω μόνο στην επαρχία τέτοιες μέρες...

Είναι η αλλαγή, το διαφορετικό. Αυτή η ξεχωριστή, απλή λογική του να βιώσεις αλλιώτικα μέρες γιορτινές, χωρίς εκείνο το βαρύ θρησκευτικό κλίμα...

Έτσι κι αλλιώς φέτος, τίποτα κοινό δεν υπήρχε με άλλα Πάσχα. Μεγαλοβδομαδιάτικα προκηρύχτηκαν οι εκλογές. Όχι πως δεν το περιμέναμε. Το κλίμα γενικότερα και η πρεμούρα να προλάβουν να περάσουν όσες περισσότερες τροπολογίες μπορούσαν στη Βουλή, που εξυπηρετούσαν, όπως πάντα, δικές τους καταστάσεις το έδειχναν. Όμως να, μάθαμε την ημερομηνία αυτών των λάιτ εκλογών... Η 6η Μαΐου...

Με θυμωμένους και αγανακτισμένους πολίτες πως είναι δυνατόν οι δημοσκοπικές εταιρίες να κάνουν σωστά τη δουλειά τους; Ουδείς τις εμπιστεύεται και τα όποια συμπεράσματα αποτολμούν είναι για γέλια...

Αυτές τις μέρες όμως στο χωριό είναι μέρες ξεκούρασης. Άλλαξα εικόνες, παραστάσεις... Ξαναέζησα το χειμώνα αλλιώς, πιο χαλαρά και πιο όμορφα καθώς είχα το χρόνο να τον απολαύσω σε όλο του το μεγαλείο.

Κοιμήθηκα και λίγο παραπάνω, αυτός ο σκοτεινός καιρός με τον ήχο της βροχής στα κεραμίδια είναι ότι πιο χαλαρωτικό μπορεί να σου προκύψει...

Ταλαιπωρήθηκα λίγο από το internet αφού εδώ, στο Ελληνικό Αρκαδίας μόνο μια σύνδεση Wi-Fi υπάρχει που λειτουργεί άψογα κι αυτή στην ταβέρνα του Λια. Τα γύρω στην πλατεία μαγαζιά δεν έχουν... Το ΚΕΦΙ του έχει χαλάσει από τον περασμένο Σεπτέμβρη, “άδικα ήρθε μου είπαν ο τεχνικός του ΟΤΕ τίποτα δεν άλλαξε”, παρέμεινε χαλασμένο... Δίπλα του ο νέος πολυτελής ξενώνας ΓΟΡΤΥΣ με την υποδειγματική ευγένεια κι εξυπηρέτηση είχε ένα Wi-Fi τόσο αστεθή που μια στιγμή έδειχνε πέντε μπάρες και την επομένη τίποτα. Κι άντε σ' αυτό το κλίμα να κάνεις ανάρτηση...

Παρ' όλα αυτά έκανα... Ούτε μια μέρα δεν έμεινε το Site μακριά από τους φίλους του, στερώντας τους την ενημέρωση, ενώ κατάφερα να ανεβάσω υπέροχες φωτογραφίες τραβηγμένες από το iPhone μου...

Το απόγευμα επιστρέφουμε Αθήνα. Από αύριο η εργάσιμη εβδομάδα μας έχει πολλά στην αναμονή...