Μεσημέρι Κυριακής στη μαρίνα του Φλοίσβου. Οι άνθρωποι την έχουν αράξει στη μικρή προβλήτα και πίνουν αμέριμνα τον καφέ τους. Όμορφη ανοιξιάτικη βόλτα...

Άλλη μια φωτογραφία από τη μεσημεριανή βόλτα στο Φλοίσβο.. Τα ζευγαράκια βρήκανε ευκαιρία να περπατήσουν πιασμένοι χέρι – χέρι. Αυτά είναι τα ωραία...

Η Κυριακή ήταν πολύ όμορφη ανοιξιάτικη μέρα. Ένας ήλιος λαμπερός πάνω από τα κεφάλια μας προκαλούσε για μια βόλτα. Έτσι μετά τη Λαϊκή Συνέλευση και το μεσημεριανό φαγητό πήγαμε για καφέ στη μαρίνα του Φλοίσβου στο Παλαιό Φάληρο.

Βλέποντας έναν τέτοιον καιρό κι άλλοι είχαν την ίδια ιδέα. Κι έτσι στη μαρίνα του Φλοίσβου γινότανε ένας ψιλοχαμός. Τέτοιος που με δυσκολία έβρισκες να παρκάρεις ή μια θέση στα καφέ...

Ευτυχώς στο πρώτο είμασταν τυχεροί. Ο φύλακας άφηνε ένα αυτοκίνητο κάθε φορά να μπαίνει για κάθε ένα που έφευγε. Κι έτσι μπήκαμε σχετικά εύκολα έχοντας και θέση πάρκινγκ.

Περπατήσαμε ανάμεσα στα κότερα. Άλλος κόσμος... Νομίζεις ότι πραγματικά βρίσκεσαι σε άλλο κόσμο. Ύστερα ψάξαμε για μια θέση σε καφέ. Άδικος κόπος. Είναι πολύς ο κόσμος . Δεν βρήκαμε να καθίσουμε. Πήραμε έναν καφέ στα όρθια και καθίσαμε στην προβλήτα δίπλα στα σκάφη να τον πιούμε...

Είχα παρέα και την εφημερίδα μου. Όμορφη παρέα και ευκαιρία να ρίξω μια ματιά, ως αναγνώστης, χαλαρά και χωρίς το δημοσιογραφικό “άγχος” για το κρύβεται πίσω από την είδηση...

Ο ήλιος είναι δυνατός... Δεν αντέχονταν για πολύ. Τρεις ώρες ήταν ήδη ένα οριακό σημείο... Περπατήσαμε στον ωραίο διαμορφωμένο πεζόδρομο. Ανάμεσα στους ανθρώπους. Τράβηξα και δυο φωτογραφίες να “στολίσω” αυτό το κομμάτι και πήραμε το δρόμο της επιστροφής.

Είχα καιρό να κάνω μια τέτοια βόλτα και πρέπει να ομολογήσω ότι μου άρεσε... Ένοιωσα όμορφα, σαν άνθρωπος...

Κυριακάτικη βόλτα, μεσημεριανή στη μαρίνα του Φλοίσβου... Αξίζει μια επανάληψη στο όχι μακρινό μέλλον...