Απόγευμα, λίγο μετά τις πέντε... Ξεκινούμε την περιήγησή στο αρχαιολογικό πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνος. Η Σία ως διοργανωτής με το ΠΟΛΥΤΡΟΠΟ ΤΕΧΝΗΣ κάνει μια μικρή εισαγωγή μιλώντας για την ιστορία του πάρκου που βρισκόμαστε.

Η  Τζέννυ διαβάζει το ποίημα της. Καλά προετοιμασμένη, με τα χειρόγραφά της έκανε το καλύτερο που μπορούσε. Η ΕΚΑΠ με τους ανθρώπους της ανοίγουν δρόμους για τα καλύτερα που θα έρθουν, σίγουρα...

Άλλη μια στάση. Σε πρώτο πλάνο τα παιδιά της Δημοσιογραφικής μου Ομάδας, ο Πάνος, η Κατερίνα, ο Νικόλας και πίσω του η Λένα που δεν διακρίνεται καλά. Και δίπλα η Μαρουσώ και όλοι αυτοί οι... τρελοί που τους αρέσει η ποίηση...

Το πάρκο μας είναι πανέμορφο. Τα παιδιά της Ομάδας μου, τα περισσότερα, το έβλεπαν για πρώτη φορά. Αυτό είναι το πρόβλημά μας. Δυστυχώς δεν το ξέρει ο κόσμος... Θα έρθουμε όμως είπαμε ένα Σάββατο πρωί να το περπατήσουμε.

Η δικιά μας Danutza Papa ξεπέρασε τον εαυτό της. Αν και δεν είναι Ελληνίδα κατάφερε και είπε αξιοπρεπέστατα ένα ποίημα. Καταχειροκροτήθηκε. Και της άξιζε. Αν και Ρουμάνα συμμετέχει πολύ ενεργά στην Ομάδα.

Τα κορίτσια της Αθηνάς ήταν υπέροχα...Τα ποιήματα που διάλεξαν να πουν είχαν σχέση με την 25η Μαρτίου που έρχεται σε λίγο. Η ίδια δεν μπόρεσε να έρθει έγκαιρα στο χώρο και να τα χαρεί. Της είπαμε όμως τα όμορφα...

Η Μαρουσώ Παπαδογιάννη διαβάζει ένα δικό της ποίημα και μας ξαφνιάζει καθώς γνωρίσαμε άλλη μια πλευρά του εαυτού της που κρύβει με μεγάλη τέχνη. Απίστευτη! Τη χάρηκα. Χθες της το πρότεινα και ήρθε αμέσως...

Οι τρεις στάσεις για την ποίηση με τη βόλτα μας μέσα στο πάρκο έχει τελειώσει. Έχει αρχίσει να νυχτώνει κι όλας. Καθίσαμε στο Συνεργατικό Καφενείο. Κάποιοι πήραν ένα κρασί ή μια μπύρα. Και τα παιδιά μας αποζημίωσαν...

Εκπληκτικοί ερμηνευτές, καλλιτέχνες που έγραψαν μόνοι τους τα τραγούδια τους. Δεν ήταν ολόκληρη η μπάντα. Μόνο τρία από τα έξι παιδιά. Αλλά μας τρέλαναν. Κάποια στιγμή θα παίξουν στο Θέατρο Ελιάρτ και αξίζει τον κόπο να πάμε να τους ακούσουμε...