Το φύλλο υπ' αριθμόν 121 τοπικής εφημερίδας “Τα νέα του Ελληνικού” που κυκλοφορεί. Πατήστε ΕΔΩ για να τη διαβάσετε κανονικά, όπως είναι τυπωμένη. Ευχαριστώ τον πρόεδρο του Συλλόγου που μου έστειλε το ΡDF.

Στο Ελληνικό Αρκαδίας οι άνθρωποι που απαρτίζουν το Σύλλογο έχουν πολύ κουράγιο και δύναμη για να μπορούν σε δύσκολους καιρούς να κρατούν ζωντανή την παράδοση και να είναι ο καλύτερος σύνδεσμος με τους ανθρώπους του τόπου του δικού τους, όπου κι αν κατοικούν αυτοί, στην Ελλάδα ή τον κόσμο.

Η αλήθεια βέβαια είναι ότι από πλευράς απόστασης είναι τυχεροί. Η πρόσβαση με Ι.Χ. είναι 2.30 με 3 ώρες άνετα. Κοστίζει βέβαια η βενζίνη, τα διόδια, αλλά οι περισσότεροι από αυτούς είναι ευκατάστατοι έμποροι ή ελεύθεροι επαγγελματίες, με ένα εισόδημα που ακόμα τους επιτρέπει κάποιες μικρές “πολυτέλειες”.

Στο χωριό αυτό, γυναικοχώρι, μ' αρέσει πολύ και εκμεταλλεύομαι κάθε ευκαιρία για να το επισκεφθώ. Να τώρα λέμε με αφορμή την 25η Μαρτίου να κατέβουμε ξανά...

Ο αέρας, το περιβάλλον, οι άνθρωποι, δεν ξέρω τι να πρωτοβάλω μπροστά με ξεκουράζουν. Χαλαρά στο καφενείο ή την ταβέρνα ή στο καφέ. Είναι ίδια όμορφο το καλοκαίρι με το χειμώνα. Αν και το καλοκαίρι δεν παίζεται. Ο Λάμπρος περνώντας πολλά καλοκαίρια κοντά στον παππού του και τον θείο του, τον θεωρεί δικό του τόπο και όσο δεν έχει ακόμα αναλάβει υποχρεώσεις στη ζωή, εδώ του αρέσει να μένει ώς το άνοιγμα των σχολείων το Σεπτέμβρη...

Ξενύχτια στην πλατεία, παιχνίδια ατελείωτα και βόλτες ως τα αλώνια είναι πράγματα που ξεχωρίζουν σε όσους έχουν ζήσει εδώ. Ακόμα και στις μεγάλες ζέστες του Ιουλίου, εδώ τα βράδια μια κουβέρτα τη χρειάζεσαι... Είναι ψηλά και έχει δροσιά. Άσε που το Μαίναλο με τα έλατα είναι μόλις μερικά χιλιόμετρα...

Όσο ήταν κοινότητα το Ελληνικό οι δήμαρχοι που πέρασαν έκαναν πολλά πράγματα στο χωριό. Το ίδιο και αργότερα που ενώθηκαν με τη Στεμνίτσα και έγιναν δήμος Τρικολώνων.

Τώρα, με τον Καλλικράτη τα πράγματα έγιναν πιο δύσκολα. Όσοι ζουν στην Αθήνα και γνωρίζουν από το χάος των διοικητικών περιοχών μπορούν να αντιληφθούν σε τι αναφέρομαι.

Το σπουδαίο είναι ότι ο Σύλλογος δεν τα βάζει κάτω. Επιμένει να συσπειρώνει τον κόσμο γύρω του και να κάνει πράγματα. Δείτε στο φύλλο αυτό τι σχεδιάζουν για το φετινό Πάσχα. Και ενημερώνουν έγκαιρα τους χωριανούς τους. Ίσως εκεί να οφείλεται το γεγονός ότι είναι κοντά ο ένας στον άλλον. Μέχρι και Τράπεζα Αίματος έχουν φτιάξει για τα μέλη τους. Γιατί στη δύσκολη ώρα είναι που πρέπει να έχεις κάπου να ακουμπήσεις.

Μπράβο παιδιά! Συνεχίστε έτσι... Οι άνθρωποι του Συλλόγου είδαν αυτό ΕΔΩ το δημοσίευμα και το ξεσήκωσαν.