Κλασική μουσική του Ραβέλ. Μια επιλογή από τον τοίχο της Λένας Πλάτωνος...

Χρόνια τώρα έχω μάθει σ' αυτό το ρυθμό δουλειάς. Όλη την εβδομάδα στο πόδι, για πάρα πολλά χρόνια από το πρωί ώς το βράδυ, τον τελευταίο καιρό πιο ανθρώπινα, ώς το απόγευμα. Και κάπου πρέπει να στριμώξεις τις διάφορες δουλειές που πρέπει να γίνουν...

Ιδανική μέρα το Σάββατο. Η δική μου αργία, τα ανοιχτά μαγαζιά, όλα συνωμοτούν στο να καθιερωθεί αυτή μέρα, εκείνη για όλες τις δουλειές του σπιτιού που πρέπει κάποια στιγμή να γίνουν. Το σούπερ μάρκετ, η λαϊκή, η τροφή του Ρήγα μια κάποια φροντίδα στο αυτοκίνητο, να τις στην ουρά περιμένουν να πάρουν προτεραιότητα.

Όλα βεβαίως γίνονται σε βάρος του ελεύθερου χρόνου, όπως τον εννοεί κανείς αυτόν. Είτε σαν ρεμβασμός στο internet, είτε μια βόλτα που ακόμα, λόγω του κρύου και της παγωνιάς δεν ενδείκνυται, είτε διαφορετικά χαλαρά και ξάπλα στο κρεβάτι μου, χωρίς σχέδιο, χωρίς ρυθμό... Απλά γιατί πότε – πότε μ' αρέσει κι αυτό να το κάνω. Όποτε μπορώ τουλάχιστον...

Αλλά αυτό δεν είναι να παίρνει το χρόνο σου χαλαρά; Και μήπως όλοι οι άνθρωποι δεν έχουν καμιά φορά δικαίωμα στην τεμπελιά; Όσο μικρή σε διάρκεια κι αν είναι αυτή. Είναι το αλατοπίπερο που ομορφαίνει τη ζωή...

Χωρίς αυτά τα μικρά η ζωή θα ήταν πολύ φλατ, πολύ επίπεδη, χωρίς ξεχωριστές συγκινήσεις, απ' αυτές που την κάνουν ενδιαφέρουσα.

Σκέψεις το πρωί του Σαββάτουβ παρέα με το καφεδάκι μου... Απ' αυτές που αγαπώ στη ζωή μου γι' αυτό και επέλεξα να τις μοιραστώ μαζί σας...

Μικρές στιγμές στην καθημερινότητα μας... Όμορφες και ξεχωριστές κατά τα άλλα...

Και μια εκδήλωση που πρέπει να πάμε...

Η αφίσα από την εκδήλωση - συζήτηση του "Αριστοτέλη" στο Όσκαρ την Κυριακή...

Ο σύλλογος εκπαιδευτικών Π.Ε. «ο Αριστοτέλης» σας καλεί να συμμετέχετε και να παρέμβετε με τοποθέτηση σας στην εκδήλωση με θέμα «Η εκπαίδευση στην εποχή της κρίσης και της τρόικας». Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 4 Μαρτίου στον κινηματογράφο ΟΣΚΑΡ, στις 11.00 π.μ.

Ομιλητές: Απέκης Λάζαρος, πανεπιστημιακός δάσκαλος, Γιώτα Ιωαννίδου, εκπαιδευτικός Β’ βάθμια,

Θα προβληθεί και το βίντεο της Νίνας Γεωργιάδου «το σχολείο την εποχή του ΔΝΤ»

Δείτε κι αυτό το γράμμα του “ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ” προς τους γονείς:

Αγαπητοί γονείς,

είμαστε οι δάσκαλοι των παιδιών σας

Απευθυνόμαστε για μια ακόμα φορά σε εσάς, τους γονείς των μαθητών μας, γιατί ξέρουμε ότι είμαστε όλοι μας αντιμέτωποι με το ίδιο τσουνάμι που εδώ και δυο χρόνια, καταπίνει τις ζωές μας και τις ζωές των παιδιών μας. Γιατί στο μάτι του κυκλώνα έχει βρεθεί και το σχολείο. Γιατί θέλουμε να ενώσουμε τις δυνάμεις μας οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, η νεολαία για να αντιμετωπίσουμε την ανελέητη επίθεση.

Μετά από το «σεισμό» των τελευταίων δυο χρόνων, τα πράγματα έχουν γίνει πολύ επικίνδυνα…

Το υπουργείο παιδείας διαλύει ό,τι είχε απομείνει από τη δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση και ό,τι απομένει το ονομάζει «νέο σχολείο»…

Το σχολείο που από του χρόνου θα είναι χωρίς καθόλου βιβλία ενώ ήδη φέτος δεν έχουμε χαρτί, μελάνι, καθαριστικά…

Το σχολείο των καινούριων συγχωνεύσεων-καταργήσεων και υποβιβασμών…

Το σχολείο που μας καλεί να προετοιμάσουμε το παιδί σας να γίνει ο αυριανός άνεργος, γρανάζι ενός συστήματος που θα πληρώνει βασικό μισθό 400 ευρώ, χωρίς ασφάλιση, περίθαλψη, εκπαίδευση… να το προετοιμάζουμε να γίνει φτηνός εργαζόμενος χωρίς κανένα δικαίωμα, που θα δουλεύει, όταν και για όσο θέλει ο εργοδότης του… να το προετοιμάσουμε σε δυο τρία κολλυβογράμματα, σε πληροφορίες και δεξιότητες για να στηθεί στην ουρά των υποψήφιων ανέργων…

«Νέο» το σχολείο που οι εκπαιδευτικοί θα δουλεύουν για 500 και 700 ευρώ, με το φόβο της απόλυσης, που η υποταγή στις άνωθεν εντολές θα είναι νόμος και η αντίσταση θα θεωρείται αδίκημα…

Αυτό το σχολείο είναι τόσο παλιό όσο κι ο κόσμος τους…

Αγαπητοί γονείς, ελάτε στην εκδήλωση που διοργανώνουμε για να μοιραστούμε σκέψεις κι αγωνίες, όνειρα κι αγώνες, όλοι εμείς που δεν αγαπήσαμε τους γκρίζους τοίχους των σχολείων αλλά ονειρευτήκαμε κι αγωνιζόμαστε για τα φωτεινά χρώματα ενός σχολείου ενιαίου δωδεκάχρονου, των όλων και των ίσων, που θα σέβεται τις κλίσεις και τα ενδιαφέροντα των μαθητών, θα τα διδάσκει να εξηγούν τον κόσμο και να τον αλλάζουν, θα τους δίνει ολοκληρωμένα εφόδια, ολόπλευρη γνώση που απελευθερώνει τον άνθρωπο, ώστε να μπορούν να αναζητούν εργασία όχι ως σύγχρονοι δούλοι αλλά ως ικανοί παραγωγοί του κοινωνικού πλούτου.