Κρύο σε όλη την Ελλάδα σήμερα. Παγωνιά. Συντροφιά με τις κυριακάτικες εφημερίδες. Χωρίς ενδιαφέροντα πράγματα πέρα από την... τρομοκρατία που ασκούν μεθοδευμένα, συντονισμένες με την τηλεοπτική εικόνα των δελτίων των οκτώ. Διάλεξα ένα σκίτσο του ΣΤΑΘΗ ως πρώτη εικόνα, από το ΠΑΡΟΝ, επειδή και περιεκτικός είναι και αποτυπώνει αλήθειες στα έργα του...

Νέες ορολογίες του... κουρέα λανσάρει σήμερα το ΕΘΝΟΣ. Η φαντασία τους δεν έχει όρια. Προσέξτε την επιμονή του Μπομπολέικου στην προβολή των απαιτήσεων της τρόικας που η κυβέρνηση Παπαδήμου απειλεί να επιβάλει μετά τον προσχηματικό διάλογο που υποτίθεται ότι έκανε με του “κοινωνικούς εταίρους”, με πράξη νομοθετικού περιεχομένου που αναμένεται να περάσει από τη Βουλή πριν από τις εκλογές. Καλά το πάτε παιδιά... Με νύχια και δόντια θα σας μαυρίσει στην κάλπη ο λαός...

Να τις ξέρουμε τις απαιτήσεις της τρόικας; Καλό είναι και ορθά το επισημαίνει η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ στο πρώτο της θέμα. Το ζήτημα όμως είναι να ξεκαθαρίσουμε μέσα μας τις δικές μας διαθέσεις. Θα αποδεχθούμε αμαχητί και με σκυμμένο το κεφάλι όλα αυτά που απεργάζονται σε βάρος μας μέσα από τα ζεστά τους γραφεία με τις απαλές πολυθρόνες και τις ανέσεις τους; Θα τα αποδεχθούμε;

Το θέμα, όπως αναφέρω και πάνω, δεν είναι τι κάνουν αυτοί, αλλά πώς αντιμετωπίζουμε εμείς το πρόβλημα. Κοιτάξετε μέσα σας, γύρω σας, στην ιστορία... Τίποτα δεν χαρίστηκε. Χρειάστηκαν αγώνες και αίμα για τις εργατικές κατακτήσεις. Στο βούρκο αυτοί, στον αγώνα εμείς... Από την ΑΥΓΗ.

Είπαμε, σε διατεταγμένη υπηρεσία είναι οι άνθρωποι. Θέματα “καρμπόν” αναπαράγουν...  Για τους μεγαλύτερους κάτι λέει η λέξη. Οι νεώτεροι μάλλον πρέπει να ανατρέξουν στο λεξικό... Αχ, πως μ' αρέσουν αυτοί οι “καυτοί διάλογοι των πολιτικών αρχηγών” Μα, τι στο καλό κάνουν όταν μαζεύονται εκεί στο Μαξίμου; Σεξ;

Έλα μωρέ, δεν το πιστεύω... Εκβιάζουν εκεί στο ΔΝΤ; Άντε... Κι εγώ που νόμιζα, ακούγοντας τους έμμισθους πράκτορες των ΜΜΕ πως ήρθαν στην Ελλάδα για να μας σώσουν από την καταστροφή... Μήπως, τελικά, δεν είναι και τόσο “σωτήρες”, οι σωτήρες μας; “Συγκινήθηκα” διαβάζοντας το ΒΗΜΑ. Κι έκανα κανα δυο κιλά εμετό με τις εκδουλεύσεις που προσφέρει η... ιστορική εφημερίδα. Φτου σας!