Όμορφες αναμνήσεις από τα αθώα παιδικά μου χρόνια… Ψηφίδες, η ζωή μου!

ego.sta 4

Την βρήκα μέσα στα πράγματα μου. Ναι, είμαι εγώ στην ηλiκία των 4-5 χρονών. Φωτογραφημένος στην εξωτερική αυλή του σπιτιού μας, στο χωριό, μπροστά σε μia πολύ μεγάλη και πολύ όμορφη μαργαρίτα που είχε στο περδικάρι μας. Η φωτογραφία γράφει πίσω: "22-1-64 προς τον Αγαπημένο μου αδελφό Κώστα για ενθύμιο της παιδικής μου ζωής" Αυτά κι αν είναι ενθυμια! Υπήρξα παιδί...

sxolio

Θυμάμαι αυτή τη φωτογραφία... Θα πρέπει να είμαι τρίτη δημοτικού ή μικρότερος και ήταν από τις κλασικές φωτογραφίες που βγάζαμε στο σχολείο. Νομίζω ο ίδιος φωτογράφος μας την έκανε και κορνίζα. Η μητέρα μου, την είχε σε περίοπτη θέση στο πατρικό μας κι εγώ την κληρονόμησα. Θα τη δείτε σπίτι μου... Παραπέμπει σε όμορφες παιδικές μνήμες...

ikogenia
Τις φωτογραφίες αυτές τις έχει η Στασούλα μας, στο δικό της σπίτι… Αν θυμάμαι καλά τις είχαμε στο πατρικό μου, πριν βάλω μπροστά να το φτιάξω στη σημερινή του μορφή, όπως το βλέπετε στο τέλος αυτής της ιστοσελίδας, χαμηλά. Σ’ αυτή εδώ, είναι όλη η οικογένεια μου και εγώ. Όρθιοι, από αριστερά, η Στασούλα, δίπλα της η Γεωργία (δεν ζει πια…), ο Κωστής μας (που κι αυτός δεν ζει πια) και η Μαλάμω. Και καθιστοί, η μητέρα μου Παπαδιώ, με εμένα πάνω στα πόδια της και φυσικά ο πατέρας μου, Λευτέρης Θεοδωράκης (του Κουμαλή). Θα πρέπει να είναι τραβηγμένη από κάποιον πλανόδιο φωτογράφο, στην εξωτερική αυλή του σπιτιού μας, από αυτούς με τον τρίποδα και τις πλάκες που περνούσαν από τα χωριά τα παλιά χρόνια κι έβγαζαν μεροκάματο με τέτοιες φωτογραφίες.  Έτσι ήταν τότε οι εποχές...

mbambas.mama
Μια ακόμα φωτογραφία του πατέρα μου με τη μητέρα μου, όταν ήταν νεώτεροι, που επίσης είναι μεγάλη κορνίζα σήμερα στο σπίτι της Στασούλας. Δεν ξέρω κατά πόσο είναι αυθεντική. Απ’ ότι θυμάμαι από τις διηγήσεις τους, ο πατέρας μας, "έπεσε" χρονικά να πάει στρατιώτης, σε μια εποχή που τα πράγματα δεν ήταν και τόσο αυστηρά, λίγο μετά τη Γερμανική Κατοχή. Και επειδή είχε (τότε) τρία παιδιά να μεγαλώσει, συχνά «έφευγε» από το στρατό για ένα – δυο χρόνια, μέχρι που η αστυνομία (χωροφυλακή τότε…) να τον εντοπίσει και να του ζητήσει να… επιστρέψει πίσω στη μονάδα του.

Εδώ, μάλλον πρόκειται για μοντάζ. Τα έκαναν αυτά, στην εποχή των παιδικών μου χρόνων... Με ένα πρωτόγονο τρόπο, αλλά τα έκαναν, οι πλανόδιοι φωτογράφοι... Δηλαδή μόνταραν, δυο διαφορετικές φωτογραφίες σε μία και σε πολλές περιπτώσεις έβαζαν μάλιστα και… χρώματα, σε ασπρόμαυρες φωτογραφίες, σε μια εποχή που η χρωματιστή φωτογραφία δεν είχε εμφανιστεί ακόμα, ευρύτατα, στη ζωή μας. Δεν μπορώ να φανταστώ την τεχνική, αλλά ήταν σαν να... ζωγράφιζαν, τη φωτογραφία!

Αχ, πώς λαχταρώ τη στιγμή που θα τους ξαναδώ και θα τους σφίξω στην αγκαλιά μου και τους δύο! Η μητέρα μου, πρόλαβε και γνώρισε την αλήθεια, αλλά και στον πατέρα μου, θα του δοθεί η ευκαιρία να μάθει… Ήταν δεκτικός, έντιμος, δίκαιος, καθαρός...

dimotiko

Και άλλη μια φωτογραφία από το σχολείο μας. Στην κάτω αυλή. Με τη δασκάλα μας κ. Καλλιόπη Κριτσωτάκη που την αγαπούσαμε πολύ κι "έφυγε" τόσο γρήγορα από κοντά μας... Πολλούς από αυτούς τους συμμαθητές και τις συμμαθήτριες, έχω χρόνια να τους δω... Αλλά μερικοί θυμούνται τα πάντα. Και είναι αλήθεια ότι όσο μεγαλώνουμε τέτοιες μνήμες είναι που τρυβελίζουν το μυαλό μας. Κι ας μη θυμόμαστε τι φάγαμε χθες! Έχω βάλει τον εαυτό μου μέσα σε ένα κόκκινο πλαίσιο. Έτσι κι αλλιώς, όλοι, μια... κοψιά είμαστε!

Επικαιρότητα

Απεργία ΕΚΑ - Κι άλλες ομιλίες...

Ο Θραψανιώτης συμμετέχει στην σημερινή παγκόσμια διαδικτυακή διαμαρτυρία -και κατεβάζει για λίγο τον διακόπτη στο μπλογκ του-, ενάντια στα νομοσχέδια Stop online piracy act (SOPA) και Protect IP Act (PIPA), που έχουν κατατεθεί στο Κογκρέσο και στην Γερουσία των ΗΠΑ αντίστοιχα.

Ομιλία Υφαντή Γιώργου, Πρόεδρου του Σωματείου Εργαζομένων στο ΕΡΡΙΚΟΣ ΝΤΥΝΑΝ

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι
Τον τελευταίο καιρό έχουμε γίνει μάρτυρες πρωτόγνωρων καταστάσεων, οι οποίες αφενός κατατείνουν σε σοβαρότατες θεσμικές εκτροπές,  αφετέρου οδηγούν σε κοινωνικά αδιέξοδα, τα οποία ήδη έχουμε αρχίσει να βιώνουμε.
Η κυβέρνηση, κρυμμένη πίσω από τις εντολές της ΤΡΟΙΚΑ και του ΔΝΤ, προσπαθεί να ανατρέψει τα πάντα, καταργώντας συνταγματικά  δικαιώματα, τα οποία, μετά από χρόνια και  με αγώνες καταφέραμε να κερδίσουμε εμείς οι εργαζόμενοι.
Φτάσαμε στο σημείο να θέτουμε υπό συζήτηση όχι απλώς τα  κεκτημένα, αλλά και τα αυτονόητα. Από εκεί που πασχίζαμε να θεσμοθετήσουμε τον «αξιοπρεπή» μισθό, που θα εξασφάλιζε σε κάθε Ευρωπαίο πολίτη το δικαίωμα της αξιοπρεπούς διαβίωσης, σήμερα, στο βωμό της υποτιθέμενης σωτηρίας της χώρας, βρεθήκαμε να παραδίδουμε τον Έλληνα εργαζόμενο βορά στον κάθε κερδοσκόπο επιχειρηματία.
Ουδείς εναντιώθηκε στην ανάπτυξη και τη βιωσιμότητα της ελληνικής επιχειρηματικότητας. Ωστόσο αυτή θα εξασφαλιστεί μόνο μέσω  διαρθρωτικών αλλαγών, οι οποίες θα αναζωπυρώσουν  την οικονομία και θα αυξήσουν την παραγωγικότητα.
Δυστυχώς, προς την κατεύθυνση αυτή, δεν έχουμε δει καμία πρωτοβουλία.
Αντιθέτως παρακολουθούμε τις σπασμωδικές κινήσεις ενός «κράτους – μαριονέτας», το οποίο εκτελεί τις κινήσεις που του υπαγορεύει η τρόικα και η υποστηρικτική της ομάδα, ενώ κατά τρόπο προκλητικό αγνοεί τους άμεσα ενδιαφερόμενους, που είναι οι κοινωνικοί εταίροι.
Στο πλαίσιο αυτό είδαμε τους τελευταίους μήνες τραγελαφικά νομοσχέδια …. και εν συνεχεία νόμους…., που ελαστικοποίησαν τις εργασιακές σχέσεις, οδηγώντας στρατιές εργαζομένων σε καθεστώς ανασφάλειας.
Η εκ περιτροπής εργασία, η οποία ευκολότατα επιβάλλεται μονομερώς από τον εργοδότη, έγινε πλέον η συνήθης τακτική των εργοδοτών, ενώ οι εργαζόμενοι καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε τα έξοδα που μας έχουν πνίξει, με πολύ χαμηλότερους μισθούς.
Και ενώ οι εργαζόμενοι, υποτάσσονται σε αυτό το βάρβαρο μέσο, λίγους μήνες μετά απολύονται.

Πως θα αντιμετωπίσει η κοινωνία τόσους απολυμένους,
οι οποίοι βιώνουν συνθήκες φτώχεια;;;
Για τη βιωσιμότητα της ελληνικής ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ
η κυβέρνηση τι μέτρα λαμβάνει;;;
Η ΤΡΟΙΚΑ νοιάζεται μόνο για αριθμούς!!!!
Η κοινωνία όμως πως θα σηκώσει τις στρατιές των εργαζομένων που έχουν βρεθεί στο δρόμο,
χωρίς καμία ελπίδα ανεύρεσης νέας εργασίας;;;
Αλλά και οι απλήρωτοι εργαζόμενοι, είναι πλέον σύνηθες φαινόμενο, χωρίς να διαφέρουν ουσιαστικά  σε τίποτα από τους ανέργους.
Επιχειρήσεις, που  όλα τα προηγούμενα χρόνια, έχοντας υπερκερδοφορία, μοίραζαν μερίσματα στους μετόχους τους, σήμερα εκμεταλλεύονται την κρίση και αρνούνται να καταβάλλουν τα δεδουλευμένα των υπαλλήλων τους, αποβλέποντας στην επιβολή δυσμενών μέτρων. Οι επιχειρηματίες, ενεργώτας μεθοδευμένα, θέλουν να μας φέρουν στα όρια της εξαθλίωσης και να μας ζητήσουν να δουλεύουμε για αυτούς με μισθούς πείνας.
Η Τρόικα, το ΔΝΤ και η κυβέρνηση του ξεπουλήματος, δουλεύουν για λογαριασμό των ιδιωτικών συμφερόντων και προωθούν
την ισοπέδωση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας,
την ακύρωση  της ωρίμανσης και
την κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού.
Δεν λένε όμως ότι τα μέτρα αυτά θα επιφέρουν ύφεση στην οικονομία, ενώ σύμφωνα με μελέτες, από τα μέτρα αυτά ο βασικός χαμένος θα είναι τα ασφαλιστικά ταμεία, τα έσοδα των οποίων μόνο από την κατάργηση των  Δώρων θα μειωθούν κατά 2,2 δις. Ευρώ το χρόνο.

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,
Προερχόμενος από το χώρο της ιδιωτικής υγείας και ως Πρόεδρος των απλήρωτων εργαζομένων του νοσοκομείου Ερρίκος Ντυνάν, είμαι στη δυσάρεστη θέση να σας γνωστοποιήσω τη ζοφερή πραγματικότητα, που βιώνουν οι εργαζόμενοι των ιδιωτικών κλινικών και Νοσοκομείων.
Στα περισσότερα Νοσηλευτικά Ιδρύματα οι εργαζόμενοι έχουν υποβληθεί σε καθεστώς μερικής απασχόλησης και εκ περιτροπής εργασίας, ενώ η πλειοψηφία των εργαζομένων έχει υποστεί δραματική μείωση των αποδοχών τους.
Ενδεικτικά αναφέρω
το Μαιευτήριο ΙΑΣΩ,  επέβαλε εκ περιτροπής εργασία και αναμένεται η επιβολή μειώσεων μισθών,
το Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο, οι εργαζόμενοι του οποίου έχουν υποστεί μείωση των αποδοχών τους, της τάξεως του 24% ,και δεν έχουν λάβει μέχρι σήμερα το δώρο Χριστουγέννων,
το ΙΑΣΩ GENERAL προσπάθησε να οδηγήσει τους εργαζόμενους σε μειώσεις αποδοχών και εκ περιτροπής εργασία .
ενώ τραγικότερη όλων είναι η περίπτωση του Ερρίκος Ντυνάν, του οποίου οι εργαζόμενοι είμαστε απλήρωτοι ήδη 4 μήνες.

Επίσης η κατάσταση στην περιφέρεια είναι ακόμα δραματικότερη, καθώς εκεί, κανείς δεν εποπτεύει τις εξόφθαλμες παρανομίες και τις αυθαιρεσίες των εργοδοτών. Είμαι στη δυσάρεστη θέση να αναφέρω ότι κλιμάκιο της Ομοσπονδίας των Ιδιωτικών Κλινικών επισκέφθηκε την Κρήτη και διαπίστωσε ότι ο νόμος δεν τηρείται ούτε στα βασικά.
Για τα φαινόμενα αυτά η Κυβέρνηση όχι μόνο δεν κάνει τίποτα, αλλά με την αδράνειά της τα νομιμοποιεί, αφήνοντας τους εργαζόμενους αιχμάλωτους στην ομηρία που επιβάλλουν οι ράμπο της υγείας.
Συνάδελφοι
Οι εργαζόμενοι περισσότερο από ποτέ άλλοτε, πρέπει να συσπειρωθούμε σαν μια γροθιά και να προτάξουμε το ανάστημα μας στην επιβολή των άδικων και άκαρπων μέτρων της κυβέρνησης και των εντολέων της.
Μόνη λύση ………….. οι αγώνες!!!!!!

Ήρθε η ώρα παιδιά... Τα περιθώρια στένεψαν απελπιστικά. Προφητικό το τραγούδι του Νίκου Ξυλούρη. Μόνο που τώρα ο εχθρός δεν είναι και τόσο απ' έξω. Εδώ είναι, δίπλα μας...


ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΓΕΡΟΛΥΜΑΤΟΣ COSMETICS
ΟΜΙΛΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟΥ ΜΑΡΙΑΣ


ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ –ΣΣΕΣ

ΕΜΕΙΣ ΟΙ 330 ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΓΕΡΟΛΥΜΑΤΟΣ COSMETICS 3 ΜΗΝΕΣ ΤΩΡΑ ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ΣΕ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΕΡΓΑΣΙΑΚΗΣ ΟΜΗΡΙΑΣ.
ΟΜΗΡΙΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΟΔΗΓΗΣΑΝ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ ΠΛΟΥΤΙΖΑΝ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΜΑΣ.
ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΗΚΑΝ ΤΗΝ ΑΝΟΧΗ ΚΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΤΗ ΣΥΝΕΝΟΧΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΔΑΝΕΙΑ ΠΡΟΣ ΙΔΙΟΝ ΟΦΕΛΟΣ.
ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΟΛΟΙ ΟΤΙ Η ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΑΣΤΑΝ ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ ΛΑΥΡΕΝΤΙΑΔΗ, ΠΟΥ ΑΦΟΥ ΤΗ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕ ΓΙΑ ΝΑ ΤΣΕΠΩΣΕΙ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΕΥΡΩ …,
ΔΕ ΔΙΣΤΑΣΕ ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΝΑ ΤΗΝ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΣΤΗΝ ΑΦΑΝΕΙΑ.
ΔΕ ΔΙΣΤΑΣΕ ΟΥΤΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΙΣ ΖΩΕΣ 330 ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ.
ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΠΟΥ ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ ΕΔΙΝΑΝ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΟΥΣ.
ΟΙ ΑΔΙΣΤΑΚΤΟΙ ΑΥΤΟΙ ΕΝΤΟΛΟΔΟΧΟΙ ΤΟΥ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΑ ΠΙΣΤΕΨΑΝ ΟΤΙ ΜΕ ΕΝΑ ΑΠΛΟ E-MAIL ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΟΥΝ ΑΠΟ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥΣ 330 ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ, 330 ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ, ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΟΥΝ ΤΟ ΠΛΙΑΤΣΙΚΟ ΑΝΕΝΟΧΛΗΤΟΙ!!!
ΕΚΑΝΑΝ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΛΑΘΟΣ.
ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΝ ΟΤΙ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ.
ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΝ ΟΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΕΙ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΜΑΣ.
ΤΟΥΣ ΑΠΑΝΤΗΣΑΜΕ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΜΑΣ ΣΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΗΣ ΓΕΡΟΛΥΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΟΔΗΓΗΣΕ ΣΤΗ ΣΥΛΛΗΨΗ ΤΩΝ ΑΧΥΡΑΝΘΡΩΠΩΝ ΠΟΥ ΕΜΦΑΝΙΖΟΝΤΑΝ ΩΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗ.
ΣΤΑΜΑΤΗΣΑΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΝΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΟΥΝ ΤΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΠΟΘΗΚΕΣ, ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΕΠΙ 7 ΜΕΡΕΣ
ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΜΑΣ ΜΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΑΘΟΣ.
ΕΝΑΝ ΑΓΩΝΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΟΙΝΟΣ ΜΕ ΚΑΘΕ ΑΛΛΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ.
ΕΝΑΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΜΑΣ, ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ.
ΕΝΑΝ ΑΓΩΝΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΚΑΙ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΚΑΘΕ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥ ΚΑΙ ΑΝΕΡΓΟΥ, ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΟΤΙ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΜΕ.
ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΜΕ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΜΑΣ.

ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ, ΚΑΛΟΥΣ ΚΑΙ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ

Σχόλια (0)

There are no comments posted here yet

Υποβάλετε το σχόλιό σας

Posting comment as a guest. Sign up or login to your account.
Συννημένα (0 / 3)
Share Your Location

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA