Εδώ είναι το δικό μας... καταφύγιο της ψυχής τα Σαββατοκύριακα. Διότι εδώ θα μοιραστούμε πράγματα που έχουμε ανάγκη και θα δώσουμε από το περίσσευμα μας, υλικό και συναισθηματικό...

Ανάγκη πάσα... Οι τίτλοι στα περίπτερα καραδοκούν. Σαν αυτόν εδώ από τον ΑΔΕΣΜΕΥΤΟ όπου βάζει ψηλά το χθεσινό γιουχάισμα του Κάρολου Παπούλια στη Χαλκίδα. Ενδιαφέρον ο φετινός... αγιασμός των υδάτων. Και δεν είδαν τίποτα ακόμα...

Στην ΕΠΟΧΗ, εβδομαδιαία κυριακάτικη εφημερίδα, που σήμερα κυκλοφορούν μια μέρα νωρίτερα, έχουμε πιο ευδιάκριτα πράγματα στον τίτλο... Δεν παραλείπεται και η αναφορά στο επεισόδιο με τον κ. Παπούλια...

"Οικονομικό δολοφόνο” βλέπουν στο ΠΡΙΝ την κυβέρνηση Παπαδήμου αφού, όπως τονίζει η εφημερίδα, σχεδιάζουν νέο τσεκούρωμα μισθών και διάλυση ασφαλιστικών ταμείων “για να σωθεί η χώρα”. Βρε, μπας και δεν έχουν άδικο;

Εντάξει, όποιος δεν αντιλαμβάνεται ότι η κατάσταση είναι δύσκολη, μάλλον έχει πρόβλημα επαφής με την πραγματικότητα... Στο ξεκίνημα όμως μια νέας χρονιάς, καλό είναι να μην είμαστε απαισιόδοξοι. Ψάχνοντας στα σκουπίδια, ανακαλύπτει κανείς και καλές ειδήσεις.

Ας πούμε, προσέξατε πως αυξάνονται, εντυπωσιακά, οι εθελοντές όλων των ηλικιών και των επαγγελμάτων που δραστηριοποιούνται για τους συνανθρώπους τους; Φαίνεται πως η χειμαζόμενη από την κρίση κοινωνία συσπειρώνεται. Κι αυτό όπως και να το κάνεις είναι υγιής αντίδραση... Και ανακαλύπτουμε ξανά τον διπλανό μας.

Ψάχνοντας γύρω σας θα βρείτε πολλές πρωτοβουλίες σαν το δικό μας Στέκι Αλληλεγγύης όπου συμμετέχουν άνθρωποι, διαθέσιμοι για προσφορά. Χωρίς καμιά ιδιοτέλεια και, κυρίως, χωρίς να έχουν τίποτα στο πίσω μέρος του μυαλού τους, υστερόβουλα...

Πρόκειται για του Γιατρούς του Κόσμου, για τους καθηγητές από τη Χίο που διδάσκουν δωρεάν μαθήματα σε 300 μαθητές, μεμονωμένες πρωτοβουλίες ιδιωτών σαν αυτές του γνωστού σεφ, Λευτέρη Λαζάρου που δυο – τρεις φορές την εβδομάδα παίρνει το αυτοκίνητό του, αργά το βράδυ και επισκέπτεται πλατείες και γωνιές της Αθήνας που φιλοξενούν αστέγους για να τους μοιράσει το φαγητό, το περίσσιο, από αυτό που παρασκευάζει για τους θαμώνες του εστιατορίου “Βαρούλκο”.

Θα μου πεις, λύνεται έτσι το πρόβλημα και μπορούμε εμείς οι πολίτες να υποκαθιστούμε ένα κοινωνικό ρόλο που θα έπρεπε να τον παίζει μια ευνομούμενη Πολιτεία; Φυσικά όχι... Το πρόσωπο της ανθρώπινης αλληλεγγύης φαίνεται μόνο...

Οι ευθύνες της Πολιτείας παραμένουν ακέραιες κι εμείς θα συνεχίσουμε να πιέζουμε για να τις αναλάβει, όπως έχει υποχρέωση. Πέρα από αυτό όμως, κάθε Σάββατο και Κυριακή, 11-1, τις ώρες που είναι ανοιχτό το δικό μας Στέκι Αλληλεγγύης στην Τηλεφάνους 12, στον Κολωνό, αισθάνομαι μια ομορφιά και μια γαλήνη στην ψυχή με το που επιλέγω να είμαι εκεί, παρών.

Καταρχήν ξαναβρισκόμαστε κι εμείς, ανταλλάσσουμε δυο κουβέντες ανθρώπινες, χωρίς την πίεση της καθημερινότητας, θα πιούμε μια ρακή, θα μοιραστούμε εμπειρίες κι αυτό είναι υπέροχο.

Άσε που... ξεβολευόμαστε από τον καναπέ του σπιτιού μας κι αυτό, όλο και κάπου θετικά μπορεί να οδηγήσει... Ελάτε μια βόλτα από το Στέκι μας και θα το διπιστώσετε με τα μάτια σας... Σας περιμένουμε...