Όμορφη η φωτογραφία από το δημοσίευμα του ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΤΥΠΟΥ... Μας υπενθυμίζει ότι μπαίνουμε σιγά – σιγά στην περίοδο των γιορτών. Η αγωνία βεβαίως εδώ είναι ότι οι έμποροι δεν είναι καθόλου αισιόδοξοι. Και πώς να είναι δηλαδή; Δείτε κι ΕΔΩ.

Στα ΝΕΑ επανέρχονται με μονόστηλο στην πρώτη τους σελίδα στο θέμα του τέλους ακίνητης περιουσίας σε σχέση με τη νέα εγκύκλιο του υπουργείου Οικονομικών.

Αλλάζουν πάλι. Βλέπουν και μόνοι τους ότι η είσπραξη μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ είναι μια δύσκολη υπόθεση. Κάπου βλέπουν επίσης ότι είναι τόσο πρόχειρα και στο πόδι όλα αυτά τα μέτρα ώστε λύνοντας ένα κοινωνικό ζήτημα προκύπτουν δύο μετά...

Ιδανικοί για να τους εμπιστεύεσαι στην άσκηση κυβερνητικής πολιτικής. Τέτοια κατάντια είχα χρόνια να τη δω. Πραγματικά, χωρίς καμιά δόση υπερβολής...

Όλα “στριμωγμένα”

μέσα στο Σαββατοκύριακο

Όταν όλη τη βδομάδα τρέχεις από το πρωί μέχρι το βράδυ στη δουλειά τότε όλες τις δουλειές του σπιτιού, τις προμήθειες τις “σπρώχνουμε” στο Σαββατοκύριακο.

Ιδιαίτερα στο Σάββατο που στα μαγαζιά είναι ανοιχτά κάποια πράγματα πρέπει να να τα κάνεις τότε. Τρεις ώρες ήμουν στους δρόμους σήμερα. Σούπερ μάρκετ, λαϊκή, κρεοπωλείο, τροφή για τον Ρήγα, εισιτήρια για να πάμε το βράδυ σινεμά να δούμε “Το ταγκό των Χριστουγέννων”.

Πονάει η πλάτη μου. Να ρίξω μια ματιά στο internet και να πάω να ξαπλώσω λίγο. Έχω αυτό το πλεονέκτημα που μου λείπει τις καθημερινές. Και θέλω να το εκμεταλλευτώ. Δεν είναι και τόσο υπερβολικό να θες να νοιώσεις λίγο σαν άνθρωπος...

Ευτυχώς υπάρχουν και καλές ειδήσεις... Δείτε στο ΕΘΝΟΣ, Μπορεί το θέμα να είναι στη βάση της πρώτης σελίδας, αλλά έχει την αξία του. Εμείς που έχουμε κάνει ανάλογες κινήσεις γειτονιά με το Στέκι Αλληλεγγύης το ξέρουμε καλά. Ευτυχώς που μέσα στην καταχνιά υπάρχει λίγο φως στον ορίζοντα. Δείτε ΕΔΩ το ψήφισμα των εργαζομένων στη Χαλυβουργική...

Στον ΑΔΕΣΜΕΥΤΟ τραβάνε το δικό τους ζόρι. Σε ποιους απευθύνονται αλήθεια. Εδώ ο κόσμος δεν μπορεί να επιβιώσει και οι χειμερινοί τουριστικοί προορισμοί μας μάραναν. Μάλλον οι άνθρωποι εκεί λειτουργούν με... ατζέντα. Κάθε χρόνο τέτοιον καιρό, τα παλαιότερα χρόνια της εικονικής έστω ευμάρειας κάποιοι σχεδίαζαν ταξίδια με αφορμή τις γιορτές... Και συνεχίζουν απτόητοι...

Ε, συνάδελφοι, συγνώμη που θα σας το πω εμπιστευτικά, αλλά έχουν αλλάξει μερικά πράγματα στην Ελλάδα, τα τελευταία χρόνια. Δεν το νοιώθετε κι εσείς που είσαστε απλήρωτοι; Δεν το αντιλαμβάνεστε;

Μπράβο στο Δήμο Μινώα που ενόψη των γιορτών των Χριστουγέννων αποφάσισε αντί για λαμπιόνια να διαθέσει το ποσό των 5.000 ευρώ για τους άπορους δημότες. Να περάσουν κι αυτοί γιορτές. Μπράβο και πάλι... Δείτε ΕΔΩ.

Η ΑΥΓΗ προβάλει την ανάλγητη εγκύκλιο – εμπαιγμό για το φόρο ακινήτων... Τι να κάνουν οι άνθρωποι; Είναι υποχρεωμένοι να κάνουν τόσες κολοτούμπες ώστε να ικανοποιηθούν τα αφεντικά τους. Πατήστε το λίγκ και κατεβάστε την ολόκληρη, αν σας ενδιαφέρει...

Ένα περιθωριακό έντυπο που κάποτε κυκλοφορούσε επί Κοσκωτά, σαν αληθινή εφημερίδα πολύ πρωτοποριακή για τους καιρούς της, οι “24 ΩΡΕΣ”, αναδεικνύει χαμηλά στη βάση της πρώτης σελίδας αυτό το θέμα. Όχι πως δεν το ξέρουμε... Το ζούμε, το βιώνουμε οι ίδιοι, το βλέπουμε στον περίγυρό μας. Πρώτη φορά υπάρχει τόση ανασφάλεια σε αυτούς που έχουν ακόμη εργασία. Βλέπει κανείς και πιο πέρα και καταλαβαίνει...

Ο μακρύς κατάλογος της καταγραμμένης ανεργίας αυξάνεται επικίνδυνα. Άσε που οι μακροχρόνια άνεργοι γίνονται όλο και περισσότεροι... Κάπως έτσι έρχεται η κατάθλιψη... Κάπως έτσι ο ορίζοντας διαγράφεται μαύρος και άραχνος. Κάπως έτσι βάζεις φραγμό ακόμα και στα κοντοπρόθεσμα όνειρα.

Και τότε κάνεις το λάθος να... κρυφτείς στο καβούκι σου, αντί να βγεις στους δρόμους και να διαμαρτυρηθείς γι' αυτό το κακό που ζεις... Δείτε περισσότερα στοιχεία ΕΔΩ.