Εργαζόμενες – Εργαζόμενοι, Συνταξιούχοι – Άνεργοι, Νέοι και Νέες ,

Είμαστε πάλι εδώ στους δρόμους του αγώνα.

Είμαστε πάλι εδώ για να εκφράσουμε την οργή και την αγανάκτηση μας.

Είμαστε εδώ για να αντιπαλέψουμε κάθε αντεργατική πολιτική.

Η σημερινή βροντερή μας παρουσία δίνει για άλλη μια φορά ηχηρό μήνυμα.

Η φωνή της κοινωνίας είναι εδώ.

Οι πολιτικές της φτώχειας , της ανεργίας , της εξαθλίωσης ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ.

Σε πολιτική εφεδρεία να πάνε όλοι όσοι πιστεύουν σ΄αυτές τις πολιτικές.

Ο κόσμος της μισθωτής εργασίας , οι άνεργοι και οι συνταξιούχοι δεν προκάλεσαν την κατάρρευση της οικονομίας.

Δεν συμμετείχαν στο πάρτι της διαπλοκής και της διασπάθισης του Δημόσιου χρήματος.

Αντίθετα είναι τα μόνιμα υποζύγια των συνεπειών της οικονομικής κρίσης.

Το μείγμα της νεοφιλελεύθερης πολιτικής που επέλεξαν είναι καταστροφικό.

Με δραματική μείωση των εισοδημάτων, μείωση της απασχόλησης και καταστροφική αύξηση της ανεργίας.

Εκτός ορίων φορολογικά χαράτσια στα μόνιμα υποζύγια, εξαιρώντας προκλητικά τους έχοντες και κατέχοντες.

Επέλεξαν κούρεμα στα εισοδήματα.

Ακρίβεια και ασυδοσία στην αγορά.

Οδήγησαν την αγοραστική δύναμη του μέσου μισθού στα επίπεδα του 2003 και του κατώτατου μισθού στο 1983.

Και όλα αυτά για να αντιμετωπιστεί όπως έλεγαν το δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας.

Σήμερα αποδεικνύεται ότι οι Έλληνες εργαζόμενοι χρησιμοποιούνται σαν πειραματόζωα σε εργαστήριο της πιο σκληρής νεοφιλελεύθερης πολιτικής, που θέλουν να εφαρμόσουν οι κυρίαρχες συντηρητικές δυνάμεις της Ευρώπης.

Η Ελληνική Κυβέρνηση έχει παραδοθεί, έχει συναινέσει σ΄αυτή τη βίαιη και βάρβαρη πολιτική.

Μας προκαλούν με μαθήματα πατριωτισμού και υπευθυνότητας.

Έχουν εξαπολύσει λυσσαλέα προπαγάνδα στέλνοντας μηνύματα ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΚΑΝΙΒΑΛΙΣΜΟΥ.

Λένε τους Δημοσίους Υπαλλήλους τεμπέληδες και χαραμοφάιδες.

Λένε τους εργαζόμενους στις ΔΕΚΟ καλοβολεμένους και παράσιτα.

Αυτοί φταίνε για την ανεργία και τις απολύσεις.

Όμως οι μάσκες έπεσαν, τα πικρά δάκρυα τους για τον πολύπαθο ιδιωτικό τομέα έγιναν λόγχες που τρυπούν την καρδιά των εργαζομένων.

Καταργούν τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας .

Δίνουν νέα όπλα στους εργοδότες για να σφετεριστούν το μόχθο του εργάτη με μισό μισθό.

Νομιμοποιούν και επίσημα αυτό που μέχρι τώρα ονομάζαμε ζούγκλα της αγοράς.

Παραδίδουν τον εργάτη και την εργάτρια βορά στον εργοδότη με το περίφημο άρθρο 37.

Ένα mail της Τρόικας είναι αρκετό για να πάρουν πίσω τις κατακτήσεις δεκαετιών. Και συνεχίζουν τη βάρβαρη, άδικη και αναποτελεσματική πολιτική τους.

Με απολύσεις, εργασιακές εφεδρείες, μειώσεις μισθών στα όρια της εξαθλίωσης.

Για να έρθουν αμέσως μετά να ξεπουλήσουν τις εταιρίες ‘φιλέτα’ του ελληνικού Δημοσίου.

Προετοιμάζουν το έδαφος όπου οι νέοι αγοραστές θα αγοράσουν και φτηνά μέρος της Εθνικής κυριαρχίας και με μικρό μισθολογικό κόστος.

Ήδη ζητούν να δημιουργηθούν νέες οικονομικές ζώνες χωρίς συμβάσεις, χωρίς εργασιακά δικαιώματα, χωρίς ασφαλιστικά δικαιώματα.

Ζητούν μια νέα αποικία.

Δεν θέλουμε και δεν πρέπει να τους αφήσουμε.

Το μαστίγωμα όμως δεν σταματάει εδώ, αφού απολύουν, αφού καταργούν τις συλλογικές συμβάσεις και κόβουν τους μισθούς, έρχονται να μας αποτελειώσουν βάζοντας με νέα χαράτσια βαθιά το χέρι στην τσέπη.

Ενώ μειώνουν και άλλο τις συντάξεις, απαιτούν να προκαταβάλλουμε αυτά τα νέα χαράτσια.

Ζητούν δηλαδή να τους δώσουμε τη ζωή μας.

ΟΧΙ ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ.

Θρασύτατα μας λένε ότι δεν μπορούν ή καλύτερα δεν θέλουν να φορολογήσουν τον πλούτο.

Φοβούνται να εισπράξουν από Εφοπλιστές, Επιχειρηματίες, Καναλάρχες και Λαθρέμπορους.

Φοβούνται να εισπράξουν από αυτούς που κατεδάφισαν την κοινωνική ασφάλιση. Γιατί άραγε ;

O λεονταρισμός τους εκτονώνεται στους φτωχούς και αδύναμους.

Εξαφανίζεται μπροστά στα οικονομικά συμφέροντα και τους ισχυρούς.

Γιατί έχουν υποταχθεί σ΄αυτά τα συμφέροντα.

Έχουν εξαπολύσει το τελευταίο διάστημα μία επίθεση κατασυκοφάντησης των συνδικάτων και των συνδικαλιστών.

Ονομάζουν την κοινωνία συντεχνία.

Και κάποιοι πρόθυμοι ιδιοκτήτες αλλά και υπάλληλοι των Μέσων έχουν αναλάβει εργολαβικά τη μαύρη αυτή προπαγάνδα.

Η κάθε κατάκτηση, το κάθε δικαίωμα, η κάθε διεκδίκηση ονομάζεται συντεχνιασμός.

Το δικαίωμα στην εργασία, στο μισθό, στην ασφάλιση, στη σύνταξη προβοκάρεται και συκοφαντείται.

Απαντούμε στις Τρόικες εσωτερικού και εξωτερικού.

Οι μεγαλύτερες συντεχνίες είναι όσοι συμμετέχουν στη νεοφιλελεύθερη διαπλοκή.

Όσοι στο όνομα της οικονομίας προσκυνούν τα μεγάλα αφεντικά τους.

Ο κόσμος της μισθωτής εργασίας θα συνεχίσει να αντιστέκεται και να αντιπαλεύει αυτές τις οριζόντιες διαπλοκές που διαπερνούν μεγάλο μέρος του πολιτικού μας συστήματος.

Τα συνδικάτα θα συνεχίσουν να παλεύουν για :

Μόνιμη και σταθερή δουλειά

Αξιοπρεπείς αμοιβές

Εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα

Θα συνεχίζουν να παλεύουν μέχρι τη νίκη.

Εργαζόμενες , Εργαζόμενοι

• Σήμερα και αύριο πραγματοποιούμε μεγάλες πολιτικές απεργίες.

• Δείχνουμε, με τη δύναμη των ανθρώπων τι θέλουν οι ίδιοι οι άνθρωποι και όχι τα ποικιλώνυμα συμφέροντα.

• Την κρίση δεν πρέπει και δεν αντέχουμε να την πληρώνουν οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι, οι εργαζόμενοι.

• Να υποχρεωθούν να βάλουν το χέρι στην τσέπη οι έχοντες και κατέχοντες.

• Να πληρώσουν και να επενδύσουν, για να σταματήσουν οι απολύσεις και να βρουν δουλειά οι άνεργοι.

• Σήμερα όλη η Ελλάδα απεργεί.

• Στέλνουμε ηχηρό μήνυμα σε Κυβέρνηση, Τρόικα, Μεγαλοεργοδότες.

• Αλλαγή πολιτικής τώρα.

• Να αποσυρθεί το πολυνομοσχέδιο τώρα.

• Τα συνδικάτα είναι εδώ και θα συνεχίσουν.

• Ενωμένοι θα το πετύχουμε.