Χωρίς λόγια. Η αφίσα "μιλάει" από μόνη της...

Κατέβηκα στο Σύνταγμα. Δεν άντεξα. Ο Λάμπρος έχει πάει μια βόλτα στην Ειρήνη, ο Ρήγας την έχει αράξει στον καναπέ, του άφησα ένα μικρό φως αναμμένο και την τηλεόραση να παίζει για να 'χει την αίσθηση ότι υπάρχουν άνθρωποι στο σπίτι και πήρα τη μηχανή να κατέβω Σύνταγμα.

Έχει πολύ κρύο κι έβαλα προληπτικά και το γιλέκο το δερμάτινο. Ο μετεωρολόγος του ΑΝΤ1 είπε χθες το βράδυ ότι την Κυριακή θα ρίξει τα πρώτα χιόνια στην Πάρνηθα. Λες; Στην πλατεία έχει πολύ κόσμο. Όχι όπως τον Ιούνιο αλλά έχει. Έχουν στήσει εξέδρα και παίζουν μουσικές.

Περπατώ ανάμεσά στον κόσμο. Φάτσες οικείες. Σε μια γωνιά βλέπω και τους δικούς μου φίλους από την περιοχή μου. Κατέβηκαν οργανωμένα και με πανό. Ανάμεσά τους ο Άγγελος και ο Θανάσης. Κουβεντιάζω μαζί τους. Ειδικά τον Άγγελο είχα να τον δω από την εκλογές της Ένωσης Γονέων της 4ης Δημοτικής Κοινότητας Δήμου Αθηναίων που κατεβήκαμε στο ίδιο ψηφοδέλτιο.

Στην εξέδρα διαβάζουν ανακοινώσεις και εναλλάσσονται τα μουσικά σχήματα. Παρά το τσουχτερό κρύο η ατμόσφαιρα είναι ζεστή. Αισθάνεσαι αυτό το κλίμα αλληλεγγύης ένα γύρω. Δυο ώρες μετά είμαι ακόμα εκεί. Κατά τις 9 κάθισα στο καφέ του Paplic. Να πιω ένα καμπάρι και να χαράξω αυτές τις γραμμές στο μπλοκάκι με τις σημειώσεις μου.

Ο κόσμος γύρω μου δεν αραιώνει. Οι μουσικές συνεχίζουν να παίζουν. Από το Twitter μαθαίνω ότι η εκδήλωση μεταδίδεται live στους υπολογιστές όσων θα ήθελαν να έρθουν, αλλά δεν μπόρεσαν. Ήταν πάντως μια ιδιαίτερη βραδιά και μ' άρεσε που ήμουν κι εγώ εκεί...