“Πάει” και ο Νίκος Κοεμτζής
Αν και είναι πασίγνωστη η αιτία για το φονικό του Νίκου Κοεμτζή, αξίζει να δούμε ένα βίντεο για να θυμηθούμε μερικά πράγματα...
Από την ταινία "Παραγγελιά" του Παύλου Τάσιου που φτιάχτηκε με αφορμή αυτή την παράξενη δολοφονία στην πίστα ενός νυχτερινού κέντρου στη Λιοσίων...
Έγινε σύμβολο χωρίς να το επιδιώξει μιας ολόκληρης εποχής, ο Νίκος Κοεμτζής. Μέχρι και ο Σαββόπουλος έγραψε γι' αυτόν. Καταδικάστηκε σε ισόβια και κάποια στιγμή βγήκε από τη φυλακή. Πιο ώριμος, πιο μεγάλος και πιο μόνος από ποτέ. Σεμνός, πουλούσε την αυτοβιογραφία του για να ζήσει, λιτά και χωρίς προκλήσεις. Πάνω στον πάγκο με το βιβλίο του, στο Μοναστηράκι, έγυρε και πέθανε το μεσημέρι από έμφραγμα. Καλωσυνάτη φάτσα του σε κέρδιζε σαν άνθρωπος. Δεν προκαλούσε με τη συμπεριφορά του, είχε γράψει ήδη την ιστορία του και το ήξερε...
Μακάρι να μπορούσαμε να είχαμε το τέλος της διαδρομής του σ' αυτή τη ζωή. Δείτε πώς περιγράφουν τα φευγιό του τα Site:
Απεβίωσε λίγο μετά τις δύο το μεσημέρι μία από τις πιο αμφιλεγόμενες προσωπικότητες της νεώτερης Ελλάδας. Ο άνθρωπος ο οποίος με ένα μαχαίρι σε ένα φονικό είχε δημιουργήσει αμέτρητους εχθρούς αλλά και φίλους, ο Νίκος Κοεμτζής.
Λίγο πριν τις δύο, περαστικοί εντόπισαν στο Μοναστηράκι έναν ηλικιωμένο άνδρα ο οποίος φαινόταν να είναι λιπόθυμος, οπότε και κάλεσαν το ΕΚΑΒ.
Οι άνδρες του ΕΚΑΒ, διαπιστώνοντας ότι ο 74χρονος ήταν χωρίς αισθήσεις, τον μετέφεραν στην Πολυκλινική Αθηνών.
Οι γιατροί και το προσωπικό της κλινικής αναγνώρισαν στον άνδρα τον Νίκο Κοεμτζή.
Επί 45 λεπτά προσπαθούσαν να τον επαναφέρουν στη ζωή, όμως ήταν ήδη αργά. Είχε πάθει έμφραγμα.
Το ιστορικό μιας δολοφονικής παραγγελιάς
Ο Νίκος Κοεμτζής γεννήθηκε στο Αιγίνιο Πιερίας στις 17 Ιανουαρίου του 1938. Γιος του Παναγιώτη και της Αναστασίας Κοεμτζή.
Ο πατέρας του κομμουνιστής, μια ζωή στο κυνηγητό και στην παρανομία. Ο παππούς του βετεράνος και οι δύο κακοποιήθηκαν από τις αρχές της εποχής.
Τον Φεβρουάριο του 1973 μόλις είχε βγει από τη φυλακή όπου είχε καταδικαστεί για κλοπή και το Σάββατο, 24 Φεβρουαρίου 1973, το μοιραίο εκείνο Σάββατο, πήγε με την παρέα του στο νυχτερινό κέντρο "Νεράιδα", για να διασκεδάσουν.
Κάποια στιγμή ο αδελφός του Δημοσθένης έκανε παραγγελιά τις "Βεργούλες" του Μάρκου Βαμβακάρη και σηκώθηκε να χορέψει.
Κι εκεί έγιναν όλα.
Μαζί με τον αδελφό του σηκώθηκαν και άλλοι τρεις θαμώνες, όλοι τους αστυνομικοί της ασφάλειας, όπως απέδειξε με το χειρότερο τρόπο η συνέχεια.
Ξεκίνησε καβγάς και τότε ο Νίκος Κοεμτζής τράβηξε μαχαίρι και άρχισε να χτυπά με μανία. Αρχικά τους αστυνομικούς και μετά όποιον ήταν ή έμπαινε μπροστά του.
Το τραγικό αποτέλεσμα, ήταν τρεις νεκροί και οκτώ συνολικά τραυματίες.
Σύμφωνα με μία άποψη, οι αστυνομικοί ήξεραν ποιος είναι ο Κοεμτζής και θέλησαν να τον προκαλέσουν. Έτσι σηκώθηκαν να χορέψουν επίτηδες, παρά το ότι το τραγούδι είχε δηλωθεί ως παραγγελιά.
Η τιμωρία
Συνελήφθη ενώ είχε πυροβοληθεί και στα πόδια και καταδικάστηκε τρεις εις θάνατον. Ο αδελφός του Δημοσθένης σε τρία χρόνια φυλάκιση ενώ αθωώθηκε ένας τρίτος.
Επί τρία χρόνια περίμενε την εκτέλεσή του αλλά τελικά η ποινή του μετατράπηκε σε ισόβια.
Το 1996, το Δικαστικό Συμβούλιο της Πάτρας αποφυλάκισε το μετανοημένο Νίκο Κοεμτζή.
Από τότε ζούσε πουλώντας την αυτοβιογραφία του στο κέντρο της Αθήνας και αφού ο δήμος Αθηναίων του παραχώρησε άδεια μικροπωλητή.
Και η προσέγγιση στον Νίκο Κοεμτζή από τον Διονύση Σαββόπουλο... Η ιστορία ξαναγράφεται...
Σχόλια (0)