Χαλαρά το πέρασα το πρώτο καλοκαιρινό Σαββατοκύριακο στην Αθήνα, αν εξαιρέσεις λίγο το Σάββατο που κάναμε τρεις εκδόσεις στην “Κ”της Κυριακής. Πού αυτή η ηρεμία στη Ζαχλορού... Η φωτογραφία της Ηλιάνας Καλκατζίκου...

Κι όμως κάπου εδώ, στην παραλία του Αιγίου, ας πούμε, θα' ταν σίγουρα καλύτερα... Αλλά οι μικρές διακοπές τέλειωσαν. Κάτι μικρά υπόλοιπα την ερχόμενη Παρασκευή που θα πάμε να πάρουμε τον Λάμπρο από το Ελληνικό... Κι αυτή η φωτογραφία είναι της Ηλιάνας Καλκατζίκου.

Το πανηγύρι και τα ξενύχτια στο χωριό θα πάρουν ένα τέλος. Το σχολείο θα ανοίξει στις 12 Σεπτέμβρη και πρέπει να προλάβει να εγκλιματιστεί στην Αθήνα ο μικρός... Ωραίες ήταν οι καλοκαιρινές βόλτες, εδώ στο Αίγιο, αλλά το φθινόπωρο είναι στην πόρτα μας...

Ναι, μου αρέσει και το ξέρετε να περνάω τα καλοκαιρινά Σαββατοκύριακα εκτός Αθηνών. Έχω την αίσθηση ότι... διευρύνω έτσι το καλοκαίρι μου τεχνητά. Δεν αντέχεται και πολύ μ' αυτές τις ζέστες... Και σκέφτομαι τον καημένο τον Ρήγα που πέρασε το πρώτο του καλοκαίρι στη βεράντα του σπιτιού.

Αλλά αυτό το Σαββατοκύριακο έμεινα εντός... Tην Παρασκευή το μεσημέρι πήγα ένα ταξίδι στην Τέμενη κι έφερα πίσω τους τελευταίους παραθεριστές.

Και το Σάββατο το μεσημέρι ήμουν στην εφημερίδα βάρδια για το κυριακάτικο φύλλο. Έτσι ούτε πανηγύρι στο Ελληνικό φέτος, ούτε τίποτα.

Δεν με πειράζει όμως... Είναι μια ευκαιρία να ξεκουραστώ λίγο από ταξίδια, να μαζέψω λίγο τις σκέψεις μου, να κοιμηθώ περισσότερο και γενικώς να κάνω ότι συνήθως το... χειμώνα.

Και, πιστέψτε με, αρχίζει και μου λείπει αυτό το πράγμα. Κουράζει το συνεχές τρέξιμο κι ας είναι για... καλό, για ένα καλοκαιρινό μπάνιο ή μια εναλλαγή εικόνων σε λίγο πιο χαλαρούς ρυθμούς.

Δεν ξέρω αν είναι μόνο που μεγαλώνω, αλλά θέλω και λίγο το χουχούλιασμα...