Η... γειτονιά που μένουμε... Όχι πολύ μακριά για να είναι κουραστικό να φτάσεις μέχρι την τραπεζαρία ή το σούπερ μάρκετ, αλλά αρκετά, ώστε να έχουμε ησυχία το βράδυ, είναι η... γειτονιά που βρίσκεται ο οικίσκος μας. Το ξημέρωμα της πρώτης νύχτας μας βρήκε πολύ ήσυχο, όπως αρμόζει σε παραθεριστές καλοκαιρινών διακοπών.

Το μικρό σούπερ μάρκετ όπου μπορείς να βρεις, σε καλές τιμές, ότι χρειάζεσαι για το σπίτι. Από φρούτα μέχρι εφημερίδες, καφέδες, είδη υγιεινής, τσιγάρα Είναι ανοιχτό ώς τις 11 το βράδυ και άρα προσιτό σε όλους τους παραθεριστές..

Το εστιατόριο... Εδώ βρίσκεις καθημερινά, μεσημέρι – βράδυ, ποικιλίες φαγητών για να διαλέξεις τι σου αρέσει σε προσιτές τιμές. Υπάρχουν, βέβαια, στιγμές που έχει ουρά, καθώς διαλέγεις και βάζεις στο δίσκο σου ότι θέλεις, αλλά αυτό το κοντρολάρεις.

Το καφέ είναι κυριολεκτικά πάνω στην παραλία. Εσύ απολαμβάνεις το ποτό σου και δίπλα σου κάποιος έχει βουτήξει στη θάλασσα. Είναι κι αυτές οι... γοργόνες, χάρμα οφθαλμών. Πώς το 'λεγε ο... ποιητής; Εδώ είναι που χρειάζεται το κολλύριο... Φυσικά οι περισσότεροι θαμώνες είναι νέα παιδιά που έρχονται να πιουν τη φραπεδιά τους και να παίξουν τα παιχνίδια τους.

Οι αθλητικές εγκαταστάσεις... Χθες είδαμε παιδιά να παίζουν μόνα τους. Μπάσκετ, βόλεϊ, ποδόσφαιρο, πινγκ - πονγκ. Απ' ότι μου είπαν υπάρχει και γυμναστής που τα καθοδηγεί, αλλά αυτά έχει τον καιρό να τα μάθει ο Λάμπρος στις δυο βδομάδες που θα μείνει εδώ...