Να, μερικά κλαδιά της συκιάς με μικρούς καρπούς πάνω, άγγουρους ακόμα... Θέλουν καιρό για να “δέσουν” και να γίνουν σαν τη φωτογραφία κάτω.

Από τα περίεργα της φύσης... Κυριακάτικο πρωινό, γύρω στις 10. Ο ήλιος βγήκε ζεστός και τα ζώα ψάχνουν, σαν τους ανθρώπους, λίγη δροσιά. Εδώ η Σίση έχει ξαπλώσει πάνω στο πόδι του Άρη. Ποιος είπε πως σκύλος και γάτα δεν κάνουν μαζί;

Και να που βρήκα WiFi στο μαγαζί του Δρούλια στην πλατεία. Μου το... σφύριξε χθες ο Λάμπρος που άκουσε παιδιά ότι μπαίνουν από κει internet. Πήγα σήμερα, κάθισα σαν άνθρωπος και απόλαυσα σύνδεση. Δυστυχώς, η PSTN τηλεφωνική σύνδεση ανήκει στο παρελθόν...

Ένα φρούτο που μ' άρεσε πάντα ιδιαίτερα ήταν τα σύκα και μάλιστα να τα κόβω πρωί πάνω από το δέντρο και να τα τρώω επιτόπου. Βέβαια με τον καιρό και λόγω του σακχάρου μάλλον έπρεπε να αλλάξω αυτή τη συνήθεια και να αντικαταστήσω αυτή την... αγάπη με κάτι άλλο πιο ανώδυνο.

Αλλά, το νιώθω, είναι δύσκολο. Εγώ που... μάλωνα τη μάνα μου, όσο ζούσε, που είχε κι αυτή την ίδια αδυναμία, επαναλαμβάνω ακριβώς το ίδιο λάθος. Θυμάμαι μια φορά, ένα καλοκαίρι είχα νοικιάσει μια μονοκατοικία για ένα μήνα στους Αγίους Αποστόλους. Κι είχε μέσα στην αυλή μια συκιά με υπέροχα βασικά σύκα. Κι ήταν Αύγουστος, στο φόρτε τους... Ένα πρωί είδα τη μάνα μου στη συκιά. “Βρε μάνα, δεν κάνει” της είπα. “Το ξέρω”μου απάντησε, “μα θα πάρω μετά ένα χάπι, παιδί μου”.

Και τώρα να, που κάνω κι εγώ τα ίδια... Εδώ, στο χωριό, έχει ο Αργύρης μια συκιά που κάνει πρόωρα σύκα. Και σήμερα το πρωί, κυριακάτικα, είπα να την επισκεφτώ... Υπολόγιζα πως θα ήταν ώριμα. Αλλά έκανα λάθος. Οι ύστερες βροχές τα έκαναν όλα πιο όψιμα φέτος. Τέλη Ιούλη πάντα είχε να φας δυο, μη φανταστείτε πως ήθελα και περισσότερα. Δυο θα μου φαίνονταν σαν... δεν ξέρω κι εγώ τι...

Τίποτα. Ίσως από την επόμενη εβδομάδα κάτι γίνει. Έτσι κι αλλιώς το σύκο είναι Αυγουστιάτικο φρούτο. Μα είπαμε, τούτη εδώ η συκιά είχε πάντα πιο πρόωρα σύκα. Και σ' αυτό ποντάριζα και πήγα...

Ίσκιο διάλεξα κι εγώ για να χαράξω αυτές τις γραμμές. Κάτω από τα πλατάνια της βρύσης του Τάσου που είναι υπέροχα να χαλαρώνω, βάζοντας σε μια σειρά τις σκέψεις μου...