Οι γλάστρες είναι από το Θραψανό, η είσοδος στην αυλή μιας φίλης. Τα πιθάρια ειναι χαρακτηριστικά...

Ψυχραιμία, καύσωνας είναι, θα περάσει... Λέγαμε πριν λίγες μέρες από το Σημειωματάριο, δίπλα στην μπάρα. Και τοποθετούσαμε όλα τα θάρρη μας στο Σαββατοκύριακο... Όλο και κάπου

θα εκδράμουμε, λέγαμε. Και να, που τελικά είχαμε δίκιο...

Στην ορεινή Γορτυνία βρεθήκαμε να φέρουμε τον Λάμπρο στο χωριό του παππού του. Και ήταν όντως δροσερός ο καιρός, τόσο που το βράδυ ήθελες μπουφάν. Μας το λέγανε την ώρα που καιγόμαστε στην Αθήνα και νομίζαμε ότι ήταν υπερβολικοί. Καθόλου.

Από δω και πέρα και μέχρι το τέλος του καλοκαιριού κάπως έτσι θα τη βγάλουμε...
Ο καιρός δεν ενδείκνυται για πολύ σοβαρές ειδήσεις, αν εξαιρέσεις τους ταξιτζήδες που αυτή την εποχή, λόγω του ανοίγματος του επαγγέλματος είναι σε απεργία διαρκείας. Κι είναι και ο Χριστόφορος της Ειρήνης που πρέπει να αντιμετωπίσει το πρόβλημα. Μακάρι να βρεθεί η χρυσή τομή να μη χάσουν τα λεφτά τους οι άνθρωποι...

Κατά τα άλλα το Σημειωματάριο αυτή την εποχή δεν θα έχει ειδήσεις...Ασχολείται όπως θα'χετε διαπιστώσει κι εσείς, με πιο... προσωπικά πράγματα. Η ζωή έχει, έτσι κι αλλιώς πολλές εναλλαγές... Δεν υπάρχει μονοτονία.

Μόνο η ζέστη είναι υπερβολική... Αλλά κι αυτή αντιμετωπίζεται.

Στο μεταξύ “παλεύω” τα έντυπά μου. Να προλάβω τις ημερομηνίες... Κι αν αληθεύει η πληροφορία ότι από 1ης Αυγούστου θα πάψει το υπουργείο Τύπου να επιδοτεί το ταχυδρομείο, καληνύχτα έντυπα...

Κάπως έτσι αντιμετώπισα το τέλος των φετινών καλοκαιρινών διακοπών μου. Και προσπαθώ να προσαρμοστώ. Ως ένα βαθμό μάλιστα τα έχω καταφέρει...

Από τα ορεινά της επαρχίας Πεδιάδας, φωτογραφημένα τη μέρα που πήγαμε με τον αρχαιολόγο Νίκο Παναγιωτάκη να δούμε τις Φρυκτωρίες...