Στο πούλμαν, πριν λίγο έχουμε ξεκινήσει κι έχουν αρχίσει τα κεράσματα. Κάποιοι ήρθαν προετοιμασμένοι στην εκδρομή. Με τα κουλουράκια τους, τα καλιτσούνια τους, τις ρακές τους...

Μια αναμνηστική φωτογραφία έξω από τα δυο πούλμαν την εκδρομής των Θραψανιωτών της Αθήνας. Είμαστε κομντά στο Κιάτο στην πρώτη στάση που κάναμε για να ξεκουραστούμε, μιάμιση ώρα αφότου ξεκινήσαμε...

Κυριακή πρωί, ώρα 7, είμασταν στη Μάρνη, έξω από τα γραφεία του Συλλόγου Θραψανιωτών Αττικής. Συνεπείς στο ραντεβού μας. Περιμένουν ήδη αρκετοί συγχωριανοί και δύο πούλμαν είναι παρκαρισμένα το ένα πίσω από το άλλο.

Είχα χρόνια να πάω τέτοια εκδρομή. Ευτυχώς επέμενε ο ξάδερφος μου ο Γιώργος κι αυτό τελικά ήταν καλό, όπως αποδείχτηκε κατά τη διάρκεια της μέρας... Αυτή η αποχή, χρόνια τώρα, από τα κοινά των Θραψανιωτών με κάνει να μη γνωρίζω πολλούς πατριώτες. Είναι βέβαια και οι φίλοι και πολλά νέα παιδιά που επίσης δεν γνωρίζω. Αλλά είναι ωραίοι και περνάμε καλά...

Και η “μαγιά” υπάρχει... Οι συγγενείς, οι φίλοι, οι γνωστοί είναι εδώ. Και είναι ωραία να μιλάς μαζί τους και να ζεις την κάθε στιγμή με ότι έχει σχέση με το χωριό.

Ώρα 7.30 π.μ. ξεκινάμε. Μπαίνουμε στο πρώτο πούλμαν με τους ξαδέρφους μου Γιώργη και Κωστή. Είναι μαζί μου κι ο Λάμπρος. Μισή ώρα μετά, τα πούλμαν δεν έχουν βγει από τα όρια του Δαφνιού κι ο Κωστής λέει πως “υπάρχουν θέσεις κενές, μπορούμε να πάρουμε κανέναν από δω”. Γελάμε. Τρελοί αυτοί, έχουμε κι εμείς τη δόση μας, καλά θα περάσουμε...

Ο ήλιος ανατέλλει αργά. Φαίνεται ότι θα είναι μια όμορφη καλοκαιρινή μέρα. Στο πούλμαν αρχίζουν να ανοίγουν τα πακέτα με τα κουλουράκια και τα καλιτσούνια. Κι ύστερα έρχονται οι ρακές... Από τις 8.30 το πρωί. Κρατιέμαι. Μόλις πήρα τα χάπια μου για το ζάχαρο. Θα την τιμήσω σε λίγο. Εδώ οι άνθρωποι είναι οργανωμένοι κατά πως δείχνουν τα πράγματα...

Στο πούλμαν κουβεντιάζουμε... Είναι όμορφο, βρίσκουμε πολύ ενδιαφέροντα θέματα για τον τόπο μας. Μια πρώτη στάση στα Mc Donalds της εθνικής λίγο πιο έξω από το Κιάτο. Ευκαιρία για λίγη κουβέντα, ένα καφέ στα τραπεζάκια έξω στη δροσιά. Όχι και τίποτα εκπληκτικό. Το σέρβις από τους υπαλλήλους, μέτριο. Αν ξαναέκανα αυτή τη διαδρομή με τίποτα δεν θα καθόμουν εδώ. Ευτυχώς η καλή παρέα αλλάζει τα πράγματα. Είναι που θέλουμε να περάσουμε καλά κι έτσι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα...

Ώρα για μια στάση... Στα Mc Donalds της εθνικής λίγο πιο έξω από το Κιάτο, σταματήσαμε. Ένα μικρό διάλειμμα. Λίγο πριν βγούμε από την εθνική, να πάρουμε το δρόμο για τη λίμνη του Φεναιού...