Η φωτογραφία είναι παρμένη σήμερα στις 10.30 το πρωί στην οδό Αλαμάνας του Κολωνού. Μια μόνο σημαία σε ολόκληρο το οικοδομικό τετράγωνο...

Άλλαξαν οι καιροί. Κι είναι φυσικό να έχουμε βάλει άλλες προτεραιότητες στη ζωή μας. Ποιος “τρελαίνεται” τώρα, σε τέτοιους δύσκολους καιρούς να βάλει μια σημαία στο μπαλκόνι, ένεκα η μέρα;

Ελάχιστοι είναι αυτοί που ανταποκρίνονται. Στο δικό μας οικοδομικό συγκρότημα των δέκα οικογενειών μόνο μία έχει μπει. Ίδια, λίγο ώς πολύ η κατάσταση. Ο κόσμος δεν “τρελαίνεται” με εθνικιστικές εξάρσεις. Αυτό που τον νοιάζει είναι η αξιοπρέπεια και η επιβίωση. Όλα τα άλλα έπονται...

Όχι πως πρέπει να ξεχνούμε την ιστορία μας. Αλλά με ένα μέτρο βρε αδερφέ... Στην πίεση και το τρέξιμο των ημερών πιο πολύ σαν μια αργία, ευκαιρία για λίγη ξεκούραση είναι η σημερινή μέρα για τους περισσότερους,

Ας αφήσουμε τα πρωινάδικα της Τ.V. να αναλώνονται στις εθνικιστικές εξάρσεις χαλαρού τύπου και ας ακούσουμε αν υπάρχουν στον περίγυρό μας κάποιοι επιζώντες του '40 και της κατοχής (που όλο και λιγοστεύουν...) να διηγούνται ιστορίες της εποχής εξιδανικευμένες από το πέρασμα των χρόνων.

Δυστυχώς ούτε οι ραδιοφωνικοί σταθμοί έχουν διαμορφώσει ένα κάπως διαφορετικό πρόγραμμα για σήμερα. Επιμένουν στο γνωστό πλέιλιστ του κομπιούτερ, που αν δεν “ρυθμιστεί”, ουδεμία σχέση έχει με επετείους, εθνικές ή άλλες.

Φωτεινή εξαίρεση για άλλη μια φορά το Δεύτερο πρόγραμμα της ελληνικής ραδιοφωνίας. Έχοντας ένα πλούσιο αρχείο από ηχογραφημένες εκπομπές κάνει τη διαφορετικότητα. Αλλά οι νέοι δυσανασχετούν με το Δεύτερο. Η εμμονή των παραγωγών του σε ποιοτικά τραγούδια περασμένων δεκαετιών, τότε που το τραγούδι είχε στοίχο και μελωδία, τους “ενοχλεί”. Θέλουν τραγούδια σύγχρονα, μοδάτα, της εποχής. Ακόμη και ως πράξη αντίστασης η εμμονή στο Δεύτερο, αξίζει. Μόνο που όλο και λιγοστεύουν οι εραστές του ωραίου και του αληθινού.

28η Οκτωβρίου, πιο χαλαρή μέρα... Είπαμε, λίγη ξεκούραση τη χρειαζόμαστε για να φορτώσουμε τις “μπαταρίες”...