Την Πέμπτη 10 Ιουλίου που έρχεται, θα έχουμε την Πανσέληνο του Ιουλίου, στο ουρανό μας

panselinos.likavitos1.050520

Την Πέμπτη 10 Ιουλίου θα έχουμε την Πανσέληνο του Ελαφιού, στον ουρανό μας. Η Πανσέληνος του Ελαφιού, όπως αποκαλείται παραδοσιακά η πανσέληνος του Ιουλίου, θα κορυφωθεί στις 10 Ιουλίου 2025, όπως αναφέρει το The Old Farmer’s Almanac.
panselinos1.lolos.301220

Εκείνη την ημέρα η Σελήνη βρίσκεται ακριβώς απέναντι από τον Ήλιο στον ουρανό, φωτισμένη πλήρως καθώς βρίσκεται στην αντίθετη πλευρά της Γης. Πρόκειται για ένα από τα πιο όμορφα φεγγάρια του χρόνου, όχι μόνο λόγω της φωτεινότητάς του, αλλά και λόγω της ιστορικής και φυσικής του σημασίας.  Πρόκειται για ένα από τα πιο όμορφα φεγγάρια του χρόνου, όχι μόνο λόγω της φωτεινότητάς του, αλλά και λόγω της ιστορικής και φυσικής του σημασίας.

panselinos2.lolos.301220

Η πανσέληνος Ιουλίου 2025 ή αλλιώς του «Κόκκινου Ελαφιού» ή «Buck Moon» αποτελεί ένα από τα πιο εντυπωσιακά αστρονομικά φαινόμενα της χρονιάς, το οποίο κάθε χρόνο προσελκύει εκατοντάδες παρατηρητές που θέλουν να θαυμάσουν το καλοκαιρινό ολόγιομο φεγγάρι.

panselinos3.lolos.301220

Μετά την πανσέληνο της «Φράουλας», πρόκειται για τη δεύτερη πανσέληνο του καλοκαιριού και σύμφωνα με τις δοξασίες ο συμβολισμός του «Ελαφιού» προέρχεται από τους ιθαγενείς της Βόρειας Αμερικής, οι οποίοι πίστευαν ότι τον Ιούλιο τα κέρατα των ελαφιών άρχιζαν να μεγαλώνουν ξανά.

Δημοσιογραφικά

Οικολογικό S.O.S! Τεράστιο το πρόβλημα στο Σαρωνικό από τη βύθιση πετρελαιοφόρου…

EfSynI140917
Αυτό είναι το πρωτοσέλιδο της ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ. Όλη αυτή την οικολογική καταστροφή την χαρακτηρίζει έγκλημα… Και δεν είναι μακριά από την αλήθεια. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν σέβονται στο περιβάλλον.

AugiI140917
Η εφημερίδα ΑΥΓΗ ζητά να αποδοθούν ευθύνες στους υπαίτιους. Δεν έχει άδικο. Μόνο που, αντί να βάζει όλες αυτές τις κραυγές στον τίτλο δεν τα λένε τηλεφωνικά στους φίλους υπουργούς να κάνουν κάτι;

GEleutheriaI140917
Εντυπωσιακός ο τίτλος της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ, αλλά χωρίς βάθος και ουσία. Άκου Ριβιέρα ο Σαρωνικός! Είπαμε, αλλά η υπερβολή έχει και όρια. Κι αυτό δυστυχώς στις εφημερίδες οι υπεύθυνοι δεν το αντιλαμβάνονται

pistopiitiko
Δημοσιογραφική επιτυχία η δημοσιοποίηση του πιστοποιητικού αξιοπλοΐας από το αρμόδιο υπουργείο. Ένα ζήτημα σοβαρό που μπαίνει είναι πως εκδίδονται αυτές οι άδειες. Μήπως πρέπει να ελεγχθούν όσοι έχουν βάλει τις υπογραφές τους;

EfSynI150917
Η επόμενη μέρα όπως καταγράφεται από το πρωτοσέλιδο της ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ. Και ξαφνικά γίναμε όλοι… οικολόγοι. Όχι από συνείδηση, δυστυχώς, αλλά από ανάγκη για την επικαιρότητα. Λάθος προσέγγιση.

efimeridesΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 16/09/2017

Μόλυνση του περιβάλλοντος. Συνηθισμένα πράγματα. Αλλά αυτή τη φορά δεν είναι κάτι απλό. Ολόκληρος ο Σαρωνικός ζει τα χειρότερα του.  Μαύρες ακόμα και οι ακτές της Γλυφάδας και της Πειραϊκής.

Ως μείζονος σημασίας βαρύ περιστατικό, που θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, χαρακτήρισε ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, τη ρύπανση που προκάλεσε σε παράκτιες περιοχές η βύθιση του αγκυροβολημένου μικρού δεξαμενόπλοιου «ΑΓΙΑ ΖΩΝΗ ΙΙ» νοτιοδυτικά της Αταλάντης, γεμάτου με 2.570 τόνους καύσιμα.

Σύμφωνα με πληροφορίες περισσότερα από 60 άτομα ιδιωτικού συνεργείου  επιχειρούν εντατικά στην παραλία του Παρασκευά στην Καστέλλα και στη θαλάσσια περιοχή μπροστά από τη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων. Στη μάχη της αντιρρύπανσης μπήκε και το δεξαμενόπλοιο «Αktea osrv» της εταιρείας Τεχνικής Προστασίας Περιβάλλοντος, ένα σκάφος με τεράστιες δυνατότητες απάντλησης πετρελαιοειδών. Σύμφωνα με στελέχη των εταιρειών αντιρρύπανσης, τα περιστατικά αντιμετωπίζονται σε όλα τα σημεία της ρύπανσης σε ικανοποιητικά επίπεδα.

Στην περιοχή του ναυαγίου ενισχύονται τα σκάφη του Λιμενικού που επιχειρούν επί τόπου, ενώ στην Σαλαμίνα, κατόπιν συνεννόησης του υπουργείου Ναυτιλίας με την πλοιοκτήτρια εταιρία, έχουν σταλεί επιπλέον βυτιοφόρα οχήματα, για να βοηθήσουν στην απορρύπανση των ακτών.

Από την πλευρά της εταιρεία «ΑΓΙΑ ΖΩΝΗ ΙΙ ΝΑΥΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ» σε ανακοίνωση της εκφράζει την ειλικρινή λύπη της για την αδόκητη πρόκληση ναυαγίου του Δ/Ξ ΑΓΙΑ ΖΩΝΗ ΙΙ και την εξ αυτού ακόλουθη μόλυνση του θαλάσσιου περιβάλλοντος και της παράκτιας περιοχής της Σαλαμίνας και δηλώνειτην αμέριστη συμπαράσταση της στους κατοίκους, τους επιχειρηματίες της περιοχής και τις τοπικές αρχές.

Από την πλευρά μας, δηλώνει, ότι «αμέσως μετά την βύθιση του πλοίου, που είναι τεράστιο πλήγμα για εμάς, το προσωπικό και τις οικογένειες μας, δόθηκαν εντολές στην ιδιωτική εταιρεία που ανέλαβε το έργο της απορρύπανσης , να πράξει ό,τι είναι ανθρωπίνως και τεχνικώς δυνατό, ώστε να καθαριστεί πλήρως η πληγείσα περιοχή. Έχουμε τις διαβεβαιώσεις ότι αυτό θα γίνει».

Η εταιρεία σημείωνε ότι «ήδη η διαρροή από το πλοίο έχει σταματήσει και συνεχίζονται οι προσπάθειες άντλησης του φορτίου, το οποίο θα μεταφορτωθεί σε άλλο πλοίο το οποίο ναύλωσε η εταιρεία μας για τον σκοπό αυτό, ώστε να διασφαλίσουμε ότι δεν υπάρχει καμία πιθανότητα μελλοντικής διαρροής. Σε κάθε περίπτωση είμαστε και θα παραμείνουμε σε διαρκή επαφή με όλες τις αρμόδιες υπηρεσίες προκειμένου να αποκατασταθεί πλήρως το περιβάλλον.»episimansis

Σχετικά με τα αίτια του ναυαγίου υποστήριξε ότι «παρόλο που αντιλαμβανόμαστε πλήρως την αγωνία όλων να μάθουν τι ακριβώς συνέβη, ενημερώνουμε ότι οι αυτοψίες των δυτών και οι πραγματογνωμοσύνες από τις αρμόδιες αρχές/ οργανισμούς είναι σε εξέλιξη και μόνο όταν ολοκληρωθούν, θα είμαστε σε θέση να τα γνωρίζουμε. Έως τότε, το μόνο για το οποίο ως πλοιοκτήτρια μπορούμε να διαβεβαιώσουμε είναι ότι το πλοίο ήταν αξιόπλοο, τα πιστοποιητικά του ήταν εν ισχύ και είχε υποβληθεί σε όλους τους ελέγχους, όπως η κείμενη νομοθεσία απαιτεί. Επομένως κάθε «υποψία» που εκφράζεται από οιονδήποτε σχετικά με υποτιθέμενη μη καταλληλότητα του πλοίου να εκτελεί το έργο για το οποίο προοριζόταν είναι ψευδής, συκοφαντική και η εταιρεία επιφυλάσσεται των δικαιωμάτων της.»

Σε ανακοίνωσή της η Πανελλήνια Ένωση Ναυτών Εμπορικού Ναυτικού εκφράζει μια διαφορετική άποψη και κάνει λόγο για «κινητή οικολογική βόμβα» αναφερόμενη στο «ΑΓΙΑ ΖΩΝΗ ΙΙ» χαρακτηρίζοντας το πλοίο «υπερήλικο, ανασφαλές και επικίνδυνο». Επιπλέον σημειώνει ότι υπήρξε τραγική καθυστέρηση και πρωτοφανής ανεπάρκεια των κρατικών αρχών στην αντιμετώπιση της θαλάσσιας οικολογικής καταστροφής στον Σαρωνικό»

Προφανώς η κατάσταση, είναι πολύ σοβαρή… Και πρόκειται για το Σαρωνικό που μόλις είχε συνέλθει από την επίσης περιβαλλοντική κακοποίηση του για πάρα πολλά χρόνια. Όμως κάποια στιγμή πρέπει να αποδοθούν ευθύνες σε εκείνους που δεν σέβονται το περιβάλλον. Λογικό δεν ακούγεται;

  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί το Σάββατο 16/7/2017 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου «Επισημάνσεις».

Εμπιστοσύνη και αγάπη! Αυτά λείπουν στις μέρες μας κι αυτά χρειαζόμαστε περισσότερο

8xroni.efxaristo

Βλέπουμε τόσα αρνητικά πράγματα γύρω μας και η ιστορία της 8χρονης Ευαγγελίας με την εξέλιξη που είχε και έχει, μας προσγείωσε σ’ αυτό που θα έπρεπε να έχουμε και να καλλιεργούμε, ως άνθρωποι, στην καρδιά μας… Την αγάπη!

mikri.4
Ας έχουμε βέβαια στο νου μας ότι τίποτα δεν τελείωσε. Ότι απλώς τα πράγματα μπήκαν σε μια σειρά και ότι ενδεχομένως να χρειαστεί κι άλλο τη βοήθεια μας. Έτσι κι αλλιώς όλη η οικογένεια κινείται πολύ προσεκτικά και ενημερώνει για κάθε βήμα της.

mikri.3
Μάθημα για όλους μας. Όσο μεγάλο κι αν είναι το πρόβλημα δεν χρειάζεται να απογοητευόμαστε, να κλεινόμαστε στον εαυτό μας και να το βιώνουμε μόνοι μας. Το βάρος είναι μεγάλο και οι πλάτες μας αδύναμες…

mikri2ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 09/09/2017

Ο τίτλος που βάλαμε στο σημερινό κείμενο προσπαθεί να δώσει το στίγμα του περιεχομένου του. Από αυτά τα δυο πράγματα πάσχει η σημερινή κοινωνία. Κι όσο προχωρούμε στο ρεύμα του χρόνου, τόσο και γίνεται και πιο ευδιάκριτη η απουσία τους. Και μπορούμε να το δούμε στην καθημερινότητα μας.

Στα κακά που κυριαρχούν στη ζωή μας και μια ματιά σε τίτλους εφημερίδων ή στις ειδήσεις μπορεί να σας πείσει πως έτσι έχουν τα πράγματα και στα καλά, που μπορεί αναλογικά να είναι πιο λίγα, αλλά λάμπουν σαν διαμάντια και μας βοηθούν να κατανοήσουμε καλύτερα τα πράγματα.

Δεν θα σταθώ στα κακά. Θα σχολιάσω μόνο την ευαισθησία και την άμεση ανταπόκριση του κόσμου όταν έγινε γνωστό το πρόβλημα της μικρής Ευαγγελίας από τα Χανιά. Η άμεση ανταπόκριση και η ευαισθητοποίηση του κόσμου κατάφερε μέσα σε πέντε μέρες να μαζευτεί το καθόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 380.000 ευρώ και να γίνει εφικτό το παιδί να πάει στο Λονδίνο για τη θεραπεία που χρειαζόταν.

Εύκολο; Καθόλου, αν λάβει κανείς υπόψη του τη δύσκολη οικονομική συγκυρία σε εποχές συνεχόμενων μνημονίων. Αυτό δείχνει ότι υπάρχει πολύ ανθρωπιά ακόμα ανάμεσα μας, όσο κι αν οι ενδείξεις προσπαθούν να μας πείσουν, μέσω της σκληρής καθημερινή ειδησεογραφίας, πως τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά.

Τι λοιπόν είναι αυτό που κάνει τους ανθρώπους, να λειτουργού τόσο άσχημα, ενώ κατά βάθος η αλληλεγγύη είναι έμφυτη και διάχυτη παντού; Ας δούμε τέσσερις πιθανούς παράγοντες σε διάφορους τομείς, που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο μας αφορούν και ίσως να μας επηρεάζουν:

Απληστία. Σε δημοσίευμα της εφημερίδας «New York Times», ο Δρ Τζέρομ Κάσιρερ, πρώην εκδότης του ιατρικού περιοδικού «The New England Journal of Medicine», εξηγεί: «Όταν οι ερευνητές είναι υπόχρεοι σε [φαρμακευτικές] εταιρίες επειδή σεβαστό μέρος του εισοδήματός τους προέρχεται από αυτές, υπάρχει μια απίστευτη τάση να βγάζουν πορίσματα που τις εξυπηρετούν».
episimansis
Επιτυχία πάση θυσία. Στη Γερμανία, πιστεύεται ότι αρκετοί φοιτητές δωροδόκησαν καθηγητές με χιλιάδες ευρώ προκειμένου να αποκτήσουν διδακτορικό τίτλο, ένα σύμβολο επιτυχίας σε εκείνη τη χώρα. Στα πλαίσια μιας έρευνας στην οποία αναφέρθηκε η εφημερίδα «The New York Times», πολλοί μαθητές και φοιτητές που ενεργούσαν αντιδεοντολογικά είπαν ότι «σκοπεύουν να ακολουθήσουν αυστηρό κώδικα αξιών» αφού πρώτα καταξιωθούν επαγγελματικά.

Απουσία προτύπων. Η εφημερίδα «The New York Times» παρέθεσε τα εξής λόγια ενός καθηγητή σχετικά με τους μαθητές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης: «Ίσως μπαίνουμε στον πειρασμό να πούμε ότι έχουν χάσει την ηθική τους πυξίδα... Είναι μάλλον καλύτερα να πούμε ότι οι δάσκαλοί τους, οι μέντορές τους και η υπόλοιπη κοινωνία δεν τους βοήθησαν καν να κατασκευάσουν και να εγκολπωθούν μια ηθική πυξίδα».

Πράξεις που δεν συνάδουν με τις αξίες. Σε μια έρευνα κατά την οποία ρωτήθηκαν σχεδόν 30.000 μαθητές, το 98% δήλωσαν ότι πιστεύουν πως η εντιμότητα είναι ουσιώδης στις προσωπικές σχέσεις. Ωστόσο, οι 8 στους 10 παραδέχτηκαν ότι έχουν πει ψέματα στους γονείς τους, ενώ το 64% παραδέχτηκαν ότι είχαν αντιγράψει στις εξετάσεις την προηγούμενη χρονιά.

Και τι θα πούμε για την εμπιστοσύνη που δοκιμάζεται στις μέρες μας, ακόμα και μέσα στην οικογένεια, αλλά και στην κοινωνία ολόκληρη;

Ο Μίχαελ Κόσφελτ, καθηγητής διοίκησης επιχειρήσεων στο Πανεπιστήμιο της Φρανκφούρτης στη Γερμανία, συμπέρανε κατόπιν πειραμάτων ότι η εμπιστοσύνη είναι «χαρακτηριστικό της ανθρώπινης φύσης με βιολογική βάση». Ο κ. Κόσφελτ ανακάλυψε πως, όταν υπάρχει αλληλεπίδραση μεταξύ δύο ατόμων, ο ανθρώπινος εγκέφαλος εκκρίνει οξυτοκίνη, μια ορμόνη η οποία βοηθάει στην ανάπτυξη εμπιστοσύνης. «Η εμπιστοσύνη είναι μάλιστα ένα από τα διακριτικά γνωρίσματα του ανθρώπινου είδους», δηλώνει ο ίδιος. «Όταν απουσιάζει, κατά μία έννοια παύουμε να είμαστε άνθρωποι». Το ερώτημα λοιπόν είναι για τον καθένα μας. Θα γίνουμε όπως όλοι ή θα προσπαθούμε με τις πράξεις μας και τις ενέργειες μας να διαφέρουμε και να παραμένουμε άνθρωποι;

  • Αυτό το κομμάτι θα δημοσιευτεί το Σάββατο 9/9/2017 στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου «Επισημάνσεις».
  • Δείτε ΕΔΩ τις πρώτες θετικές ενδείξεις. Η δύναμη της αγάπης είναι πολύ μεγάλη!

Και η ανθρωπιά μας; Υπάρχουν δυνατές εστίες ακόμα και σήμερα. Πολύ ενθαρρυντικό…

evaggelia.kastrinaki1
Αυτό είναι το 8χρονο κοριτσάκι, που δίνει μάχη με τη ζωή. Η Ευαγγελία - Στυλιανή Καστρινάκη από τα Χανιά της Κρήτης. Η περίπτωση της μας συγκλόνισε όλους... Και η αλήθεια είναι ότι δεν πρόκειται για κάτι συνηθισμένο.

evaggelia.kastrinaki3
Η φωτογραφία αυτή του πατέρα να ξενυχτά στο κρεβάτι της κόρης του στο νοσοκομείο έκανε το γύρο του διαδικτύου. Μάνα και πατέρας αν και άνεργοι δίνουν τα πάντα για το παιδί τους.

evaggelia.kastrinaki2
Εντυπωσιακά αισιόδοξη όμως είναι και η αλληλεγγύη που επιδεικνύει η κοινή γνώμη καθώς τα τοπικά ΜΜΕ έσπευσαν να προβάλλουν την είδηση με σεβασμό προς το παιδί και τους γονείς.

mikri2ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 02/09/2017

Στο άνοιγμα ενός καινούριου μήνα, την ώρα που το καλοκαίρι μας αποχαιρετά σιγά – σιγά για να δώσει τη θέση του στο φθινόπωρο, όσο μπορεί να κρατήσει κι αυτό, γιατί όπως έχει γίνει ο καιρός, μαζί με τα άλλα, έχει χάσει τη σταθερότητα του, εμείς από αυτή τη μικρή γωνία, θα θέλαμε να αναπτύξουμε έναν προβληματισμό.

Πόσο σημαντικό είναι στις μέρες μας να παραμένεις άνθρωπος με αισθήματα συμπόνιας για τον διπλανό σου, ώστε να καταλαβαίνεις ή να προσπαθείς να καταλάβεις και να μπεις στο πετσί του προβλήματος του άλλου;

Δύσκολο πολύ!... Έγιναν υπερβολικά πολλά, τα προβλήματα, οι ανησυχίες για το αύριο, οι προσωπικές αγωνίες για την επιβίωση, καθώς έχουμε απέναντι μας ένα εχθρικό κράτος που πρέπει να αντιμετωπίσουμε στη φοροεισπρακτική επίθεση του.

Παρ’ όλα αυτά, πάντα θα υπάρχει κάτι που θα μας δίνει τη δύναμη για να συνεχίσουμε να το παλεύουμε, επειδή δεν είμαστε μόνοι, όσο κι αν το σύστημα, αυτό προσπαθεί να κάνει. Θέλει να νιώθουμε πως είμαστε μόνοι, για να μας αποθαρρύνει και να μας χειραγωγεί καλύτερα από την προπαγάνδα των πολιτικών και όλων εκείνων που θα ήθελαν να ελέγχουν τη ζωή μας.

Η περίπτωση του 8χρονου κοριτσιού από τα Χανιά, της Ευαγγελίας, που δίνει τη δική της μάχη για τη ζωή, μας έχει συγκλονίσει αυτές τις μέρες. Και αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στους γονείς της και τον οικογενειακό περίγυρο που προσπαθούν με κάθε θεμιτό τρόπο να ευαισθητοποιήσουν την κοινή γνώμη και να κάνουν το όνειρο ζωής, πραγματικότητα.

Αναμφίβολα, η ζωή είναι ωραία! Αν την διαχειριστείς σωστά, μπορείς να δρέψεις καλούς καρπούς, να γνωρίσεις φίλους, να νιώσεις όμορφα. Τι γίνεται όμως όταν έρθουν έτσι τα πράγματα που απειλείται να κοπεί βίαια ο ομφάλιος λώρος; Τότε σηκώνεις το κεφάλι ψηλά, ανασκουμπώνεσαι και πέφτεις με τα μούτρα στη μάχη, προκειμένου να υπερασπιστείς το μεγαλύτερο προνόμιο που μας έχει δοθεί: Αυτό της ζωής!episimansis

Μερικοί, μάλλον οι περισσότεροι, θα παρατηρήσουν μόνο τα προβλήματα και τις δυσκολίες (που ομολογουμένως είναι πολλά…) και χωρίς να το θέλουν θα σπείρουν την απογοήτευση. Τέτοιους ανθρώπους έχουμε πάρα πολλούς γύρω μας, οι οποίοι δε χάνουν την ευκαιρία να πέσουν όλο και πιο βαθιά στη μιζέρια τους.

Εμείς αποζητάμε τους άλλους, εκείνους τους λίγους, τους δακτυλοδεικτούμενους που πάνε κόντρα στο ρεύμα και την επικρατούσα λογική, που ορθώνουν το ανάστημα τους και ρίχνονται στη μάχη και δεν παραιτούνται ακόμα και τότε που τα προβλήματα μοιάζουν να είναι αξεπέραστα.

Να, γιατί μας αρέσουν οι γονείς της μικρές Ευαγγελίας. Και να, γιατί αξίζει πολλά «μπράβο» η προσπάθεια τους να ζητήσουν βοήθεια για τη ζωή του παιδιού τους, γνωρίζοντας πως ζούμε μέσα σε μια δύσκολη συγκυρία. Δεν τους γνωρίζω τους ανθρώπους, αλλά με συγκινεί ο τρόπος που προσπαθούν να σταθούν όρθιοι, σταθεροί, αμετακίνητοι, δίπλα στο παιδί τους, σ’ αυτή τη μάχη ζωής που δίνει.

Τι μένει σε μας; Να μην παρακολουθούμε από μακριά, αμέτοχοι, όλη αυτή την ιστορία. Να γίνουμε συμμέτοχοι, να αφυπνιστούμε ως κοινωνία, να λάβουμε σοβαρά υπόψη μας την έκκληση τους για βοήθεια, να συντρέξουμε στην ανάγκη τους, όσο και όπως μπορεί ο καθένας μας. Ναι, ξέρω. Σε κανέναν δεν περισσεύουν πια στις μέρες μας. Αλλά η απόλυτη ομορφιά και η δύναμη της αγάπης είναι εκεί: Να δίνεις από το υστέρημα σου!

Και είναι πραγματικά ενθαρρυντικό που, κόντρα στην εγωκεντρική κοινωνία που ο αέρας της υπάρχει διάχυτος γύρω μας, βλέπουμε να αναπτύσσεται ένα ισχυρό κίνημα αγάπης, δύναμης και αλληλεγγύης σε πολλά επίπεδα, που όλο και δυναμώνει, ενισχύοντας την ελπίδα πως το ποσό που χρειάζονται προκειμένου να πάνε το παιδί τους σε κλινική της Αγγλίας για τη θεραπεία του, όσο μεγάλο κι αν φαίνεται εκ πρώτης όψεως, μπορεί να καλυφθεί.

Αυτό το φως, αυτή η δύναμη της ελπίδας είναι που μας δυναμώνει και αποτελεί εγγύηση ότι υπάρχει ακόμα ανθρωπιά, ότι σ’ αυτό τον κόσμο δεν είμαστε μόνοι μας και ότι αν θέλουμε, μπορούμε να βοηθήσουμε. Ας το κάνουμε!

  • Αυτό το κομμάτι θα δημοσιευτεί το Σάββατο 2/09/2017 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ στη στήλη μου "Επισημάνσεις".
  • Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο με το ρεπορτάζ που έκανε για την μικρή Ευαγγελία η Νέα Τηλεόραση Κρήτης. Κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ δείτε δημοσιεύματα που δείχνει πόσο συγκινητική είναι η ανταπόκριση των επαγγελματιών των Χανίων που ανταποκρίθηκαν στην έκκληση των γονέων για βοήθεια.

Δύσκολες εποχές για όλους μας… Τα συνεχή μνημόνια έχουν γονατίσει τους ανθρώπους

tavernaki1

Εμείς μπορέσαμε και φέτος να κάνουμε μικρές διακοπές στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΤΕ στην Τέμενη Αιγίου. Άλλοι συνάνθρωποι μας δυσκολεύονται πολύ στον καθημερινό αγώνα για την επιβίωση τους.

tavernaki2

efimeridesΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 26/08/2017

Εμείς που αγαπούμε τις λέξεις, δεν το έχουμε με τους αριθμούς, αν και καμιά φορά και με την προϋπόθεση ότι τους χρησιμοποιούμε σωστά μπορούμε να βγάλουμε συμπεράσματα και να επανεξετάσουμε τη θέση μας μπροστά στην πραγματικότητα που ζούμε, πώς δηλαδή αυτή διαμορφώνεται.

Κι αυτή η έρευνα μας έκανε ένα «κλίκ». Γενικώς ζούμε κι εμείς τα προβλήματα που καταγράφει. Και τα ζούμε, επειδή έχουμε επιλέξει να μην εθελοτυφλούμε. Αυτή είναι μια πραγματικότητα. Και ο αντίκτυπος της φαίνεται στην καθημερινότητα μας και στον οικογενειακό προϋπολογισμό.

Λέει η έρευνα, που είδαμε δημοσιευμένη στις εφημερίδες και ίσως την έχετε δει κι εσείς και η οποία δείχνει να ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα:

Το πρώτο εξάμηνο του 2017 οι Έλληνες αγόρασαν 56 εκατ. λιγότερα λίτρα βενζίνης - Στο 3,5% η πτώση στην αγορά των γαλακτοκομικών. Από παντού κόβουν τα ελληνικά νοικοκυριά καθώς συνεχίζεται η φορολογική αφαίμαξη, ενώ τον Σεπτέμβρη αναμένεται η πρώτη δόση του ΕΝΦΙΑ, οι δόσεις για το φόρο εισοδήματος και τα τέλη κυκλοφορίας.

Σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας το πρώτο εξάμηνο του έτους οι Έλληνες αγόρασαν 56.000.000 λίτρα λιγότερα βενζίνης καθώς ο όγκος πωλήσεων στις βενζίνες μειώθηκε κατά 4% σε ετήσια βάση.

Και βλέπεις το αντίκτυπό του στα αυτοκίνητα που κυκλοφορούν στους δρόμους, ιδιαίτερα μιας μεγαλούπολης, όπως είναι η πρωτεύουσα. Λιγότερα οχήματα και ανοιχτές θέσεις για παρκάρισμα στη γειτονιά, εκεί που έκανες πέντε κύκλους μέχρι να βρεις κάτι, όχι και τόσο ασφαλές, αλλά έτσι κι αλλιώς δεν είχες κι άλλη επιλογή.

Την ίδια ώρα τα στοιχεία για τις πωλήσεις σε σούπερ μάρκετ δείχνουν απώλεια της τάξης του 1% καθώς στα γαλακτοκομικά υπήρξε μείωση πωλήσεων κατά 3,5%, στα καθαριστικά η πτώση κινείται στο 4,9% και σε είδη προσωπικής υγιεινής στο 4,6%. Κι αυτό είναι εμφανές στο καλάθι με τα ψώνια για το σπίτι. Τα αναγκαία. Τα απαραίτητα. Όλο και λιγότερα, δηλαδή. Δεν γίνεται αλλιώς.

Παρόμοια κατηφορική πορεία έχουν πάρει, και οι πωλήσεις στα ηλεκτρονικά είδη καθώς τα στοιχεία που ανακοίνωσε η εταιρεία Gfk δείχνουν πτώση 11,2% σε προϊόντα πληροφορικής, 5,3% στα προϊόντα τηλεπικοινωνιών και 5,8% στα ηλεκτρονικά είδη.episimansis

Όπως επισημαίνεται ο δείκτης καταναλωτικής εμπιστοσύνης έχει πλέον επιστρέψει στα επίπεδα του Φεβρουαρίου του 2015. «Δεν επιστρέφουμε μόνο εκεί που ήμασταν πριν από 2,5 χρόνια αλλά σε όρους καταναλωτικής εμπιστοσύνης εξακολουθούμε να είμαστε πίσω από την ευρωζώνη που ακριβώς επειδή τρέχει με ρυθμό ανάπτυξης 2,1% η απόσταση διευρύνεται», δηλώνει ο Γενικός Διευθυντής του ΙΟΒΕ Νίκος Βέττας.

Όλα αυτά τα χρόνια της λιτότητας, έχουν δημιουργηθεί πολύ μεγάλα προβλήματα για τη ραχοκοκαλιά της κοινωνίας που αποτελεί η μεσαία τάξη, η οποία βάλλεται από παντού, από όλες τις πλευρές.

Αν έτσι έχουν τα πράγματα κι εμείς που τα ζούμε τα γνωρίζουμε καλά, επειδή είναι χαραγμένα στο πετσί μας, βλέπουμε όλη την ανασφάλεια που παρέχει το παρών σύστημα πραγμάτων.

Τώρα τι σας τα λέω όλα αυτά, καθώς περπατάμε ακόμα στο τελευταίο δεκαήμερο του Αυγούστου και όταν μερικοί παραμένουν ακόμα στις παραλίες αφού κατάφεραν να πάνε, κάνοντας την καλύτερη δυνατή οικονομική διαχείριση του οικογενειακού προϋπολογισμού;

Ξέρω, σας μαυρίζω την καρδιά, καθώς επικεντρώνω στο πρώτο, μετά τις μικρής διάρκεια διακοπές των εργαζομένων σ’ αυτή την εφημερίδα, κομμάτι μου στην πραγματικότητα. Αλλά, δεν νομίζω ότι είσαστε από εκείνους που τους αρέσει να τους χαϊδεύουν τα αυτιά και να ζουν στα σύννεφα.

Η μακρόχρονη σχέση αγάπης που έχουμε δημιουργήσει χρόνια τώρα, από την τακτική παρουσία μας σ’ αυτή τη στήλη, το επιβεβαιώνει με σιγουριά. Καλύτερα να είμαστε καλά ενημερωμένοι, ψαγμένοι, παρά να είμαστε αλλού, ζώντας σε ένα παράλληλο σύμπαν. Δεν το θέλει αυτό, ούτε ο Θεός. Γιατί να το θέλουμε εμείς που αγαπούμε την αλήθεια…

  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί το Σάββατο 26/8/2017 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου «Επισημάνσεις».

tavernaki3

Το φευγιό της Αρλέτας, Αυγουστιάτικα, μας έκανε όλους λίγο πιο φτωχούς! Θλίψη…

arleta
Η Αρλέτα ήταν μια καλλιτέχνιδα παλαιάς κοπής, χαμηλών τόνων που φρόντιζε να μη στρέφει τους προβολείς της δημοσιότητας πάνω της για κανένα άλλο, λόγο πλην των τραγουδιών της, με τα οποία μεγάλωσαν διαφορετικές γενιές… Και ήταν αρκετά νέα, δυστυχώς…

efimeridesΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 12/08/2017

Διάβασα στο protagon.gr, ένα πολύ όμορφο αφιέρωμα για την Αρλέτα που έφυγε από κοντά μας την εβδομάδα που πέρασε, γραμμένο από τον Στάθη Παχίδη. Δεν τον γνωρίζω τον άνθρωπο, αλλά μου άρεσε πολύ ο τρόπος που έγραψε, ίσως γιατί και η φωνή της Αρλέτας μου άρεσε πολύ, ενώ σημάδεψε μια ολόκληρη εποχή, ανθρώπους της γενιάς μου.

Έλεγε ανάμεσα στα άλλα το κείμενο:

Ένα νησί μέσα στην πόλη, μέσα στη βουή, στη βιασύνη, στη φωνασκία και στη ματαιοδοξία των άλλων. Ένα νησί απάγγειο ήμερο αλλά και επί τούτου αισθαντικά σαρκαστικό. Ναι, ένα νησί, μόνο αλλά ευεπίφορο πάντα προς εξερεύνηση, εκεί στη μέση των Εξαρχείων ή της πλατείας Κυψέλης -θα δυσκολευτείς μάλλον να το βρεις: το Αρλετονήσι.

Η Αργυρώ Νικολέτα Τσάπρα, αυτό ήταν το πραγματικό όνομα της Αρλέτας, το δήλωσε δημόσια και κατηγορηματικά από το 1991 στον δίσκο «Ασε τα κρυφά κρυμμένα» πως ένα νησί ήταν, μη σας πω μια χώρα, μια επικράτεια ολόκληρη από μόνη της. Με δικούς της νόμους και ήθη, με βλέμμα ξεχωριστό και προσωπικό σύνταγμα απαραβίαστο, μακριά από μόδες, στυλ και επιταγές.

Ένας τόπος, ένα σύμπαν ολόκληρο, που η πιάτσα έκανε πως δεν το έβλεπε, πως δεν υπήρχε —ποιος ν’ αντέξει εξάλλου την αποστασιοποίηση, τους σκληρούς αλλά δίκαιους νόμους και το σαρκασμό

Είχε ίσκιους δροσερούς υψηλής κι αδιαπραγμάτευτης αισθητικής και αύρες προσήλωσης το Αρλετονήσι. Είχε ανέμους χαμηλόφωνους με το ασήκωτο βάρος του κλεισίματος του ματιού, αλλά και όρμους φυσικούς μιας μη αγοραίας ευαισθησίας. Κι είχε γενναιοδωρία και πόρτα ανοιχτή, αυτό το περίεργο νησί μέσα στην πόλη.episimansis

Για περίπου τριάντα βράδια το μακρινό 1995 είχα την τύχη να σταθώ εκεί, στη σκηνή του θρυλικού ΖΟΥΜ του Γιάννη Χρονόπουλου στην Πλάκα, πλάι στην Αρλέτα και στο νησί της. Με συνεργάτες και συμμέτοχους όπως η Σωτηρία Λεονάρδου, ο Γιάννης Ιωάννου, ο Ηλίας Κατελάνος, ο Μιχάλης Ορφανίδης, ο Νίκος Κρέτσης, ο πρόωρα εκλιπών Γιάννης Βασσάλος και ο Ντίνος Αποστόλου.

Οι πρόβες στο σπίτι της εκδρομή στο νησί ήταν και μέχρι ρεμπέτικα εκτός προγράμματος έρχονταν να μας ταξιδέψουν. Το χιούμορ κι ο αυτοσαρκασμός, φυσικά σαν ανάσα κι όταν της έλεγα πόσο είχε επηρεάσει σα γυναικεία φινέτσα την αισθητική των Ελληνίδων της γενιάς της, μ’ έστελνε στον οφθαλμίατρο. Μέχρι και το Ντούο Φράντζα, εμείς οι ευρυμέτωποι, στήσαμε με τον Ντίνο για τον κλασσικό πια Λύκο της.

Ένα παράξενο νησί, εκεί μέσα στην πόλη των άλλων, ήταν το Αρλετονήσι. Θα δυσκολευτείς να το βρεις, δεν το έχουν χάρτες και οδηγοί ούτε GPS το βρίσκουν, κάποιοι λένε πως από χτες δεν υπάρχει. Κι όμως οι μουσικές της αύρας του καθαρά ακούγονται και θ’ ακούγονται, λιγάκι αν στήσεις αυτί και ψυχή:

«Γιατί είμαι ένα νησί μέσα στην πόλη/ Κανείς δε με γνωρίζει κι ας με ξέρουν όλοι»…

Να’ ναι Αύγουστος, λίγο πριν την αργία, να φεύγουν και οι τελευταίοι εκδρομείς, να κάνει κι ένα διάλειμμα ετούτη η εφημερίδα για να πάρουν μια ανάσα τα στελέχη της και ακριβώς εκεί να φεύγει και η Αρλέτα στο ταξίδι χωρίς επιστροφή. Είναι σκληρό και άδικο. Γιατί δεν ήταν και τόσο μεγάλη, μόλις 72 ετών και όλοι εμείς που μεγαλώσαμε με τις μελωδίες της, μείναμε πιο μόνοι.

Εύχομαι σε όλους τους Αναγνώστες, όπου και αν επιλέξουν να πάνε ως τελευταίοι εκδρομείς, να περάσουν καλά. Εμείς θα είμαστε εδώ να καταγράφουμε και να σχολιάζουμε την επικαιρότητα που δόξα τω Θεώ, έχει τόσα να μας δώσει μιας και αυτοί που μας κυβερνούν δεν έχουν και μεγάλη φαντασία. Πολύ προβλέψιμοι, είναι.

  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευθεί το Σάββατο 12/8/2017 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου «Επισημάνσεις». Την ερχόμενη εβδομάδα δεν θα έχουμε, επειδή «κλείνει» για μια εβδομάδα, να κάνουν μικρές διακοπές και τα στελέχη της…

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA