ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 24/04/2010

Την προηγούμενη Τρίτη μια μεγάλη σε κυκλοφορία αθηναϊκή εφημερίδα, η «Ελευθεροτυπία», επέλεξε με απόφαση της ιδιοκτησίας τους να μη βάλει στο πρωτοσέλιδο της ούτε μια λέξη για την επιτυχία της αστυνομίας να ανακαλύψει την κεντρική γιάφκα του Επαναστατικού Αγώνα στην Κυψέλη. Και αμέσως στο χώρο μας, άστραψαν και βρόντηξαν οι ειδικοί για το τι είναι είδηση κι αν τελικά η όποια εφημερίδα έχει το δικαίωμα να... αποκρύπτει ειδήσεις.

Βροχή οι καταγγελίες στα Blog. Υποθέτω και στους ίδιους τους συντάκτες της εφημερίδας, μιας και την ίδια μέρα «αναγκάστηκαν» να κάνουν Συνέλευση και να τοποθετηθούν με ανακοίνωση πάνω στο θέμα.

Και επειδή η ιδιοκτησία είχε διαφορετική άποψη επέλεξε, την επομένη να αναδείξει το ζήτημα σε πρώτο θέμα στην πρώτη σελίδα, απλώνοντάς το στις δύο και τρία σελίδες του φύλλου της. Η αλήθεια είναι ότι ξαναμπαίνει για συζήτηση ένα σοβαρό ζήτημα γύρω από τι είναι είδηση και ώς πού φτάνει η υποχρέωση ενός μέσου ενημέρωσης να την αναδείξει χάριν των αναγνωστών του.

Όλοι όσοι ζούμε μέσα στα ΜΜΕ ξέρουμε καλά πώς γίνεται η επιλογή των ειδήσεων. Ξέρουμε επίσης πως υπάρχουν θέματα κοινής λήψης, συνήθως μέσα από δελτία τύπου των ενδιαφερομένων, αλλά και θέματα που «βγάζουν» οι ρεπόρτερ με προσωπική έρευνα και έχουν πολύ μεγαλύτερη αξία.

Απορώ λοιπόν γιατί «ξαφνιάστηκαν» όσοι έβγαλαν πυρσό διαμαρτυρίας. Δεν πήραν άραγε ποτέ μέρος σε συσκέψεις στελεχών για την αξιολόγηση των θεμάτων της ημέρας; Δεν άκουσαν ποτέ να χτυπά το τηλέφωνο του εκδότη ή του διευθυντή από υψηλά ιστάμενα πρόσωπα και να... παρακαλούν για ειδικό χειρισμό σε θέματα που τους αφορούν; Ή ζουν στον ιδανικό πλανήτη, όπου τις ειδήσεις τις διαμορφώνουν πραγματικά οι δημοσιογράφοι λαμβάνοντας υπόψη τη δεοντολογία του συνδικαλιστικού και κλαδικού τους οργάνου, της ΕΣΗΕΑ;

Ύστερα από 28 χρόνια στο χώρο, γελάω πια με μερικά πράγματα. Ποιος δημοσιογράφος πιστεύει στ' αλήθεια ότι, έτσι όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση τα τελευταία χρόνια στον Τύπο, μπορεί να διατυπώσει πραγματικά την άποψή του;
Μόνο σε στήλες σαν αυτή εδώ υπάρχει η απόλυτη ελευθερία να διατυπώνουμε την άποψή μας ακόμα κι αν... ερχόμαστε σε κόντρα με την ειδησεογραφία της εφημερίδας. Και αυτό είναι το μεγάλο κίνητρο για έναν επαγγελματία. Να έχει έναν ελεύθερο χώρο για να διατυπώσει τη δικιά του αλήθεια.

Τώρα κάποιοι από τους αναγνώστες μου που δεν γνωρίζουν από τα... μέσα θα αναρωτιούνται τι συμβαίνει και θα πέφτουν από τα σύννεφα με όλες αυτές τις αποκαλύψεις. Αλλά είναι ώρα να γίνουν πιο σωστοί αναγνώστες, επιλεκτικοί σ' αυτά που τους «σερβίρουν» και απαιτητικοί από τους αρθρογράφους που σέβονται και εκτιμούν για το ήθος τους, την καθαρότητα και τον τρόπο γραφής τους.

Η δύναμη είναι στα χέρια σας. Εσείς απορρίπτεται ή αναδεικνύεται τη δουλειά μας. Εσείς είστε η πραγματική δύναμη των μέσων ενημέρωσης, Μη λειτουργείτε ως καταναλωτές αμάσιτης τροφής, αλλά ως αναγνώστες που απαιτούν να σέβονται τη λογική σας. Αν το κάνετε αυτό πολλά πράγματα θα αλλάξουν στο χώρο του Τύπου. Όλο το κύκλωμα θα γίνει πιο... προσεκτικό. Κάθε σελίδα θα έχει ως κυρίαρχο στόχο της, πραγματικά την ενημέρωση του αναγνώστη.

Μέχρι να γίνει αυτό θα συνεχίζουν να γεμίζουν σελίδες με... χαζά, εύπεπτα θέματα και θα αρνούνται, φοβούμενοι τις συνέπειες των ισχυρών, οικονομικά ή πολιτικά, να πουν μεγάλες αλήθειες για τα ζητήματα που θα έπρεπε να είναι κυρίαρχα επειδή απασχολούν αληθινά τους αναγνώστες και την κοινωνία.

Και κάθε τόσο θα «βγαίνουν» κάποιοι τύποι από το χώρο μας και θα ξελαρυγγιάζονται να λένε πως κάποιοι εκδότες «πνίγουν» τις ειδήσεις. Το ζήτημα είναι, όπως έγραψα και στην αρχή του κομματιού, να ξεκαθαρίσουμε τι αποτελεί είδηση και με ποια κριτήρια αξιολογείται η προβολή της. Αλλά αυτό δεν είναι καθόλου απλή υπόθεση. Είναι σαν το θεμελιώδες ερώτημα, ποιος έγινε πρώτα, η κότα ή το αβγό;

• Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευθεί αύριο στην εβδομαδιαία εφημερίδα της Κρήτης ΡΕΘΕΜΝΟΣ. Χαλαρώστε τώρα λιγάκι, Σαββατοκύριακο έρχεται... Δείτε ΕΔΩ ένα εκπληκτικό PPS που μου έστειλε χθες η Μαριέττα Μουρούτη με γλυπτά μέσα στο δάσος. Έχει και μουσική. Μη βιαστείτε να το... περάσετε στα γρήγορα...