Έτσι παρουσίασε ο ελληνικός Τύπος το φευγιό του κουβανού ηγέτη Φιντέλ Κάστρο. Από τα εντυπωσιακά κρατήσαμε αυτό της ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ της 27/11/2016 που έδειξε ότι θαυμάζει τον Φιντέλ.


Το ΠΡΙΝ, μια εβδομαδιαία εφημερίδα της Αριστερά είχε αυτό το πρωτοσέλιδο την ίδια ημέρα… Προσθέτει δίπλα τον Τσε Γκεβάρα ίνδαλμα για τη νεολαία, έτσι για να προσδώσει ακόμα περισσότερη επανάσταση στον Φιντέλ Κάστρο.


Το πένθος για τον Κουβανό ηγέτη κράτησε αρκετές μέρες… Συνέχισαν να προσέρχονται για να προσκυνήσουν τη… στάχτη του, αφού κατά την επιθυμία του αποτεφρώθηκε. Αυτό που βλέπετε είναι το οπισθόφυλλο της VOICE της 01/12/2016.


Βεβαίως πάντα υπάρχουν και εκείνοι που λοιδορούν με λάσπη. Την πετάνε και όπου πιάσει. Πάντα θα υπάρχουν ανόητοι να πιστεύουν εφημερίδες τύπου STAR PRESS που υποτιμούν τη νοημοσύνη του. Αλλά όλα αυτά είναι λεπτομέρειες…

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 03/12/2016

Και βέβαια δεν θέλουμε να την κάνουμε τη στήλη, όπως τα κοινωνικά και τις νεκρολογίες ανθρώπων που σημάδεψαν τη ζωή με το πέρασμα τους από τη γη. Το λέμε αυτό γιατί μόλις την περασμένη εβδομάδα γράφαμε εδώ για το φευγιό του πρώην προέδρου της Δημοκρατίας, Κωστή Στεφανόπουλου.

Επιστρέφουμε όμως αναγκαστικά και σήμερα για να πούμε μερικά λόγια για μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα, τον Φιντέλ Κάστρο, που κουβάλησε μαζί του τους πιο ακραίους χαρακτηρισμούς, όπως επαναστάτης, τρομοκράτης, πολιτικός ηγέτης, σοσιαλιστής κ.α που αν τα βάλουμε εδώ θα μας πάρει πολύ χώρο της στήλης.

Τον Κάστρο με βάση όσα ακούμε από τα δελτία ειδήσεων αποχαιρετά σχεδόν όποιο απελευθερωτικό κίνημα γεννήθηκε στην υφήλιο τα τελευταία 50 χρόνια. Οι Ιρλανδοί και Βάσκοι "τρομοκράτες" του IRA και της ΕΤΑ, οι Ευρωπαίοι αρωγοί του αλγερινού αντιαποικιακού αγώνα. Εκπαιδεύτηκαν κι ενισχύθηκαν ποικιλοτρόπως απ' την Κούβα.

Ο Malcolm X κι οι Μαύροι Πάνθηρες που αγωνίστηκαν για τα δικαιώματα των μαύρων πολιτών των ΗΠΑ. Η Angela Davis που έσταζε μέλι για τον Φιντέλ και η Assata Shakur, η πρώτη γυναίκα που μπήκε στη λίστα των πιο καταζητούμενων στις ΗΠΑ με αμοιβή 2 εκ.δολ. για την επαναστατική της δράση. Ζει στην Κούβα απ' το 1984.

Τα απελευθερωτικά κινήματα της Λατινικής Αμερικής. Οι στρατοί των FARC και ELN της Κολομβίας, το MIR του Περού, οι Σαντινίστας της Νικαράγουα, το FSLN του Ελ Σαλβαδόρ, οι αντάρτες Tupamaros απ' την Ουρουγουάη, και πολλοί άλλοι είτε εκπαιδεύτηκαν στην Κούβα, είτε πήραν οπλισμό και υλική βοήθεια, είτε τέλος βρήκαν καταφύγιο εκεί όταν κυνηγήθηκαν.

Νερό στο όνομα του Κάστρο πίνει και ο παλαιστινιακός λαός. Οι πρώτοι Παλαιστίνιοι μαχητές της ελευθερίας από την PLO του Αραφάτ εκπαιδεύτηκαν στην Κούβα. Από κοντά, μαζί με τους Παλαιστίνιους μαχητές τίμησαν τον Κάστρο και οι Κούρδοι μαχητές της Τουρκίας και της Συρίας, με ανακοίνωσή τους.

Τον Κάστρο τέλος αποχαιρετά και ολόκληρη η αγωνιζόμενη "μαύρη ήπειρος". Πώς να ξεχάσει η Ανγκόλα τους 25.000 Κουβανούς "Τσε Γκεβάρα" που έφυγαν απ' την Καραϊβική και πήγαν στον αφρικανικό νότο για να βοηθήσουν τον λαό της Ανγκόλα να ξεφύγει απ' το ρατσιστικό καθεστώς του απαρτχάιντ που τους είχε επιβληθεί απ' τη δικτατορία της Νότιας Αφρικής. Και η Ανγκόλα άντεξε με τη διαρκή βοήθεια της Κούβας.

Πώς να ξεχάσει κι ο μαύρος πληθυσμός της Νότιας Αφρικής, την τεράστια πολιτική και υλική στήριξη της μικρής Κούβας στον Νέλσον Μαντέλα και τον αγώνα για να πέσει το καθεστώς διακρίσεων που είχαν επιβάλλει οι λευκοί αποικιοκράτες. Τί είπε ο Νέλσον Μαντέλα λίγο μετά την απελευθέρωσή του για τους Κουβανούς;

"Εμείς οι Αφρικανοί ήμασταν συνηθισμένοι να 'μαστε θύματα κρατών που ήθελαν να πάρουν τις περιοχές μας ή να υπονομεύσουν την κυριαρχία μας. Είναι δίχως προηγούμενο στην Αφρικανική ιστορία να έχουμε εδώ έναν άλλον λαό που σηκώνεται για να υπερασπιστεί έναν από εμάς"

Γι' αυτό αντιμετωπίζουν μ’ αυτόν τον ακραίο τρόπο τον Κάστρο τα μεγάλα ΜΜΕ και προσπαθούν να τσαλακώσουν την εικόνα του. Γιατί Κούβα του Φιντέλ δεν σημαίνει απλά και μόνο "υπερασπίζομαι το σπίτι μου και την αξιοπρέπειά μου" αλλά βάζω τρικλοποδιές σε κάθε άκρη της γης και δίνω το χέρι σε όποιον σηκώνεται.

Ο καθένας φυσικά μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματα του. Εμείς δεν θα πάρουμε θέση. Διότι θεωρούμε ότι είναι λάθος να ηρωοποιούμε ανθρώπους, επειδή όσο καλή διάθεση και αν είχαν, όπως ίσως στην περίπτωση του Φιντέλ Κάστρο, δεν μπόρεσαν να υλοποιήσουν όλες τις υποσχέσεις τους. Από την άλλη μεριά στη Φλώριντα των ΗΠΑ υπήρχαν Κουβανοί που πανηγύρισαν για το θάνατο του… Πώς να τους ικανοποιήσει όλους; Η δικαιοσύνη που ονειρεύονται οι άνθρωποι δεν ήρθε…

• Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί αύριο Σάββατο 03/12/2016 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου «Επισημάνσεις».