Όνειρα καλοκαιρινά… Ώρα να κάνουμε τα δικά μας ρεαλιστικά σχέδια… Μπορούμε!
Τρεις βδομάδες περίπου στο χωριό Θραψανό… Πάντα μου άρεσε ο τόπος που γεννήθηκα, ίσως και γιατί τον στερήθηκα νωρίς… Έφυγα από εκεί παιδί, σε ηλικία 15 χρονών. Και ονειρεύομαι πάντα την επιστροφή…
Δεν ξέρω αν τα καταφέρω τελικά, είναι όλα τόσο ρευστά γύρω μου... Αλλά δεν χάνω τίποτα να εργάζομαι σ’ αυτή τη λογική που δίνει σκοπό και νόημα στην προσπάθεια που κάνω, να γίνει κατοικήσιμο το πατρικό μου… Και ήδη έχει προχωρήσει αρκετά.
Και βέβαια θα κάνουμε τη βόλτα μας στη λίμνη της Λειβάδας. Συχνά μας αρέσει αυτή διαδρομή. Και η ίδια η λίμνη με την ηρεμία της και την ησυχία της που κάνει τους ανθρώπους πιο ήσυχους και γαλήνιους…
Ή στις ελιές να δούμε τι καρπό θα έχουμε φέτος ως… μικροπαραγωγοί… Έτσι κι αλλιώς είναι στην ανθοφορία τους, τώρα… Και ο καθένας που έχει μια στοιχειώδη αγροτική γνώση μπορεί να καταλάβει…
Πάνω απ’ όλα όμως θα ξεκουραστούμε… Το χρειαζόμαστε. Η πίεση τον τελευταίο καιρό από τη δουλειά ήταν μεγάλη για να βγουν όλες οι δουλειές και στην ώρα τους. Το δικαιούμαστε, αν μη τι άλλο… Από ένα αφιέρωμα του ΒΗΜΑΤΟΣ στο χωριό μας...
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 11/06/2016Ας ξεκινήσουμε από την αρχή ότι το να κάνει κάποιος όνειρα στις μέρες τις δύσκολες που βιώνουμε, για τους περισσότερους υπάρχει η αίσθηση ότι μάλλον θα πρέπει να τους δει γιατρός… Κι όμως υπάρχουν κάποιοι ανάμεσα μας που τα καταφέρνουν να μην τους «ακουμπάνε» οι τεράστιες δυσκολίες της καθημερινότητας που δεν είναι και λίγες.
Πώς το καταφέρνουν αυτό; Απλά, έχουν αλλάξει τον τρόπο σκέψης τους… Βάζουν στόχους πολύ πιο ψηλά από την θλιβερή καθημερινότητα και σκέφτονται λογικά, χωρίς να τρελαίνονται για όσα τους «χρεώνουν» άδικα και ίσως να μην είναι σε θέση να διεκπεραιώσουν με απόλυτη συνέπεια στις προθεσμίες…
Ας πούμε, μιλάω για όσους και δεν είναι λίγοι αυτοί, που ζουν ανάμεσα μας και έχουν οδηγηθεί βίαια στη φτωχοποίηση, χωρίς να ευθύνονται οι ίδιοι για μια τέτοια δυσάρεστη εξέλιξη. Τους βλέπω να χαμογελούν και να αντιμετωπίζουν ρεαλιστικά την πραγματικότητα, ζώντας ξεχωριστά την κάθε μέρα με τα προβλήματα της. Ήρεμα όμως και χωρίς πανικό.
Εντάξει, δεν πετάω στα σύννεφα… Ξέρω πολύ καλά πως κάτι τέτοιο δεν είναι εύκολο στην πράξη και ας ακούγεται όμορφα στη θεωρία του. Χρειάζονται προσπάθειες, αλλά αξίζει τον κόπο να το δοκιμάσετε… Θα νιώσετε άλλοι άνθρωποι, ενώ θα καταφέρετε να «απολαμβάνετε» την κάθε μέρα ξεχωριστά με τα προβλήματα της.
Καταφέραμε λοιπόν να οριοθετήσουμε το χωροχρόνο που κινούμαστε και που μας επιτρέπει να κάνουμε όνειρα ρεαλιστικά και υλοποιήσιμα… Κάπως έτσι θα πρέπει να δούμε και το καλοκαίρι μπροστά μας. Πάντα θα υπάρχουν οικονομικές προτάσεις, προκειμένου να τις εκμεταλλευτούμε. Να, εγώ ας πούμε, σχεδιάζω φέτος να κατέβω στο χωριό μου, το Θραψανό, στο Ηράκλειο της Κρήτης, την τελευταία εβδομάδα του Ιουνίου… Το πατρικό μου με περιμένει και τα καλοκαιρινά φρούτα είναι στο φόρτε τους, εκείνη την περίοδο.
Άσε που θα αρχίσουν και οι μεγάλες ζέστες και εδώ στην Αθήνα δύσκολα αντιμετωπίζονται, καθώς το ατέλειωτο μπετόν των πολυκατοικιών και η άσφαλτος, κάνουν ακόμα πιο δύσκολα τα πράγματα και οπωσδήποτε πιο αφόρητη τη διαβίωση στο διαμέρισμα.
Τα δικά μου όνειρα ξέρουν πού και πώς θα κινηθούν… Γνωρίζουν πώς έχουν ακόμα μερικές δουλειές μπροστά που πρέπει να γίνουν, αλλά δεν έχω κανένα λόγο να τις αποφύγω, αφού είναι βέβαιο ότι θα προσθέσουν στην ποιότητα της ζωής μας εκεί… Γεμάτες μέρες κοντά σε φίλους και αγαπημένα πρόσωπα.
Και όση ζέστη κι αν έχει τη μέρα, ξέρεις καλά ότι, αυτή η αποφορά δεν περνά εύκολα από ένα σπίτι που είναι πετρόχτιστο με τοίχους 60 πόντους και περισσότερο και στέγη κεραμιδένια… Και το βράδυ ξέρεις επίσης ότι θα έχεις δροσιά, θα κοιμηθείς και θα ξεκουραστείς, έτσι ώστε να έχεις δυνάμεις για την επόμενη μέρα. Ένα ελάχιστο βοριαδάκι να φυσήξει και όλα είναι πολύ καλύτερα.
Φυσικά μέσα στα σχέδια μου έχω μικρές συχνές αποδράσεις για θαλασσινά μπάνιο στα νότια (ο Τσούτσουρας μου άρεσε και μου αρέσει πάντα…) ενώ θα έχουμε τις επαφές μας με τους φίλους μας στο Ηράκλειο…
Φαίνονται δύσκολα όλα αυτά; Δεν είναι. Τα έχω ξανακάνει και τα γνωρίζω… Και το γεγονός ότι θα έχω μαζί μου και το αυτοκίνητο είναι βέβαιο ότι θα διευκολύνει τα πράγματα, σε ότι αφορά τις μετακινήσεις μου.
Τα φετινά καλοκαιρινά όνειρά μου ολοκληρώνονται με μια επίσκεψη σε φίλους για μια ολόκληρη εβδομάδα στα βόρεια, στη Χαλκιδική, το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Ιουλίου… Λοιπόν, όλα αυτά τα βρίσκω ρεαλιστικά και υλοποιήσιμα… Και ήδη έχω κόψει τα εισιτήρια για την Κρήτη, να πάω και να έρθω… Ο καλός προγραμματισμός βοηθάει… Δοκιμάστε το να κάνετε καλοκαιρινά όνειρα στα μέτρα σας και θα δείτε πόσο δίκιο έχω
- Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί αύριο Σάββατο 11/06/2016 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου, «Επισημάνσεις».
Σχόλια (0)