Η προστασία της απασχόλησης πρέπει να γίνει προτεραιότητα για την κυβέρνηση
Επιστροφή στα δικά μας… Με νοσταλγία, από το ταξίδι μας στον Καναδά… Μια καρέκλα καουμπόικη στην είσοδο του σπιτιού τους Στήβ και της Έστερ… Άρχισαν να μας λείπουν κιόλας…
Ένα παλιό ποδηλατάκι, βαμμένο στο χρώμα της κόκκινης ξύλινης κουνιστής καρέκλας… Δείτε ι όμορφα που αξιοποιήθηκε στη συγκεκριμένη φωτογραφία μιας και τα παιδιά μεγάλωσαν πια…
Και μια ματιά σε ανθισμένους κήπους χωρίς περίφραξη… Έτσι να κρατήσουμε μια όμορφη εικόνα, δυο τετράγωνα από το σπίτι που μέναμε στο Νόρθ Βανκούβερ…
Θα βάλω δυο τρεις ακόμα, αλλά θα κάνω ένα ακόμα δημοσίευμα αργότερα, έτσι για να ξορκίσουμε το κρύο που συναντήσαμε με την επιστροφή μας στην Ελλάδα. Με χιονισμένη την Πεντέλη και πιο τσουχτερό κι από τον Καναδά…
Λέω θα κάνω κι άλλη ανάρτηση, γιατί όσοι με παρακολουθούν στα κοινωνικά δίκτυα Facebookκαι Google+, ενδεχομένως να τις έχουν δει… Αλλά τα όμορφα ανθισμένα λουλούδια ή δέντρα ομορφαίνουν τη διάθεση…
Ακόμα κι ένας απλός εξωτερικός κήπος με γκαζόν ομορφαίνει πολύ με μερικές απλές παρεμβάσεις. Να τα βλέπουν όσοι ζουν ακόμα σε χωριά κι έχουν τη δυνατότητα για πράσινο, γιατί όσοι ζουν στις πόλεις, δεν το βλέπω…
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 10/04/2015Ένα από τα πρώτα νομοσχέδια που οφείλει να φέρει προς ψήφιση στη Βουλή η κυβέρνηση, είναι η επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας. Μόνο έτσι θα τεθεί τέλος στην άθλια μεθόδευση που επικρατεί στην αγορά εργασίας και επιτρέπει σε κάποιους κακότροπους εργοδότες να αυθαιρετούν σε βάρος των εργαζομένων.
Μόλις πρόσφατα είχαμε δύο τέτοιες μονομερείς ενέργειες που είναι δύσκολο να τις ερμηνεύσεις με την απλή λογική, αφού ως μόνο στόχο έχουν τη μεγιστοποίηση των κερδών τους σε μια εποχή κρίσης, όπου όλοι όφειλαν να είναι λίγο πιο προσεκτικοί…
Η πρώτη αφορά την Χαλυβουργική της Ελευσίνας, όπου ενώ το Σωματείο κάλεσε την ιδιοκτησία σε συζήτηση για την Σ.Σ.Ε., εκείνη σε αντιπερισπασμό, ανακοίνωσε «πακέτο 100 εθελούσιων αποχωρήσεων». Η δεύτερη, λίγο πιο μικρή σε έκταση, αλλά όχι λιγότερο επώδυνη, αφορά την ιδιοκτησία της εφημερίδας ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ που ανακοίνωσε τις απολύσεις τεσσάρων δημοσιογράφων, επειδή αρνήθηκαν να συναινέσουν στο να αλλάξουν σε βάρος τους οι εργασιακές σχέσεις και να υπογράψουν Ατομικές Συμβάσεις Εργασίας.
Και τα δυο (και προφανώς δεν είναι οι μόνες περιπτώσεις…) αποτελούν πρόκληση, μια τέτοια ώρα, όπου η Ελλάδα, μετά τις εκλογές της 25ης Γενάρη, προσπαθεί να βρει το βηματισμό της, να σηκωθεί όρθια και να δώσει με αξιοπρέπεια τη μάχη της επιβίωσης ώστε να αποδειχτεί ισάξια της Ευρώπης στην οποία, γεωγραφικά, τουλάχιστον, ανήκουμε…
Και στις δύο περιπτώσεις η εργοδοτική πλευρά οφείλει να αναθεωρήσει την απαράδεκτη και αντεργατική της απόφαση, ενώ άμεσα η κυβέρνηση οφείλει να πάρει θέση και να παρέμβει, προστατεύοντας την απασχόληση. Εδώ, δε χωρούν περιθώρια χρόνου… Κάθε καθυστέρηση, είναι μια μαχαιριά στην παραπαίουσα οικονομία.
Αξίζει να αναφερθεί, τουλάχιστον στην περίπτωση της Χαλιβουργικής, ότι η Ομοσπονδία Μετάλλου αυτή την περίοδο δίνει τη μάχη της για τη στήριξη του κλάδου, ζητώντας από την Πολιτεία να χαμηλώσει το κόστος ενέργειας στις ενεργοβόρες παραγωγικές μονάδες, ακριβώς όπως συμβαίνει και στις ανταγωνίστριες ευρωπαϊκές χώρες, υπερασπιζόμενη τη βιομηχανική ανάπτυξη και τις θέσεις εργασίας. Σκεφθείτε μόνο, ότι αν υλοποιηθεί η πρόταση της Διοίκησης για 100 εθελούσιες απολύσεις στην παραγωγική αυτή μονάδα θα παραμείνουν μόλις 250 χαλυβουργοί.
Σε ότι αφορά την εφημερίδα της Θεσσαλονίκης ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, εκεί τα πράγματα είναι ακόμα πιο τραγικά, καθώς ο Τύπος, ιδιαίτερα ο περιφερειακός, έχει υποστεί ήδη τρομερές απώλειες, από τους εργαζόμενους ως τους εργοδότες, αλλά οι τελευταίοι τονώνονται (ιδιαίτερα κάποιοι δακτυλοδεικτούμενοι…) από δάνεια - ποταμούς, όπως είδαμε πρόσφατα στα στοιχεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα και αφορούσαν τα μεγάλα τηλεοπτικά κανάλια και τα δημοσιογραφικά συγκροτήματα.
Κάτι πρέπει να γίνει προς αυτή την κατεύθυνση… Και να γίνει σύντομα, πριν η κατάσταση είναι πια, μη αναστρέψιμη… Ήδη έχει χαθεί πολύτιμος χρόνος με τις αψυχολόγητες παλινδρομήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Καιρός να ρίξουν μια ματιά και στα ζητήματα της καθημερινότητας…
Οι πολίτες περνούν πολύ δύσκολα… Και οι σημερινοί κυβερνώντες έδειχναν, στις προεκλογικές δεσμεύσεις τους, να το αντιλαμβάνονται αυτό και να συναινούν στο να αποδώσουν δικαιοσύνη… Το ζήτημα είναι πια, να περάσουν από τα λόγια στις πράξεις.
Ξέρω, θα μου πείτε είναι πολλά ανοιγμένα μέτωπα, πώς να τα προλάβουν όλα, πώς να κλείσουν τόσες ανοιχτές πληγές που αιμορροούν; Δεν αντιλέγω, μόνο που η πολυτέλεια του χρόνου δεν υπάρχει.. Ζωές ανθρώπινες έχουν χαθεί από αυτές τις σκληρές πολιτικές των μνημονίων και άλλες, είναι στα πρόθυρα της καταστροφής.
Εκείνοι που τους εμπιστεύτηκαν την ψήφο τους και πολλοί άλλοι που με τη σιωπή τους και την ανοχή τους, τους στήριξαν, έχουν απαιτήσεις τώρα… Τα εργασιακά πρέπει να προηγηθούν στην ατζέντα τους. Εξάλλου μέσα από ένα καθαρό τοπίο που θα αφορά την εργασία μπορεί να έρθει η ανάπτυξη… Ας μην το ξεχνούν. Όχι άλλες δηλώσεις στα κανάλια. Νομοσχέδια στη Βουλή και πολιτική βούληση να στηρίξουν τέτοια προωθημένα ζητήματα, χρειάζονται…
- Το κομμάτι αυτό δημοσιεύεται ήδη στο φύλλο αυτό της εφημερίδας ΡΕΘΕΜΝΟΣ οι «Επισημάνσεις» μου, που λόγω των ημερών κυκλοφόρησε νωρίτερα, όπως άλλωστε και όλες οι εφημερίδες όπως θα είδατε στο περίπτερο…
Σχόλια (0)